Uprawa derenia: wybór miejsca, przygotowanie gleby, sadzenie i ponowne sadzenie

Uprawa derenia

Dereń należy do kategorii roślin, z których na powrót trzeba długo czekać. Agrotechnika kulturowa nie ma egzotycznych technik, nie wymaga specjalnych warunków. Najczęściej jedyną przeszkodą w uprawie derenia jest brak materiału do sadzenia..

Wybór miejsca i poprzednika w ogrodzie

Dereń to roślina drugiej kondygnacji, rosnąca dziko w cieniu lasu, na obrzeżach, dlatego dobrze jest sadzić ją w nawach bocznych ogrodów. Będzie dobrym sąsiadem dla każdego drzewa. Dzięki takiemu sadzeniu dereń jest chroniony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, a wolna przestrzeń jest racjonalnie wykorzystywana. Tylko w pobliżu orzecha dereń będzie tak niewygodny jak każda roślina. Najlepszych poprzedników uważa się za brak takich.

Dereń dobrze dogaduje się z innymi drzewami owocowymi

Dereń sadzi się na wzór sadu lub jako żywopłot. Działki dla niego są wybierane jako przestronne, ponieważ kultura jest samozapłodna i zwyczajowo sadzi się kilka okazów jednocześnie. Tylko w ten sposób zachodzi zapylenie krzyżowe i tworzenie się roślin. Miejsce powinno być chronione przed wiatrem i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ale dość jasne: w pobliżu domu znajduje się strona południowa lub południowo-zachodnia. Odległość między krzakami derenia jest utrzymywana w granicach 5 m.

Krzewy posadzone jako żywopłoty oddalone są od siebie o 3–4 m.

Plantacje derenia mogą pełnić rolę żywopłotu

Przygotowanie gleby

Przed posadzeniem derenia na stałe należy najpierw przygotować glebę na działce o powierzchni 1 m2 na jedną roślinę, a dopiero potem wykopać dołek. Prace przygotowawcze prowadzone są na 9-10 miesięcy przed lądowaniem.

Dereń preferuje gleby neutralne lub lekko zasadowe, umiarkowanie luźne. Dlatego też gleby kwaśne wapnuje się (100–150 g puchu na 1 m2), gleby solne solimy gipsem w ilości 200–300 g na 1 m2 (jeden zabieg wystarcza na 5 lat). Po osadzeniu gipsu w glebie podlewanie przeprowadza się na głębokość 70 cm.

Glebę piaszczystą rozcieńcza się gliną (5–6 wiader na 1 m2), która zatrzymuje wilgoć. Aby poprawić strukturę gleby gliniastej, pomoże wprowadzenie na każdy 1 m2:

• zgniły obornik lub kompost (1,5 wiadra);
• stare trociny (moczone przez 2 tygodnie w moczniku w ilości 150 g mocznika + 10 litrów wody na 3 wiadra trocin);
• piasek rzeczny (2-3 wiadra) i torf (9-10 kg).

Ziemię wykopuje się do głębokości 60–65 cm, wybierając po drodze kłącza wieloletnich chwastów. Wykopany plac wypełnia się 4-6 kg zgniłego obornika i 300 g złożonego nawozu fosforowo-potasowego.

Materię organiczną można zastąpić zielonym nawozem - jesienią wysiewa się groszek, żyto, wiosną wysiewa się soję, gorczycę, wykę, facelię, osadzając zieloną masę w glebie.

Po skoszeniu zielony nawóz będzie doskonałym nawozem

Poziom wód gruntowych musi znajdować się co najmniej 1,8 m od powierzchni gleby. Na wyższym poziomie sensowne jest przeprowadzenie prac rekultywacyjnych.

