Jadalne grzyby ukrainy: pierwsza piętnastka

Wielu miłośników grzybów woli je zbierać samodzielnie, ale tylko doświadczony zbieracz grzybów może odróżnić jadalne od niejadalnych i nie dostać się do szpitala z zatruciem. Po przeczytaniu tego artykułu możesz dowiedzieć się, jak wyglądają najczęstsi przedstawiciele bezpiecznych grzybów i jak je odróżnić od trujących.

Biały grzyb

Biały grzyb (lub jak to się nazywa - borowik) jest królem wszystkich grzybów i nazywany jest tak ze względu na niesamowitą miazgę, która po ugotowaniu nabiera idealnego białego koloru.

Z wyglądu dość łatwo jest określić borowik:

• dorosły grzyb ma brązowawą lub brązowawą czapkę o rozmiarach od 10 do 30 cm. W niektórych krajach borowiki mogą osiągnąć niewiarygodną średnicę 50 cm, pod warunkiem, że często pada deszcz, a klimat jest bardzo łagodny. Kapelusz dojrzałego młodego grzyba jest zwykle przyjemny, aksamitny w dotyku, aw deszczowy dzień pojawia się na jego powierzchni luźny, przezroczysty śluz;
• noga borowika jest gęsta, gruba (o średnicy około 5-7 cm), biała lub jasnobrązowa, proporcjonalnie mała w stosunku do wierzchołka (wysokość 10-12 cm);
• miąższ „króla grzybów” jest niesamowicie aromatyczny i smaczny, bardzo mięsisty i gęsty.

Grzyb ten rośnie na pięciu z siedmiu istniejących kontynentów (w Australii - za gorąco i sucho, na Antarktydzie - za zimno) we wszystkich lasach. Czas wzrostu borowików zależy bezpośrednio od jego siedliska: w ciepłych regionach pojawiają się późną wiosną - wczesnym latem, a późną jesienią przestają zachwycać grzybiarzy. W zimnych krainach cieszy oko od czerwca do października. Faza wzrostu tego grzyba przebiega tak szybko, że w ciągu tygodnia borowik osiąga pełną dojrzałość, co jest jego charakterystyczną cechą..

Podczas zbierania tego rodzaju grzybów należy zachować ostrożność: łatwo je pomylić z grzybem żółciowym (fałszywym borowikiem), który, choć bardzo podobny, ma pewne różnice:

1. Najbardziej charakterystyczną różnicą borowików jest kolor cięcia: u borowika jest biały i nie ciemnieje z czasem, u fałszywego przedstawiciela jest żółty lub biały, ale szybko zmienia swój odcień.
2. Grzyb jadalny nie ma „siatki” na łodydze.
3. Obszar rurkowy (dolna wewnętrzna część kapelusza) w fałszywym borowiku jest różowy, aw prawdziwym jest biały.
4. Fałszywy przedstawiciel eukariontów smakuje gorzko, co nie jest charakterystyczne dla jadalnego borowika.

Cechą przedstawiciela „królewskiego” jest to, że można go stosować w dowolnej formie, a opcji dań z tym składnikiem jest bardzo dużo: można zrobić sałatkę (z ziołami lub mięsem), marynatę (z masłem i cebulą), smażyć z mięsem lub ziemniakami dodaj do zapiekanki i wiele więcej.

boczniak ostrygowaty

Boczniak ostrygowaty (boczniak ostrygowaty, boczniak ostrygowaty, glaa) to niezwykle cenne znalezisko, ponieważ grzyb ten jest bardzo smaczny i łatwy do rozmnożenia we własnym letnim domku.Wygląd boczniaków jest bardzo charakterystyczny, więc trudno go pomylić z jakimkolwiek innym typem:

• główka guzka ma kształt bardzo podobny do ludzkiego ucha, ma matowe wykończenie i może być w kolorze białym lub popielatym. Średnica „wierzchołka” waha się od 5 do 25 cm Ponieważ boczniak rośnie w grupach, kapelusze grzybów w kompleksie tworzą wielopoziomowy wachlarz. Mają bardzo słaby aromat, ale niesamowicie przyjemny;
• noga klocka jest boczna, krótka (2-3 cm), prawie niewidoczna, jasna;
• miąższ boczniaka jest bardzo gęsty, ma przyjemny aromat i bogaty smak, dodaje potrawom soczystości.

