Cechy rosnących porów

Pół wieku temu pory były w naszym kraju prawie nieznane. Teraz docenia się jego doskonały smak.. 

W tym artykule porozmawiamy o tym, jak wyhodować pory z nasion (a to nie jest najprostsza rzecz)..

Jakie są korzystne właściwości

Pory (zwane także cebulami perłowymi) są bliskimi krewnymi cebuli zwyczajnej. Jednak pory praktycznie nie mają cebulki, zjadają „nogę” - pogrubioną fałszywą łodygę. To dzięki niej hoduje się cebule perłowe. Mimo pewnych trudności w uprawie, warto się pochwalić w swoim ogrodzie. I własnie dlatego:

Smak porów jest mniej ostry i znacznie delikatniejszy niż cebuli, a zawartość składników odżywczych i witamin bije wszelkie rekordy..

Lecznicze właściwości pora są zróżnicowane. Oto niepełna lista chorób, w których ta roślina będzie przydatna:

• anemia - por zawiera dużo żelaza i witaminy C.-
• wysoka zawartość cholesterolu - regularne spożywanie porów zapobiega tworzeniu się złogów cholesterolu na ścianach naczyń krwionośnych-
• wysoka zawartość siarki w roślinie pomaga przy chorobach stawów-
• por zawiera rzadką kwercytynę flawonoidową, która hamuje rozwój guzów-
• roślina ma działanie moczopędne, przydatne w chorobach nerek i nadciśnieniu-
• jedzenie porów obniża poziom cukru we krwi-
• w medycynie ludowej pory są stosowane przy chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Ciekawy: podczas przechowywania wzrasta zawartość witamin w cebuli.

Najlepsze odmiany pora

Cebula perłowa jest wczesna, istnieją odmiany średnio dojrzewające. Odmiany późno dojrzewające mają okres wegetacyjny 180-200 dni, nadają się tylko do regionów południowych.

Odmiany wcześnie dojrzewające nie różnią się długim okresem przydatności do spożycia. Z reguły są używane do gotowania lub są używane do przetwarzania..

Najlepsze odmiany wczesne dojrzewające:

1. Columbus. Selekcja holenderska, niska (60-70 cm) roślina. Noga osiąga długość 20 cm, jej grubość to około 6 cm, a jej waga dochodzi do pół kilograma. Charakterystyczna cecha - roślina nie wymaga częstego hillingowania.

1. Trąba słonia. Wybielona część łodygi osiąga długość 30 cm, aby część jadalna pozostała biała, roślina jest kilkakrotnie wyrzucana podczas wzrostu.
2. Odmiana Vesta - duma rosyjskich hodowców. Jadalna (bielona część cebuli) osiąga 30 cm, jej waga to 300-400 g. Szczególnie ceniony za delikatny i słodki smak.

Odmiany sezonowe można pozostawić na zimę w ziemi, jeśli są wcześniej dobrze ściółkowane i przykryte. W takim przypadku cebula urośnie w przyszłym roku, przejdź do strzałki. W takim przypadku możesz zbierać nasiona.

Najlepsze odmiany pora w połowie sezonu:

1. Słoń. Dojrzewa 4 miesiące po posadzeniu. Wymaga hillinga w celu „wybielenia nóg”. Waga porcji jadalnej to około 350 g.
2. Konsument. Może być uprawiana jako jednoroczna lub wieloletnia. Średnia wysokość cebuli, biała nóżka do 20 cm długości, 3,5-4 cm średnicy Odmiana odporna na zimno.
3. Kazimierza. Wysoka roślina z rosyjskiej selekcji. Łodyga do 30-40 cm, bulwa jest słabo wyrażona. Lubi obfite podlewanie, dobrze reaguje na karmienie.

Odmiany późno dojrzewające najlepiej uprawiać w południowych regionach kraju. Na terenach północnych długość sezonu wegetacyjnego (około 150 dni) nie pozwala na uprawę pełnoprawnego plonu pora..

