Jak wyglądają, czy mogą jeść i jak gotować fioletowe rzędy

Większość miłośników „cichego polowania” zna takiego mieszkańca lasu, jak fiolet ryadovka. Grzyb ten jest wszechobecny w klimacie umiarkowanym, ale niewiele osób odważy się go włożyć do koszyka. Jasny i niezapomniany kolor ryadovki często przeraża zbieracza grzybów, dlatego niewielu ludzi cieszy się tym darem natury. I na próżno potrafi zadowolić nie tylko niezwykłym odcieniem, ale także niepowtarzalnym smakiem, który może podkreślić każde danie. Dowiedz się wszystkiego o fioletowym rzędzie, jak odróżnić go od innych grzybów i jak prawidłowo go ugotować.

Rząd fioletowy: zdjęcie i opis

Purpurowy rząd (liściaste nagie) należy do gatunku z rodzaju Lepista z rodziny Row. Grzyb jest klasyfikowany jako warunkowo jadalny, co oznacza, że ​​surowo nie wolno go jeść na surowo..

Dlatego, aby cieszyć się ryadovką, należy ją dokładnie ugotować, a dopiero potem poddać głównej obróbce kulinarnej.

Wideo: jak wygląda fioletowy rządAle to wcale nie oznacza, że ​​naga lepista jest niebezpiecznym i trującym grzybem, nie zawiera silnie toksycznych substancji, jednak spożywanie takiego produktu na surowo może spowodować poważne rozstrój żołądka..

Ponadto ryadovka ma dość jasny wygląd, podobny do niektórych jadowitych przedstawicieli królestwa grzybów, dlatego aby jej użycie nie kończyło się poważnymi konsekwencjami, konieczne jest dokładne zrozumienie cech morfologicznych gatunku.

Kapelusz

Czapka u wszystkich przedstawicieli gatunku może osiągnąć średnicę 6-15 cm, początkowo jej kolor ma wyraźny fioletowy odcień, ale z czasem zmienia się w lawendowy z lekkim przejawem brązowych tonów.Często czapka jest płaska lub lekko wypukła, jej brzegi nie są jednolite.

W strukturze jest gęsty, mięsisty, ale czasami może być wodnisty. Dolna część kapelusza, na której znajdują się narządy zarodników, ma również jasny fiolet, który z czasem zanika do szaro-fioletowego koloru.

Miazga

Miąższ młodej ryadovki jest mięsisty, gęsty, prawie zawsze elastyczny, koloru szaro-fioletowego. Z czasem staje się bardziej miękki, a jego odcień zmienia się w odcienie ochry. Zapach grzyba jest charakterystyczny, jest to głównie trwały, ale przyjemny aromat anyżu.

Płyty LP

Płytki są zawsze liczne, cienkie i szerokie, przylegające z zębem, ale w niektórych przypadkach półksiężycowe, prawie zawsze wolne.

Początkowo mają jasny odcień fioletu, który z czasem blaknie do delikatnego jasnofioletowego koloru..

Noga

Noga u wszystkich przedstawicieli gatunku jest równa, gładka i włóknista, ma kształt cylindryczny i pogrubia się w kierunku podstawy. U młodych grzybów jest zwarty, ale z czasem w łodydze tworzą się ubytki.Pod czapką widoczny jest kłaczkowaty kwiat. Jego kolor waha się od jasnofioletowego do lekko bladych odcieni bzu. Wysokość nogi może sięgać od 4 do 8 cm, grubość - nie więcej niż 1,5-2,5 cm.

U podstawy kończyny rozwija się fioletowe pokwitanie - tzw grzybnia.

Zarodniki i proszek zarodników

Proszek zarodników w ryadovce jest zawsze jasnoróżowy lub różowożółty.

Zarodniki są małe i liczne, lekko szorstkie, elipsoidalne, w kolorze różowym. Ich długość mieści się w granicach 6-8 mikronów, szerokość nie przekracza 4-5 mikronów.

