Opis i zdjęcia jadalnych i niejadalnych grzybów z rodziny russula
Russula (łac. Russula)
Zadowolony
Opis rodziny Russula
Russula należy do rodzaju grzybów blaszkowatych z rzędu rodziny agaric z rodziny Syroezhkovy. Ich owocniki są mięsiste i duże. W lesie można rozpoznać Russula po jasnych, różnych kolorach kapeluszy o średnicy 2-20 cm, kulistych, półkulistych, dzwonkowatych z białym miąższem i białymi gładkimi nogami. Możesz przeczytać o kolorze Russula w sekcji „Rodzaje Russula”. Kapelusze Russula dobrze się psują, co zmniejsza wartość ekonomiczną tych grzybów.. W miarę dojrzewania zmieniają swój kształt, stają się otwarte, płaskie i lejkowate, czasem skręcone. Grzyby mają przylegające opadające talerze z tępą lub ostrą krawędzią. Kolor zarodników waha się od białego do żółtego.
Russula rośnie w lipcu, ich masowy wygląd odnotowuje się w sierpniu i wczesną jesienią. Zasadniczo wszystkie są jadalne, tylko niewielka ich część nie nadaje się do jedzenia ze względu na niską toksyczność lub nieprzyjemny smak. Nadaje się do spożycia w postaci świeżej i marynowanej. Zaliczane są do trzeciej kategorii grzybów jadalnych, do której należą grzyby o przeciętnym smaku. Niektóre są skategoryzowane poniżej, ponieważ nie mają wartości odżywczej..
Wielu może być zainteresowanych pytaniem, pod jakim drzewem rośnie Russula. Faktem jest, że te grzyby tworzą mikoryzę z korzeniami drzew. Często można je spotkać pod gatunkami liściastymi: dębem, brzozą, olchą, a także pod świerkiem i sosną Surowe mleko zawiera szereg użytecznych substancji, w szczególności witaminy - w 1 kg grzybów znajduje się 264 mg witaminy B i 6 mg witaminy PP.
Rodzaje Russula (ze zdjęciem)
W naturze Eurazji, Australii, Azji Wschodniej i Ameryki, zwykle w lasach iglastych i liściastych występuje około 275 gatunków Russula, podamy krótki opis najczęstszych.
Jadalna Russula
Biały wsad (sucha masa). Pojawia się od lipca do października w lasach iglastych i mieszanych. Rozpoznawalny po białej czapce, czasami z żółtymi plamami i lekko owłosionymi krawędziami. Kształt nasadki waha się od wypukłego do lejkowatego. Noga jest krótka, zwężona ku dołowi, koloru białego lub lekko brązowego W gotowaniu zupy, potrawy smażone przygotowywane są z mleka w proszku i marynowane. Jego smak jest ostry.
Żółta Russula. Rośnie w wilgotnych lasach brzozowych i brzozowo-sosnowych. Czas pojawienia się - lipiec - październik. Na samym początku ma półkulistą żółtą skuwkę. Z biegiem czasu zmienia się w płaski i lejkowaty. Osiąga średnicę 5-10 cm Charakterystyczną cechą jest łuszczenie się naskórka wzdłuż krawędzi kapelusza. Nogi są białe. Talerze są białe, ostatecznie stają się bladożółte i szare. Żółta Russula należy do trzeciej kategorii grzybów jadalnych. Ma słodkawy, łagodny smak. Spożywane świeże i solone.
Russula niebieski. Grzyb występujący w lasach iglastych. Czapka o średnicy 3-10 cm jest w kolorze niebieskim. Kolor jest nierównomierny: w środku może być czarno-fioletowy, jaśniejszy na brzegu. Biała noga o wysokości 3-5 cm.
Russula zielony. Mieszkaniec lasów iglastych i liściastych. Można go rozpoznać po żółtawo-zielonej płasko wypukłej czapce o wielkości do 10 cm Pomimo raczej nieatrakcyjnego i niejadalnego wyglądu grzyb ma przyjemny smak. Jest solony, smażony i gotowany.
Russula żywności. Czapka tej Russuli ma piękny i atrakcyjny kolor - czerwony z szarymi plamami. Jej noga jest równa, biała. Dostawa w lipcu - wrześniu. Rośnie głównie w lasach liściastych i iglastych.