Sadzenie i przesadzanie

Najlepszy czas na sadzenie to październik, kiedy topole zaczynają zrzucać liście. Dereń sadzi się w wieku 2 lat, kiedy ma już mocny pień i rozwinięte korzenie. Sadzenie odbywa się metodą przeładunkową - delikatną metodą, w której roślina nie doznaje szoku, nie wymaga równoważącego przycinania pędów. Jeśli sadzonki trzeba zabrać do kraju, korzenie są pokryte mokrymi trocinami, szmatką. Jeśli jednak korzenie są lekko wysuszone, zanurza się je na noc w wodzie. Przed sadzeniem płat korzeni zanurza się w mieszaninie gliny i obornika, rozcieńcza wodą do kremowej konsystencji z dodatkiem środka ukorzeniającego Heteroauxin (zgodnie z instrukcją).

Do sadzenia używaj 2-letnich sadzonek derenia

W przygotowanym obszarze wykopuje się otwór o głębokości 40 cm i średnicy 60 cm, aw nieprzygotowanym obszarze - odpowiednio 80-100 x 80 cm.

Proces sadzenia:

1. Górna warstwa żyznej gleby układana jest w jednym kierunku, a głębokie w drugim.
   

   Podczas przygotowywania wykopu warstwy wykopanej gleby układane są na różnych hałdach.

2. Na dnie wykopu tworzy się kopiec z ziemi górnej warstwy, zmieszany z 1 wiadrem próchnicy. Do podstawy kopca dodaje się 200-300 g fosforu i potasu i 100 g nawozów azotowych.
3. W pobliżu ściany dołu od strony dominujących wiatrów wbija się kołek do podwiązki.
4. Trzymając dereń tak, aby kołnierz korzeniowy wystawał z otworu o 3-5 cm, korzenie są wyprostowane, równomiernie rozłożone wzdłuż zboczy kopca.
   

   Korzenie sadzonki powinny być równomiernie rozłożone na zboczach kopca.

5. Stopniowo otwór wypełnia się resztą ziemi, lekko potrząsając sadzonką, aby wypełnić puste przestrzenie między korzeniami.
6. Podłoże jest zgniatane podeszwą wzdłuż promienia wokół pnia.
7. Dereń jest przywiązany do podpory, podlewany 3-4 wiadrami wody. Ziemia się uspokoi, dereń zatonie, a szyjka korzeni znajdzie się na odpowiedniej wysokości.
8. Po podlaniu krąg pnia jest ściółkowany grubą warstwą trawy, starymi trocinami, kompostem, słomą, keramzytem.
   

   Ściółka w kręgu przy łodydze sadzonki pozwoli zatrzymać wilgoć w glebie, zapobiegnie rozwojowi chwastów

Możesz przeszczepić dereń starsze niż 5 lat. Nie strząsaj gleby z korzeni wykopanej rośliny; wręcz przeciwnie, wskazane jest usunięcie całej glinianej bryły z dołu. Ta metoda przesadzania przypomina przeładunek i minimalnie uszkadza system korzeniowy. W przeciwnym razie algorytm przeszczepu jest podobny do procesu lądowania.

Podczas przesadzania dereń jest wykopywany dużą glinianą grudą

Pielęgnacja derenia

Początkowo, po posadzeniu, sadzonka jest często podlewana (ponieważ korzenie są płytko pod ziemią) i osłonięta przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Podlewanie dorosłych roślin odbywa się znacznie rzadziej. W przypadku sadzonek na otwartej przestrzeni można użyć siatki zacieniającej, sprzedawanej w wyspecjalizowanych sklepach. Gleba pod ściółką jest okresowo spulchniana do głębokości 3–5 cm w pobliżu pnia i 5–10 cm bliżej krawędzi wykopu, chwasty usuwa się.

Podlewanie odbywa się:

• płytkie zraszanie;
• do miski - koło przy pniu jest odgrodzone glinianym wałkiem i wypełnione wodą z węża o słabym ciśnieniu;
• w bruzdach na obwodzie koła tułowia.

Na zimę glebę w strefie korzeniowej obsypuje się do wysokości 15–20 cm ziemią lub izoluje grubą warstwą liści i kompostu. Łodygi derenia są zawinięte w płótno lub agrofibrę. Wydarzenia w różnych regionach odbywają się w różnym czasie, w zależności od nadejścia pierwszych mrozów.