Gdzie rosną grzyby: ekologia i dystrybucja

Lepista nagi jest wszechobecny na półkuli północnej, w klimacie umiarkowanym. Jest to bezpretensjonalny gatunek saprofityczny, który można spotkać w lasach o różnorodnej roślinności, ale w większości przypadków jest wiernym towarzyszem plantacji jodłowo-grabowych, sosnowych czy świerkowych..

Podłoże do wzrostu rzędu może stanowić dowolny liść lub ściółka iglasta, jednak najlepiej rośnie na próchnicy iglastej lub liściastej.Lepist występuje na otwartych terenach leśnych, zwykle w grupach po kilka osobników lub na niewielkich gęsto zaludnionych łąkach.

Gatunek można spotkać także na drogach leśnych, w bruzdach, w iglicach lasów świerkowych lub sosnowych, a nawet na działkach przydomowych w pobliżu lasu, w pobliżu kompostu, chrustu czy hałd słomy.

Tradycyjnym towarzyszem fioletowej ryadovki jest dymna govorushka, która występuje w pobliżu w małych grupach lub w licznych cenozach.

Rzędy zbierane są jesienią, od początku września do pierwszych poważnych mrozów..

Czy można pomylić fioletowy rząd: podobne gatunki

Mimo jasnego i nietypowego dla naszej strefy klimatycznej barwy lepista nadal nie różni się wyjątkowością, więc dość łatwo o gatunek podobny do niego..

W większości przypadków pokrewne gatunki znikają w koszyku, które po starannym przetworzeniu nadają się do przygotowywania wszelkiego rodzaju potraw..

Jednak często niedoświadczeni zbieracze grzybów wpadają w ręce naprawdę groźnych gatunków, których użycie może skutkować ciężkimi zatruciami..Następnie dowiemy się szczegółowo, kto może chować się za maską lepistów i czy warto używać takich grzybów.

Jadalny

Najczęściej jest mylony z nietoksycznymi gatunkami z rodziny Row. Obejmują one:

• liliowonogi lepista (błękitnopłetwy): blaszkowaty, warunkowo jadalny. Najczęściej można go zobaczyć na obszarach o klimacie subtropikalnym. Bluefoot rośnie na polach lub łąkach, ale małe kolonie można znaleźć również w strefie leśnej. Charakterystyczną cechą grzyba jest lekka, prawie śnieżnobiała czapka i fioletowa noga. Jest widok od połowy wiosny do pierwszych przymrozków-
• fioletowy lepist: warunkowo jadalny grzyb blaszkowaty występujący w strefie gęstych plantacji leśnych o klimacie umiarkowanym. Można to rozróżnić po charakterystycznym kolorze, który mam w obrębie białawych i różowo-brązowych odcieni. W centrum czapki odcień jest często ciemniejszy niż na obrzeżach. Czapka jest wypukła, z nierównymi krawędziami. Charakterystyczną cechą gatunku jest jasnofioletowy zapach miazgi, który nie znika nawet po starannej obróbce cieplnej. Grzyb rośnie od początku września do drugiej połowy listopada-
• liliowy lakier: warunkowo jadalne gatunki blaszkowate występujące na wilgotnych glebach strefy klimatu umiarkowanego od drugiej połowy czerwca do połowy jesieni. W przeciwieństwie do ryadovki, lakier ma mniejszy rozmiar, więc jego czapka ma nie więcej niż 5 cm średnicy.W młodych formach jest wypukła, ale z wiekiem staje się bardziej płaska. Płytki są cienkie i rzadkie, opadają. Noga jest cienka i prosta. W młodym wieku lakier ma jasny, jednolity odcień fioletu, ale z wiekiem blaknie i staje się jaśniejszy. Miąższ jest również jasno ubarwiony, liliowy, jednolity-
• Może też spotkać grzybiarza w lesie fioletowa pajęczyna, rzadki czerwony gatunek, warunkowo jadalny blaszkowaty gatunek z rodziny pająków. Można go spotkać w lasach liściastych i iglastych w strefie o klimacie umiarkowanym. Czapka pajęczyny jest wypukła, z zawiniętymi krawędziami lub opuszczona i prosta w okresie dojrzałości. Charakterystyczną cechę grzyba można nazwać lekko brązowawym lub ciemnofioletowym odcieniem, który równomiernie rozprzestrzenia się po całym ciele. Ponadto płytki tego gatunku są rzadkie, ciemnofioletowe, proszek zarodników ma rdzawobrązowy kolor, miąższ również jest ciemnofioletowy, ale z wiekiem może blaknąć do bledszego niebieskawego odcienia, ma delikatny smak, z wyraźnym orzechowym aromatem. Pajęczynę można znaleźć od początku sierpnia do drugiej połowy września.

