Jaka jest różnica między smardzami a szwami

Często grzyby jadalne są podobne do zatrutych i może być trudne do odróżnienia nawet dla doświadczonego zbieracza grzybów. Na przykład smardze mają wiele podobieństw do linii i często są mylone, zebrane w jednym koszyku. Porozmawiajmy o różnicach między smardzami i liniami w tym artykule..

Morel zwyczajny: opis

Smardz (Łac. Morchella esculenta) to grzyb z klasy torbaczy i rodziny o tej samej nazwie. Jest to jeden z największych grzybów w rodzinie. Wysokość może osiągnąć 6–20 cm, waga - do 500 g.

Ma mięsiste wydłużone, zwykle podobne do jajko, pomarszczony (z komórek jamistych) kapelusz, którego wysokość wynosi od 3 do 7 cm, średnica 3–8. Można go pomalować na różne kolory: żółty, szary, brązowy itp. Starsi przedstawiciele mają ciemniejsze kapelusze.Noga ma kształt cylindryczny. Jest ściśle połączony z nasadką. Jej długość wynosi 3–9 cm, grubość 1,5–3 cm, nóżka młodego grzyba ma kolor biały, starsze są żółtawe, kremowe. Wizualnie wydaje się, że czapka i noga smardze są tej samej długości.

W kontekście grzyb jest lekki. Jego miąższ jest delikatny, kruchy, łatwo kruszy się przy dotknięciu.

Można go spotkać w całej strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Zwykle rośnie samotnie, ale rzadko w grupach. Wybiera jasne i żyzne miejsca gleba. Może rosnąć zarówno w lasach, jak i na terenach trawiastych, piaszczystych, w r ogrody warzywne.

Rośnie od połowy kwietnia do końca marca.

Większość powszeche typy:

• jadalny (pospolity) - Morchella esculenta;

• stożkowy - Morchella conica;

• wysoki - Morchella elata;

• step - Morchella steppicola.

Najbardziej podobny do linii jest olbrzymi smardze.

Jadalne czy nie

Jeśli interesuje Cię pytanie, smardz jest jadalny lub nie, to jego można jeść, dobrze smakuje i jest praktycznie bezwonny. Należy do warunkowo jadalnych grzybów trzeciej kategorii. Zawierają w małych stężeniach hydrozynę - substancję toksyczną.

Można go spożyć po gotowaniu przez co najmniej 10-15 minut lub po wysuszeniu..

Jak nie mylić smardze z liniami

Te dwa grzyby są bardzo podobne i można je łatwo pomylić. Tymczasem jedzenie surowych szwów jest śmiertelne, ponieważ są śmiertelne trujące grzyby, zawierający silną toksynę - gyromitrynę. Jego wysokość będzie uzależniona od miejsca wzrostu linii i jej wieku..

Nie ma jednoznacznej opinii co do tego, czy szyjka jest jadalna, czy nie, gdy jest spożywana po ugotowaniu. Istnieją sugestie, że żadna ilość kuracji w celu usunięcia trucizny z ciała linii nie pomaga. Istnieje również opinia, że ​​można go zjeść po ugotowaniu.

Owocnik tego grzyba jest bardzo podobny do budowy mózgu lub orzech włoski. Kapelusz ma kształt nieregularnej okrągłości, o średnicy 2-10 cm, całość jest usiana zwojami i jest połączona na brzegach nogawką.

Jak wyglądają smardze i szwy w naturze, widać na zdjęciu.

Spróbujmy dowiedzieć się, jakie są różnice między smardzami a liniami:

1. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zauważysz, że czapka tego pierwszego ma zwykle kształt stożka, podczas gdy czapka drugiego jest podobna do ludzkiego mózgu..
2. Morele zwykle dobrze odstają od podłoża. Ich noga jest całkowicie otwarta. Noga na liniach trafia do ziemi lub ściółki leśnej. Jest praktycznie niewidoczna.
3. Patrząc na te dwa grzyby, wydaje się, że pierwszy (morel) wydaje się rozciągać do góry (zarówno czapka, jak i noga są wydłużone), a drugi, przeciwnie, do ziemi: jest przysadzisty, noga jest szeroka i rozszerza się w dół.
4. Morel w środku jest pusty, linia jest wypełniona falistą miazgą.
5. Zwykle linie są znacznie większe niż smardze..
6. Morele mają mniej grzybowy zapach niż ich niejadalne odpowiedniki.

