Grzyb tinder: opis i zastosowanie w medycynie

Grzyb krzesiwo ma wiele odmian, z których większość jest korzystna dla naszego organizmu. Doświadczeni zbieracze grzybów wiedzą o wszystkich jego możliwościach, ale teraz zwrócimy uwagę na jego skład, zastosowanie w medycynie i życiu codziennym, a także podpowiemy, jak prawidłowo zbierać, zbierać i wykorzystywać tego leśnego mieszkańca.

Opis botaniczny

Grzyby krzesiwo lub grzyby krzesiwe są przedstawicielami niesystematycznej grupy grzybów należących do działu podstawczaków. Rosną na drewnie, ale czasami na ziemi.

Ich hymenofor jest rurkowaty, owocniki są prostaty, siedzące lub nakrapiane, z wyglądem miąższu - od mięsistego do twardego (skórzaste, korkowe, zdrewniałe).

Wartość energetyczna i zawartość kalorii

100 g tego produktu zawiera tylko około 22 kcal, a dodatkowo:

• białka - 3,09 g;
• tłuszcz - 0,34 g;
• węglowodany - 3,26 g.

Skład chemiczny

Oprócz wysokiej zawartości białek i węglowodanów, grzyb krzesiwa zawiera dużo błonnika, substancji żywicznych, witamin z grupy B, selenu, fosforu, potasu, cynku i manganu.

Właściwości lecznicze

Właściwości lecznicze grzyba hubki są liczne:

• bakteriobójcze;
• antywirus;
• pokrzepiający;
• wykrztuśny-
  Właściwości wykrztuśne mają również: sinica niebieska, mielona trzcina, pachnący plectrantus, cząber, bluszcz budra, srebrny głupek, Oregano, piołun, jałowiec, pospolity siniak, Brzozowy, wrzos i oman.

Zasady dotyczące zbierania i udzielania zamówień

Grzyby Tinder można zbierać przez cały rok, ale najważniejsze jest to, że rosną na żywych drzewach. Grzyb należy ostrożnie oddzielić od drzewa u podstawy. Nie zapomnij następnie odciąć skórki i wyrosnąć z niej nożem..Zbiór zalecany jest w dniu zbioru, gdyż grzyby te bardzo szybko twardnieją. Zazwyczaj suszy się je na piecu lub w dobrze wentylowanych pomieszczeniach..

Można je również przygotować w postaci nalewek, które następnie przechowuje się w lodówce lub w postaci pokruszonego proszku przechowywanego w słoiku lub innym szklanym pojemniku. Inną opcją jest zamrażanie. Wtedy grzyby będą mogły przedłużyć swoją przydatność do sześciu miesięcy, a nawet do roku..

Podanie

Grzyby te można stosować zarówno w celach leczniczych, jak iw życiu codziennym..

W medycynie

Za pomocą grzybów leczy się wiele różnych chorób:

• wrzód;
• różne guzy;
• choroba sercowo-naczyniowa;
• zaparcie-
  Poradzenie sobie z problemem, takim jak zaparcia, pomoże również: gencjana, boćwina, szałwia, rodzynki i rumianek.
• naruszenia wątroby;
• choroba pęcherza;
• zapalenie płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, gruźlica;
• trzustka;
• dna itp..

Ponadto sprzyjają gojeniu się ran i są również zawarte w przepisach na utratę wagi i bezsenność..

W domu

W dawnych czasach grzyby krzesiwowe były używane jako hubka (knot), rozpalając nią ogień. Zrobiono z nich czapki i część ubrań, uzyskano rodzaj naturalnego zamszu.Dziś grzyby te są używane w pszczelarstwie jako paliwo dla palacza. Są również wykorzystywane do produkcji pamiątek, rękodzieła, wisiorków..

Rola grzyba w życiu drzewa

Polipory są uważane za pasożyta, który infekuje drzewa przez powietrze - zarodniki grzybów dostają się do ich ran. Jeśli pojawiły się już na drzewie, roślina jest skazana na zagładę, ponieważ nie można ich usunąć (tylko zapobieganie pomoże uniknąć ich pojawienia się).

Są tu dwie możliwości: albo ściąć drzewo, wyrwać z pnia i spalić go, albo stale kroić grzyby, dezynfekując miejsca ich pojawienia się.

