Chrząszcz gnojowy: rodzaje, opis

W strefie leśno-stepowej czasami można znaleźć grzyby, które mają dziwny wygląd, a także nie różnią się dużymi rozmiarami. Rosną na martwym drewnie lub w pobliżu odchodów zwierzęcych.

Dzisiaj rozważymy przedstawicieli obecnie rozwiązanej rodziny chrząszczy gnojowych: jak wyglądają, gdzie się znajdują i czy można je zjeść.

Biały

Wygląd. Kapelusz w początkowej fazie ma wydłużony, jajowaty kształt, a po dojrzewaniu wydłużony kopulasty. Wysokość waha się w granicach 5-20 cm, średnica - od 5 do 10 cm, jest pomalowana na biało lub szarawo, na powierzchni skóry widoczne są ciemne łuski o niewielkich rozmiarach. Wierzch czapki może być jasnobrązowy. Miąższ jest biały bez wyczuwalnego smaku ani zapachu. Talerze młodych grzybów są czysto białe, szerokie, umieszczone swobodnie. Gdy są dojrzałe, najpierw stają się różowe, a następnie całkowicie czernieją podczas samoczynnego trawienia.Coprinus comatus Rzeczywista długość nóg wynosi od 10 do 35 cm, ale widoczna część nie przekracza 10 cm, ponieważ 2/3 nóg jest schowanych pod kopułą czapki. Biała, pusta w środku. Podstawa nogi, która jest w ziemi, ma pogrubienie.

Gdzie rośnie. Występuje wszędzie w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Woli bogatych humus gleby i rośnie w dużych ilościach na pastwiska i blisko farm. W lesie trudno spotkać białe chrząszcze gnojowe, które mogą pojawić się na wysypiskach śmieci i wysypiskach śmieci. Dla grzyba ważne jest, aby podłoże było bogate w pozostałości roślinne lub zwierzęce..Sezonowość i jadalność. Białe chrząszcze gnojowe pojawiają się w marcu i znikają z pól późną lub w połowie jesieni (w zależności od regionu). Grzyby zbierane są tylko na czystych glebach z dala od składowisk i różnych przedsiębiorstw. Zbiór odbywa się po deszczu, ponieważ owocnik musi być młody, aby można go było jeść bez obaw.

Warunki korzystania. Pamiętaj, że ten grzyb jest całkowicie jadalne do momentu dojrzałości owocnika. Po dojrzewaniu niebezpieczne jest jedzenie chrząszcza gnojowego. Gatunek charakteryzuje się tym, że po dojrzewaniu zaczyna sam się trawić, uwalniając specjalne substancje. W rezultacie stare grzyby można uznać za zgniłe, a zgniły produkt nie może być bezpieczny..Pomimo zdatności do spożycia zaleca się wygotowanie owocników przed użyciem. Następnie możesz smażyć, dusić, solić lub marynować. Zaraz po zbiorach owocniki muszą zostać przetworzone tak szybko, jak to możliwe, ponieważ proces samorozkładu nie zatrzymuje się nawet w ujemnych temperaturach. Warto również pamiętać, że niemożliwe jest przechowywanie i przechowywanie chrząszczy gnojowych z innymi grzybami, w przeciwnym razie również zaczną gnić..

Wideo: biały łajno - jak to wygląda, co ugotować

Królewna Śnieżka

Wygląd. Kapelusz jest jajowaty, mały, ma średnicę nie większą niż 3 cm, u starych grzybów przybiera kształt dzwonkowaty lub stożkowaty. Skórka jest czysto biała, powierzchnia pokryta jest pudrową powłoką, którą można łatwo usunąć. Miąższ jest biały, cienki. Praktycznie nie ma starych grzybów. Talerze młodych owocników są szare, następnie czernieją i stają się wodniste. Łodyga jest bardzo cienka, ma długość 5-8 cm, u podstawy występuje charakterystyczny zgrubienie. Powierzchnia nogawki pokryta jest taką samą białą powłoką jak na skuwce.Coprinopsis niveaGdzie rośnie. Ponieważ śnieżnobiały chrząszcz gnojowy jest saprotrofem (żywi się szczątkami istot żywych), rośnie wyłącznie w miejscach, gdzie regularnie pasie się bydło lub konie. Owocniki powstają na oborniku lub w jego pobliżu.

Sezonowość i jadalność. Łajno owocuje latem i jesienią. Grzyb trujący, w związku z tym gromadzenie, a tym bardziej użytkowanie, nie podlega.