Boczniaki wolą rosnąć w wielu krajach w lasach mieszanych, liściastych i iglastych na zgniłych pniach i martwych drzewach. Najłatwiej znaleźć ich wachlarza w pobliżu brzóz, wierzb lub osiki..

Boczniaki wolą pojawiać się w okresie recesji cieplnej, czyli od końca września do końca grudnia, gdyż gatunek ten nie toleruje wysokich temperatur.

Bardzo łatwo jest pomylić zwykłego boczniaka z innymi członkami tej samej rodziny. Na przykład boczniak pomarańczowy jest bardzo podobny do ostrygi, jednak będzie nadawał kolor, chociaż kształt i ogólny wygląd są całkowicie identyczne..Na Ukrainie nie ma trujących analogów boczniaków, więc podczas zbierania wystarczy zwrócić uwagę na cień. Tylko jasne lub szarawe przedstawiciele będą smaczni..

Gliby to uniwersalne eukarionty: można je stosować w dowolnej formie (marynowane, smażone, marynowane), więc przy wyborze potraw każda gospodyni będzie na stracie, ponieważ można z nich zrobić wiele pysznych i aromatycznych arcydzieł kulinarnych.

Biała fala

Biała fala (lub biała biała, puszysta biała biel) to przedstawiciel rodziny Mlechnik, która ma niesamowicie przyjemny smak i kuszący aromat.Nie jest łatwo spotkać białą kobietę, więc musisz wiedzieć, jak ona wygląda, aby nie przegapić:

• czapeczka o jasnym (białym lub kremowym) odcieniu o średnicy 5-8 cm Odwrotna strona wierzchołka jest zwykle ciemniejsza, ale w tym samym odcieniu. Volnushka jest jedynym grzybem, który ma puszystą (kudłatą) pokrywę, szczególnie po bokach;
• noga jest nieproporcjonalnie krótka (3-5 cm), zwykle biała i również ma lekki puch;
• miąższ zwykle nie jest jędrny, raczej soczysty, biały.

Puszyste eukarionty rosną w gajach brzozowych lub lasach mieszanych, wśród których często występuje brzoza. Grzyb pojawia się zwykle od końca sierpnia do końca września.

Belyanka bardzo przypomina biały podgruzdok i różową falę. Biały Podgruzdok: Te eukarionty są jadalne i smakują bardzo podobnie do bieli. Łatwo je odróżnić od ładowania - kapelusz tego ostatniego jest gładki i nie ma charakterystycznego "kosmków", a różowa fala ma różowy odcień.

Mogą być używane w żywności tylko jako pikle i tylko po wstępnym namoczeniu i gotowaniu.. Po zasoleniu czapka pozostaje nienaruszona, puszysta i nabiera przyjemnego delikatnego smaku.

Prawdziwe mleko

Prawdziwe grzyby mleczne (lub białe, surowe, mokre lub pravsky) to jedne z najsmaczniejszych grzybów z rodziny Russula:

• czapka grzybów ma zwykle średnicę od 5 do 20 cm, z lejkiem pośrodku. Skóra jest śluzowata, mleczna lub biała, często z drobinkami ziemi lub trawy;
• noga grzyba jest zwykle mała (3-7 cm) w kształcie walca, przyjemna w dotyku, koloru białego lub żółtawego. W łodydze tego grzyba znajduje się wgłębienie;
• miąższ jest bardzo kruchy, dość gęsty, z białym odcieniem i przyjemnym owocowym aromatem.

Prawdziwą bryłę można spotkać w lasach mieszanych lub liściastych. Głównym warunkiem wzrostu tych grzybów jest obecność w ich środowisku brzóz, osiki lub lipy. Zwykle rosną w małych grupach, a zbieracze grzybów naprawdę na nie polują. Ci, którzy chcą się napić mleka, powinni iść za nimi, gdy tylko wzejdzie słońce. Najbardziej optymalny czas dla tych przedstawicieli to lipiec, sierpień i wrzesień..

Trudno jest pomylić bryłę z jakimkolwiek innym grzybem ze względu na specyfikę jego kapelusza, a mianowicie samego lejka.W wielu krajach świata grzyb mleczny jest uważany za niejadalny, w niektórych krajach WNP jest warunkowo jadalny i nadaje się tylko do solenia. Jednocześnie trzeba je moczyć przez długi czas, ale ze względu na tak doskonały smak z pewnością warto..

