Wiśnia vladimir - pachnąca odmiana na doskonały dżem
Dżem wiśniowy to ulubiona uczta z dzieciństwa. Nawet sam dżem, ale piana, jak oczekiwanie. Na kuchence marnieje miedziana miska dżemu. Zdarza się, że grasz i słuchasz, czy nie dzwonią jeszcze? Jako dziecko nawet nie wiesz, że wiśnie uprawia się na różne sposoby: jedna nadaje się na ciasto, a druga na stół. Vladimirskaya jest wyjątkowo dobra na dżem.
Historia pochodzenia odmiany Vladimirskaya
Wiśnia Władimirska zawdzięcza swoje pochodzenie Jurijowi Dolgorukiemu.
Kiedy w pierwszej połowie XII wieku wielki książę Jurij Dołgoruki osiadł na Suzdalu, zabrał ze sobą z Kijowa mnichów greckich i rosyjskich, którzy dobrze znali różne zawody, rzemiosło i ogrodnictwo..
Wraz z powstaniem klasztorów miały pojawić się ogrody klasztorne z ulubieńcem regionu południowo-zachodniego - wiśnią. Syn Jurija, Andriej Bogolubski, który uczynił Włodzimierza swoją stolicą, w drugiej połowie XII wieku założył ogród w swoim wiejskim domu w mieście Bogolyubowo (obecnie wieś i klasztor - od 1912 r.).
Według legendy, cytowanej przez księdza K. Veselovsky`ego, pierwsze wiśnie w Jaropolu (Vyazniki) zostały przywiezione z Grecji (przez greckich mnichów?). Uprawa wiśni powinna była rozwinąć się szczególnie szeroko we Włodzimierzu i prawdopodobnie w Jaropolu (Vyazniki), kiedy w VII wieku zewnętrzni wrogowie przestali zagrażać tym miastom, a ogrody zaczęły swobodnie rosnąć wzdłuż murów miejskich i na tych samych wałach. Pierwsza wiarygodna informacja o sadach wiśniowych Vladimira pochodzi z 1657 roku.
Najlepsza wiśnia Rosji
Zgodnie z definicją wiśni Vladimirskaya łączy się co najmniej sześć różnych odmian, z których główną jest wiśnia „rodzicielska”, która zajmowała większość nasadzeń. Drzewa były małe: chłopi próbowali posadzić kilka sadzonek w jednym otworze, aby nie rosły. Uważa się, że niewielki rozmiar drzew wynika również z faktu, że początkowo chłopi przed zimą schylali sadzonki i przykrywali je śniegiem, aby chronić je przed mrozem. Pod koniec XIX wieku, dzięki staraniom lokalnych ogrodników, wiśnie zaaklimatyzowały się w prowincji włodzimierskiej do tego stopnia, że przestały je zginać, dzięki czemu drzewa znacznie się powiększyły.
Apetyczne jagody wiśni Vladimira
Opis wiśni Vladimirskaya
Odmiana mimo długiej historii jest wpisana do rejestru państwowego od 1947 roku. Rejon przyjęć jest rozległy, w tym: północno-zachodni, środkowy, Wołgo-Wiatka, Środkowy Czarnoziem, Środkowa Wołga. Tylko jedna odmiana wiśni z dostępnych dziewięćdziesięciu pięciu jest wymieniona w rejestrze stanowym w wielu regionach. Drzewa są średniej wielkości, krzaczaste. Tworzy szeroką, gęstą, opadającą koronę. Kolor kory szarobrązowy.
Odmiana Vladimir charakteryzuje się średnim sezonem. Od kwitnienia do owocowania mija 60–65 dni. Jagody dojrzewają niezbyt często i odpadają w miarę dojrzewania. Różni się wysoką zimotrwalością drewna. Kwiaty są mniej odporne na mróz. Wiśnia Vladimir jest ceniona ze względu na plon, zimotrwalosc, jasny smak owoców: cierpki, słodki, z charakterystyczną kwaskowatością. Podczas uprawy w bardziej południowych regionach zawartość cukru wzrasta, kwasowość znika. Małe owoce, zaledwie trzy gramy, mają płaski kształt. Skórka na jagodach ciemna do czarnej, cienka, gęsta - miąższ ciemnoczerwony, soczysty. Są uniwersalne w zastosowaniu, ale ze względu na przyjemny smak są uważane za idealne na dżem, mimo że mają dużą kość. Jagody nie kłamią.
