Jadalne rodzaje borowików: ich różnice i zalety
Wszystkie rodzaje borowików mają dobry smak, za co są wysoko cenione w kuchni. Przygotowywane są z nich różne potrawy. Ważne jest, aby móc odróżnić jadalne białka białe od podobnych, które mają nieprzyjemny smak..
Zadowolony
Opis wyglądu borowików
Grzyb biały należy do rodziny Bolet i rodzaju Boletus. Nawet początkujący grzybiarze mogą go łatwo rozpoznać i z przyjemnością go zebrać..
Grzyby należy przetwarzać (gotować) bezpośrednio po zbiorach. Wynika to z faktu, że szybko tracą swoje użyteczne właściwości. Już po 10-12 godzinach skład borowików zawiera mniej niż połowę składników mineralnych.
Borowiki są bogate w:
- karoten;
- witamina C, D;
- ryboflawina;
- polisacharydy;
- aneuryna.
Borowiki to wyjątkowe grzyby. Ich miąższ nie ciemnieje podczas suszenia i obróbki cieplnej.
Główne rodzaje borowików
Najczęściej do gotowania używa się tylko kilku rodzajów..
Grzyb sosnowy
Ten typ różni się rozmiarem czapki. Jego średnica waha się od 8 do 25 cm, w górnej części ma brązowy lub lekko czerwonawy odcień z lekkim fioletowym odcieniem. Brzeg czapki jest nieco jaśniejszy. Miąższ jest gęsty, jasnoróżowy odcień.
Łodyga sosny dorasta do 16 cm długości i jest dość gruba. Jest lżejszy od czapki, przykryty kremową siateczką. Warstwa rurkowa o wielkości około 2 cm ma żółtawy kolor.
Pierwsze okazy rosną pod koniec wiosny. Różnią się jasnym kolorem (zarówno nogawka, jak i czapka).
Gatunek ten woli rosnąć w pobliżu sosen na piaszczystych glebach. Borowiki zbierane są od początku lata do końca września..
Grzyb brzozowy biały
Ponieważ pojawia się w okresie dojrzewania uszu, nazywany jest również kłoskiem. Borowik brzozowy wyróżnia się jasnożółtą czapką. Średnica rośnie od 5 do 15 cm, w miejscach pęknięć miazga nie ciemnieje, ale nie ma jasnego zapachu, jak inne gatunki. Noga ma kształt podobny do beczki, jest biała z jasnobrązowym odcieniem. Warstwa rurkowa w kolorze żółtym zajmuje 2,5 cm.
Borowik ten tworzy mikoryzę głównie u brzóz.
Rośnie zarówno w grupach, jak i pojedynczo na poboczach dróg lub na leśnych polanach. Ten rodzaj grzyba zbiera się od wczesnego lata do października..
Borowik z ciemnego brązu
Borowik ciemnobrązowy nie jest gorszy pod względem popularności. Czasami nazywa się to grabem lub grzybem miedzianym. Kapelusz jest raczej wypukły, gęsty, mięsisty, dorasta od 7 do 17 cm, jego skórka jest często gładka, czasem z małymi pęknięciami. Często ma ciemnobrązowy lub prawie czarny odcień. Miąższ przyjemny w smaku, śnieżnobiały, w przerwie lekko ciemnieje. Łodyga jest cylindryczna, różowobrązowa. Warstwa rurkowa jest żółtawa. Jego grubość sięga 2 cm, po naciśnięciu nabiera koloru oliwkowego. Grzyb uwielbia rosnąć w ciepłych strefach klimatycznych w pasach lasów liściastych..
Grzyb świerkowy
To najczęstszy typ. Jego kapelusz jest koloru kasztanowego lub po prostu brązowego, najczęściej wypukły. Dorasta od 7 do 30 cm Skórka jest aksamitna, bardzo słabo oddziela się. Noga borowika świerkowego jest u dołu grubsza, dorasta do 12 cm wysokości, jest pomalowana na jasnobrązowy odcień. Smak tego rodzaju grzybów jest przyjemny, aromat delikatny, nasilający się podczas gotowania lub suszenia. Pod czapką znajduje się żółtawa warstwa rurkowa do 4 cm. Można go łatwo oddzielić od miazgi. Wewnętrzna część nie ciemnieje podczas cięcia.
