O odmianie winogron isabella: cechy charakterystyczne, zwłaszcza uprawa w różnych regionach
Winogron Isabella jest mocno kojarzony z aromatycznym czerwonym winem o tej samej nazwie. Jeśli chodzi o samą roślinę, mówią: rośnie jak chwast, nie wymaga pielęgnacji, ale co roku daje plony, rośnie we wszystkich regionach Rosji. W rzeczywistości wszystko okazuje się inne: odmiana jest odporna na zimę, jednak aby dojrzeć na Syberii lub na środkowym pasie, ogrodnik musi spróbować. Jednocześnie południowcy zepsute przez winogrona w większości traktują Izabelę z pogardą, wolą od niej nowoczesne formy hybrydowe.
Historia winogron Isabella
Ta legendarna odmiana i wino z niej są znane kilku pokoleniom Rosjan. Wydaje nam się rodzime, tymczasem kolebką winogron jest Ameryka. Isabella pojawiła się w wyniku naturalnej hybrydyzacji dwóch odmian: Vitis labrusca i Vitis vinifera, czyli krzewy rosły w pobliżu i bez udziału człowieka zostały zapylone między sobą. Najwyraźniej otrzymane jagody zostały zignorowane, uderzyły o ziemię i dały sadzonki. O dziwo, sama natura nie pogorszyła selekcji od utalentowanych hodowców.
Odmiana uzyskała doskonałe właściwości: zimotrwałość, odporność na choroby grzybowe nawet w warunkach wysokiej wilgotności. Filoksera nie ma wpływu na krzewy, jagody osy i pszczoły są mało zainteresowane. Tymczasem bukiety Isabelli są niesamowicie pachnące. W okresie ich dojrzewania w ogrodzie panuje tak silny zapach, jakby pachniały w nim kwiaty. Niezwykły jest również smak jagód, przypominający truskawki.
Zgodnie z legendą przedstawioną przez winiarzy winogron ten został odkryty w 1816 roku przez amerykańskiego hodowcę Williama Price`a (według innych źródeł - Prince). Spacerując po ogrodzie rodziny Gibbs, zauważył pnącza, zwisające z prawie czarnymi, emanującymi jaskrawym aromatem, kiściami. Winogrono zostało nazwane na cześć właścicielki ogrodu - Isabelli. W tamtych czasach była sławną południową pięknością i żoną przyjaciela Williama.
Odmiana znana od XVIII wieku, sprowadzona do Europy jako ratunek przed filokserą w XIX wieku, a do ZSRR trafiła w połowie XX wieku. Isabella stała się popularną odmianą handlową. Wina z niej eksportowane były do setek krajów. Sadzonki szybko rozprzestrzeniły się po całym świecie, w każdym klimacie aktywnie rosły, niczego nie szkodziły. Ogrodnicy i winiarze mają możliwość przygotowania własnego, wysokiej jakości alkoholu bez żadnych specjalnych kosztów.
Wideo: recenzja winogron Isabella
Jednak pod koniec ubiegłego wieku kwestionowana była jakość wina. Stwierdzono, że w wyniku fermentacji soku Isobella i innych form mieszańcowych uzyskanych z odmiany Vitis Labrusca powstaje trujący metanol w stężeniu przekraczającym dopuszczalne limity. Konsumenci zaczęli obawiać się ślepoty i stwardnienia rozsianego, które mogą wynikać z picia wina Isabella. Produkcja wina z tej odmiany i jej analogów została objęta zakazem w USA i UE.
W Rosji Isabella nadal się rozwija i robi z niej napoje. Jednak wielu krajowych winiarzy uznało za konieczne przesłanie próbek swoich produktów do badania w celu potwierdzenia lub zaprzeczenia informacji o zwiększonej zawartości metanolu. Informacje o wynikach badań rozprzestrzeniły się w Internecie: stężenie metanolu przekracza normę tylko o setne części, aw niektórych przypadkach nawet poniżej normy.
Współcześni winiarze są podzieleni na dwa obozy. Przedstawiciele jednego z nich uważają, że zakaz jest słuszny i potępiają tych, którzy wciąż wychowują Isabellę. Przedstawiciele drugiej strony widzą ruch komercyjny pod zakazem UE. W końcu wino Isabella z powodzeniem konkuruje z innymi markami, przewyższa wiele swoim bukietem, a jednocześnie jest niedrogie, ponieważ odmiana jest bezproblemowa w uprawie.