Włochaty

Inne nazwy: puszysty chrząszcz gnojowy, puszysty chrząszcz gnojowy.Coprinopsis lagopusWygląd. Kapelusz ma kształt wrzeciona, średnica 1-2 cm, długość od 2 do 4 cm Młode grzyby wchodzą w fazę dojrzałości po dwóch dniach, po czym kapelusz się otwiera. U dojrzałych przedstawicieli gatunku ma kształt dzwonu. Skórka jest farbowana na ciemną oliwkę. Powierzchnia jest usiana białymi płatkami, więc z daleka grzyb wydaje się czysto biały. Miąższ jest biały, bardzo cienki, pęka przy najmniejszym dotknięciu. Noga ma od 5 do 8 cm długości, jest cienka, może się zginać podczas wzrostu. Malowane na biało. Na powierzchni jest wiele śnieżnobiałych łusek. Płytki - wąskie, luźne, szare na początkowym etapie, następnie czernieją i zapadają się.Gdzie rośnie. Występuje zarówno na pastwiskach, gdzie zajmuje się przetwarzaniem obornika, jak i na starych plantacjach leśnych. Grzyb może żywić się zgniłym drewnem, a także gnijącymi opadłymi liśćmi.

Często pojawia się problem z identyfikacją grzyba, ponieważ owocnik formuje się i rozkłada w ciągu kilku dni, więc bardzo trudno jest spotkać młodego grzyba.

Sezonowość i jadalność. Puszysty grzyb owocuje podczas masowego wypasu. Gdy tylko odchody zwierzęce znikną, owocniki przestają się formować. Przewidywany okres wzrostu - lato-jesień.Włochaty chrząszcz gnojowy nie jedz. Grzyb nie jest klasyfikowany jako trujący, jednak ze względu na krótki okres rozkładu nawet młode osobniki mogą zostać zatrute, więc lepiej nie ryzykować.

Dom

Wygląd. Kapelusz ma kształt dzwonu, w starych grzybach staje się parasolem. Średnica wynosi 2-5 cm, skórka jest jasnobrązowa z żółtawym odcieniem. Na powierzchni znajdują się małe białe łuski w postaci małych kropek. Miąższ jest biały, cienki, bezwonny, raczej elastyczny. Noga ma 4-8 cm długości, jest bardzo cienka, włóknista, wydrążona. Powierzchnia jest biała, gładka. Płytki są białe, cienkie, szerokie. Dojrzałe grzyby szarzeją, a następnie stają się czarne.Coprinellus domesticusGdzie rośnie. Domowy chrząszcz gnojowy żywi się martwym lub rozkładającym się drewnem, dlatego rośnie na starych pniach lub suchych drzewach. Praktycznie nie występuje w lasach, a także na terenach otwartych.

Sezonowość i jadalność. Pojawiają się tylko latem i stopniowo zanikają na początku września. Domowy nawóz jest niejadalny grzyb, dlatego nie można go jeść ani przechowywać razem z innymi grzybami jadalnymi.

Dyatlovy

Inne nazwy: pstrokaty, sroka, dzięcioł.

Wygląd. Kapelusz jest jajowaty z lekkim wydłużeniem. Średnica - od 6 do 10 cm Stare grzyby mają czapeczkę w kształcie dzwonu. Powierzchnia jest pomalowana na ciemnobrązowy lub jasnoczarny. Skórka pokryta jest wieloma białymi łuskami, więc z daleka grzyb wydaje się biały. Miąższ jest biały, ma bardzo nieprzyjemny zapach i jest raczej cienki. Noga bardzo długa i cienka, długość od 10 do 30 cm, wewnątrz wydrążona, zwężająca się ku górze. Malowane na biało. U podstawy występuje zgrubienie. W pobliżu widoczna wełnista tablica. Talerze młodych grzybów są białe z lekkim różowawym odcieniem. W starych owocnikach szarzeją, a potem stają się czarne..Coprinopsis picaceaGdzie rośnie. Chrząszcz gnojowy preferuje gleby bogate w próchnicę, a także obecność dużej ilości gnijącego drewna. Gatunek występuje w lasach liściastych na suchych, zacienionych obszarach..Sezonowość i jadalność. Owocniki powstają od sierpnia do listopada. Dane dotyczące jadalności grzyba są różne, jednak w większości źródeł literackich chrząszcz gnojowy jest opisywany jako niejadalny grzyb. Istnieją również dowody na to, że może powodować halucynacje..