Grzyb sosnowy

Grzyb sosnowy (lub Lactarius deliciosus) to grzyb przysmakowy. Nie potrzebujesz tego, nie możesz go nawet namoczyć i możesz go zjeść prosto na surowo:

• ma dużą czerwoną czapkę o nieregularnym okrągłym kształcie. Kolor może wahać się od jasnoczerwonego do bogatego;
• łodyga nie jest wysoka, ale mocno rozszerza się w kierunku kapelusza. Ma żebrowany, rurkowaty kształt;
• miąższ nakrętki z mleka szafranowego jest bardzo gęsty, bogaty w aromat i smaczny. Wielu zbieraczy je w lesie..

Te przysmaki rosną w pobliżu sosen, bezpośrednio w igłach sosnowych. Pojawiają się w środku lata i nie przestają zachwycać aż do samego początku zimy, rudzielce łatwo pomylić z mleczarzami. Nie jest to niebezpieczne dla zdrowia, ale mleczarz nie ma takiego smaku i aromatu, z lnianką można ugotować wszystko, ale najlepiej jest po prostu zjeść świeże marynowane grzyby..

Szary rząd

Ryadovka szara (ryadovka streaky, myszy (myszy, myszy), podsosnovik, zielona trawa, brodziec szary, trawa szara) to jadalny grzyb należący do rodziny Ryadovkov:

• grzyb ma ciemnoszarą czapkę mierzącą 15 cm, często na środku wierzchołka widoczne są promieniste paski ciemnego odcienia. Im starszy staje się eukariont, tym mniej atrakcyjna jest jego powierzchnia;
• noga rzędów jest proporcjonalnie długa, biała;
• miąższ jest zwykle szary, ma posmak mąki i przyjemny delikatny aromat.

Szare myszki rosną w lasach sosnowych, głównie w okresie zimowym, kiedy nie ma innych grzybów. Podsushnik rośnie w mchu samodzielnie lub w małych grupach.

Szarą ryadovkę można pomylić z przedstawicielem tego samego rodzaju - mysią ryadovką, która jest bardzo niebezpieczna, ponieważ ostatni grzyb jest trujący. Są jednak między nimi dość wyraźne różnice: szary rząd ma wyraźniejszy kontur czapki..Trujący rząd myszy Mysz to niesamowite znalezisko, ponieważ można z niej ugotować dowolne danie, ale wymagane jest wstępne przetwarzanie (20 minut gotowania).

Pieczarka zwyczajna

Zwykła pieczarka (lub prawdziwa pieczarka, pieczarka łąkowa, pieprz) to prawdopodobnie najpopularniejszy grzyb, który można łatwo kupić w każdym supermarkecie:

• papryka ma duży okrągły biały kapelusz z ciemnym prążkowanym dnem. Rozmiary są różne (2-7 cm);
• czapka jest proporcjonalna, równa, włóknista, w tym samym kolorze co czapka;
• miąższ jest dość gęsty, o przyjemnym lekkim aromacie grzybowym i bogatym smaku po obróbce cieplnej.

Pechin dziki rośnie od początku lata do końca jesieni, ale wersja sklepowa może owocować przez cały rok. Pospolity grzyb leśny bardzo lubi nawożoną glebę, dlatego najłatwiej go znaleźć w pobliżu pastwisk dla zwierząt. Rzadko spotyka się je w lesie, najczęściej występującym siedliskiem pieczarek są łąki i pola..

Brzoskwinie to podstępne grzyby, ponieważ są bardzo podobne do niebezpiecznego krewnego - bladego muchomora. Główną różnicą w stosunku do muchomora jest to, że muchomor rośnie tylko w lesie, a grzyb u podstawy jest suchy, a trujący grzyb ma śluzowatą warstwę.Możesz ugotować wszystko, od pieczarek: przekąski, gorące pierwsze i drugie dania. Ten grzyb robi niesamowity bulion. Uważa się, że zupa pieprzowa ma najjaśniejszy i najbogatszy smak..

Przegląd pieczarek

Koza

Koza (lub sito) to grzyb, który woli rosnąć w lasach iglastych i nie jest grzybem pierwszej klasy, ale cieszy się pewną popularnością wśród grzybożerców:

• kapelusz rusztu jest dość duży (od 5 do 12 cm), koloru czerwonego lub brązowego i dość obszerny. Poniżej wierzchołka znajduje się gęsta warstwa rurkowa;
• noga kozła jest proporcjonalna do kapelusza (5-12 cm), ale może być nieco krótsza, przez co jest ledwo zauważalna;
• miazga - żółta lub brązowa, po cięciu przybiera różowawy odcień.