Widelec Russula. Pojawia się późnym latem - wczesną jesienią w grupach w lasach liściastych. Ma wklęsłą czapkę w kolorze ciemnozielonym i brązowym bliżej środka. Noga jest biała z brązowymi plamami u podstawy.
Russula bagienna. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że często występuje na terenach bagiennych, w lasach sosnowych. Tam, gdzie rośnie Russula, jest zwykle wilgotny i wilgotny. Rośnie od czerwca do września. W młodym wieku ma wypukłą czapkę, później ulega depresji. Jest pomalowany na czerwono, bliżej środka - brązowy. Noga biała, czasem z różowym odcieniem Grzyb bardzo smaczny, nadaje się do gotowania, smażenia, marynowania i solenia.
Russula zielonkawa. Rośnie przez całe lato do października. Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, najczęściej pod brzozami. Posiada dużą nasadkę - do 15 cm średnicy. U młodych grzybów Russula jest półkulista; z czasem staje się wypukła lub prostata. Jest pomalowany na szaro-zielony lub niebiesko-zielony. W kuchni do smażenia, gotowania i solenia po blanszowaniu.
Zielono-czerwona Russula. Zaczyna rosnąć w połowie lata. Charakteryzuje się dużą wypukłą, wyciągniętą czapką do 20 cm w jasnych kolorach: czerwonym, żółtym, fioletowym. Noga ma wysokość 3-12 cm i średnicę 4 cm, białą, czasem z różowym odcieniem.
Russula niebiesko-żółty. Grzyby tego gatunku można zbierać od lipca do października. Czapki tego gatunku, gdy są dobrze dojrzałe, są okrągłe, zielonkawe lub fioletowe. Noga jest gruba, przeważnie biała, ale może być czerwonawa lub fioletowa. Grzyb dobrze smakuje. Należy do trzeciej kategorii.
Teraz wiesz, jak wyglądają jadalne rusule. Istnieje również kategoria warunkowo jadalnych grzybów, które mogą mieć nieprzyjemny smak, nie nadają się do gotowania, ale nadają się do marynowania. Warunkowo jadalne są: brązowa Russula, dziewica, ochra, złocistożółta, piękna, czerniejąca Russula, biała podgruzdok, czarna podgruzdo, wartość, szara russula i inne.
A potem zapoznamy się z niejadalnymi przedstawicielami rodziny.
Niejadalna Russula
Natychmiast musisz zastrzec, że nie ma jadowitych rusułek w bezpośrednim znaczeniu tego słowa. Do kategorii grzybów niejadalnych zaliczamy grzyby, które mają ostry ostry smak, wśród nich mogą występować lekko trujące lub toksyczne, powodujące podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej, łagodne zaburzenia żołądkowo-jelitowe po spożyciu. Wiele z nich często ma zewnętrzne znaki podobne do ich jadalnych odpowiedników, dlatego nazywa się je fałszywymi rusułkami.. Nietoksyczne niejadalne grzyby obejmują: Russula brzoza, czerwony, różowy, Kele, kruchy, gryzący, żółciowy i inne.
Russula brzozowa. Czapki tej Russula mają różne jasne kolory i odcienie: czerwony, różowy, fioletowy, szary. Tworzy grzybicę z korzeniami brzozy. Występuje od czerwca do listopada.
Russula czerwony. Rośnie w lasach sosnowych późnym latem - początkiem września. Czapka tego grzyba jest mała - do 6 cm, płasko wypukła, ciemnoczerwona. Ta Russula ładnie pachnie i ma ostry smak..
Russula różowy. Podobnie jak poprzedni gatunek występuje w lasach sosnowych w okresie od sierpnia do września. Na początku rozwoju jej czapka ma wypukły kształt, następnie staje się prostata. Malowane na różowo. Russula ma gorzki smak.
Russula Kele. Posiada małą skuwkę o średnicy 3-8 cm. Na różnych etapach rozwoju zmienia kształt: przechodzi z półkolistego do wklęsło-prostaty z żebrowanymi krawędziami. Jej kolor to ciemne odcienie - czerwony, fioletowy, bordowy. Noga jest fioletowo-czerwona. Ta Russula ma ostry smak i przyjemny zapach..
