Jak wygląda grzyb jesienią i gdzie go szukać?

Dla wielu grzybiarzy grzyby jesienne są ulubionym tematem łowieckim. Ale nowicjusze w tej branży mogą czekać na pewne niebezpieczeństwa. Chodzi o to, że istnieje ogromna liczba gatunków agarics miodowych. Niektóre z nich są tak niepozorne, że najczęściej mylone są z muchomorami. Ale niebezpieczne fałszywe grzyby wyglądają bardzo ładnie, więc niedoświadczony zbieracz grzybów może skończyć w koszyku, a następnie na stole. Dlatego zanim wyruszysz na polowanie na grzyby, musisz zebrać jak najwięcej informacji. Pozwoli ci to zabrać smaczne i zdrowe grzyby, a niebezpieczne zostawić w lesie..

Jak wygląda grzyb?

Jeśli chodzi o grzyby, takie jak miód agaryczny, opis pozwala rozpoznać te dary lasu bez większych trudności. Rosną na elastycznych i cienkich nogach, które często osiągają wysokość 15 cm, mogą mieć kolor jasnobrązowy, miodowy, brązowy lub ciemny. Wszystko zależy od tego, ile lat ma grzyb i gdzie rośnie.

Niektóre gatunki mają spódnicę na nogawce. Ale ten znak wcale nie oznacza, że ​​w koszu był normalny grzyb. Niektóre grzyby jadalne mogą nie mieć takiej dekoracji, ale muchomory czasami mają spódnice..

Czapka grzyba jest okrągła i może wyglądać jak pół kulki. Pokryta jest małymi łuskami. Stare grzyby otwierają się najczęściej jak parasole. Powierzchnia czapki staje się gładka. Kolor może być od jasnego do ciemnobrązowego. Czasami są czerwonawe grzyby. Wszystko zależy od tego, gdzie rosną grzyby i ich wiek.

Gdzie szukać?

Kiedy doświadczeni zbieracze grzybów wybierają się na polowanie na grzyby, zawsze wiedzą, którego obszaru muszą szukać w pierwszej kolejności. Warto zauważyć, że jeśli masz szczęście znaleźć jedno miejsce z grzybami, to zdecydowanie musisz szukać w pobliżu. Potrafią „zdobywać” duże terytoria. Czasami z jednego konopi zbiera się cały kosz.

Grzyby miodowe dobrze czują się na nizinach, a najczęściej można je spotkać w pobliżu starych drzew, na pniakach, a nawet na połamanych gałęziach, które same leżą. Niemniej jednak nie są to jedyne siedliska tych grzybów. Niektóre gatunki preferują otwarte łąki z nielicznymi krzewami, łąki i skraj lasu.

Grzyby konopne zachwycają grzybiarzy niemal na całym świecie. Występują na obszarach podzwrotnikowych i na całej półkuli północnej, z wyjątkiem obszarów z wieczną zmarzliną..

Warto zauważyć, że istnieje ogromna liczba gatunków muchomorów. Wiele z nich jest jadalnych, ale są takie, których nie należy spożywać. Każdy gatunek różni się wyglądem i miejscem wzrostu.

Rodzaje i odmiany

Jedną z najpopularniejszych odmian agarics miodowych, które można znaleźć wśród amatorów w koszyczkach, są letnie, zwane czasem wapnem. To jadalne grzyby, które rosną w ogromnych koloniach na starych drzewach liściastych. Bardzo lubią zgniłe i zniszczone drewno. Grzyby są małe, zwykle nie osiągają więcej niż 7 cm wysokości. Średnica nogi może dochodzić do 1 cm. Młody letni agarik miodowy będzie miał półkolisty kapelusz, ale w miarę wzrostu otwiera się. Kolor górnej części jest ciemnobrązowy, a średnica sięga 6 cm.

Agariki letnie można spotkać głównie w lasach liściastych o dużej wilgotności. Zaczynają pojawiać się w kwietniu i rosną przez całe lato i jesień. Ale w regionach o ciepłym klimacie można je znaleźć przez cały rok. Podczas zbierania tych grzybów należy zachować ostrożność, ponieważ są one bardzo podobne do trującej galerii graniczącej.

