Poszukujemy i odbieramy białe ładunki

Prawdziwi koneserzy spokojnego polowania dobrze znają i kochają białe podgruzdki. Zbieranie ich to przyjemność: grzyby dość duże, a jeśli, jak mówią, „znasz miejsca”, to w krótkim czasie możesz zebrać nie tylko kosz, ale cały kufer! Jednocześnie nic nie smakuje lepiej niż słone podgruzdki, ale pod zaparowaną szklanką dobrej wódki po prostu nie można sobie wyobrazić!

Opis grzyba

Biały grzyb (on jest suchym grzybem mlecznym) - jest to najbliższy krewny Russula, ale znacznie większy. Średnica kapelusza może wynosić od 5 do 20 cm, jest biała, ale czasami ma jasnobrązowe, żółtawe lub brązowe obszary, suche i matowe.W kształcie czapka przypomina lejek, u młodych osobników zarysowuje się tylko pośrodku. W miejscu złamania rdzeń jest biały, mięsisty i suchy, płytki są cienkie, również białe, lekko niebieskawe.

Noga jest mocna, niska, u osobnika dorosłego o średnicy do 5 cm. Podgruzdok pachnie mleczarzem, miąższ smakuje ostro.

Gdzie je znaleźć?

Szukaj ładunków od późnego lata do połowy jesieni. Jest dobry w tym, że spotyka obu drzewa iglaste, oraz w lasach liściastych lub mieszanych, a także w lasach górskich, szczególnie w pobliżu zbiorników wodnych, na terenach piaszczystych i błotnistych, w północnej części strefy umiarkowanej.

Drzewa, którzy lubią ładować z reguły liściaste - olchę, dąb, brzozę, osikę, buk, z zimozielony - świerk i sosna.Czasami białe kapelusze są ukryte pod opadłymi liśćmi lub suchą trawą, ale generalnie nie stanowi to dużego problemu dla zbieracza: ładunki rosną w grupach, a jednocześnie są wystarczająco duże, więc jeśli wejdziesz na polanę, bez trudu zauważysz kilka okazów, siadając i dobrze się rozejrzyj, nie przegap całej reszty.

Musisz odciąć ładunek na poziomie połowy nogi.

Podobne gatunki

Podgruzdok biały ma dość charakterystyczny wygląd. Czasami jednak można go pomylić z Russula, a także z niektórymi gatunkami guzek, na przykład z prawdziwym białym grzybem mlecznym, filcem (który jest również nazywany piszczeniem, skrzypcami, płuczką do mleka), niebieskim (miłośnik psów, fioletowy, świerk), niebieskawym, osiką, pergaminem.Jeśli spojrzymy na białą bryłę i białą na zdjęciu, różnice praktycznie nie są widoczne. Chociaż encyklopedie grzybów wspominają o frędzle pierwszego na krawędzi kapelusza, ta cecha może być dość trudna do zauważenia.

Główna różnica między białym ładunkiem a guzek - to jest jego suchość, którą widać zarówno na zewnątrz, jak i na zerwaniu: prawdziwy grzyb mleczny wydziela mleczny sok, podczas gdy miąższ jest całkowicie suchy na załadunku) Jednak prawdopodobieństwo spotkania prawdziwego grzyba jest znacznie mniejsze niż obciążenie, a oba te rodzaje są jadalne.

Aby się nie pomylić, dokładnie przestudiuj, jakie grzyby rosną w lesie, gdzie będziesz polować, jak wyglądają w różnym wieku, jak i gdzie rosną, jaki mają zapach. Zrób to samo dla ich głównych „odpowiedników”.Na grzyby warto udać się z doświadczonym specjalistą, a także zbierać „plony” w tych samych miejscach.

Należy zawsze pamiętać, że większość zatruć grzybami jest wynikiem ludzkiej nieostrożności. Dzięki zdrowej opiece można uniknąć poważnych problemów.

Jak przetwarzać i gotować

Jeśli mówimy o ładowaniu bieli, nie powinno być wątpliwości, jak to ugotować. Tylko sól!

Są propozycje wykorzystania tych grzybów w postaci marynowanej, a niektórym rzemieślnikom udaje się je usmażyć lub ugotować z nich zupę. To oczywiście sprawa mistrza, ale na Boga nie powinieneś tłumaczyć produktu! Jeśli masz szczęście, że zdobędziesz ten cud, możesz cieszyć się nim w pełni.!Są więc dwa rodzaje solenia - na zimno i na gorąco, a wśród amatorów toczą się gorące dyskusje o tym, która metoda jest lepsza.

Pierwszy podoba mi się bardziej: pomimo tego, że niektórzy twierdzą, że surowe ładunki, w przeciwieństwie do grzybów mlecznych, szybko psują się podczas solenia na zimno i nie chrupią, moje doświadczenie sugeruje bezpośredni odwrotny związek.