Lśniące

Inne nazwy: kruchy, mika.Coprinellus micaceusWygląd. Czapka ma kształt dzwonu, tylko u bardzo młodych przedstawicieli jest jajowata. Skórka jest jasnobrązowa z ciemną plamką pośrodku, jej średnica wynosi od 2 do 4 cm, wysokość 1-3 cm, powierzchnia pokryta zauważalnymi bruzdami. Krawędź nasadki może być płaska lub lekko podarta. Miąższ jest bardzo cienki, biały, bezwonny, o kwaśnym smaku. Noga jest dość długa, 4-10 cm, cienka, wewnątrz - pusta. U podstawy jest brązowawy, jednak większość z nich jest biała. Płytki są cienkie, przylegające, białe z brązowawym odcieniem. Stare grzyby mają kolor czarny.Gdzie rośnie. Lśniące chrząszcze gnojowe rosną tylko na rozkładającym się lub martwym drewnie. Występują w gęstych lasach, parkach, a także w pasach leśnych. Rosną wyłącznie w grupach, jak grzyby.

Sezonowość i jadalność. Owocowanie od maja do listopada. Grzyby pojawiają się falami. Odnosić się do niejadalny z tego powodu, że po pobraniu proces samozniszczenia przebiega bardzo szybko - z tego powodu produkt szybko się psuje i staje się bezużyteczny.

Zwyczajny

Wygląd. Kapelusz jest bardzo mały, o średnicy od 1 do 3 cm Skórka eliptyczna, usiana bruzdami, w kolorze szaro-szarym. Krawędzie kapelusza są nierówne, u przejrzałych okazów unoszą się. Miąższ jest bardzo cienki, biały, kruchy, nie pachnie. Noga - 5-10 cm, cienka, prosta lub lekko nachylona. Biała, włóknista, wewnątrz pusta. U podstawy występuje lekkie zgrubienie. Talerze są bezpłatne, u młodych grzybów - białe, u dojrzałych - ciemnoszare lub czarne.Coprinopsis cinereaGdzie rośnie. Rośnie pojedynczo lub w małych grupach na glebie bogatej w próchnicę. Występuje w ogrodach i parkach, a także na wysypiskach śmieci. Wiele grzybów pojawia się po lekkich opadach deszczu.Sezonowość i jadalność. Pojawiają się od końca maja do połowy września.

Jeśli chodzi o jadalność, opinie znów się różnią. Biorąc pod uwagę tempo samozniszczenia owocnika, grzyby nie są zbyt popularne. Chrząszcz zwyczajny w większości źródeł określany jest mianem grzybów jadalnych, jednak biorąc pod uwagę fakt, że należy je ugotować jak najszybciej po zebraniu, w przeciwnym razie spowodują zatrucie.

Rozsiany

Inna nazwa - zwykły łajno.Coprinellus disseminatusWygląd. Kapelusz ma kształt małej meduzy. U starych grzybów jest prostaty, u młodych jest jajowaty, o średnicy ok. 1 cm, skórka jest kremowa. Powierzchnia jest aksamitna, pokryta resztkami narzut. Miazga jest praktycznie nieobecna, delikatna i cienka. Nie ma zapachu. Noga ma od 1 do 5 cm długości, jest bardzo cienka, delikatna, wydrążona, biała u młodych grzybów, a po dojrzewaniu staje się szara z fioletowym odcieniem. Płytki - luźne, wypukłe, białe, potem szare lub czarne.

Gdzie rośnie. Rośnie w strefie umiarkowanej. Występuje na suchych drzewach i pniach, gdzie tworzy prawdziwy bukiet małych owocników. Na jednym drzewie można umieścić kilkaset grzybów..Sezonowość i jadalność. Pojawiają się od późnej wiosny do wczesnej jesieni. Nie ustalono jadalności grzyba. Biorąc pod uwagę wielkość owocnika i prawie całkowity brak miazgi, lepiej nie jeść takich grzybów.

Romagnesi

Wygląd. Kapelusz ma kształt parasola z lekko zaokrąglonymi brzegami. Średnica 3-6 cm Skórka beżowa, jednak ze względu na obecność ogromnej liczby ciemnych łusek całość jest szara z odcieniami żółci. Miazga jest praktycznie nieobecna, ponieważ większość czapki to płytki. Cienka warstwa miazgi ma kolor biały. Noga długa 6-10 cm, gęsta, średniej grubości. Powierzchnia - brudnoszara, wewnątrz pusta, krucha. Płytki są luźne, częste, białe u młodych owocników i czarne u dojrzałych..Coprinopsis romagnesianaGdzie rośnie. Rośnie na rozkładającym się drewnie, dlatego występuje zarówno w lasach, jak iw parkach oraz na prywatnych działkach. Preferuje chłodny klimat. Rośnie w małych grupach.

Sezonowość i jadalność. Grzyby pojawiają się wiosną, a następnie jesienią. Latem grzybnia owocuje tylko w regionach północnych. Romagnesi wierzą gatunki warunkowo jadalne, jednak tylko w młodym wieku. Grzyby na poczerniałych talerzach są zabronione..

