Najbardziej znane rodzaje buhajów rzeźnych
Tucz babek na mięso staje się ostatnio coraz bardziej popularną formą utrzymania. Hodowla byków na mięso to ciężka praca, ponieważ wymaga nie tylko inwestycji materialnych, ale także wysiłku fizycznego. Całe bydło dzieli się na nabiał, mięso i mleko i mięso. W tym artykule omówimy, jakie rasy byków mięsnych najlepiej hodować do tuczu.
Zadowolony
Rasy mięsne byków, typy
Dla wielu hodowców bydła karmienie cieląt mięsem to nie tylko najbardziej efektywny sposób na zarabianie w gospodarstwie domowym, ale także dobra okazja do zdobycia wysokiej jakości chudego mięsa, które jest odpowiednie nawet dla dzieci. Najczęstsze klasyfikacje wołów opasowych to brytyjskie rasy wołowe, francusko-włoskie i zebu. Każda z tych grup różni się stopniem dojrzewania, poziomem produktywności oraz warunkami zatrzymania. Porozmawiamy dalej o tym, które rasy mięsne byków są lepsze do karmienia.
brytyjski
Brytyjskie rasy byków mięsnych są uważane za najbardziej popularne wśród rolników. Na świecie jest około 200 milionów przedstawicieli tej grupy. Krowy brytyjskie charakteryzują się wczesną dojrzałością i wysoką produktywnością. Dobrze przystosowują się do życia na pastwiskach i dobrze znoszą umiarkowany klimat kontynentalny.
Francusko-włoski
Francusko-włoskie rasy wołów wołowych stają się coraz bardziej popularne wśród hodowców zwierząt. Najważniejszą i najbardziej atrakcyjną cechą jest to byki z grupy francusko-włoskiej szybko przybierają na wadze żywą, bez gromadzenia i magazynowania tłuszczu. Mięso tych babek zawiera minimum suchej masy i nie ma marmurkowatości, dlatego najczęściej wybiera się je na tucz. Jeśli chodzi o negatywne cechy francusko-włoskich ras wołowych, obejmuje to trudności podczas wycielenia i narodziny martwych cieląt..
Podobny do zebu
Kształt zebu - unikalne rasy nadające się do uprawy nawet w szczególnie suchych rejonach kraju. Byki tych ras są przystosowane do trudnych warunków upałów i suszy. Byki zebu pojawiły się poprzez skrzyżowanie europejskich i brytyjskich ras bydła z zebu. Rasy te cenione są nie tylko za bezpretensjonalne utrzymanie, ale także za odporność na choroby, zwłaszcza na owady krwiopijne. Byki zebu mogą żerować na trzcinach i turzycach, co wskazuje na niższą jakość mięsa i niski poziom wydajności..
Najpopularniejsze rasy byków opasowych
Przed wyborem konkretnej rasy buhajów konieczne jest zapoznanie się z warunkami odchowu odpowiednimi dla określonych ras, rozwojem cieląt oraz paszą potrzebną do uzyskania najwyższego współczynnika produktywności. W dalszej części porozmawiamy o najpopularniejszych rasach wołowych byków..
Hereford
Najczęściej hodowcy bydła wybierają rasę Hereford do karmienia byków na mięso.. Herefordy to wytrzymałe byki, które dobrze przystosowują się do długiego życia na pastwiskach i są bezpretensjonalne w żywieniu. Dobrze radzą sobie na długich dystansach i szybko przybierają na wadze. Byki wyglądają tak: zwierzęta o dużym beczkowatym ciele, z dużymi mięśniami. Kolor - czerwono-biały (tułów - rudy, nogi do kolan, głowa i czubek ogona - białe). Herefordy są podzielone na trzy grupy: wysokie, średnie i zwarte. Waga dorosłego byka wynosi od 850 do 1200 kg. W ciągu dnia średni przyrost masy ciała wynosi 1,5 kg. Wydajność mięsa waha się od 58% do 72%. Babki rodzą się o wadze 30-33 kg. Herefords wjeżdżają do kraju z Kanady, Stanów Zjednoczonych i Anglii. Byki Hereford są często „bazą” dla nowych ras mięsnych.
Shorthorn
Byk Shorthorn to najstarsza rasa z brytyjskiej grupy mięsnej. Przodkiem rasy krótkowłosej jest rasa Tiswater, która jest hodowana w York i Durgam (inna nazwa to rasa Durgam). Pierwsza wzmianka o rasie Shorthorn pochodzi z 1822 r., Na podstawie analizy porównawczej bydła Durgam i Tisvater przeprowadzonej przez N.P. Kuleshov. Byki krótkorogie to duże zwierzęta, których wysokość wynosi około 130 cm (w kłębie), a długość skośnego ciała może dochodzić do 155 cm. Wielkość głowy jest proporcjonalna do wielkości ciała, z krótką twarzą. Szyja jest krótka. Każda część ciała jest dobrze umięśniona. Kolor jest zróżnicowany: czerwony, czerwono-pstrokaty, deresz. Żywa waga to 900-1000 kg (w niektórych przypadkach - 1277 kg), a wydajność mięsa może sięgać 62%. Waga łydki - 25-30 kg.