Kiedy zbierać smardze

Jeśli chodzi o to, gdzie rosną smardze i kiedy należy je zbierać, proces zbioru można rozpocząć pod koniec kwietnia. Chociaż w tym czasie nadal są bez smaku i nie rozwinęły grzybowego aromatu. Tylko w Może stają się mocne, pachnące i bardzo apetyczne.

Gdzie zbierać

Możesz spotkać te grzyby:

• w lasach (drzewa iglaste, mieszane), na skraju lasu i przy drogach, w miejscach dobrze oświetlonych, na polanach;
• na ogrody warzywne;
• w miejscu pożarów;
• w parkach miejskich;
• w ogród botaniczny.

Może rosnąć zarówno na żyznej, jak i piaszczystej glinie piaszczystej gleba.Nie jest łatwo je znaleźć, ponieważ czapka najczęściej łączy się z kolorem suchej, żółtej trawy..

Środki ostrożności

Zarówno smardze, jak i ściegi należy stosować ostrożnie i dopiero po wygotowaniu. Przy najmniejszym podejrzeniu, że jakiś inny grzyb dostał się do twojego kosza na grzyby, jego lepiej wyrzucić i nie ryzykuj swojego zdrowia.

Gotowanie linii należy wykonywać przy otwartym oknie, ponieważ trucizna wyparuje podczas gotowania. Z tego samego powodu nie należy wdychać oparów wrzącego bulionu. Gotowanie powinno odbywać się w odkrytym pojemniku.

Zwykle wśród pierwszych objawów zatrucia jest kilka obowiązkowych: wymioty, biegunka, ból brzucha.

Mogą pojawić się w różnym czasie w zależności od zjadanego grzyba. Zatrucie szwami objawia się w ciągu 6-10 godzin po ich użyciu.

W przypadku łagodnego zatrucia i zaobserwowania powyższych objawów należy wywołać wymioty i popijając dużą ilością wody z rozpuszczoną łyżeczką soli lub suszonej musztardy przepłukać żołądek. Wymioty można wywołać, pijąc dużo wody i naciskając dwoma palcami nasad języka.Po umyciu tabletki weź węgiel aktywowany (jedna lub dwie sztuki na kilogram wagi człowieka).

W przypadku wystąpienia ciężkiego zatrucia z utratą przytomności konieczne jest natychmiastowe wezwanie pogotowia ratunkowego.

Grzybów nie należy podawać dzieciom, używanym przez kobiety w ciąży, matki karmiące, osoby z indywidualną nietolerancją, osoby mające problemy z pracą układu sercowo-naczyniowego.

Jak gotować smardze

I na koniec kilka słów o tym, jak gotować smardze i linie.

Pierwsi rzucają się do wrzenia solona woda i gotować przez co najmniej 15–20 minut. Następnie wylewa się bulion, a grzyby myje pod bieżącą wodą. Następnie można je gotować do woli - smażyć, piec, marynować, zamrażać itp. Procedura gotowania jest obowiązkowa we wszystkich przypadkach, z wyjątkiem dalszego suszenia. Możesz suszyć bez gotowania.Istnieje wiele przepisów zawierających smardze. To dodatek do makaronów, owsianki gryczanej, risotto, sałatek, pieczenia w piekarniku w garnkach oraz jako nadzienie do kulebyaki, ciast, ciast. Jedyne miejsce, gdzie te grzyby nie są zalecane, to pierwsze dania. Tam tracą smak i aromat.

Linie muszą być zawsze ugotowane. Przed gotowaniem należy je posiekać nożem. Kilogram grzybów będzie wymagał 6 litrów wody, na 100 g - co najmniej 2 litry. Wlej szczyptę sody oczyszczonej do wrzącej wody. Następnie umieść tam grzyby. Po 15–20 minutach spuść wodę, dobrze opłucz grzyby. Wskazane jest ponowne zagotowanie..

Aby linki były najbezpieczniejsze, należy je suszyć przez miesiąc. Kiedy wilgoć wyparowuje, większość toksyn jest usuwana.Niestety, nie zawsze łatwo jest odróżnić jadalne smardze od niejadalnych linii, nawet znając ich znaki. Jeśli masz choć trochę wątpliwości, czy grzyb jest dobry, czy trujący przed tobą, lepiej się go pozbyć, aby uniknąć poważnych konsekwencji. W każdym razie jedzenie surowych grzybów jest surowo zabronione..