Gatunek ten rośnie zarówno w lasach iglastych (świerkowych, jodłowych) Eurazji, jak i na innych kontynentach. Występuje nie tylko w Islandii i Australii. Tworzy mikoryzę nie tylko z drzewami iglastymi, ale także z gatunkami drzew liściastych.
Świerk borowikowy rośnie w pierścieniach lub pojedynczo.
Grzyb uwielbia rosnąć w starych lasach porośniętych porostami i mchem. Pojawia się w tym samym czasie co kurki. Sprzyjające warunki do aktywnego wzrostu borowików świerkowych to krótkie burze, ciepłe noce i gęste mgły. Borovik dobrze rośnie na glebach gliniastych lub piaszczystych. Zbierane od czerwca do początku października.
Świerk preferuje otwarte przestrzenie dobrze nagrzane słońcem.
Gatunek świerka ma doskonały smak, dlatego często jest używany do celów spożywczych, nawet bez przetworzenia kulinarnego. Nie ma w nim więcej minerałów niż w innych grzybach, ale aktywuje procesy trawienia. Białka CEPS są trudne do strawienia ze względu na włączenie chityny. Ale jeśli borowiki są suszone, ich strawność znacznie wzrasta i wynosi 80%. Grzyby Porcini znalazły również zastosowanie w medycynie, gdzie są cenione ze względu na ich zdolność do zwiększania odporności i walki z rakiem..
Opis borowik królewski i dąb
Grzyb dębowy można łatwo rozpoznać po brązowo-szarym kapeluszu, który jest ciemniejszy niż u borowika żyjącego w pobliżu brzóz. Miąższ nie jest tak twardy jak inne odmiany. Znaleziono na terytorium Primorsky, w regionie Kaukazu. Rośnie w dużych „rodzinach”, co nie jest typowe dla borowików. Zbierz wygląd dębu od czerwca do połowy jesieni.
Borowik można łatwo pomylić z podobnym grzybem żółciowym, który jest niejadalny i ma wyraźny gorzki smak. W przypadku grzyba żółciowego noga jest pokryta ciemniejszą „pajęczyną”, a warstwa rurkowa zmienia kolor na różowy po złamaniu.
Borowik królewski ma różową lub prawie czerwoną czapkę. Noga ma głęboki żółty odcień, pokryty cienką siateczką bliżej czapki. Dorasta do 15 cm Wierzch pokryty jest gładką skórką, która pęka.
Po rozbiciu gęsty miąższ zmienia kolor na niebieskawy. Królewski grzyb jest pyszny i niesamowicie aromatyczny. Jego noga jest dość gruba od 5 do 15 cm.
Ten typ borowików uwielbia żyć pod drzewami liściastymi na glebach z dużą ilością piasku lub wapienia. Jest zbierany na Dalekim Wschodzie, a także na Kaukazie. Grzyb królewski doskonale nadaje się do konserwacji i suszenia. Jest również spożywany na surowo. Borowik zbiera się od połowy lata do września.
Siatka z borowików i półbiały
Siatkowy rodzaj borowików wyróżnia się jaśniejszym odcieniem kapelusza. Średnica dorasta do 30 cm, miąższ kapelusza jest mięsisty i dość biały. Noga nie jest długa, maczugowata. Ma bogaty brązowy odcień i wyraźną siatkówkę..
Po cięciu ten rodzaj borowika wydziela przyjemny aromat. Stare grzyby siatkowe wyróżniają się obecnością małych pęknięć na kapeluszu. Taki borowik woli rosnąć na suchych glebach zasadowych..
Borowik półbiały lub żółty ma czapkę o gładkiej skórce. Dorasta do 15 cm średnicy. Miąższ jest dość gęsty, jasnożółty. Smakuje słodko z zapachem przypominającym kwas karbolowy.
Noga grzyba półbiałego jest gruba, ale nie wysoka. Jego maksymalna długość wynosi około 15 cm, warstwa rurkowa nie przekracza 3 cm, takie grzyby pojawiają się od maja do połowy jesieni.
Aby zebrać smaczne i zdrowe odmiany borowików, musisz wyraźnie wiedzieć, czym się różnią. To uchroni się przed niebezpiecznymi okazami, które mogą uszkodzić organizm..