Chociaż nie można powiedzieć, że pojawienie się grzybów hubkowych jest zjawiskiem jednoznacznie negatywnym. Tak, z jednej strony niszczą drewno na zdrowym drzewie, osłabiając je, z drugiej strony uczestniczą w rozkładzie martwego drewna zamieniając je w próchnicę.

Odmiany grzyba hubkowego

Ten grzyb ma wiele podgatunków. Teraz opowiemy Ci o jego głównych przedstawicielach..

Modrzew (prawdziwy)

Modrzew lub, jak to się nazywa, „prawdziwy” - najbardziej przydatny rodzaj grzyba hubkowego. Jest niejadalny, ale leczniczy. Jest szeroko stosowany przez dietetyków, którzy leczą pacjentów z zaburzeniami metabolicznymi. Są również leczone z powodu zaparć i stosowane w celu zatrzymania krwawienia..

W strukturze te grzyby są zdrewniałe. Ich szerokość - od 5 do 40 cm, grubość - 5–20 cm Na drzewach montowane są bokiem.

Mieszkanie

Jest to niejadalny grzyb, który osadza się głównie na martwym drewnie (głównie pniach brzozy). Nazywa się go również grzybem artysty, ponieważ po naciśnięciu go nożem pozostaje ciemny odcisk, na którym można rysować.

Gatunek ten jest bardzo duży, do 40-50 cm średnicy. Powierzchnia kapelusza jest matowa, ale wygląda na suchą, ma kolor od rdzawobrązowego do szaro-brązowego.

Lakierowane (Reishi)

W tym podgatunku nie ma substancji toksycznych. Na jego bazie powstają przydatne kosmetyki (np. Do skóry i paznokci), a także służą do odmładzania całego ciała i oczyszczania wątroby, co prowadzi do oczyszczenia skóry z różnych wysypek.

Kolor jego czapki waha się od czerwonawego do brązowo-fioletowego, a czasem nawet czarnego z żółtawym odcieniem. Posiada gładką powierzchnię przypominającą lakier.

Parasol

Grzyb ma właściwości moczopędne, przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Zwiększa również aktywność wzrostu włosów. Młode okazy są dość jadalne, używa się ich świeżych, solonych, marynowanych, suszonych.

Zewnętrznie przypomina nieco boczniak ostrygowaty. Często rośnie u nasady pni. Jego miąższ jest biały, z atrakcyjnym aromatem orzechów i grzybów..

Siarkowożółty

Ten podgatunek jest najczęściej używany w kuchni. Jego regularne stosowanie obniża poziom cholesterolu i cukru we krwi oraz normalizuje układ sercowo-naczyniowy. Działa przeciwwirusowo i przeciwzapalnie. Wegetarianie często zastępują je drobiem.

Zwykle znajdują się one nie wysoko nad ziemią, na pniach lub pniach drzew. Ich miąższ jest miękki i soczysty, raczej kruchy, biały, kwaśny w smaku.

Zimowy

Grzyb jest niejadalny. Chociaż niektóre źródła podają, że można go nadal jeść, tylko czapkę i tylko młody grzyb. To prawda, że ​​jednocześnie jest absolutnie bez smaku, więc trudno powiedzieć, który z nich lepiej zrobić.

Jego kapelusz jest szarobrązowy, zaokrąglony, z obniżonym środkiem i wywiniętym brzegiem. Noga jest aksamitna, brązowawa. Miąższ jest biały, twardy.

Szczeciniasty

Grzyb jest niejadalny, a nawet toksyczny. Jest pasożytem popiołu (powoduje gnicie drewna). Wierzch młodych czapek jest czerwono-pomarańczowy, następnie przybiera inny kolor - od czerwono-brązowego do czarnawego. Miąższ jest brązowawy, na powierzchni i krawędzi kapelusza jaśniejszy.

kasztan

Również niejadalne podgatunki. Jest uważany za całkowicie bezużyteczny. Kapelusz może mieć od 5 do 25 cm średnicy, ma nieregularny kształt, lejkowaty z falistymi brzegami. U młodych osobników są szaro-brązowe, u dojrzałych intensywnie brązowe, prawie czarne..

Włosy

Zawiera substancje o właściwościach antybiotycznych i przeciwnowotworowych. Z jego pomocą leczą choroby płuc, łagodzą gorączkę i wspomagają regenerację tkanki mięśniowej. Nie jest używany do gotowania..

Jego miąższ jest cienki, białawy, o gorzkim smaku. Młode grzyby mogą mieć lekki zapach anyżu. Rury krótkie - do 6 mm długości.