Niejadalny

Należy szczególnie uważać na następujące podwojenia fioletowego rzędu:

• pajęczyna biało-fioletowa: niejadalny gatunek blaszkowaty z rodziny pajęczyn. Aby zmniejszyć jego negatywny wpływ na organizm, wymagana jest długotrwała obróbka cieplna. Grzyb można rozpoznać po zaokrąglonym dzwonkowatym lub wypukłym kapeluszu o nierównej powierzchni o średnicy 4-8 cm, umieszczonym na cienkiej nóżce o długości do 8 cm Kolor pajęczyny jest przeważnie liliowo-srebrny, bladoliliowy. Z wiekiem kolor mocno blaknie do białawego, czasem z lekkim zażółceniem. Miąższ grzyba jest gruby, miękki, wodnisty na łodydze, brązowiejący na złamaniu. Fioletową pajęczynę można również rozpoznać po charakterystycznym nieprzyjemnym zapachu pleśni. Gatunek rozpowszechniony w strefach leśnych o klimacie umiarkowanym, sezon masowego pojawiania się trwa od końca sierpnia do końca września-
• koza webcap: absolutnie niejadalne blaszkowate gatunki z rodziny pajęczyny. Grzyb można rozpoznać po półkulistej czapce z zawiniętymi krawędziami o średnicy 6-12 cm, grubej i krótkiej łodydze z bulwiastym zgrubieniem o długości około 6-10 cm i jasnym fioletowo-niebieskawym odcieniu. Miąższ koziej pajęczyny jest gruby, szaro-purpurowy, o silnym nieprzyjemnym zapachu przypominającym acetylen. Grzyb nie zawiera niebezpiecznych trujących substancji, jednak silny i nieprzyjemny zapach praktycznie nie jest eliminowany nawet przy długotrwałej obróbce. Gatunek rozpowszechniony w strefach lasów iglastych i mieszanych o klimacie umiarkowanym i okresie masowego pojawiania się od połowy lipca do początku października-
• czysta mykena: niejadalny gatunek blaszkowaty z rodziny Mycene. Grzyb ma raczej miniaturowy rozmiar w stosunku do rzędu. Przede wszystkim jest to czapka półkulista lub szerokostożkowa o średnicy do 4 cm i długiej cienkiej łodydze o wysokości do 9 cm, której łodyga u podstawy może być pokryta długimi włosami. Kolor grzyba jest blado szarawy, czasem bladobrązowy, brzegi kapelusza są półprzezroczyste, mają charakterystyczne paski. Miazga jest cienka i wodnista, ma bladoszary lub szary odcień, a przy zerwaniu często uwalnia dużą ilość płynu. Podobnie jak poprzednie gatunki, myken ma silny i nieprzyjemny zapach, którego nie usuwa się nawet przy dłuższym przetwarzaniu. Gatunek występuje w strefach leśnych o klimacie umiarkowanym na resztkach zwalonego drewna od wczesnej wiosny do drugiej połowy czerwca.

