Rodzaje masła i ich właściwości

Nawet niedoświadczony zbieracz grzybów nigdy nie pomyli motyli z grzybami innych gatunków, ponieważ ich nazwa mówi sama za siebie: wszystkie grzyby tego gatunku mają śluzowatą skórkę, grzyby maślane mają ponad 40 różnych gatunków. Ogólnie olej nazywa się grzybami rurkowymi z rodziny Boletov..

Rosną głównie w lasach liściastych, mieszanych i sosnowych, ale dodatkowo można je spotkać na całym świecie o klimacie umiarkowanym, a nawet w Afryce i Australii..

Przyjrzyjmy się, jakie są rodzaje masła i czym się różnią.

Koza

Najmniej znanymi borowikami są grzyby kozie. Bardzo często grzybiarze nie zwracają na nie uwagi. I na próżno, ponieważ są to bardzo smaczne i całkowicie bezpieczne grzyby.Te grzyby zbierane są od lipca do września. Mają lekko śluzowate lepkie czapki. Jak każdy borowik, koza jest substancją tworzącą mikoryzę, świetnie czuje się obok drzew iglastych na glebach piaszczystych. Grzyby pojawiają się w dużych grupach po ulewnych deszczach.

Zewnętrznie koza przypomina grzyb grzybowy, ale ma bardziej wypukłą czapkę, pokrytą brązową lepką skórką na górze. Łodyga i warstwa rurkowa grzyba są koloru czerwonego. Miąższ grzyba jest żółty i lekko czerwony w punktach pęknięcia.

Przygotowywane są młode, nienaruszone grzyby proszek grzybowy. Aby to zrobić, suszone grzyby są po prostu mielone na młynku do kawy.. Do gotowania w minimalnych dawkach należy dodawać proszek, ponieważ ma on wyraźniejszy smak i aromat niż świeże grzyby.

Puszka masła Bellini

Jak wygląda borowik Bellini?? Mają gładką białą lub brązową czapkę o średnicy 6-14 cm Młode grzyby mają półkulistą czapkę, która w miarę dojrzewania staje się spłaszczona-wypukła, a jej środkowa część nabiera intensywniejszego koloru. Po jego wewnętrznej stronie widoczne są krótkie zielono-żółte płytki, na których znajdują się kanciaste pory.Grzyb ma małą, wdzięczną biało-żółtą nóżkę, która staje się bardziej zakrzywiona i cieńsza w kierunku podstawy. Naczynie maślane ma białawy miąższ, przyjemny delikatny smak i wyraźny grzybowy aromat.

Grzyb żyje w lasach sosnowych i iglastych i nie jest zbyt wybredny, jeśli chodzi o skład gleby. Rośnie pojedynczo iw grupach. Borowik Bellini można zobaczyć tylko w jesiennym lesie.

Naczynie do masła białe

Naczynie z białego masła ma nakrętkę o średnicy do 12 cm, u młodych okazów kapelusz jest bardziej wypukły, ale w miarę dojrzewania grzyba spłaszcza się, a czasem nawet staje się wklęsły.

Biała olejarka ma gładką, lekko śluzowatą skuwkę z lekkim połyskiem. Skórka z kapelusza jest łatwa do oddzielenia. Miąższ grzyba jest biały lub żółtawy, który w przerwach nabiera koloru wina czerwonego.

Noga olejarki ma kształt wrzeciona lub cylindryczna, biała. Z wiekiem może zostać pokryty fioletowo-brązowymi plamami i guzkami, które mogą się łączyć i tworzyć rolki..

Maselniczka żółto-brązowa

Żółto-brązowa olejarka ma półokrągłą skuwkę z wywiniętym brzegiem. W miarę wzrostu grzyba żółto-brązowa czapka nabiera poduszkowatego kształtu i może osiągać średnicę od 5 do 14 cm Czapka młodych okazów ma kolor oliwkowy lub szaro-pomarańczowy. W miarę wzrostu kapelusz pęka i pokrywa się małymi łuskami, które całkowicie znikają wraz z dojrzałością.Miąższ żółto-brązowego oleju może powiedzieć o stopniu dojrzałości grzyba: początkowo jest szaro-żółta, później szaro-pomarańczowa, następnie brązowoczerwona, a po osiągnięciu dojrzałości staje się jasnozielona i lekko śluzowata. Grzyb ma gęstą, trudną do obierania skórkę.