Nie jest to odmiana szybko rosnąca, po posadzeniu drzewa owocują przez 4-5 lat. Wiśnia Vladimir jest samozapłodna. W celu uzyskania przyzwoitych zbiorów musimy posadzić na miejscu wiśnie innych odmian do zapylenia krzyżowego. Sadząc różne odmiany na miejscu, należy wziąć pod uwagę czas kwitnienia drzew, a ponieważ Vladimirskaya nie kwitnie w tym samym czasie, nie ma problemu: każda odmiana jest odpowiednia dla okolicy. Najczęściej Lyubskaya, Turgenevka, Vasilievskaya, Fertile Michurina, Shubinka współistnieją z wiśniami Vladimira.
Wiśnie Vladimirskaya dojrzewają niezbyt często
Wadą tej odmiany jest to, że Vladimirskaya, podobnie jak wszystkie stare odmiany wiśni, jest dotknięta kokomikozą. Choroba objawia się przedwczesnym opadaniem liści. Ma charakter grzybowy, ale nie wiadomo na pewno, który grzyb go wywołuje. Szczególnie często wiśnie rozwijają kokomikozę w ciepłe i deszczowe dni. Sytuację pogarsza również wiatr niosący zarodniki grzyba. W przypadku znacznych uszkodzeń drzewa do sierpnia całkowicie tracą liście, co je wyczerpuje. Wiśnie tracą odporność na mróz i mogą przemarzać, cierpią na tym pąki wegetatywne i kwiatowe. Jest to w dużej mierze odzwierciedlone w przyszłorocznym plonie i jakości owoców. Jeśli nie walczysz z chorobą, możesz stracić nie tylko wiśnie, ale także inne pestkowe drzewa owocowe: śliwki, morele.
Cechy uprawy i pielęgnacji
Wiśnia Vladimirskaya preferuje gleby neutralne. Aby dowiedzieć się, jaki rodzaj gleby znajduje się na miejscu, nie jest konieczne prowadzenie poważnych badań laboratoryjnych, wystarczy uważnie przyjrzeć się chwastom. Jeśli musisz nieustannie walczyć z babką, skrzypem, miętą, najprawdopodobniej gleba jest kwaśna. Koniczyna, podbiał, trawa pszeniczna dobrze rosną na glebach umiarkowanie kwaśnych. Biorąc pod uwagę preferowanie wiśni, gleby takie należy wapnować.
Wapno w kilku etapach. Zwykle główne wapnowanie gleby przeprowadza się na 1–2 lata przed sadzeniem drzew i krzewów owocowych, łącząc z głębokim kopaniem. Dzieje się tak, ponieważ skład gleby nie jest jeszcze zrównoważony podczas pierwszego zastosowania wapna. Z powodu alkalizacji nawozy fosforowe są słabo wchłaniane. Po 3–6 miesiącach sytuacja wróci do normy, aw przyszłości pozostanie tylko coroczne konserwacyjne odtlenianie..
W przypadku gleb kwaśnych jako główne odtlenianie wprowadza się 600–650 g wapna gaszonego na 1 m2. Gleby lekko kwaśne i lekko kwaśne wapnuje się dodając odpowiednio 500–550 i 400–500 g wapna gaszonego na 1 m2. Jesienią równomiernie rozprowadza się suche wapno na glebę i wykopuje z ziemią.
Do wspomagania procesu odtleniania stosuje się mączkę dolomitową lub popiół drzewny. Ponadto popiół jest również złożonym nawozem zasadowym zawierającym potas, fosfor, wapń i ponad trzydzieści pierwiastków śladowych.
Odtlenianie konserwacyjne przeprowadza się jesienią, przygotowując dołki lub wiosną, wprowadzając odtleniacze wraz z mieszaniną gleby i wilgoci do dołka.