Lotny

Również niejadalne. Rośnie na cienkich opadłych gałęziach. Owocuje latem i jesienią. Owocniki tego podgatunku są małe. Średnica kapelusza nie przekracza 5 cm, jest mięsista z cienkimi krawędziami, koloru żółtobrązowego lub ochry. Noga jest długa, cienka, ciemnobrązowa lub czarna.

Brzozowy

Dzięki swoim właściwościom leczniczym jest podobny do prawdziwego grzyba hubkowego. Rośnie na brzozach, dlatego ma taką nazwę. Dobry jako środek przeciwskurczowy. Zewnętrznie przypomina duży brązowawy pączek. Wytwarzana przez nią brązowa zgnilizna bardzo szybko zabija drzewo.

Promienny

Grzyb jest niejadalny. Jego owocnik ma postać bocznych kapeluszy, często licznych, o żółtawym kolorze. Grzyby promieniste powstają głównie na pniach martwej olchy, wyjątkowo na brzozie.

Wielobarwny

Do celów leczniczych ma szerokie zastosowanie: do regulacji pracy wątroby i rehabilitacji chorych na raka grzyb ma działanie hormonostymulujące, immunostymulujące i rozszerzające naczynia krwionośne. Jest stosowany w leczeniu alkoholizmu, a także przeciwko wirusowi opryszczki.

Kapelusze tego podgatunku mają zwykle do 10 cm średnicy. Wierzch podzielony jest na strefy o różnych kolorach: biały, szary, brązowy zastępuje niebieski i prawie czarny.

Łuszczący się

Inna nazwa jest różnorodna. Zasadniczo grzyb dodaje się do maści przeciw zapaleniom stawów, osteochondrozie, artrozie, żylakom. Jest dalekim krewnym boczniaka. Różni się od niej tylko tym, że na spodniej stronie kapelusza nie ma talerzy, a rurki.

Cynobrowy czerwony

Ten grzyb jest niejadalny. Może być stosowany do produkcji celulozy z różnych odpadów, ponieważ zawiera laktozę, która rozkłada ligninę. Ze względu na swoją strukturę są to grzyby korkowe o średnicy od 3 do 12 cm Młode okazy o jasnym cynobroczerwonym kolorze, ale dojrzałe blakną i stają się prawie ochrowe.

Pachnący

Ten podgatunek jest niejadalny. Jego drugie imię jest pachnące. Jego osobliwością jest zapach anyżu. Ciało owocu jest rdzawobrązowe. Często grzyb ten rośnie na posuszu i pniach drzew iglastych..

Garbaty

Nie jest używany w kuchni, ale w medycynie - tak. Ma właściwości przeciwzapalne, przeciwnowotworowe i przeciwwirusowe.

Jego kapelusze są płaskie (czasem nierówne), o aksamitnej powierzchni, która z wiekiem może stać się nagie. Owocniki pokryte są czasem glonami, co nadaje im zielony odcień. Miąższ wygląda jak korek - częściej biały, rzadziej żółtawy.

Krawcowa

Zawiera pigmenty używane w przemyśle farbiarskim. Krawcowa jest całkowicie bezwonna i bez smaku. Jego zarodniki są białe, z lekko oliwkowym odcieniem lub rdzawym kolorem..

Ten podgatunek osiada na korzeniach drzew, a czasami wchodzi płytko w ziemię. Wygląda jak typowy tak zwany grzyb glebowy..

Trojanek

Znany również jako „język teściowej”. Jest nasycony witaminą C, 100 g miąższu zawiera dzienną dawkę kwasu askorbinowego. Zawiera węglowodany, białka, minerały, różne witaminy, fosfor. Młody „język teściowej” z nie zdrewniałą miazgą jest jadalny.

Średnica owocnika niekiedy dochodzi do 30 cm Młode wątrobowce są raczej bezkształtne, aw wieku dorosłym przybierają językowe, liściaste lub wachlarzowate. Ich powierzchnia jest błyszcząca, gładka, przy wilgoci - lepka.

Jak widać, rodzina tych grzybów jest bardzo zróżnicowana. Są zarówno lecznicze, jak i jadalne. Są też niebezpieczne! Dlatego zachowaj ostrożność przed ich użyciem i koniecznie dowiedz się o właściwościach każdego podgatunku. Mamy nadzieję, że nasz artykuł Ci w tym pomoże..