Cylindryczna lub maczugowata noga żółto-brązowego grzyba osiąga długość od 3 do 9 cm Maselniczka ma słaby aromat grzybowy, ale silnie pachnie igłami.

Olejarka żółtobrązowa dobrze rośnie na glebach piaszczystych, można ją spotkać w lesie od czerwca do listopada. Grzyb rośnie pojedynczo lub w małych grupach.

Żółtawa maselniczka

Żółtawa olejarka, której opis niewiele różni się od opisu wszystkich innych borowików, kocha ciepło i występuje w lasach o piaszczystej glebie. Grzyb rośnie zarówno pojedynczo, jak iw dużych grupach. Po ulewnych deszczach, od maja do listopada, można zbierać żółtawe borowiki. Grzyb ma czapkę o średnicy od 3 do 6 cm.

Młode grzyby mają prawie kulisty kapelusz, który otwiera się do dojrzałości i przyjmuje kształt poduszki. Kolor kapelusza grzyba, w zależności od wieku, może mieć kolor żółto-brązowy, szaro-żółty, ochrowo-żółty, a nawet czekoladowy. Powierzchnia czapki jest bardzo śluzowata, można ją łatwo usunąć.

Żółtawa olejarka ma nóżkę, która osiąga 3 cm średnicy i ma oleisty pierścień, nad którym ma biały kolor, a poniżej jest żółty. U młodych grzybów pierścień jest biały, ale z wiekiem nabiera fioletowego odcienia. Kanaliki grzybowe mają przyjemny ochrowo-żółty kolor, ale z wiekiem stają się prawie brązowe.

Biały miąższ grzyba może stać się żółtawy. W okolicy czapki i górnej części nogi jest pomarańczowy lub marmurowy, a u podstawy jest lekko brązowy. Żółtawe motyle są bardzo smaczne, dlatego nie tylko ludzie, ale także larwy wszystkich owadów cieszą się nimi z przyjemnością, pod tym względem znalezienie całych grzybów jest bardzo trudnym zadaniem.

Maselniczka granulowana

Maselniczka granulowana nie znosi samotności, dlatego można ją spotkać tylko w gronie przyjaciół. Grzyb występuje głównie w lasach sosnowych, w niskiej trawie.Grzyb ma mniej lepką główkę niż inne rodzaje masła, więc czasami wydaje się całkowicie suchy. Okrągła wypukła główka grzyba osiąga około 10 cm średnicy.

Młode okazy mają czerwonawe lub brązowo-brązowe kapelusze, które w miarę dojrzewania stają się żółte lub żółto-ochrowe. Kultura ma cienkie, krótkie kanaliki, które tworzą rurkową warstwę o jasnym lub jasnożółtym kolorze.

Grzyb ma gęstą żółto-brązową, przyjemną w smaku miazgę, która nie zmienia koloru przy zerwaniu. Żółta nóżka grzyba osiąga długość 8 cm, w górnej części ma biały kolor i jest pokryta ziarnami i brodawkami.

Zewnętrznie ziarnista olejarka wygląda jak prawdziwa olejarka, główną różnicą jest brak cienkiego pierścienia na nodze. Masło ziarniste to jadalny grzyb o wysokich walorach smakowych, spożywany na świeżo, marynowany lub solony.

Naczynie z masłem cedrowym

Olejarka cedrowa ma nakrętkę o średnicy od 3 do 15 cm Młode grzyby mogą pochwalić się kulistym kształtem, ale z wiekiem prostuje się i nabiera poduszkowatego kształtu. Kolor kapelusza jest brązowy, aw deszczową lub wilgotną pogodę staje się śluzowaty, szybko wysycha i nabiera połysku.

Miąższ masła cedrowego jest biały lub żółty, lekko kwaśny w smaku i wydziela przyjemny migdałowo-owocowy aromat. Rurki i pory są oliwkowo-ochrowe, brudnożółte lub pomarańczowo-brązowe..