Terminowe odtlenianie gleby znacząco zwiększa plon wiśni
Jak rozmnażać odmianę
Wybór wysokiej jakości sadzonek i miejsc sadzenia ma znaczący wpływ na przyszłe zbiory. Sadzonki są kupowane w sprawdzonych szkółkach lub wykorzystują potomstwo, jeśli na miejscu jest już dobra wiśnia Vladimir, ale stara. Potomstwo wiśni zachowuje wszystkie właściwości drzew matecznych.
Miejsce do sadzenia dobiera się tak, aby chronić sadzonki przed wiatrem i mrozem. Wiśni nie należy sadzić na nizinach, w pobliżu występowania wód gruntowych. Za najlepsze uważa się miejsca na pewnym wzniesieniu, osłonięte od północnych wiatrów, dobrze oświetlone i ogrzewane: stoki zachodnie, południowo-zachodnie. Vladimirskaya uwielbia gliniaste gleby.
Jesienią przygotowuje się otwory do sadzenia sadzonek wiśni:
- Kopać otwory o szerokości 100 cm i głębokości 70 cm;
- Górna żyzna warstwa gleby jest oddzielana, dolne warstwy gleby są usuwane;
- Kruszywo wapienne wylewa się na dno wykopu, zapewni drenaż i utrzyma równowagę kwasowo-zasadową;
- Mąkę dolomitową wprowadza się w ilości 3-5 kg na jeden otwór do lądowania;
- Zmieszany z wierzchnią warstwą gleby.
Wiosną do tej dziury dodaje się humus i sadzi drzewo, starając się nie pogłębiać szyjki korzeni. W otworze wraz z sadzonką umieszcza się kołek, który podtrzymuje pień w pozycji pionowej. Gleba jest ubita, powstaje otwór irygacyjny. Obficie podlewaj sadzonkę, wprowadzając tyle wody, ile gleba przyjmie. Po podlaniu krąg pnia jest ściółkowany kompostem lub zgniłym trocinami, aby zatrzymać wilgoć..
Wideo: agronom Andrey Sedov pokazuje, jak prawidłowo sadzić owoce pestkowe
W przypadku wiśni Vladimira ważna jest opieka:
poluzowanie gleby;
zapłodnienie;
podlewanie;
rośliny do przycinania;
ochrona przed chorobami i szkodnikami.
Rozluźnienie gleby zapewnia nasycenie korzeni tlenem, hamuje wzrost chwastów i pomaga zatrzymać wilgoć. Nawożenie jest konieczne, aby uzupełnić minerały, które opuszczają glebę w wyniku życia roślin. Jeśli podczas sadzenia wprowadzono kompost lub humus, to w ciągu najbliższych 2-3 lat drzewa nie potrzebują nowego nawożenia.
Podlewanie jest niezbędne dla prawidłowego wzrostu i rozwoju drzew. W przypadku braku ciepła zwykle przeprowadza się cztery podlewania w sezonie, rozlewając co najmniej 40-50 litrów na drzewo:
- podczas pączkowania;
- podczas wiązania jagód;
- po zbiorach;
- przed mrozem, zwykle pod koniec października.
Wiśnię należy podlewać rzadko, ale obficie
Zaleca się terminowe przycinanie drzew, aby zapewnić dobre zbiory i zapobiec chorobom.
Wideo: jak przycinać wiśnie
W celu zapobiegania chorobom grzybiczym na wiosnę wiśnie spryskuje się 1% roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux. Aby zapobiec pękaniu kory, jesienią zaleca się wybielenie pnia i gałęzi jak najwyżej. Ochronę drzew przed ssaniem i gryzieniem owadów oraz ich larw zapewniają preparaty Fitoverm, Biotlin, Zircon. Aby chronić pień wiśni przed mrozem i gryzoniami, owinąć go gęstym materiałem.
Opinie
Pomimo imponującej listy działań, które zapewniają wzrost i rozwój wiśni Vladimir, ta odmiana jest uważana za bezpretensjonalną wśród ogrodników. Przyjemny smak i bezpretensjonalność zapewniły długie życie i uznanie wiśni Vladimirskaya.