Od trzeciego roku (na przygotowanej wcześniej ziemi) derenie zaczynają żerować. Przy dawce 1 m2 jesienią aplikuje się 30–35 g nawozów fosforowych, wiosną 15–20 g azotu i 10–12 g potasowych..

Przycinanie i modelowanie

W niektórych przypadkach wymagane jest przycinanie derenia, ale w niektórych przypadkach jest to celowe:

• Rębnia. To jest główny rodzaj przycinania. Odbywa się przed rozpoczęciem przepływu soków (w lutym - marcu, w zależności od regionu). Usuwają gałęzie rosnące wewnątrz korony, słabe, krzywe iz defektami, połamane lub ocierające się o siebie, wierzchołki (są łatwe do rozpoznania - są to pędy ściśle pionowe na gałęzi, które nie pasują do ogólnego obrazu korony).
• Przycinanie przeciwstarzeniowe. Odbywa się na 15-20-letnich roślinach - skracać o 1/3 lub odcinać stare gałęzie rosnące zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz buszu.
• Tworzenie. Przycinanie formujące przeprowadza się w zależności od tego, czy dereń będzie rosnąć jako drzewo czy krzew. Aby uformować krzew, sadzonkę skraca się po posadzeniu do 40 cm, z rosnących pędów tworzy się szkielet krzewu - pozostawia się 3-4 gałęzie wyrastające z boku. W drugim roku centralny strzał (przewodnik) zostaje odcięty. Aby uformować pień, wszystkie boczne gałęzie są odcinane od pędu centralnego na wysokość od 20 do 40-50 cm nad poziomem gruntu. Na dereń pozostawia od 5 do 7 gałęzi szkieletowych, sadzonych według schematu 5x5 m, a 2-3 gałęzie w zagęszczonych nasadzeniach.

Wideo: przycinanie derenia

Rozmnażanie derenia

Dereń rozmnaża się na kilka sposobów, różniących się złożonością i skutecznością..

Posiew

Rozmnażanie przez nasiona to długotrwała działalność, która wymaga stałej uwagi, a roślina tylko częściowo odziedziczy cechy odmianowe swojego rodzica. Jeśli jednak to jedyny sposób na wyhodowanie derenia, to warto spróbować, ale lepiej zasiać kilka nasion naraz.

Proces rozmnażania nasion przebiega w kilku etapach:

1. Nasiona są obrane z miąższu i moczone w wodzie przez kilka dni przed fermentacją. Wciera się je rękami i spłukuje.
   

   Przed sadzeniem nasiona derenia są dokładnie oczyszczane z miazgi

2. Mały pojemnik, na przykład plastikowy kubek, wypełnia się mokrymi trocinami lub mchem, nasiona wkłada się do podłoża. Pojemnik jest przechowywany w lodówce przez 1 rok iw tym czasie podłoże jest wilgotne. Tak przebiega etap rozwarstwienia (adaptacja, twardnienie), podczas którego nasiona „przyzwyczajają się” do warunków jak najbardziej zbliżonych do naturalnych. Po rozwarstwieniu kiełkowanie następuje w ciągu 1–1,5 roku, natomiast w przyrodzie do 2,5 roku..
3. Po roku nasiona wysiewa się w skrzynce z mieszanką gleby (żyzna gleba z piaskiem i próchnicą w równych częściach) na głębokość 3 cm Przed siewem nasiona należy rozgrzać przez tydzień.
4. Pudełko przykrywa się czarną folią i umieszcza w ciepłym miejscu, aż pojawią się pędy, po czym przenosi się na parapet..
5. Po zagrożeniu nawracającymi przymrozkami sadzonki sadzi się na otwartym terenie.