Siano

Inna nazwa - siano z paneolusa.Panaeolus foeniseciiWygląd. Kapelusz ma od 1 do 2 cm średnicy, w kształcie dzwonu. Skórka beżowa lub biało-brązowa. Powierzchnia jest gładka, miąższ lekki, bardzo cienki. Noga jest cienka, ma od 2 do 8 cm długości, czasami jest prosta, ale w większości przypadków ma kilka zgięć. Jest pomalowany na jasnoszary z ledwo zauważalnym nalotem. Talerze są brązowe, luźne, po dojrzewaniu stają się czarne.Gdzie rośnie. Występuje na polach, łąkach i trawnikach. Uwielbiają żyzną lekką glebę. Rośnie tylko w grupach.

Sezonowość i jadalność. Pojawiają się masowo we wrześniu-październiku, ale w niewielkich ilościach występują od kwietnia do grudnia.

Grzyb nie jedz, ponieważ powoduje halucynacje i paranoję. Również po użyciu może wystąpić rozstrój żołądkowo-jelitowy. Spożywany w dużych ilościach silnie oddziałuje na ośrodkowy układ nerwowy, co prowadzi do zaburzeń psychicznych.

Szary

Inna nazwa - tusz.

Wygląd. Średnica kapelusza 5-10 cm, u młodych grzybów kształt jajowaty, u dojrzałych dzwonkowaty. Skóra jest szara z czerwonawym odcieniem. Na powierzchni są małe łuski. Miazga jest bardzo cienka, lekka i szybko ciemnieje w kontakcie z powietrzem. Bez zapachu, słodki smak. Noga jest długa, 10-20 cm, cienka, wydrążona. Powierzchnia jest pomalowana na kolor jasnoszary. Talerze - białe, wolne, w dojrzałych grzybach - czarne.Coprinopsis atramentariaGdzie rośnie. Grzyb preferuje gleby bogate w próchnicę, dlatego występuje w dużych ilościach w gospodarstwach rolnych, a także na pastwiskach. W lesie rośnie w pobliżu zgniłych lub butwiejących drzew. Może rosnąć w ogrodzie warzywnym lub ogrodzie, jeśli warunki są do przyjęcia.

Sezonowość i jadalność. Pojawiają się od maja do października. Grzyby rosną w małych grupach. Chrząszcz szary jest klasyfikowany jako warunkowo grzyb jadalny. Można jeść tylko młode osobniki z lekkimi talerzami..

Warunki korzystania. Po wstępnej obróbce cieplnej, którą przeprowadza się jak najszybciej po zbiorze, grzyby można smażyć, dusić, solić lub marynować. Bez suszenia.Zwróć uwagę, że szary chrząszcz gnojowy jest w niektórych przypadkach stosowany jako lekarstwo na alkoholizm, ponieważ spożyty z alkoholem powoduje zatrucie z bardzo nieprzyjemnymi objawami. Zatrucie nastąpi nawet wtedy, gdy krew zawiera niewielką dawkę produktów rozkładu alkoholu.

Wideo: gotowanie szarego łajna

Fałdowy

Wygląd. Kapelusz ma fantazyjny kształt: jest płaski na środku i wypukły na brzegach. Powierzchnia korytka z symetrycznymi rowkami. Średnica 2-3 cm, skórka szaro-żółta, u starych grzybów nabiera czekoladowego koloru. Miąższ jest cienki, delikatny, lekki. Długość nóżki wynosi od 4 do 8 cm, jest bardzo cienka, wydrążona w środku, średnicą i wyglądem porównywalna z łodygą mniszka lekarskiego. Malowany na żółtawy kolor sałatkowy, przezroczysty. Płytki są rzadkie, cienkie, bezpłatne. Kolor od jasnoszarego do jasnobrązowego, po pełnym dojrzewaniu nie zapadają się.Parasola plicatilisGdzie rośnie. Rośnie na otwartych przestrzeniach w trawie, preferując glebę bogatą w próchnicę. Można go znaleźć w ogrodach warzywnych lub sadach.

Sezonowość i jadalność. Grzybnia owocuje od wiosny do pierwszych przymrozków. Grzyby przechodzą przez pełny cykl dziennie, zaczynając od formowania się nadziemnego ciała, a kończąc na śmierci grzyba.Jeśli chodzi o jadalność, to nie jest opisana w literaturze. Wynika to z krótkiego cyklu życiowego, a także prawie całkowitego braku miazgi w kapeluszu grzyba i niewielkich rozmiarów owocnika..

Większość chrząszczy gnojowych nie jest zjadana, a gatunki sklasyfikowane jako jadalne nie mają wyśmienitego smaku ani aromatu. Biorąc pod uwagę, że ciało owocu szybko się pogarsza, grzybiarze często omijają takie grzyby..