Tarkę można pomylić tylko z papryką, jednak doświadczony zbieracz grzybów, który wie, jak wygląda koza, prawdopodobnie zauważy, że pieprzniczka jest znacznie mniejsza i smakuje inaczej niż tarka (ma gorycz). zróżnicowane, ale przed użyciem miazgę należy poddać obróbce cieplnej.

Agaric miodowy jesienny

Spadza jesienna (lub prawdziwa) to najpopularniejszy gatunek z tej rodziny. Cechą szczególną jest to, że rośnie na drzewie.

• czapka tych grzybów osiąga zwykle średnicę 10 cm (w rzadkich przypadkach - 15 cm), przypomina półkulę o jasnobrązowym odcieniu, pokrytą małymi łuskami;
• noga miodu jest proporcjonalnie duża (7-12 cm), biała z brązowawą podstawą;
• miąższ prawdziwego grzyba miodowego jest zwykle gęsty, kwaskowaty w smaku.

Grzyby miodowe zaczynają pojawiać się pod koniec lata i znikają do połowy jesieni.. Wolą żyć zarówno na żywych, jak i martwych drzewach (najczęściej liściastych, zwłaszcza brzozowych). Rosną jako całe rodziny i są dość powszechne na całej Ukrainie. Pieczarki można gotować w dowolny sposób, nadają się do wszystkiego, ale wcześniej produkt musi zostać poddany obróbce cieplnej.

Pieprznik jadalny

Kurki (prawdziwe, żółte) - bardzo jasny, niezapomniany smak reprezentatywny z rodziny grzybów.

• czapka kurki ma odcień jasnożółty lub czerwonawy, średnica wierzchołka 4-10 cm, pośrodku charakterystyczny lejek, brzegi nie mają wyraźnego konturu (grzyb o nieregularnym kształcie);
• noga jest tego samego koloru co czapka. Noga i góra są połączone rurową miazgą. Długość nóg - 4-7 cm, dość szeroka;
• miąższ jest dość gęsty, niesamowicie przyjemny w smaku, ma owocowe nuty w zapachu.

Kurki rosną we wszystkich typach lasów od początku lata do końca jesieni. Bardzo często można je spotkać w lasach iglastych..

Prawdziwe kurki mają pewne podobieństwa z fałszywymi kurkami, jednak fałszywe kurki mają pomarańczową czapkę i wydrążoną łodygę, w przeciwieństwie do żółtej kurki z gęstą łodygą. Kurki nadają się do wielu potraw, możesz je gotować, jak chcesz. Jednak doświadczeni szefowie kuchni zalecają smażenie tego produktu, ponieważ przy takim przetwarzaniu jego smak ujawnia się w jak największym stopniu.

Przegląd kurków

Borowik

Wiele grzybów uwielbia brzozę, ale borowiki można znaleźć wyłącznie pod tym drzewem:

• ma małą, dość obszerną czapkę (5-12 cm), brązową, często o niedoskonałym okrągłym kształcie;
• noga długa, równa, lekko zwężona bliżej wierzchołka;
• miąższ jest luźny, przewiewny, przyjemny w zapachu i smaku.

Borowik w sekcjiBorowik występuje zwykle w lasach liściastych obok brzóz od połowy lata do połowy jesieni. Borowik bardzo łatwo pomylić z trującym krewnym - grzybem żółciowym. Podczas krojenia tych grzybów wyraźnie widać, że jadalny grzyb nie zmienia koloru, podczas gdy żółć natychmiast nabiera czerwonawego odcienia..

Ten produkt można gotować w dowolnej formie, jest pyszny jako smażony, marynowany lub solony.Cutaway żółciowy grzyb

Borowik żółto-brązowy

Żółtobrązowy borowik (lub borowik pospolity) jest niezwykłym przedstawicielem eukariontów, który różni się od innych jadalnych krewnych łuskowatą nogą:

• kapelusz duży, osiągający 20 cm, mało obszerny, koloru żółtobrązowego z gładkimi krawędziami;
• łuszcząca się noga jest zwykle duża, gruba i proporcjonalnie wysoka. Czarne łuski korzystnie podkreślają białą nogę;
• Miąższ borowików jest mięsisty, smaczny, ale nie ma wyraźnego zapachu.

