Czy można jeść czarne grzyby mleczne: jak odróżnić prawdziwego grzyba od fałszywego

Grzyby mleczne to grzyby, które są szczególnie popularne wśród smakoszy. Las z grzybami mlecznymi to nie lada gratka dla grzybiarzy. Pomimo swojej popularności grzyby mleczne chowają się przed ludzkimi oczami i chowają się pod liśćmi w pobliżu pniaków i różnych guzków. Dlatego udając się na poszukiwanie tego typu mykobiontów, lepiej zabrać ze sobą kij, aby zbadać wszystkie miejsca, w których mogą rosnąć grzyby mleczne. Czarny grzyb mleczny to dobrze znany produkt w kuchni, w tym artykule dowiesz się o najpopularniejszych przepisach na jego przygotowanie, jak wyglądają grzyby mleczne, o ich odmianach.

Jak wygląda grzyb mleczny: opis popularnych rodzajów grzybów

Czarne grzyby mleczne to grzyby, które są łatwo rozpoznawalne przez doświadczonego grzybiarza, ale dla tych, którzy nie są jeszcze zaznajomieni z tym gatunkiem, podamy opis: grzyb mleczny jest przedstawicielem rodziny Russula, rodzaju mlecznego. Obecnie znanych jest około 20 gatunków grzybów mlecznych, które są dobrze zbadane i opisane - niektóre można zjeść, niektóre są uważane za warunkowo jadalne.

Czarne mleko

Czarny grzyb jest uważany za warunkowo jadalny gatunek należący do drugiej kategorii. Noga ma średnio 6-8 cm wysokości i 2-3 cm średnicy. Czapka może mieć do 15 cm średnicy. Kapelusz ma kształt lejka, lekko wywinięty do góry. Czapkę grzybów można przykryć folią samoprzylepną, w zależności od tego, w jakich lasach rosną - wszystko zależy od poziomu wilgotności. Kolor może się różnić, odcienie mogą wahać się od ciemnej oliwki do ciemnobrązowej.

Podobnie jak inni przedstawiciele rodziny mlekowej, grzyb mleczny jest nasycony mlecznym sokiem, a struktura tkanek jest taka, że ​​łatwo się kruszy. Najczęściej miejscami, na których rosną grzyby mleczne, są polany, plantacje brzozy i olchy, mało znane wiejskie drogi, polany i obrzeża. Możesz zbierać czarne grzyby mleczne do końca jesieni. Zwykli ludzie nazywają czarny grzyb mleczny „cygański” lub czarny, aw Polsce uważa się go za muchomor. Jednak czarne mleko jest doskonałe do marynowania i zachowuje swój smak przez długi czas - do 3 lat.

Biała grudka

Biała bryłka to jeden z najpopularniejszych gatunków grzybów. Zbieracze grzybów nazywają to również „mokrym mlekiem” lub „surowym mlekiem”. Porozmawiajmy teraz o tym, jak i gdzie rosną białe grzyby mleczne: rosną na nasadzeniach brzozy, tworząc mikoryzę z drzewami i zawsze znajdują się w dużych grupach. Najczęściej grzyby te znajdują się w zachodnich regionach Syberii, na Uralu, w regionie Wołgi. Na pytanie, kiedy zbierane są grzyby mleczne, odpowiedź brzmi: okres owocowania dla tych grzybów rozpoczyna się na początku sierpnia (czasami można je znaleźć już pod koniec lipca), a kończy we wrześniu. Lepiej jest zbierać grzyby w środku tego okresu, wtedy mają one najwyższy smak..W wieku dorosłym czapka białego grzyba dorasta do 20 cm średnicy, a noga do 7 cm Miąższ grzybów ma gęstą strukturę, a po przecięciu wydziela bogaty owocowy zapach. Wygląd białej wagi jest najbardziej typowy dla wszystkich mleczarzy: biały kapelusz z żółtymi plamami, lepki kapelusz, często pozostają na nim liście lub kawałki gałęzi.

Mleko Pieprzowe (prawdziwe)

Pieprz pieprzowy to grzyb, który najczęściej rośnie w lasach liściastych, ale czasem także na nasadzeniach iglastych. Tego rodzaju grzyby można zbierać od czerwca do września. Opis pieprzu: nóżka ma 7 cm wysokości, średnica kapelusza od 7 do 20 cm Kształt kapelusza zmienia się w zależności od stopnia dojrzałości grzyba: gdy grzyb jest jeszcze młody, kapelusz jest wypukły, następnie staje się lejkowaty, z opadającymi krawędziami. Czapka jest biała, z czasem pokrywa się żółtymi, brązowymi i szarymi plamami. Kawałek pieprzu budzi wątpliwości co do jego przydatności do jedzenia: niektórzy twierdzą, że jest to gatunek warunkowo jadalny, inni, że nie należy go jeść, argumentując, że miąższ wydziela smak pieprzu.