Noga olejarki cedrowej ma grubą podstawę i zwęża się ku górze, osiągając długość od 4 do 12 cm Grzyb można spotkać w lasach cedrowych, dębowo-cedrowych lub iglastych. Okres zbioru grzybów zbiega się z początkiem kwitnienia sosny.

Masło modrzewiowe

W pobliżu modrzewi osiada olejarka modrzewiowa. Borowik modrzewiowy można spotkać w lasach od lipca do listopada. Ten rodzaj borowika ma doskonałą produktywność i rośnie w dużych grupach..Olejarka modrzewiowa ma gładką, ślimakowatą, cytrynowożółtą lub pomarańczowo-ochrowo-żółtą czapkę, z której bardzo trudno jest zdjąć skórkę. Kolor jego gąbczastej części waha się od żółtego do brązowożółtego; po naciśnięciu tworzą się na nim różowo-brązowe plamy.

Cylindryczna noga grzyba w górnej części ozdobiona jest pierścieniem, powyżej którego ma cytrynowożółty, a poniżej ma kolor żółto-brązowy. Miąższ na olejarce jest żółty, ale przy zerwaniu brązowieje. Grzyb ma łagodny aromat i przyjemny smak.

Prawdziwe masło

Prawdziwa maselniczka rośnie na piaszczystych glebach. Sezon na zbieranie borowików rozpoczyna się w maju, a kończy we wrześniu. Ciała owocowe rosną pojedynczo lub w grupach.

Prawdziwą olejarkę zdobi 10-centymetrowy kapelusz, początkowo wypukły, a następnie prawie płaski z niewielkim guzkiem pośrodku, który ma czekoladowo-brązowy kolor, czasem z lekkim fioletowym odcieniem. Grzyb pokryty jest promieniową włóknistą błoną śluzową, którą można łatwo oddzielić. Kanaliki młodych grzybów są bladożółte, ale z czasem ciemnieją i stają się ciemnożółte.

Pory grzyba są bladożółte, ale w miarę dojrzewania grzyba stają się jaskrawożółte, a później brązowawo-żółte. Warstwa rurkowa urosła do cylindrycznej łodygi, osiągając długość od 10 do 25 cm i ma cytrynowo-żółty odcień w górnej części i brązowy w dolnej części. W miarę wzrostu grzyba pozostaje na nim biały, zwiewny koc, najpierw łączący brzeg czapki z nogą, w postaci fioletowego lub czarno-brązowego pierścienia.

Miąższ tej maselniczki jest bardzo soczysty i miękki oraz ma wysokie walory smakowe, podobne do miąższu borowików. Prawdziwe i fałszywe olejarki nie są takie same, dlatego prawie niemożliwe jest ich pomylić.

Niezwykła olejarka

Godna uwagi olejarka ma szeroki, lepki, mięsisty łuskowaty kapelusz, osiągający średnicę od 5 do 15 cm. Skórka z kapelusza jest bardzo łatwa do usunięcia. Grzyb tworzy krótką łodygę, osiągającą maksymalną długość 11 cm i ozdobioną od wewnątrz lepkim pierścieniem. Pyszny grzyb jadalny, który nadaje się do marynowania, suszenia i osadzania.

Malowana maselniczka

Malowana olejarka ma czapkę o średnicy od 3 do 15 cm, na jej brzegu widać płatki będące pozostałością prywatnej narzuty. Czapka grzyba ma kształt szerokiego stożka lub poduszki. Jego kolor uzależniony jest od warunków atmosferycznych: przy dużej wilgotności jest ciemniejszy, a przy suchej pogodzie rozjaśnia. Również czapka grzyba zmienia kolor, gdy jest zarażona owadami.. Młody malowany borowik obnosi się z czerwonymi, ceglastoczerwonymi, winno-czerwonymi lub bordowo-czerwonymi kapeluszami pokrytymi małymi szarobrązowymi lub brązowymi łuskami. Żółta nóżka grzyba może osiągnąć długość 12 cm. Strefa nadpierścieniowa jest cięta rurkami, które schodzą wzdłuż łodygi i tworzą siatkę.

Żółty miąższ grzyba ma dużą gęstość i zmienia kolor na czerwony po rozbiciu, ale smakuje bardzo przyjemnie. Malowaną maselniczkę można jeść nawet bez wstępnej obróbki cieplnej.