Opis odmiany
Krzew Isabelli ma wielką wigor, tworzy gęste winorośle, rośnie na nich wielu pasierbów. Okres dojrzewania jagód - 150-180 dni od pęknięcia pąków. Zbiory są zwykle zbierane we wrześniu-październiku..
Jagody Isabella zbierane są w średniej wielkości cylindryczne lub stożkowate grona o średniej masie 200 g. Szczotki są luźne lub pół-kruche, jagody są okrągłe i małe (1–2 cm średnicy), ciemnoniebieskie, prawie czarne, pokryte grubą woskową powłoką. Winogrona są źle przechowywane i transportowane, mają przeznaczenie techniczne, to znaczy służą do produkcji win, soków, kompotów.
Zalety i wady
Zalety | niedogodności |
Bardzo popularna odmiana, o pozytywnej reputacji graniczącej z ostro negatywną | Późne dojrzewanie, nie zawsze i nie we wszystkich regionach ma czas na dojrzewanie i zdobycie cukrów |
Bezpretensjonalnie, możesz wybrać dowolny rodzaj modelowania, odpowiedni dla początkujących | Smak świeżych jagód i ich konsystencja, jak mówią, dla amatora |
Jagody mają bogaty smak truskawkowy i kwiatowy aromat, idealny do winiarstwa | Słaba tolerancja na suszę |
Nie choruje, nie ma na nią wpływu filoksera | Pęczki i jagody w nich są małe |
Toleruje mrozy do -30 ⁰C, w wielu regionach jest uprawiana bez przykrycia | Wino i soki właśnie z Isabelli są najczęściej bardzo kwaśne |
Dobrze rośnie nawet na terenach podmokłych |
Sadzenie winogron Isabella
Jest to odmiana późna, dlatego wybierz dla niej miejsce słoneczne i wzniesione, które jako pierwsze zostanie uwolnione od śniegu wiosną. W strefie środkowej i na Syberii, aby uchronić się przed przeważającymi tu północnymi wiatrami, Izabelę należy ustawić po południowej stronie domu, w odległości co najmniej 1 m od niego, odległość między sadzonkami w rzędzie od 1,5 m, między rzędami - od 2 m.
Wielkość dołu do sadzenia zależy od struktury gleby w Twojej okolicy.. Na czarnej glebie wystarcza głębokość 50 cm, na ubogiej gliniastej i piaszczystej - 90 cm, aby móc wytworzyć dużą poduszkę odżywczą z próchnicy, kompostu, obornika lub resztek roślinnych.
Wideo: sadzenie sadzonki winogron
Isabella jest sadzona zgodnie z klasyczną zasadą:
- Umieść 1–3 wiadra materii organicznej na dnie, dokładna ilość zależy od wielkości dołu.
- Wlej warstwę gleby ze swojego miejsca na nawóz.
- Umieść sadzonkę na środku dołka, wyprostuj korzenie. Można go zakopać do pierwszej gałęzi.
- Wypełnij ziemią usuniętą z góry 30 cm podczas kopania dołka. Głębsze warstwy są uważane za bezpłodne i nie można ich używać do sadzenia..
- Podlewaj, trzymając sadzonkę, aby nie zapadła się w głąb tonącej gleby. W razie potrzeby dodaj więcej ziemi.
- Ściółkuj dziury.
- Po stronie północnej odchodząc od sadzonki 15–20 cm postawiliśmy wysoki kołek na podwiązkę rosnących pędów.
Uprawa Isabelli z sadzonek
Sadzonki winogron cięte jesienią są traktowane 3% roztworem siarczanu miedzi i wysyłane do przechowywania, w którym utrzymywana jest temperatura 0 ... +4 ⁰C. Aby zapobiec wysychaniu, okapuje się je w całości luźną ziemią lub układa pionowo w mokrych trocinach lub piasku. Trzecią opcją jest owinięcie sadzonek folią i nakłucie w niej w celu wymiany powietrza.
Optymalna grubość sadzonek to 5–8 mm, każdy powinien mieć po trzy pąki.