Odmiany pora dojrzewającego późno:

1. Aligator. Duża, mocna roślina o łodydze o wadze do 300 g. Uprawiana na zioła o delikatnym smaku i lekkim aromacie czosnku. Noga z cebulą też jest smaczna i soczysta.
2. Bandyta. Odmiana holenderska. Odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne liście są ciemnozielone z wyraźnym niebieskawym odcieniem. Cebula ma krótkie i grube łodygi o doskonałym smaku. W regionach południowych zbiory zbierane są późną jesienią, a podczas zimowania cebuli - wczesną wiosną.
3. Karantansky. Odmiana, która przetrwała próbę czasu. Bielona noga waży około 300 g. Okres wegetacji trwa około 200 dni. Eksperci zalecają hodowanie sadzonek w wieku około 2 miesięcy, a następnie sadzenie w otwartym terenie.

Kiedy sadzić?

Pory można sadzić na dwa sposoby:

• przy pomocy wyhodowanych sadzonek-
• w lekkomyślny sposób.

Klimat południowej części Rosji pozwala na uprawę porów z nasion w otwartym polu.

W regionach północnych, a nawet centralnych, pory można uprawiać tylko w sadzonkach..

Sadzonki 2-miesięczne najlepiej sadzić w ziemi. Nasiona odmian późno dojrzewających sadzi się na przełomie lutego i marca. Odmiany średnio i wcześnie dojrzewające wysiewa się zwykle w połowie marca.

Jeśli to możliwe, lepiej sadzić natychmiast w szklarni.

Sadzenie i odejście

Uprawa i pielęgnacja porów będzie wymagała uwagi i pewnych warunków. Roślina jest bardzo światłolubna, potrzebuje co najmniej 10-12 godzin dziennie. Dlatego na środkowym i północnym pasie będziesz musiał „uzupełniać” sadzonki posadzone w domu.

Przygotowanie nasion

Przed siewem należy opuścić nasiona w gorącej (40-45 ° C) wodzie na 15-30 sekund i natychmiast zalać zimną wodą.

Po zabiegach wodnych owijamy nasiona w mokrą, ale nie zimną gazę i pozostawiamy w ciepłym miejscu. Gazę utrzymujemy stale wilgotną, skrapiamy ciepłą wodą. Kilka dni - a nasiona ożyją, wyrośnie.

Siew w domu

 Potrzebne będą głębokie (co najmniej 10 cm wysokości) pojemniki. Kiedy rosną pory, kategorycznie boją się podlewania. Dlatego niezbędny jest dobry drenaż i lekka gleba. Nie będzie zbędne podlewanie jej produktami biologicznymi (trichodermina, czarne drożdże, ryzoplan). Do uzyskania mocnych sadzonek konieczne jest dodatkowe doświetlenie i spryskanie epiną..

Do siewu w skrzynkach sadzonkowych wykonujemy rowki o głębokości centymetra, odległość między rzędami wynosi około 5 cm, włożyć nasiona do rowków (idealna odległość nasion od siebie wynosi 1 cm), posyp trochę ziemią. Przykryj pudełko folią i umieść w ciepłym miejscu. Konieczne będzie przewietrzenie (aby nie pojawiła się pleśń) i, jeśli to konieczne, spryskanie ziemi. Sadzonki pojawią się za około tydzień.

Usuwamy folię, umieszczamy pudełko w najjaśniejszym miejscu. Tutaj musisz obniżyć temperaturę. W ciągu dnia nie powinna przekraczać 18 ° C, w nocy - 10-12 ° C..

Przez pierwsze 20 dni roślina rozwija się powoli, a następnie szybko rośnie.

Podlewanie jest trudne. Z jednej strony nie można polać, z drugiej sadzonki nie będą tolerować wysychania gleby.

W procesie wzrostu pożądane jest karmienie kiełków. Potrzebują nawozów azotowych i złożonych (Kemira).

Miesiąc po posadzeniu rozcieńczyć cebulę - pozostawić 2-3 cm między pędami.

Siew w szklarni

Pory dobrze sadzić po ogórkach, pomidorach, roślinach strączkowych.

Szklarnię należy przygotować jesienią.