Jak wybrać i przygotować grzyby do gotowania

Pomimo panującej opinii o złożoności gotowania warunkowo jadalnych grzybów, w rzeczywistości proces ten nie obejmuje określonych etapów kulinarnych, więc nawet uczeń może sobie z tym poradzić.

Najważniejsze jest ścisłe przestrzeganie kolejności wszystkich operacji technologicznych i ścisłe przestrzeganie ich podstawowych zasad. Tylko w tym przypadku ryadovka stanie się nie tylko wyjątkowo smaczna, ale także bezpieczna uczta..

Sortowanie i czyszczenie grzybów

Po zebraniu wymaganej ilości grzybów i dotarciu do własnej kuchni, pierwszą rzeczą do zrobienia jest staranne sortowanie grzybów, ponieważ rzędy powinny być przetwarzane wyłącznie w kręgu przedstawicieli własnego gatunku.Ponadto, aby uchronić się przed zatruciem, należy ponownie dokładnie zbadać uprawę. Zebrane grzyby muszą ściśle odpowiadać opisanym powyżej cechom morfologicznym..

Rząd powinien mieć charakterystyczny kolor, nie może mieć resztek pierścienia grzybowego (jak pajęczyna), żadnego ornamentu na głowie (jak grzybnia) itp..

Po drobiazgowym sortowaniu plon należy dokładnie oczyścić z gruzu i piasku. W tym celu grzyby wylewa się na czystą gazetę lub folię, a następnie za pomocą noża oczyszcza się z resztek gleby, ściółki leśnej i innych zanieczyszczeń.

Następnie należy odciąć grzybnię i sprawdzić rząd pod kątem zaciemnienia lub tuneli czasoprzestrzennych, a dotknięte obszary należy odciąć.

Jak przygotować grzyby

Czasami zebrane w lesie rzędy mogą gorzko smakować - jest to konsekwencja wzrostu grzyba na podłożach bogatych w substancje żywiczne.

Wideo: jak przetwarzać grzyby wiosłowe (na przykład wiosłowanie topolą)Aby uchronić się przed tym problemem i maksymalnie oczyścić grzyb z zanieczyszczeń, po umyciu owoce należy moczyć w osolonej wodzie na okres od 12 do 72 godzin.

Najlepiej, jeśli w tym okresie woda będzie okresowo zmieniana na świeżą - pomoże to zintensyfikować proces uwalniania grzyba z goryczy.

Jak wspomniano powyżej, purpurowy lepist należy do gatunków warunkowo jadalnych, dlatego po posortowaniu i oczyszczeniu uprawa musi zostać poddana wstępnej obróbce cieplnej..

W tym celu grzyby gotuje się w roztworze soli przez 20-25 minut..

Jest przygotowany z 1 łyżki. łyżki do gotowania Sól i 1 litr wody, zużycie płynu to 1 litr na 1 kg grzybów. Po ugotowaniu na patelnię dodaje się 6 ziaren czarnego pieprzu z roztworem i rzędami, 1 Liść laurowy i 2 pąki suche goździk.Pod koniec gotowania owoce oddziela się od płynu i dokładnie myje. Nie zaleca się wykonywania zabiegu dłużej niż 25 minut, gdyż doprowadzi to do utraty produktu z jego prezentacji .

Przepisy kulinarne

Po wstępnym przygotowaniu przygotowanie wszelkiego rodzaju potraw z lepisty praktycznie nie różni się od kulinarnej obróbki innych typów.

Grzyb jest gotowany, smażony, marynowany i solony. Potem staje się prawdziwą atrakcją każdego dania, ponieważ ryadovki mają delikatny grzybowy aromat i niezapomniany smak.

Rozważ najprostsze przepisy na przygotowanie tego daru natury.