Doświadczeni ludzie twierdzą, że kiełkowanie sadzonek winogron zajmuje tylko 4 tygodnie: w pierwszych dwóch liściach zakwitną, a po kolejnych 14 dniach wyrosną korzenie. Sadzonki z korzeniami można sadzić w kubeczkach dla dobrego ukorzenienia, a następnie przenieść do ogrodu. Inną opcją jest sadzenie ich bezpośrednio w otwartym terenie, ale pod warunkiem, że temperatura powietrza nie spadnie już poniżej 0 ⁰C. Na tej podstawie możemy stwierdzić: kiełkowanie należy rozpocząć 4-6 tygodni przed dniem, w którym w Twoim regionie ustaną przymrozki powrotne.
Niezawodny sposób na kiełkowanie sadzonek:
- Umieść sadzonki całkowicie w wodzie, najlepiej w wodzie śnieżnej. To namaczanie powinno trwać dwa dni. Możesz dodać do wody miód, sok z aloesu, Epin i inne stymulanty.
- Wyjąć sadzonki z wody, osuszyć serwetką, górną część każdego z nich zanurzyć w stopionej parafinie lub wosku (stopić zwykłą świecę). W rezultacie rana się zamknie, wilgoć nie wypłynie z przecięcia przez nią.
- Weź słoik o takim rozmiarze, aby przeciętny pączek każdego umieszczonego w nim sadzonki znajdował się mniej więcej na poziomie szyi. Wlej około 3 cm wody na dno. Oznacz jego najwyższy poziom markerem. Podczas kiełkowania woda odparuje i zostanie wchłonięta przez sadzonki. Etykieta pomoże kontrolować objętość wody i dodawać ją w odpowiedniej ilości. Nie musisz zmieniać wody przez pierwsze dwa tygodnie.
- Umieść sadzonki w słoiku. Dolny pąk powinien znajdować się pod wodą i około 1–2 cm łodygi nad nim. Kiełkuj na jasnym oceanie. Umieść słoik z dala od szklanki. Umieść pod nim kawałek styropianu lub płytę tak, aby nie doszło do kontaktu z zimnym parapetem i gwałtownego spadku temperatury w dzień iw nocy. Do wczesnego kiełkowania temperatura wody powinna wynosić + 25 ... + 27 ⁰C, a temperatura powietrza + 15 ... + 17 ⁰C.
- Po 2 tygodniach liście zakwitną na sadzonkach. Jednak Isabella jest odmianą późną, do tego czasu jej pąki mogą tylko puchnąć i stać się trochę zielone. Nie denerwuj się, zmień wodę i poczekaj trochę dłużej.
- Kiedy liście i pędy zaczną rosnąć na sadzonkach, należy usunąć ich nadmiar. Sadzonki nie mają wystarczającej siły, aby otworzyć wszystkie pąki i dać korzenie. Usuń wszystkie sadzonki ze słoika, złóż je na ręczniku lub serwetce. Oderwij wszystkie pojawiające się pędy z każdego, z wyjątkiem jednego - najwyższego. Umieść sadzonki z powrotem w słoiku z czystą wodą. Ta procedura będzie musiała zostać powtórzona kilka razy podczas kiełkowania, ponieważ zanim korzenie pojawią się na sadzonkach, pąki mogą budzić się nierównomiernie..
- Z górnego pąka mogą wyrosnąć dwa pędy, jeden należy odłamać. Ale rób to, gdy dorosną dobrze. Możesz uszkodzić nowo pojawiające się kiełki lub złamać niewłaściwy.
- Po usunięciu nadmiaru pędów jedyny pozostały zacznie się szybciej rozwijać. Od tego okresu uważnie obserwuj poziom wody w brzegu, będzie się on szybciej obniżał.
Miesiąc po rozpoczęciu kiełkowania, aw przypadku Isabelli być może 1–2 tygodnie później na sadzonkach pojawią się korzenie. Niektórzy hodowcy drapią korę na samym początku na dnie sadzonek, aby przyspieszyć tworzenie korzeni, podczas gdy ta metoda nie jest konieczna..
Jest dobrze rosnący pęd i trochę korzeni, czas sadzić sadzonki w kubeczkach.
- Do sadzenia użyj luźnej gleby. Można go uzyskać przez zmieszanie w równych proporcjach piasku rzecznego, gleby z terenu, torfu i próchnicy (kompostu). Kubki powinny mieć otwory drenażowe. Wlej 3 cm mieszanki gleby na dno, umieść cięcie na środku i przykryj ziemią mniej więcej do poziomu środkowego pąka. Podlać i dobrze wypełnić glebę, jeśli opadnie.