Russula krucha. Rośnie zwykle w grupach we wszystkich typach lasów. Jej kapelusz ma 3-5 cm, płasko rozłożony z czerwoną skórą. Skórka jasnoróżowa na brzegach, brązowa w środku, fioletowa z oliwkowym odcieniem. Miąższ jest delikatny, ostry w smaku.
Niejadalne toksyczne grzyby to Russula Mayry i ostra Russula..
Russula Mayra. Russula ma wiele charakterystycznych cech, krótki opis pomoże ci ją rozpoznać, gdy ją spotkasz i ominiesz. Przede wszystkim jest to bordowy kapelusz. Początkowo jest półkulisty, potem płaski, lekko wklęsły. Łodyga jest biała, może być brązowa lub żółta u podstawy. Rośnie w lasach bukowych. Stosowany wywołuje łagodne zatrucie.
Ostra Russula. Zamieszkuje wilgotne lasy sosnowe. Charakteryzuje się czerwoną lub czerwono-różową czapką o średnicy 10 cm, płasko wypukłą, a później prostaty. Ma palący nieprzyjemny smak i nieprzyjemny zapach.
Jak odróżnić jadalną Russula od niejadalnej Russula
Możesz określić, który grzyb Russula jest przed tobą - jadalny lub nie, za pomocą kilku znaków. Na przykład produkty niejadalne charakteryzują się gęstym miąższem, różowym kolorem końca nogi, brakiem uszkodzeń przez robaki, szorstkimi talerzami, folią lub spódnicą na nodze Wszystkie niejadalne gatunki Russula z reguły (ale nie zawsze) mają jasny krzykliwy kolor i nieprzyjemny zapach. Po pęknięciu i ugotowaniu miazga zmienia kolor.
Musisz bardzo uważać, aby nie pomylić jadalnych zielonych i zielonkawych rusałek z trującym bladym muchomorem, które są nieco podobne. Oto różnice w budowie i kolorze nogawki i czapki, które mogą Ci się przydać.
Noga. W Russula jest prosta, może być zwężona w dół, w kolorze białym. W bladym muchomorze jest pogrubiony u podstawy w postaci bulwy, ma pierścień oraz jasnozielone lub jasnożółte smugi i żyłki.
Kapelusz. Blady muchomor ma folię pod czapką.
Pierwsza pomoc w zatruciu grzybami
Chociaż, jak już pisaliśmy, rusule nie stanowią silnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, to jednak nawet przy niewielkim stopniu zatrucia osoba, która zjadła toksyczny grzyb, będzie wymagała pilnej pomocy. W przypadku rusałek konieczne będzie przepłukanie ust, ewentualnie wywołanie wymiotów i płukania żołądka. W przypadku poważnego zatrucia grzybami trującymi może dojść do uszkodzenia przewodu pokarmowego, układu krążenia, ośrodkowego układu nerwowego, wątroby i nerek. Należy zapewnić pomoc przy pierwszych objawach zatrucia. Bo np. Leczenie zmian chorobowych wywołanych bladym muchomorem, przeprowadzone drugiego dnia, będzie już daremne.
Różne trujące grzyby powodują szczególne konsekwencje, gdy są spożywane wewnętrznie, jednak często będą one miały biegunkę, wymioty i ból brzucha.. Pierwsze oznaki zatrucia mogą pojawić się w różnym czasie, w zależności od zjadanego grzyba.. Na przykład zatrucie bladym muchomorem objawia się w ciągu 8-18 godzin, w liniach - po 6-10 godzinach, muchomory - po 30 minutach lub 2-6 godzinach, fałszywe grzyby - po 1-6 godzinach. wymioty. Nazywa się to wypiciem szklanki ciepłej wody z 1 łyżeczką soli kuchennej lub 1 łyżeczką musztardy. Wymioty można też wywołać, wypijając dużą ilość chłodnej wody, a następnie naciskając dwoma palcami nasad języka..
Płukanie żołądka jest obowiązkowe. Po zabiegu należy użyć węgla aktywowanego (1-2 tabletki na 1 kg masy ciała).Jak widać, istnieje wiele odmian Russula.. Niestety rozróżnienie między jadalną i niejadalną Russula nie zawsze jest łatwe. Czasami nawet cechy takie jak kolor, zapach i smak nie mogą w tym pomóc. Pamiętaj: jeśli masz najmniejsze wątpliwości co do tego, czy grzyb przed tobą jest dobry, czy trujący, lepiej się go pozbyć.