Aberdeen Angus
Bydło rasy Aberdeen Angus to rasa ze Szwajcarii, która zyskała dużą popularność na całym świecie. Pierwsze udokumentowane dowody na istnienie tej rasy znane są od 1862 roku, kiedy to ukazała się pierwsza księga hodowlana tego gatunku, aw 1878 roku w USA wyhodowano pierwsze czystorasowe stado krów tej rasy.
Wysokość byków sięga 150 cm, tułów zaokrąglony, niedługi, szyja krótka, głowa proporcjonalna do wielkości ciała z krótką przednią częścią. Kolor jest czarno-czerwony. Waga dojrzałego byka to około 850 kg, a masa mięsa na wyjściu to 65% -70%. Charakterystyczną cechą rasy jest szybki wzrost i tendencja do wczesnej otyłości. Byki Aberdeen Angus dobrze przystosowują się do klimatu umiarkowanego i zimnego oraz dobrze znoszą warunki wypasu.
Charolais
Byki Charolais zostały wyhodowane we Francji w XVIII wieku. Te byki są białe i mają dużą wagę. We Francji rasa ta jest hodowana od XVIII wieku i ma 1834513 głów. Rasa ma dobre zdolności adaptacyjne do warunków życia i jest hodowana w 70 krajach na całym świecie. Szerokie ciało (obwód klatki piersiowej może wynosić około dwóch metrów) ze słabo rozwiniętym podgardlem. Lekko luźny tył. Wysokość w kłębie 141-145 cm Szyja krótka z łagodnym przejściem do głowy. Masa dorosłego byka sięga 1200 kg.
Kazachski
Rasa kazachska - efekt skrzyżowania byków rasy Hereford z lokalnymi rasami kazachskimi. Eksperyment rozpoczął się w 1930 roku, a ostatecznie wyhodowano rasę w 1951 roku. W trakcie eksperymentów rasę podzielono na dwa rodzaje: mięsne i mieszane. Rasa kazachska jest bardzo podobna do Herefordów, ale głowa rasy kazachskiej jest większa. Wysokość byków kazachskich wynosi 125 cm, głębokość klatki piersiowej 70 cm, długość tułowia 155 cm, obwód szkieletu 20 cm, linia włosów staje się długa i twarda na zimę. Nowo narodzony byk waży średnio 30 kg, dorosły byk dorasta do 1100 kg, a wydajność mięsa wynosi 65% masy. Mięso nie jest tłuste, ale między mięśniami widoczne są złogi tłuszczu.
Byki rasy kazachskiej dobrze czują się w surowym klimacie kontynentalnym i wspomagają życie na pastwiskach.
Kalmyk
Rasa Kalmyk pochodzi z Mongolii, gdzie była znana 350 lat temu. Byki są duże, budowa ciała jest symetryczna. Byki mogą osiągnąć masę do 950 kg, a wydajność żywego mięsa wynosi około 62%. Najczęściej kolor jest czerwony, czasami można prześledzić białe plamy. Byki kałmuckie są często używane do krzyżowania w celu poprawy wydajności mięsa. Babeczki dobrze przystosowują się do życia w suchych, chłodnych miejscach. W okresie wypasu w organizmie gromadzi się 60 kg tłuszczu podskórnego, dzięki czemu byki nie tracą wagi nawet zimą.
Salers
Byki rasy Saler były wykorzystywane nie tylko jako źródło mięsa i mleka, ale także jako dodatkowa siła robocza. Rasę tę zaczęli hodować w XIX wieku we Francji, niedaleko wioski o tej samej nazwie. Ciało tej rasy jest prostokątne, z głęboką klatką piersiową i wysoko rozwiniętym podgardlem. Maść jest brązowa, sierść raczej drobna, ale w okolicach szyi wełna jest podobna do wełny barana, tonem ciemniejszym niż reszta ciała. Masa dorosłych buhajów wynosi 1000-1300 kg, a plon mięsa przy uboju 60% wagi buhaja. Byki tej rasy mają doskonałe walory adaptacyjne i są dość spokojne w rozwoju.
Limousin
Byki limuzynowe z Francji. Rasa została wyhodowana w 1850 roku. Byki limuzynowe są duże, mają cienkie kości i dobrze rozwinięte mięśnie. Masa byków wynosi 1000-1100 kg, a wysokość 145 cm Ciało jest zaokrąglone, z płytką klatką piersiową i szerokim grzbietem. Kolor - czerwony, brzuch - ton jaśniejszy. Rogi i kopyta są białe. Szyja jest krótka, z płynnym przejściem do głowy i krótką częścią twarzy. Rogi są skierowane w dół, małe. Cielę rodzi się o wadze 40 kg, a po odsadzeniu waży około 300 kg. Wydajność mięsa wynosi 60% wagi zwierzęcia.
Byki limuzynowe dobrze dostosowują się do naszego klimatu i głównie rozwiedzeni w gospodarstwach domowych.
Każdy farmer musi sam zdecydować, czy opłaca się trzymać babki na mięso, ponieważ to, ile mięsa będzie w twojej babce, będzie częściowo zależało od ciebie. To Ty stworzysz warunki życia dla zwierzęcia. Najważniejsze jest, aby wybrać rasę, która będzie dobrze się czuła w warunkach twojego regionu.. Na szczęście w naszych czasach istnieje wystarczająca liczba ras, które pomogą zarówno w zarabianiu pieniędzy, jak i zapewnieniu sobie i bliskim wysokiej jakości jedzenia..