Grzyby jesienne, które znawcy nazywają prawdziwymi, są bardzo popularnymi grzybami jadalnymi. Mogą pasożytować na 200 gatunkach drzew, więc są bardzo powszechne. Oprócz tego, że jesienne grzyby rosną na żywym drewnie i krzewach, mogą pojawić się na zwalonych pniach i starych pniach. Co ciekawe, działają saprofitycznie i powodują, że stare drewno świeci w nocy. Warto zauważyć, że nawet ziemniaki mogą stać się siedliskiem tego grzyba. Dlatego takie grzyby są bardzo powszechne..

Wysokość nóżek sięga 10 cm przy średnicy 2 cm, w dolnej części następuje niewielkie rozszerzenie. Kolor nogi zmienia się od jasno miodowego do ciemnobrązowego. Czapka grzyba jest duża. W starym grzybie można go otworzyć do 17 cm.Dodatkowo jest biała spódniczka, która znajduje się bezpośrednio pod talerzami. Kolor górnej części w dużej mierze zależy od miejsca wzrostu grzyba. Jasne grzyby żyją na topolach, ciemnobrązowe na dębach, czerwonawe na drzewach iglastych.

Pojawienia się pierwszych jesiennych gatunków można się spodziewać pod koniec sierpnia. Występują w miejscach o dużej wilgotności. Jesienne grzyby rosną na całej półkuli północnej. Jedynym wyjątkiem jest obszar z wieczną zmarzliną..

Są też grzyby zimowe. Rosną na starych i zwalonych drzewach. Najczęściej można je spotkać na topoli lub wierzbie. Noga grzyba ozimego jest niewielka, dlatego rzadko osiąga wysokość 7 cm i średnicę 1 cm.Gatunek ten ma gęstą konsystencję jasnego miąższu. Kapelusz otwiera się na 10 cm, a jego kolor jest żółty, brązowy lub pomarańczowy. Charakterystyczną cechą gatunków zimowych jest rzadki układ talerzy. Te grzyby nie mają spódnic.

Grzyby zimowe występują w lasach na półkuli północnej. Rosną późną jesienią i owocują dopiero wiosną. Grzyby często można znaleźć w postaci grup akcentowanych. Pod śniegiem trudno znaleźć grzyby zimowe, dlatego doświadczeni grzybiarze polują na nie podczas odwilży. Przygotowanie tego produktu powinno być tak ostrożne, jak to tylko możliwe. Uważa się, że gatunki zimowe zawierają niewielką dawkę toksyn, ale przy starannej obróbce cieplnej grzyb można całkowicie zneutralizować..

Grzyby łąkowe, zwane także łąkami i goździkami, to produkt jadalny, który można spotkać na łąkach, skrajach lasów i innych otwartych przestrzeniach. Nowicjusze rzadko zwracają na nie uwagę, chociaż są bardzo powszechne. Można je spotkać nawet w ogrodach warzywnych i domkach letniskowych. Grzyby miodowe rosną na ziemi i tworzą równe rzędy lub półkola. Charakterystyczną cechą łąk jest zakrzywiona noga. Te grzyby są krótkie i bardzo cienkie. Można je rozpoznać po obecności małego guzka na czapce..

Kolor łąk często się zmienia. Przy dobrej pogodzie grzyby są lekkie, a po deszczu mogą stać się ciemnobrązowe z czerwonawym odcieniem. Nie mają spódnicy.

Jeśli chodzi o smak, takie grzyby mogą wydzielać przyprawy. Dlatego często nazywane są goździkami. Łąki rosną przez całe lato. Można je znaleźć na obszarach od Hiszpanii po Japonię. Nawet podczas silnej suszy grzyby te są w stanie przetrwać. Po ponownym dostaniu się wilgoci regenerują się i dalej rosną..

Przy zbieraniu tych grzybów trzeba być bardzo ostrożnym. Często początkujący zbieracze grzybów mylą grzyby łąkowe z kolibią kochającą drewno. Nie zaleca się go jeść, ponieważ ten grzyb zawiera toksyny. Charakterystyczną cechą colibii jest wydrążona noga, która jest znacznie grubsza niż u grzyba łąkowego. Łąki można pomylić ze zmarszczonym gadułą. To trujący grzyb, który wyróżnia się obecnością mącznej płytki na talerzach..