Teraz zacznijmy sprzątać. Możesz obrać grzyby bezpośrednio w lesie, ale po namoczeniu będzie to łatwiejsze..

Uzbrajamy się w nóż i twardą myjkę i bardzo dokładnie czyścimy każdy grzyb z suchych liści, ziemi, piasku i innych zanieczyszczeń. Na zewnętrznej stronie czapki prawie zawsze znajdują się grudki ziemi (jest to charakterystyczna cecha białego ładunku).Szczególną uwagę zwracamy na wewnętrzną stronę nasadki, ponieważ pomiędzy płytkami zawsze znajduje się dużo brudu. Przygotuj się: czyszczenie białego ładunku jest bardzo długim, żmudnym i ogólnie najbardziej nieprzyjemnym procesem w całej historii..

Teraz, jeśli boisz się solenia na zimno, gotuj grzyby przez dziesięć minut, a następnie natychmiast wyrzuć je na durszlak i zalej zimną wodą, w przeciwnym razie grzyby staną się ciemne i stracą swoją atrakcyjność. W przypadku solenia na zimno pomiń ten etap..Teraz zaczyna się magia.

W przygotowanych daniach (oczywiście świetnie, jeśli masz drewnianą beczkę, ale ceramika lub szkło też się nadają) zaczynamy układać grzyby (w całości!) I przyprawy warstwami.

Pamiętaj, aby używać dużo zieleni (estragon, Pietruszka, koper, lepsze parasole, liście chrzan, porzeczki, wiśnie), ziarna pieprzu, ziele angielskie, czosnek (lepiej jest pokroić goździki na niezbyt cienkie plasterki, aby lepiej dawały sok). Możesz także dodać kapsułę Papryka chili, ale ważne jest, aby nie przesadzać z ostrością - w solonych grzybach jest bezużyteczna.

Zakładkę i poduszki zaczynamy od zieleni, a na niej kończymy. Obficie posyp każdą warstwę grzybów solą. Ważne jest, aby się tutaj nie pomylić, bo sól w tym przypadku pełni rolę konserwantu, a nie tylko aromatu..

Z biegiem czasu poczujesz odpowiednią ilość, ale po raz pierwszy zważ grzyby i odmierz sól z prędkością 40 g na każdy kilogram ładunku. Spróbuj rozprowadzić go równomiernie podczas procesu tworzenia zakładek..Następnie nakładamy na wierzch gazę, na wierzch kładziemy ucisk i wyjmujemy w chłodne miejsce. Po kilku dniach sprawdzamy, czy wyciśnięty sok powinien pokryć grzyby (w razie potrzeby lekko docisnąć), a na powierzchni powinna powstać piana, co wskazuje na początek procesu fermentacji.

Teraz najtrudniejsza część czeka. Ładunki solone na zimno można spożywać nie wcześniej niż czterdzieści dni; metodą gorącą odczekać co najmniej kilka tygodni.

Nie polecam takich konserw grzyby, po prostu trzymaj je w lodówce. Przez miesiąc lub dwa będą doskonale zachowane, ale dłużej - uwierz mi, nie jest to konieczne. Taka przekąska „odlatuje” niemal natychmiast.

Solone (jak marynowane) grzyby mają jeszcze jedną przewagę nad smażonymi lub gotowanymi na świeżo w zupie. Można je ostrożnie skosztować i odczekać kilka dni, aby upewnić się, że zamiast przysmaku nie zbierzecie muchomorów..Ponadto zjadasz tylko kilka solonych grzybów na raz, a nie całą patelnię, więc prawdopodobieństwo poważnych konsekwencji podczas jedzenia warunkowo jadalnego grzyba jest znacznie niższe. A jednak powtarzamy ponownie: nigdy nie bierz grzybów, jeśli nie wiesz dokładnie, co jest przed tobą!

Pierwsza pomoc w przypadku zatrucia

Być może jedyna trująca Grzyb, z którym można pomylić młody biały podgruzdok - to bielona govorushka zawierająca muskarynę (ta sama trucizna co w muchomorach, tylko w govorushce jest jej więcej). Objawy zatrucia odczujesz w ciągu kwadransa po dostaniu się trucizny do organizmu..

Przejawia się to gwałtownym spadkiem ciśnienia krwi, osłabieniem bicia serca, dusznością, obfitym poceniem się, ślinieniem, płaczliwością. Ponadto występują wymioty i biegunka..

Skutek śmiertelny może nastąpić tylko przy dużej dawce trucizny i braku opieki medycznej, dlatego gdy pojawią się objawy, pierwszą rzeczą do zrobienia jest wizyta u lekarza: dawka zwykłej atropiny lub innego antagonisty muskaryny pomoże organizmowi poradzić sobie z zatruciem.