Gorzki grzyb: jadalny lub nie
Gorzki nie jest rzadkim grzybem, ale ze względu na ostry, ostry smak powoduje podwójne postrzeganie wśród grzybiarzy. Zachodni smakosze uważają go za niejadalny, a według niektórych podręczników nawet za trujący. A w Rosji i na Białorusi takie leśne trofeum jest zbierane na pikle. Czym jest ten grzyb, gdzie rośnie i jakimi zmiennymi cechami się charakteryzuje, czy może być używany do celów spożywczych - o tym porozmawiamy dalej.
Zadowolony
Jadalność
Nazwa gorzkich jest całkowicie zgodna z ich smakiem. Botanicy uważają ich za najbardziej gorzkich przedstawicieli mlecznej rodziny. Niemniej jednak nie przeszkadza to miłośnikom spokojnego polowania w zbieraniu tego gatunku na zimowy zbiór.
Eksperci tłumaczą to przywiązanie do tego przedstawiciela królestwa grzybów przez jego powszechne występowanie i wysoką produktywność. Każdego roku, w każdych warunkach pogodowych, gorycz wyróżnia się obfitym owocowaniem, co daje grzybobiercom pewność dobrego zbioru trofeów leśnych. Oczywiście w porównaniu do grzyby, z grzybami i inne bardziej wartościowe grzyby tracą.
Eksperci przypisują goryczkę warunkowo grzyby jadalne IV kategoria. Oznacza to, że grzyb nie jest używany w postaci surowej i suszonej. Najczęściej solenie lub marynatę wykonuje się z surowców po wstępnej obróbce..
Synonimy
W źródłach naukowych te owocniki nazywane są gorzkimi i ludzie znają je jako:
- czerwona gorzka;
- gorzka waga;
- kobieta z gór;
- gorycz;
- gorczak;
- ścieżka, podróżniku.
Jak to wygląda
Gorchaki nie charakteryzują się zmiennością wyglądu. Ale jest wiele podobnych trujących grzybów z rodzaju mlecznego, z którymi łatwo je pomylić, więc przyjrzyjmy się bliżej zewnętrznym oznakom goryczy..
Kapelusz
Średnica tej części grzyba może wynosić od 4 do 11 centymetrów. Początkowo rozwija się w kształcie dzwonu, z czasem staje się płaski i lejkowaty. Jednocześnie w centrum wyraźnie widoczny spiczasty guzek, który jest ważnym znakiem goryczy. Krawędzie czapki wyróżniają się cienką strukturą i skręceniem do wewnątrz. Skórka na powierzchni jest gładka, jednolity czerwono-brązowy kolor z lekkim pokwitaniem. W porze deszczowej grzyb staje się lepki i lśniący..
Miazga
Charakteryzuje się dobrą gęstością, ale jednocześnie kruchą. U młodych grzybów miąższ jest białawy, u starych lekko kasztanowo-brązowy. Niemal zawsze zachowuje pigment czapki pod skórą. 
W miejscach nacięć obficie uwalnia się bezbarwny mleczny sok, który opala usta i nigdy nie zmienia koloru pod wpływem tlenu. Miazga rzadko jest uszkadzana przez tunel czasoprzestrzenny, ma słaby specyficzny zapach, który wielu uważa za nieprzyjemny.
Noga
Różni się regularnym cylindrycznym kształtem, do 7 centymetrów długości i jasnym odcieniem kolorów odpowiadającym czapce. U podstawy zawsze ma filcową osłonę grzybni. U młodych grzybów wewnętrzna część nogi jest lita, podczas gdy u starych jest pusta. Czasami z szarawym lub czerwonawym gąbczastym wypełniaczem.
Płyty LP
W młodych bitterach talerze są zawsze lekkie, aw przejrzałych dopasowują się do kapelusza. Często umiejscowione, niezbyt szerokie, wznoszące się do cylindrycznego trzonu.
Gdzie rośnie, kiedy zbierać
Nie musisz znać specjalnych miejsc, w których można znaleźć trochę goryczy. Rosną wszędzie, w każdym lesie, zwłaszcza pod sosny i brzozy. Bardzo cię kocham wilgotne łąki z kwaśną glebą, gdzie rosną mchy i porosty.
Takie trofeum można znaleźć pojedynczo lub w grupach. Sezon obfitego owocowania w słodko-gorzkich owocach rozpoczyna się w czerwcu i trwa do połowy jesieni. Czasami miłośnikom cichego polowania udaje się zbierać plony nawet po pierwszych mrozach.