Puszka oleju rubinowego

Puszka olejku rubinowego to bardzo rzadki grzyb jadalny, który występuje tylko w lasach dębowych. Młode grzyby mają półkulistą ceglastoczerwoną lub żółto-brązową czapkę, która ostatecznie otwiera się i zamienia w prawie płaską. Posiada rurkowy hymenofor. Rurki i pory grzyba są różowoczerwone i nie zmieniają koloru po uszkodzeniu. Noga w kształcie maczugi lub cylindryczna różowa zwęża się ku dołowi i jest pokryta czerwonym nalotem.

Grzyb ma żółtawy miąższ, który nie zmienia koloru w powietrzu, nie ma wyraźnego smaku i aromatu.

Olejarka czerwono-czerwona

Czerwono-czerwona olejarka ma żółtawo-pomarańczową półkolistą lub poduszkową czapkę pokrytą pomarańczowo-czerwonymi łuskami. Opadające przylegające żółtawe lub żółto-pomarańczowe rurki grzybowe pokryte są szerokimi kanciastymi porami. Nakrętka jest utrzymywana na miejscu przez żółto-pomarańczową nóżkę w kształcie wrzeciona, która zwęża się w dół i do góry. Jasnożółta, gęsta miazga grzyba zmienia kolor na czerwony w zerwaniu i wydziela ledwo wyczuwalny grzybowy aromat.

Czerwono-czerwony przystojny mężczyzna można spotkać w Alpach, zachodniej Syberii, Ałtaju, zachodniej Syberii i Europie..

Tłusta może czerwona

Puszka czerwonej oliwy to mały grzybek rosnący w lasach mieszanych, który jest w stanie zachwycić nasze kubki smakowe delikatnym łagodnym smakiem i przyjemnym grzybowym aromatem. Grzyb osadza się pod modrzewiami i tworzy z nimi grzybnię. Na borowiki rude można polować od lipca do listopada.Doświadczeni grzybiarze twierdzą, że w trawie nie sposób nie zauważyć czerwono-czerwonej lepkiej czapeczki czerwonego oleju. Grzyb nie toleruje samotności, dlatego jeśli znajdziesz jednego olejarza, to koniecznie zbierz ich całe pudełko.

Podczas gotowania skórka jest usuwana z grzyba, ponieważ podczas obróbki cieplnej nabiera nieprzyjemnego czarnego koloru, obrane masło ma jasny kremowy kolor.

Oiler szary

Olejarka szara występuje w młodych lasach liściastych i sosnowych. Grzyb rośnie w dużych grupach.Poduszeczka z guzkiem pośrodku, szaro-biała czapka z lekkim zielonym lub fioletowym odcieniem, nasadka olejarki może osiągać do 10 cm średnicy i pokryta jest wilgotną warstwą śluzu. Szarobrązowa lub szaro-biała rurkowata warstwa grzyba składa się z szerokich rurek schodzących do łodygi.

Nogę młodego grzyba otacza szeroki filcowy pierścień, który z czasem zanika. Kapelusz pokryty jest trudną do zerwania skórką, którą można łatwo usunąć, jeśli grzyb zostanie zanurzony we wrzącej wodzie na kilka minut.

Syberyjskie masło

Kapelusz śluzowy grzyba syberyjskiego olejarka osiąga średnicę od 4 do 10 cm, kapelusze młodych grzybów mają szeroki stożek, a dojrzałe kapelusze mają kształt poduszki i są oliwkowo-żółte lub żółto-oliwkowe. Czapkę grzyba tworzą promieniste brązowe włókna. Kolor nogi i miazgi grzyba jest żółty lub szaro-żółty. Zewnętrznie olejarka syberyjska jest bardzo podobna do olejarki cedrowej, ale jednocześnie ma jaśniejszy kolor niż jej krewny.

O borowikach można mówić długo. Ale najważniejsze są bardzo smaczne grzyby, które są dobre zarówno świeże, jak i marynowane. Masła są zdrowe i pożywne. Jednak podczas zbierania grzybów należy zachować szczególną ostrożność i nie zapominać, że nie należy wysyłać podejrzanych okazów do pudełka, ponieważ ich zjedzenie może spowodować poważne zatrucie..