Jak smażyć rzędy

Aby ugotować smażone rzędy:

1. Oczyść owoce z resztek leśnych i piasku, namocz je przez 12-72 godzin w osolonej wodzie.
2. Gotuj rząd w osolonej wodzie przez 20-25 minut.
3. Ostudzić i lekko osuszyć ugotowane grzyby ręcznikiem papierowym.
4. Wlej niewielką ilość oleju słonecznikowego na rozgrzaną patelnię (warstwa powinna pokrywać całą rozgrzaną powierzchnię), a następnie ułóż pieczarki w jednej warstwie.
5. Smażyć rzędy na średnim ogniu przez 10 minut. Aby zapobiec spalaniu się grzybów, należy je okresowo mieszać..
6. Po 10 minutach smażenia do owoców dodaje się sól i przyprawy do smaku, a następnie gotuje na wolnym ogniu przez kolejne 2-3 minuty na małym ogniu, aż do całkowitego ugotowania. Aby poprawić smak grzybów, można je dodatkowo rozcieńczyć niewielką ilością mieszanki cebulowej, czosnek, zielenie i 2 łyżki. łyżki śmietany.

Jak marynować grzyby

Wioślarstwo solone jest na dwa sposoby - tzw. Metodą gorącą i zimną. Często mają wspólny cel - zachować grzyby do następnego sezonu, ale takie produkty w każdym przypadku mają swoje własne cechy..

Przy soleniu na gorąco grzyby można wykorzystać jako pokarm w ciągu tygodnia, takie grzyby są miękkie i delikatne.

Solenie na zimno trwa dłużej, taki produkt ma szczególny aromat i chrupiącą strukturę. Rozważmy bardziej szczegółowo główne etapy procesów.Aby zasolić rzędy na zimno:

1. Usuń resztki leśne i piasek z owoców.
2. Umyj dokładnie pojemnik do wytrawiania i wysterylizuj go wrzącą wodą. Tradycyjnie do tego procesu kulinarnego używa się drewnianych pojemników, jednak każdy statek dostępny w gospodarstwie nadaje się do tego procesu..
3. Umieść pieczarki w pojemniku do solenia w kilku warstwach (nakrętki powinny być skierowane do dołu). Każdą warstwę należy przykryć niewielką ilością mieszanki soli i przypraw (dowolna do smaku).
4. Wierzchołek gęsto wypełnionego naczynia należy przykryć czystą szmatką, przykryć pokrywką i uciskiem położonym na górze.
5. Solenie powinno odbywać się w suchym i chłodnym miejscu w temperaturze od 0 do + 5 ° С przez 30 dni.

Gotować gorący, solony produkt:

1. Oczyść owoce z resztek leśnych i piasku, namocz je przez 12-72 godzin w osolonej wodzie.
2. Gotuj rząd w osolonej wodzie przez 20-25 minut.
3. Przygotuj pojemnik do wytrawiania (drewno, metal lub szkło). Aby to zrobić, należy go dokładnie umyć i wysterylizować wrzącą wodą..
4. Gorące pieczarki umieścić w naczyniu do marynowania w kilku warstwach (czapkami skierowanymi w dół). Każdą warstwę należy posypać odrobiną soli i mieszanką czosnku, cebuli i ziół.
5. Wierzchołek gęsto wypełnionego naczynia musi być przykryty pokrywką, a ucisk położony na wierzchu.
6. Solenie powinno odbywać się w suchym i chłodnym miejscu w temperaturze od 0 do + 5 ° С przez 7 dni.

Wideo: jak solić fioletowe rzędy w gorący sposób

Purpurowy rząd jest jednym z najpowszechniejszych grzybów jadalnych w umiarkowanych obszarach półkuli północnej. Gatunek ten był używany do gotowania od ponad wieku, ale niewiele osób o tym wie..

Pomimo istnienia wielu stereotypów dotyczących ryadovki, potrawy z niej przyrządzane mają szczególny aromat, dlatego każdy powinien chociaż raz ją zjeść. Aby jednak stosowanie grzyba nie powodowało poważnych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, grzyby wymagają obowiązkowego i dokładnego przygotowania wstępnego..