Tydzień przed sadzeniem w szklarni należy namoczyć nasiona w trocinach, owinąć nimi pojemniki w plastik. Przewietrz codziennie, utrzymuj ciepło.

W szklarni należy uformować redliny, najlepiej z dodatkiem świeżego obornika i trocin, posypać dodatkową czarną ziemią, dodać popiół i zalać gorącą wodą.

20 marca rozpoczniemy lądowanie. Wystarczy rozsypać trociny z nasionami na łóżku ogrodowym, posypać cienką warstwą gleby. Ściółka z trocinami, w razie potrzeby woda. Lepiej jest naciągnąć drugą warstwę folii na szklarnię..

Kiedy wyklują się kiełki, możesz zainstalować łuki ze szklarni w szklarni, przykryć je folią. Stworzy to optymalny mikroklimat.

Przy dobrej, żyznej glebie karmienie nie jest wymagane. Podlewaj raz w tygodniu - spryskaj epiną - nie zaszkodzi.

Potencjalne problemy i szkodniki

Pory mają wielu „wrogów”. Należą do nich choroby wirusowe i grzybicze:

1. Mozaika. Nie ma skutecznych środków, aby z tym walczyć. Można stosować odmiany odporne na wirusy, zapobiegając infekcjom.
2.  Mączniak. Najpierw na liściach pojawia się biały kwiat, a następnie obumierają. Dotknięte liście są zrywane i niszczone. Pomoże w tym płodozmian. Możesz spróbować użyć 1% mieszanki Bordeaux lub innych fungicydów do leczenia.
3. Alternaria. Choroba tworzy brązowe plamy na liściach z jasną obwódką. Możesz spróbować leczyć rośliny fungicydami. Aby zwiększyć odporność roślin, możesz leczyć je trichoderminą, immunocyną.
4. Fusarium. Na liściach pojawiają się żółte plamy, liście zwijają się, a następnie obumierają. Ochrona - 4-letni płodozmian. Nie nadmiernie zwilżaj gleby.
5. Peronosporoza. Liście pokryte są białawymi lub bladozielonymi plamami. Taki łuk jest niejadalny, trzeba go będzie zniszczyć.

Szkodniki nie mają nic przeciwko jedzeniu smacznej trawy. Obejmują one:

1. Mucha cebulowa. W celach profilaktycznych sadzić cebulę w ogrodzie, a obok niej marchewkę - szkodnik nie może znieść jej zapachu. Glebę można posypać popiołem (100 g na 1 m2) lub mielonym pieprzem (łyżeczka na 1 m2).
2. Cebula leci. Uszkodzona roślina pokryta jest ciemnym nalotem. Ochrona - oprysk Karate Zeon i kuracja Confidorem (insektycydy).
3. Hoverfly cebulowa. Rośliny spowalniają wzrost, liście żółkną u góry. Środki kontrolne są takie same jak w przypadku muszki cebulowej.
4. Ćma cebulowa. Sam ćma zjada liście (widoczne są na nich przejścia świetlne), larwy żywią się podziemną częścią rośliny. Musisz walczyć jak mucha cebulowa. Niektórzy amatorzy zalecają spryskiwanie roztworem chlorku sodu.

Zbiór i przechowywanie

Nie wystarczy uprawiać porów na wsi, trzeba zachować cenną roślinę na zimę. Zbiór sierpniowy prowadzony jest selektywnie pod kątem bieżącej konsumpcji. Zbiórka do przechowywania zimowego odbywa się na początku października.

Do czyszczenia lepiej jest używać wideł. Najcenniejsza część cebuli znajduje się pod ziemią, jest długa, do 0,5 m. Wykopujemy ją, oczyszczamy z ziemi, odcinamy korzenie (nie dotykamy dna). Liście najlepiej pozostawić, chociaż wiele z nich przecina je na pół.

Do przechowywania lepiej jest używać zamrażarki. Może być przechowywany w piwnicy. Pory 3-4 miesiące są dobrze przechowywane tylko w lodówce.

Wniosek

Najcenniejszą rośliną są pory. Opłaca się pracować, aby go wyhodować.