Dereń można siać w otwartym terenie na początku maja, przygotowując osłonę filmową przed kiełkowaniem. Rośliny są bardzo delikatne, dlatego ochrona przed słońcem i utrzymanie optymalnego nawilżenia będzie najważniejsze. W pierwszym roku życia sadzonki dorastają do 3-4 cm, w drugim do 10-15 cm.W pierwszej zimie mały dereń potrzebuje schronienia - podstawa pędu jest obsypana ziemią, pozostała łodyga pokryta opadłymi liśćmi, świerkowymi gałęziami, śniegiem.

Potomstwo korzeni

Głównym zadaniem w tym przypadku jest ostrożne wykopanie wzrostu, aby nie uszkodzić ani jego korzeni, ani korzeni rośliny matecznej. Otwór do sadzenia dla potomstwa jest przygotowywany z wyprzedzeniem, a proces sadzenia odbywa się natychmiast po wykopaniu, aby korzenie nie miały czasu na wyschnięcie. Uzyskany w ten sposób dereń nie będzie miał cech odmianowych krzewu macierzystego.. Ale stanie się doskonałym zapasem, na którym możesz zaszczepić swoją ulubioną odmianę..

Warstwy

Metodę tę stosuje się do krzewu w formie derenia, w którym gałęzie boczne znajdują się w bliskiej odległości od ziemi. Powstałe rośliny zachowują cechy odmianowe. Zabieg wykonywany jest wczesną wiosną przed wybudzeniem nerek lub jesienią.

Rozmnażanie przez warstwy poziome:

1. Wybierają 1-2-letnie pędy, rzutują kierunek jego linii wzrostu na ziemię, aby ponownie nie skręcać gałęzi.
2. Wzdłuż linii wzrostu wykopuje się rowek o głębokości 15–20 cm i długości mniejszej niż długość warstw.
3. Po wycofaniu się około 5 cm od pnia, gałąź musi zostać ściśnięta (obróć ją drutem miedzianym, mocno dokręcając). Sadzonki rosną, gęstnieją, drut wrzyna się w tkankę kory, zapewniając dopływ składników odżywczych przede wszystkim do sadzonek, a następnie do całorocznych części krzewu. Fotosyntetyczne składniki odżywcze z liści pozostaną w sadzonkach, aby stymulować tworzenie korzeni.
4. Na części pędu, która będzie pod ziemią, nożem wykonuje się poprzeczne nacięcia na korze z krokiem 3-4 cm. W miejscach „nacięć” utworzy się system korzeniowy.
5. Warstwę układa się w rowku, przypiętym do ziemi mniej więcej pośrodku grubym drutem wygiętym w kształt litery V, pokrytym ziemią. Wierzch pozostaje na zewnątrz.
6. Wokół zakopanego obszaru warstwy muszą tworzyć rowek do nawadniania. Podlewanie należy wykonywać jak zwykle, razem z krzewem macierzystym..
7. Po 1-2 latach sadzonki utworzą system korzeniowy i można je sadzić jako samodzielną roślinę. Taka roślina zaczyna przynosić owoce za 2-3 lata..

Powielanie przez łukowate warstwy:

1. W wybranym miejscu (ale poza korzeniem, aby nie uszkodzić korzeni) wykopują i użyźniają glebę.
2. Gałąź jest przechylona, ​​przypięta do ziemi, aw miejscu, w którym pęd wygina się w górę, kora jest cięta.
3. Wierzch warstwowania jest przywiązany do pionowego wspornika (gałąź ma kształt litery S), ściśnięty.
4. Wylej kopiec ziemi na przypiętą część warstwy.
5. Po pojawieniu się liści warstwy posypuje się żyzną glebą 2 razy w odstępie 2-3 tygodni.
6. Po roku, najlepiej wiosną, można posadzić młode pędy derenia.

Dereń można rozmnażać przez nakładanie warstw

Szczepionka

Szczepienie jest świetne, gdy w ogrodzie brakuje wolnego miejsca.