Kiedy korzenie wypełnią całą objętość kubka, przesadzaj sadzonkę na stałe miejsce.
Cechy pielęgnacji winogron Isabella
Isabella ma doskonałą odporność na choroby, nie boi się deszczowej pogody i wilgotnej ziemi. Dlatego jego właściciele są zwolnieni z takich prac, jak zapobiegawcze opryskiwanie fungicydami. Ponadto odmiana ma duży wigor. Nie trzeba go często i dużo nawozić i karmić. Wystarczy zrobić:
- Wiosną lub późną jesienią - 1-2 wiadra próchnicy pod krzakiem.
- Latem, w okresie pączkowania - gotowy złożony nawóz do winogron ze sklepu (Meister agro, Chisty arkusz, Florovit itp.). Wybierając mieszankę, spójrz na skład. Obecność pierwiastków śladowych jest obowiązkowa, a potas i fosfor powinny być większe niż azot, na przykład azot - 16%, potas - 27%, fosfor - 20%.
- Jesienią posyp 1,5 łyżki. Równomiernie w pierścieniowy rowek o głębokości 10 cm. l. superfosfat i siarczan potasu, podlać i wyrównać grunt.
Możesz w ogóle obejść się bez górnego opatrunku, jeśli regularnie kładziesz ściółkę ze ściętej i wysuszonej trawy pod krzakami. Taka ściółka jest stopniowo przekształcana w próchnicę za pomocą dżdżownic i bakterii i wnika do korzeni w postaci składników odżywczych..
Wideo: o ściółce i jej zaletach
Isabella dobrze znosi wysoką wilgotność, ale może umrzeć podczas suszy. Dlatego najlepszym rozwiązaniem będzie nawadnianie kroplowe. Jeśli nie można go użyć, podlewaj krzaki 1-2 razy w miesiącu, ale obficie, aby zwilżyć całą warstwę gleby, w której leżą główne korzenie, to znaczy na głębokość 80-100 cm. We wrześniu przestań podlewać, a po zbiorze daj ostatni, ubiegły, zeszły. Jego norma jest 1,5 razy wyższa niż zwykle.
Formowanie i przerzedzanie krzewów
Bezpretensjonalna Isabella będzie jednak wymagała od ciebie szczególnej uwagi, ale polega na regularnym przerzedzaniu krzaków. W przeciwnym razie szybko zmienią się w winorośle z ogromną liczbą pędów i małych jagód. Jesienią wykonaj przycinanie formacyjne. Który kształt wybrać, z jednego, dwóch lub więcej rękawów, zależy od regionu. Tak więc na południu możesz zostawić 4 gałęzie, na środkowym pasie - 2, na Syberii - 1–2. Ilość pędów i gron na nich jest również regulowana w zależności od warunków pogodowych. Im cieplejsze lato, tym więcej winogron na jednym krzaku może dojrzeć..
Początkujący powinni zacząć od standardowego kształtu w dwóch rękawach z 4-5 pąkami na każdej strzale owocowej. Jeśli przy takiej formacji wszystkie kępy dojrzeją, można zwiększyć liczbę rękawów i / lub pąków na winorośli. Przerzedzenie krzewów Isabelli będzie musiało odbywać się przez cały ciepły sezon.
Etapy przerzedzania Isabelli:
- Kiedy pędy wyrosną na winorośli, zawiąż je pionowo. Po pojawieniu się pąków usuń pędy, które ich nie mają.
- Wyłamać lub uszczypnąć pasierbów rosnących na owocnych pędach z kątów liści powyżej drugiego liścia..
- Isabella jest w stanie układać klastry nawet na swoich pasierbach, pamiętaj, aby je usunąć, nie będą miały czasu na dojrzewanie.
- Po kwitnieniu, gdy na szczotkach pojawią się jajniki, uszczypnij wierzchołki pędów, na których się znajdują. Więc przekierowujesz siły krzewu na wzrost i dojrzewanie jagód. Od szczotki do miejsca szczypania powinno pozostać co najmniej 10-12 liści.