Borowik preferuje młode lasy liściaste i mieszane i pojawia się w czerwcu, a znika w październiku. Zwykle grzybiarze zbierają największe zbiory w połowie września..Borowik jest podobny tylko do grzybów z własnej rodziny i różni się tylko kolorem; produkt ten jest doskonały do ​​marynowania. Gorzej wypadają solone lub marynowane grzyby osiki, ponieważ tracą kształt.

Pół białego grzyba

Pół-biały grzyb (borowik, pół-biały jest chory) - odnosi się do rodzaju borowika:

• czapka z półbiałym bólem jest duża, osiąga średnicę 20 cm. Jest dość obszerny, ma kolor gliniasty lub jasnoszary;
• noga jest nieproporcjonalnie krótka (10 cm), gruba, gęsta, żółta z brązowawą podstawą;
• miąższ borowika jest gęsty, żółty i nie zmienia koloru po przecięciu. Ma specyficzny przyjemny grzybowy aromat i smak.

Bolette uwielbia ciepło, dlatego rośnie wyłącznie latem w lasach iglastych i mieszanych (uwielbia dąb, buk). Łatwo pomylić borowiki z borowikami. Pół-biały ból różni się od borowików swoim karbolowym aromatem.

Ten grzyb należy do tych gatunków, które można maksymalnie wykorzystać do gotowania. Można go smażyć, gotować, piec, marynować, solić, a co najważniejsze - dobrze komponuje się z wieloma produktami.

Polski grzyb

Grzyb polski (lub kasztan, brązowy, pansky) jest przedstawicielem drugiej kategorii grzybów, która jest bardzo popularna wśród smakoszy:

• kołpak koła zamachowego jest dość duży i osiąga średnicę 20 cm, ma kształt półkuli i brązowy nasycony matowy kolor. Po deszczu pojawia się charakterystyczny połysk;
• noga jest proporcjonalna, o długości 14 cm. Posiada jasnobrązowy odcień. Jeśli go naciśniesz, pojawią się niebieskawe plamy, które później zmieniają kolor na ciemnobrązowy;
• miąższ ma gęstą konsystencję, bardzo przyjemny owocowy aromat i słodkawy smak. Zwykle biały lub żółty.

Grzyb pan preferuje kwaśne gleby lasów mieszanych lub iglastych. Często można go znaleźć w pobliżu dębów. Rośnie zarówno pojedynczo, jak iw rodzinach od połowy lata do późnej jesieni.Koło zamachowe kasztanowca można łatwo pomylić z innymi przedstawicielami tego gatunku. Różnią się kolorem miazgi. Prawidłowe brązowe koło zamachowe ma biały lub żółtawy miąższ bez żadnych zanieczyszczeń.Grzyb ten można gotować według własnego uznania, jest pyszny zarówno podczas smażenia, jak i marynowania.

Świerk Imbirowy

Świerk imbir (lub świerk) - odnosi się do grzybów Russula:

• czapka świerka jest mała, maksymalny rozmiar to 8 cm, ma kształt wypukły, często z małym guzkiem pośrodku. Końce wierzchołka opadają lekko na krawędziach. Powierzchnia przy suchej pogodzie jest gładka i ma czerwonawy kolor;
• noga jest proporcjonalna, od 2 do 6 cm wysokości, dość gęsta z wyglądu, ale łatwo pęka. Kolor pasuje do koloru czapki;
• miąższ pomarańczy z charakterystycznymi owocowymi nutami zapachu i smaku.

Camelinę świerkową można spotkać tylko w lasach iglastych, ponadto, gdzie wiele iglastych igieł rozpadło się, tworząc ściółkę. Zaczynają pojawiać się latem i znikają w połowie jesieni, raczej trudno jest pomylić grzyby z innymi grzybami..

Po spożyciu tego produktu mocz staje się czerwonawy..Grzyby to bardzo przydatny i wartościowy produkt, a ogromna ich liczba rośnie na Ukrainie. Jednak bardzo ważne jest, aby dowiedzieć się, jak wyglądają grzyby jadalne przed „cichym polowaniem” iz czym można je pomylić, ponieważ są bardzo podstępne. Pewna liczba trujących przedstawicieli może łatwo zabić osobę.