Początkujący

Pączkowanie (lub szczepienie pączkiem) odmianowego derenia przeprowadza się na dwuletnim dzikim stadzie, który posłuży jako „baza paszowa” uprawianej wierzchołka. Zabieg przeprowadza się na przełomie lipca i sierpnia (na Syberii może to być połowa lipca), kiedy łatwo oddziela się kora. Podkładka w Twoim ogrodzie może służyć jako dereń z pędów korzeni i nasion.. Podczas operacji ręce, narzędzia i miejsce strzelania, w które zostanie „wszczepiona” nerka, powinny zostać zdezynfekowane. Minimalna wysokość inokulacji od podłoża to 3-5 cm.

Etapy pączkowania:

1. Aby oczyścić krąg przy łodydze z chwastów, wyrzuć go.
2. Wytnij łodygę do 1 roku z 3-5 letniego krzewu. Gałąź powinna mieć dobrze rozwinięte pąki i mocną korę.
3. Wytnij ogonki liściami z cięcia, pozostawiając małe konopie (wygodnie jest dla nich trzymać pączek).
4. Odetnij pączek cienką warstwą drewna ze środka pędu.
5. Na podkładce pokrój korę w kształt litery T i oddziel ją od pędu.
6. Przymocuj nerkę do nacięcia, wpychając ją pod korę.
7. Zamocuj miejsce szczepienia izolacją, przykryj je lakierem ogrodowym.

Wideo: pączkujący dereń letni

Kopulacja

Mówiąc prościej, kopulacja polega na dodaniu gałęzi innej odmiany do gałęzi krzewu tej samej odmiany. W rezultacie nie ma potrzeby organizowania zapylania krzyżowego różnych odmian na małej działce, oszczędzając lata na uprawie nowej odmiany. Dereń szczepiony zgodnie z formułą 2 w 1 staje się niejako samopłodny. Kopulacja odbywa się pod koniec marca - początek kwietnia. Głównym warunkiem udanego szczepienia jest taka sama grubość podkładki (na której jest szczepiony) i zraz (na czym jest szczepiony).

Instrukcje:

1. Na środku pędu podkładki wykonać ukośne cięcie ostrym nożem na długość około 4 cm.
2. Również gałąź innej odmiany jest cięta ukośnie, wierzchołek jest cięty sekatorem (2 pąki pozostają w środku cięcia) i jest posmarowany var ogrodem (wazeliną). Kąt cięcia musi być taki sam w obu przypadkach.
   

   Miejsca cięcia nie należy dotykać rękami, aby nie zatykać naczyń, przez które przemieszczają się składniki odżywcze.

3. Cięcie zrazu nakłada się na nacięcie kolby (tak, aby nie oderwał się później), połączenie mocuje się paskami folii spożywczej, taśmą szczepiącą lub izolacją.
4. Położyli plastikową torbę na przeszczepionej gałęzi, naprawili ją, zawinęli gazetą na górze, a także naprawili. Podwójna ochrona stwarza idealne warunki dla przeszczepu do przeszczepu.

Kopulując, możesz wyhodować kilka odmian derenia na jednym pniu

Przy korzystnym wyniku po około miesiącu nerki powinny zacząć rosnąć. Aby to sprawdzić, musisz ostrożnie wyjąć gazetę, oderwać górę plastikowej torby i zajrzeć do środka. Jeśli liście już dziobią, krawędź torby jest ponownie zawiązana, ale nie ciasna - teraz będzie służyć jako ochrona przed słońcem. Kiedy potomek aktywnie rozwija się, pakiet powinien zostać usunięty.

Sadzonki

Miejsce do ukorzeniania sadzonek układane jest w półcieniu na ogrodzonym terenie lub w skrzynce.