Na południu, gdzie pięknie rosną różne odmiany winorośli, Isabelli nie poświęca się zbyt wiele uwagi. Odmiana uprawiana w formie odkrytej altany z suchymi gałęziami ścinanymi jesienią. W warunkach długiego i upalnego lata grona dojrzewają bez formowania..
Wideo: szczypanie wierzchołków i pasierbów na winogronach
Jak uprawiać późne winogrona na środkowym pasie i na Syberii
Wielu ogrodników z regionów ekstremalnych roślin rolniczych Isabella na swoich działkach, ponieważ wyróżnia się dobrą odpornością na zimę. Jednak aby dojrzeć, potrzebuje ciepłego sezonu 5-6 miesięcy. Na środkowym pasie i na Syberii lato jest znacznie krótsze. Mrozy zatrzymują się w połowie maja lub na początku czerwca i wznawiają na przełomie sierpnia i września.
Przy temperaturze powietrza + 7… +8 ⁰C winogrona zaczynają płynąć sokiem, co objawia się płaczem winorośli, w temperaturze + 10… +12 ⁰C kwitną pąki. Liście mogą uszkodzić nawet lekkie przymrozki do -1 ⁰C. Optymalna temperatura dla wzrostu i kwitnienia zielonej masy: + 20… + 25 ⁰C, przy +14 ⁰C i poniżej pąków kruszy się, wzrost pędów zwalnia. Pąki kwiatowe następnego roku układane są w temperaturze + 25 ... + 30 ⁰C, w tych samych warunkach jagody powinny śpiewać. Im niższa temperatura, tym dłużej dojrzewa plon. W +14 ⁰C synteza cukrów ustaje, jagody nie dojrzewają, pozostają kwaśne.
Osobliwością opieki nad Izabellą w strefie środkowej i Syberii jest zapewnienie jej ciepła:
- Jeśli ściółka została położona jesienią, usuń ją na wiosnę, aby ziemia rozgrzała się szybciej, a korzenie się obudziły. Następnie ponownie przykryj słomą lub innym materiałem. Ich warstwa utrzyma stałą temperaturę gleby, nie pozwoli jej mocno ostygnąć w nocy.
- Od wczesnej wiosny do późnej jesieni akumulatory ciepła (butelki z wodą) przechowuj pod krzakami.
- Od strony północnej można postawić ekran z folii, będzie się nagrzewał na słońcu i odbijał jego światło. W rezultacie winorośl otrzyma więcej energii słonecznej..
- Kiedy jagody dojrzeją, odetnij cieniujące liście. Ale nie rób tego w upalne dni. Na słońcu pęczki będą się piec, przestaną rosnąć i dojrzewać.
- Pod koniec lata - jesienią ponownie musisz osłonić winogrona przed zimną rosą i mrozem.
W regionach północnych, przy wszystkich swoich wysiłkach, Isabella zyskuje 6-8% cukru, wyjątki są tylko nienormalnie gorące na tych terytoriach latem. Dla porównania: na Krymie udział cukru w jagodach tej odmiany sięga 18-24%.
Przetwarzanie zbiorów Isabelli
Isabella zasłynęła jako klasa techniczna. Powstają z niego piękne, aromatyczne soki i wina. W większości regionów Rosji jagody Isabella nie zyskują cukru, pozostają kwaśne, ale mimo to są używane do produkcji wina. Aby stłumić kwas, wielu dodaje więcej cukru. Ale problem nie jest rozwiązany, wino okazuje się słodkie, a jednocześnie bardzo kwaśne. Doświadczeni radzą, aby sok Isabella rozcieńczyć wodą lub sokiem z innych winogron. Następnie dostajesz pyszny napój i dobre surowce do produkcji wina..
Wideo: przepis na wino Isabella
Recenzje winiarzy
Winogrona Isabella są dobre dla początkujących, ponieważ nie wymagają specjalnej pielęgnacji i łatwo tolerują błędy podczas formowania. Szybko regeneruje się po kardynalnym przycięciu lub zamrożeniu. Na profesjonalnej stronie różnorodność może stać się dodatkową, zajmującą niszę techniczną. W północnych regionach, Syberii, środkowej strefie, Isabella najlepiej uprawiać w szklarni. Aby uzupełnić dietę świeżymi jagodami, sadzić inne odmiany większymi, smaczniejszymi owocami o przyjemnej konsystencji.