Mimo wszystkich kontrowersji, mleko pieprzowe jest szeroko stosowane w medycynie ludowej: jego działanie przeciwnowotworowe na organizm zostało już udowodnione, ma też właściwości przeciwgrzybicze. Jest używany w Chinach w celu rozluźnienia mięśni..

Mleczno-żółty

Żółty grzyb mleczny jest przedstawicielem klasy Syroezhkovy, rodzaju Lacticaceae, rodziny Agaricomycete. Kapelusz żółtej piersi osiąga średnicę do 15 cm, w trakcie wzrostu zmienia kształt - początkowo czapka jest wypukła, z wgłębieniem pośrodku, z czasem staje się wklęsła, lejkowata z zawiniętymi krawędziami. Kolor grzyba może być złocistożółty lub brudnożółty. W warunkach wysokiej wilgotności na wieczku tworzy się śluzowaty nalot. Wydrążona łodyga osiąga 6 cm wysokości i 4 cm średnicy. Kolor nóg jest bladożółty z brązowymi plamami. Bliżej korzenia zwęża się. Grzyb należy do warunkowo jadalnych grzybów drugiej kategorii. Najbardziej rozpowszechniony na Syberii i Centralnej Rosji. Najlepszy okres do zbioru tego gatunku to okres od sierpnia do końca października..

Grzyb Mleczny Aspen (Topola)

Grzyb mleczny Aspen (Lactarius controversus) u zwykłych ludzi nazywany jest „białym”. Należy do grzybów warunkowo jadalnych ze względu na to, że miąższ ma paląco-gorzki sok i wydziela łagodny owocowy zapach. Już sama nazwa sugeruje, gdzie rośnie ten gatunek: najczęściej można go spotkać w lesie topolowym lub osikowym. Grzyb mleczny Aspen jest duży, jego kapelusz może osiągnąć średnicę 30 cm. Często osika jest mylona z wybielaczem, ale istnieje między nimi podstawowa różnica: włochata czapka jest mniej wyraźna w grzybie. Kolor kapelusza jest mlecznobiały, czasem z żółtawym odcieniem, ozdobiony jasnoróżowymi plamkami. Wadą tego typu jest zabrudzenie kapelusza grzyba, które zbiera się od czasu powstania grzyba pod ziemią..

Gdzie rośnie mleko: funkcje zbierania

Teraz, gdy już wiemy, jak wyglądają grzyby mleczne i jakie są ich rodzaje, porozmawiajmy o tym, gdzie ich szukać i jak najlepiej je zbierać. Zbiór grzybów mlecznych rozpoczyna się w sierpniu - wtedy pojawia się prawdziwy grzyb mleczny. Najczęściej można go spotkać w lesie sosnowo-brzozowym, w lasach liściastych, czasem na nasadzeniach iglastych i na zboczach gór. Grzyby mleczne to duże grzyby, a biorąc pod uwagę, że rosną w grupach, możesz zebrać kosz grzybów na jednej polanie.

Grzyby mleczne najlepiej zbierać po lekkim, tzw. Grzybowym deszczu. Następnie zbierają grzyby średniej wielkości - będą dłużej przechowywane, ale grzyby przejrzałe mogą być zasiedlane przez robaki. Po ulewnym deszczu zbieranie grzybów nie jest zalecane, gdyż szybciej się psują. Konieczne jest zbieranie grzybów, ostrożnie odcinając nogę przy ziemi, w żadnym wypadku nie wyciągając. Wkładanie grzybów mlecznych do kosza nie powinno być ciasne, aby między grzybami było miejsce, ponieważ jeśli je ubijasz, mogą zostać uszkodzone.

Często chcesz zbierać świeże grzyby bezpośrednio na swojej stronie, a na forach zbieraczy grzybów pojawiają się pytania, dlaczego nie możesz uprawiać grzybów mlecznych w domu. Teoretycznie jest to możliwe, choć jest to bardzo problematyczne, ponieważ grzyb mleczny rośnie w symbiozie z drzewem, tworząc mikroskopy. Ponieważ w korzeniach drzew pojawiają się grzybnie. Ponadto grzyby mleczne są „przywiązane” do niektórych gatunków drzew, co dodatkowo komplikuje proces ich uprawy w domu..