Algorytm działań:

1. Umyty piasek rzeczny wylewa się na dno warstwą 7-10 cm.
2. W przypadku sadzonek zielone pędy są pobierane z co najmniej 5-letniego derenia. Rano sadzonki są cięte na 10-15 cm z pączkiem wierzchołkowym i jednym pączkiem na pędzie i 2 parami liści. Cięcie przebiega pod dolną nerką.
3. Z miejsca nacięcia wykonuje się podłużne nacięcie, nie sięgające 0,5 cm do dolnej nerki, sadzonki są cięte na 3% roztwór heteroauxiny na 6-12 godzin.
4. Skrawki myje się wodą, sadzonki sadzi się ukośnie w szkole lub „sadzonki” do ukorzeniania.
5. Cieniowanie układane jest od góry - są pokryte polietylenem lub spunbondem na łukach drucianych, lub ścinki są przykryte plastikowymi butelkami z szyjką do góry (dla wygodnej wentylacji).
6. Piasek powinien być zawsze wilgotny, a temperatura nie powinna przekraczać 25oC. Kiedy temperatura wzrasta, szkoła jest wentylowana poprzez odrywanie polietylenu lub odkręcanie zakrętek od butelek.
7. Ukorzenienie trwa 2-3 tygodnie, po czym rośliny twardnieją przez około 2 tygodnie.
8. Następnie sadzonki są karmione azotanem amonu w ilości 30 g na 1 wiadro wody. Przeszczep na stałe miejsce jest wykonywany na następny rok.

Dzieląc krzew

Zabieg przeprowadza się wczesną wiosną przed spływem soków lub jesienią, w tym samym czasie, gdy zwykle sadzi się dereń. Roślinę wykopuje się, usuwa się stare gałęzie, delikatnie strząsa się ziemię z korzeni. Krzew jest cięty na równe żywotne części, to znaczy zdrowe gałęzie i wystarczającą liczbę korzeni. Następnie usuwa się stare korzenie ze wszystkich części, resztę lekko przycina iw tej formie sadzi się w nowym miejscu.

Po wykopaniu krzew jest cięty na równe żywotne części z korzeniami i pędami

Szkodniki i choroby derenia

Uszkodzenie derenia przez ssanie i gryzienie owadów jest pojedyncze, ponieważ na naszym obszarze nie ma nasadzeń na dużą skalę. Uwagę nie omija dereń, którego gąsienice „przeżuwają” liście. Gąsienice ćmy spiczastej mogą żyć w samych liściach. Są tak małe, że są niewidoczne gołym okiem i żyją wewnątrz liścia. Ich obecność zdradzają jasne pręgi na liściach. Motyle mikro-ćmy składają jaja w okresie kwitnienia, a wyklute latem gąsienice są mylone z soczystymi jagodami. Opryskiwanie środkami owadobójczymi Aktara, Akarin, Fitoverm zgodnie z instrukcją lub nieszkodliwym produktem biologicznym Dendrobacillin (0,5 g na 1 m2) pomoże pozbyć się gąsienic.

Galeria zdjęć: szkodniki derenia

Ślimaki, białawe bezskrzydłe owady, żyją w Septobasidium - grzybach epifitycznych, podobnie jak porosty, na gałęziach derenia. Ale jeśli grzyb używa derenia jako podpory, to robaki, czołgając się z niego, wysysają soki z młodych gałązek. Z tego powodu pędy są wygięte, jajnik odpada. Spryskiwanie wapnem odbywa się przeciwko robakowi (1-2 kg na 1 wiadro wody). Wapno dodatkowo ochroni roślinę przed przegrzaniem i poparzeniem słonecznym.

Podczas opryskiwania roślin roztworem wapna małe otwory konwencjonalnego opryskiwacza są zatkane grudkami wapna, dlatego lepiej go nie używać. Wygodniej jest wykonać specjalną przegrodę do opryskiwacza - deskę. Uderzając w osłonę, strumień przybierze kształt wachlarza, a płyn wapna spadnie równomierną warstwą na roślinę. Podczas pracy z wapnem palonym używaj okularów..

https://forumhouse.ru/threads/12768/

Tradycyjne choroby derenia obejmują:

• mączniak prawdziwy - białe wykwity na wszystkich częściach rośliny, chorują głównie młode krzewy;
• rdza (zwykle pojawia się w środku lata) - liście pokryte są żółtawymi i rdzawymi plamami, które zakłócają proces fotosyntezy, prowadzą do obumierania liści i pogorszenia wzrostu;
• martwica - patogen grzybowy, namnażający się na martwych gałęziach, atakuje osłabione i uszkodzone pędy.