Jednym z nielicznych niezwykłych gatunków muchomora miodowego jest grubonoga. Grzyby te wyróżniają się tym, że ich nogi są krótkie i grube. Gatunki te pasożytują na zgniłych drzewach i pniach gatunków iglastych i liściastych. Charakterystyczną cechą agaric miodowego grubonogiego jest silne zgrubienie bliżej ziemi. Noga grzyba może przypominać cebulę.

Ten rodzaj grzyba zawsze ma spódnicę. Jest lekki i umieszczony bezpośrednio pod czapką. Średnica górnej części może dochodzić do 10 cm Młode grzyby mają najczęściej czapeczkę w kształcie stożka, która jest schowana do dołu. Stare grzyby wyróżnia płaski wierzchołek pokryty niewielką ilością brązowych łusek. Charakterystyczną cechą agarika miodowego grubonogiego jest częste ułożenie talerzy. Początkowo są jasne, ale z czasem ciemnieją.

Istnieje kilka innych rodzajów podobnych grzybów. Niektóre z nich są jadalne i bardzo smaczne, np. Miód świerkowy. Ale są dość rzadkie i tylko na niektórych rodzajach drewna. Na przykład dość trudno jest znaleźć śluzowego grzyba, który rośnie tylko na ściętych bukach. Ponadto istnieją gatunki, które rosną wyłącznie na drzewach iglastych..

W lesie można też spotkać zupełnie nietypowe gatunki. Przykładem są grzyby, które mają trwały zapach czosnku. Nazywa się je tak - grzybami czosnkowymi. Występują w kilku typach, różniących się wielkością..

Przydatne właściwości agarics miodowych

Te dary lasu są bardzo cenione przez prawdziwych grzybiarzy. Grzyby miodowe są nie tylko łatwe do zebrania, ale także łatwe do przyrządzenia. Nie wymagają specjalnego czyszczenia i mają doskonały smak. Pieczarki miodowe świetnie nadają się zarówno do smażenia, jak i marynowania.

Warto jednak zwrócić uwagę na wysoką wartość odżywczą tych grzybów. Przede wszystkim taki produkt polecany jest tym, którzy podążają za swoją sylwetką. Grzyby miodowe są uważane za niskokaloryczne, ale jednocześnie zawierają znaczną ilość przydatnych elementów.

W skład miąższu grzybów wchodzą witaminy C, E, B i PP. Ponadto grzyby miodowe są bogate w potas, cynk, fosfor i żelazo. Zawierają błonnik, białko i naturalne cukry, które nie są szkodliwe dla organizmu.

Dietetycy zauważają, że pod względem liczby przydatnych pierwiastków grzyby miodowe mogą konkurować z wieloma znanymi produktami, które zawsze były uważane za liderów. Na przykład zawierają taką samą ilość potasu i fosforu, jak ryby rzeczne. Dlatego taki produkt polecany jest osobom, które nie jedzą mięsa. Grzyby pomogą organizmowi uzyskać wszystkie niezbędne elementy w wystarczających ilościach, ale jednocześnie nie odbiegają od ich zasad.

Ponadto agaryki miodowe zawierają magnez, cynk i żelazo. Dlatego stosowanie tego produktu pozytywnie wpływa na proces hematopoezy. Grzyby miodowe polecane są osobom cierpiącym na anemię.

Tylko 100 g tego użytecznego produktu dziennie pozwala w pełni dostarczyć organizmowi dorosłego wszystkich niezbędnych substancji i witamin, aby utrzymać hemoglobinę na normalnym poziomie. Ale różne rodzaje agaric miodowych mogą znacznie różnić się wartością odżywczą. Niektóre grzyby są dobre dla włosów i paznokci, podczas gdy inne mają korzystny wpływ na poziom hormonów i funkcjonowanie tarczycy. Uważa się, że stosowanie agaric miodowego będzie dobrą profilaktyką onkologii.

Nie ma znaczących przeciwwskazań do stosowania tych grzybów. Jednak dzieci poniżej 12 roku życia nie powinny jeść grzybów miodowych, jak innych tego typu produktów..