Przepisy na gotowanie grzybów mlecznych: solenie, smażenie, marynowanie

Grzyby z czarnego mleka mają dość wysoki smak, dlatego eksperci kulinarni wymyślili wiele przepisów na ich przygotowanie. Jednak przygotowanie grzybów mlecznych trwa dłużej, ponieważ ze względu na obecność mlecznego soku w ich składzie wymagają dłuższego namoczenia. Najczęściej grzyby mleczne są solone, marynowane, a ci, którzy nie chcą czekać na zimę, aby zjeść grzyby, smażą je po zbiorze.

Bez względu na to, jaką metodę przygotowania wybierzesz, najpierw musisz moczyć grzyby mleczne przez 3 dni, ciągle zmieniając wodę. Do solenia lepiej wybrać naczynia szklane, ceramiczne lub emaliowane bez pęknięć i rdzy, bez szczelnego ich uszczelniania, aby uniknąć ryzyka wystąpienia szkodliwych mikroorganizmów w naczyniu.

Najpopularniejszy przepis na marynowanie grzybów mlecznych jest następujący: Będziesz potrzebował 5 kg grzybów i 2 szklanek soli, potrzebne są również liście wiśni lub porzeczki, koperek bez parasoli, kilka ząbków czosnku. Grzyby mleczne należy obrać, namoczyć i dobrze wypłukać. Włożyć grzyby do szerokiego rondla i zalać zimną wodą, przykryć. Konieczne jest zainstalowanie na wierzchu „środka obciążającego”, do tego odpowiedni jest słoik wypełniony wodą. Pojemnik z grzybami umieszcza się w chłodnym miejscu, zmieniając wodę kilka razy dziennie. Po trzech dniach grzyby należy usunąć. Każdy grzyb natrzyj solą i układaj warstwami na przemian z czosnkiem i chrzanem, pokrój w plastry. Grzyby ułożone warstwowo przykrywa się gazą, na wierzchu gazy rozprowadza się liście chrzanu, porzeczki i wiśni. Grzyby są pod presją przez miesiąc w chłodnym miejscu. Tutaj ważne jest, aby grzyby nie spleśniały, i dodaj solankę. Po miesiącu układa się je we wcześniej wysterylizowanych słoikach i przykrywa pokrywką..Jeśli chodzi o marynowanie, tutaj możesz użyć zarówno octu, jak i soli do robienia solanki i dodawania różnych przypraw. Najpopularniejszą metodą marynowania jest czosnek, pieprz, ocet i liście laurowe lub goździki. Proces przygotowania takich grzybów jest prosty: grzyby mleczne obierz, namocz i opłucz. Podpalić i doprowadzić do wrzenia. Grzyby powinny gotować się przez 10 minut. W trakcie gotowania konieczne jest ciągłe usuwanie piany z grzybów, pod koniec gotowania przekładamy na sito i opłukujemy pod bieżącą wodą. Marynatę przygotowuje się w następujący sposób: na 2 kg grzybów mlecznych, 1 litr wody, 2 łyżki. l. sól i przyprawy do smaku. Wszystkie składniki - zarówno płynne, jak i suche - wymieszaj i gotuj przez 15 minut po ugotowaniu. Na dno słoika nałożyć czosnek i liście krzewów porzeczki, koperek, na wierzchu grzyby, niezbyt gęste, zalać marynatą do poziomu szyjki i do każdego słoika dodać 1 łyżeczkę 9% octu.

Najlepiej zamknąć słoiki zakrętkami gotowanymi w wodzie i zawinąć je w ciepły koc, aż ostygną. Marynowane grzyby mleczne przechowuj w chłodnym, zacienionym miejscu..

Smażenie grzybów - proces jest zawsze długi, a jeśli chodzi o smażenie grzybów mlecznych, w tym przypadku przygotowanie może zająć dwa dni: grzyby moczy się przez dwa dni, następnie gotuje się 2 razy, doprowadzając do wrzenia i gotując we wrzącej wodzie przez 5 minut. Przygotowane grzyby należy drobno posiekać (lepiej używać tylko nakrętek) i włożyć na patelnię bez oleju, przykryć i gotować na wolnym ogniu przez 10 minut. Sok, który oddają grzyby, należy odsączyć. Do grzybów dodaje się olej roślinny, czosnek i natkę pietruszki i smażymy na złoty kolor.

Zbieranie grzybów jest zawsze ciekawe, ale zbierając grzyby, można poczuć się jak prawdziwy detektyw, szukając ich w stosach liści. Są również świetnym dodatkiem do stołu..