Bliźniacze grzyby
Gorzkie mają wiele podobieństw do innych mleczanów, więc łatwo je pomylić. Dla pewności wielu zbieraczy grzybów radzi podczas zbierania skupić się na guzku wystającym w środku kapelusza i bezbarwnym soku, który wyróżnia się z rozbitej miazgi. Są to jednak ważne znaki, ale aby nie wątpić, że wkładasz pożądany grzyb do koszyka, rozpoznanie innych nie zaszkodzi podobni bracia:
- Młynek wątrobowy (Lactarius hepaticus) - uważany jest za niejadalny. Jego mleczny sok ma żółty odcień, który pojawia się, gdy wchodzi w interakcję z tlenem. Miąższ jest kremowy lub żółto-brązowy.
- Marsh Miller (Lactarius sphagnei) - preferuje bagna w lasach iglastych.
- Kamfora mleczna (Lactarius camphoratus) to mały jadalny grzyb, który nie jest popularny ze względu na swój specyficzny smak. Różni się od gorzkiego przyjemnym kwiatowym aromatem, mniejszym guzkiem na kapeluszu i bardziej wodnistą, nie ostrą mleczną wydzieliną o słodkawym smaku.
- Karłowaty mleczny (Lactarius theiogalus) - różni się żółknięciem mlecznego soku w powietrzu i jasnym kolorem kapelusza.
- Gladysh (Lactarius badiosanguineus) to jadalny lactarius charakteryzujący się błyszczącą czapką bez guzka o bardziej wyrazistym kasztanowo-czerwonym kolorze, skróconą nogą i lekko gorzkim smakiem.
Jedzenie
Zdaniem ekspertów, chociaż grzyby z gorzkiego mleka mają specyficzny posmak, z umiarem działają korzystnie na organizm. Udowodniono eksperymentalnie, że miazga zawiera naturalny antybiotyk, który blokuje patogeny Staphylococcus aureus, a także Escherichia coli i bakterie siana. Ale do celów spożywczych grzyb nadaje się tylko w postaci marynowanej lub solonej. Aby wyeliminować nieprzyjemną palącą goryczkę, produkt należy odpowiednio namoczyć.
Ile namoczyć
Doświadczone gospodynie domowe, które od wielu lat przygotowują pikle zimowe z gorzkich, radzą natychmiast oczyścić pokrojone grzyby z liści i mchu w lesie, a następnie ostrożnie włożyć do kosza z opuszczoną czapką. W domu cała uprawa musi zostać dokładnie wypłukana i zbadana pod kątem uszkodzeń. Okazy o wybranych gatunkach zalać zimną wodą przez trzy dni (pod warunkiem, że dalsza praca będzie wykonywana na gorąco).
Ważne jest, aby okresowo spuszczać płyn, gdy jest ciągnięty przez gorący, mleczny sok. Wskazane jest, aby zrobić to co najmniej 2-3 razy. Im częściej zmieniasz wodę, tym lepiej. Po zabiegu surowce przestaną być gorzkie. Jeśli planujesz marynować grzyby na zimno, namaczanie powinno trwać do 6 dni..
Jak solić
Po namoczeniu grzyby należy ponownie opłukać, nogi skrócić do 2 centymetrów i posortować według wielkości kapeluszy. W tej formie bitter gotuje się przez około 30 minut na małym ogniu w osolonej wodzie. Nie zapomnij okresowo mieszać i zgarniać przegotowanej piany. Następnie bulion powinien ostygnąć, a następnie grzyby można wyrzucić na durszlak, aby spuścić nadmiar wody. W międzyczasie możesz przystąpić do sterylizacji puszek. Najlepiej zrobić to w piekarniku, upewniając się, że w środku znajduje się suchy pojemnik. Do pikli nadają się również emaliowane wiadra, puszki i garnki..
Po zakończeniu wszystkich manipulacji połóż na dnie przygotowanego pojemnika Liść laurowy, jak również liście czarna porzeczka, chrzan, groszek czarnego i ziele angielskie, goździki, drobno posiekane koper. Posyp grzyby posiekanymi czosnek i sól. Pojemniki napełnia się gorzką, a na wierzch wylewa się olej słonecznikowy lub sypie musztardą.
Na kilogram gotowanych grzybów zużycie produktów oblicza się na podstawie klasycznych proporcji:
- 5 łyżek Sól;
- 50 ml oleju roślinnego;
- inne składniki do smaku.
Przygotowane pojemniki zamykamy pokrywkami i wysyłamy w chłodne miejsce na 50 dni do solenia. Używając naczyń emaliowanych, upewnij się, że używasz ładunku, aby grzyby były stale w solance. Jest umieszczony na fajansowej płycie..
Wideo: marynowanie gorzkich
Niezależnie od sposobu przygotowania, dobrze namoczona gorzka jest ciekawym dodatkiem do każdego stołu. Najważniejsze jest prawidłowe poruszanie się po lesie, prawidłowe rozpoznawanie grzyba i dokładne namoczenie go podczas gotowania. Mamy nadzieję, że nasz artykuł Ci w tym pomoże..