Galeria zdjęć: objawy chorób derenia

W walce z mączniakiem prawdziwym i rdzą pomocne będzie opryskiwanie 1% roztworem płynu Bordeaux w odstępie 15–20 dni (ostatnie leczenie 20 dni przed zbiorem). Dotknięte części rośliny są usuwane i spalane. Inną opcją rozpylania rdzy będzie zgniły krowie łajno:

1. Obornik zalać wodą w stosunku 1: 5.
2. Nalegać w zamkniętym pojemniku przez 1,5-2 tygodnie, mieszając raz na 3 dni.
3. Odcedź gotowy roztwór (będzie gotowy, gdy płyn się rozjaśni i fermentacja się skończy).
4. Rozcieńczyć do połowy wodą.

Terminowe przycinanie i spalanie odpadów zapobiegnie martwicy i będzie środkiem zwalczania rdzy i mączniaka prawdziwego.

Cechy uprawy derenia w regionach

Dzięki dosiewaniu i szczepieniu dereń stał się silniejszy i już jest w stanie rosnąć nie tylko na południu, ale także w trudnych warunkach syberyjskich. Ponadto dereń sprytnie zapobiega uszkodzeniom spowodowanym przez mrozy powrotne, zamykając kwiaty na ten okres.

Rosja Centralna, w tym region moskiewski

Region ten charakteryzuje się przemarzaniem pędów, które należy ścinać wiosną.. Przez kilka lat z rzędu młode rośliny okrywa się płótnem, na zimę spunbond, a kręgi pnia (niezależnie od wieku drzewa) przykrywa grubą warstwą ściółki z torfu, próchnicy. Lepiej jest uprawiać wczesne odmiany, na przykład Wołgograd. Jest to odmiana wcześnie dojrzewająca. Średnia wysokość rośliny wynosi 3,2 m. Początek sezonu wegetacyjnego przypada na koniec marca. Owoce dojrzewają pod koniec sierpnia. Są koloru wiśniowego, podłużno-owalnego kształtu, wyrównane, o średniej masie 1,7-2,2 g. Masa nasion 0,2-0,3 g. Wydajność 20 kg na krzak.

Kizil Volgogradsky to powszechna odmiana w centralnej Rosji

Region Rostów

Tutaj dereń rośnie dość bezpiecznie praktycznie bez zamarzania i nie wymaga specjalnych środków ochronnych. Najlepsze odmiany dla tego regionu:

• Vydubitsky ─ odmiana o rocznym plonie (60 kg). Owoce są duże, ważą ponad 9 g, nie kruszą się;
• Vladimirsky - owoce w kształcie gruszki wyróżniają się wysoką jakością utrzymania. Wielkość zbioru stabilizuje się w okresie 15–20 lat, dojrzewanie - na początku września.

Region Krasnodar

W żyznym klimacie kubańskim dereń wchodzi w okres wegetacyjny na początku marca, a na początku kwietnia kończy kwitnienie. Nie ma znaczenia, którą odmianę tutaj zasadzimy - wcześnie czy późno. Główny nacisk kładziony jest na podlewanie. W regionie dereń pospolity często występuje w postaci krzewów lub drzew o wysokości do 8 m.

Najpopularniejsze odmiany:

• Nasiona - późne dojrzewanie, owoce do 6,5 g, wiśnia ciemna, z lekką kwaskowatością;
• Bilda to odmiana krzewiasta dorastająca do 3 m. Zbiory na początku września. Owoce gruszkowate, uniwersalne;
• Bursztyn - zwraca uwagę niezwykłymi, jasnożółtymi jagodami, które można dojrzeć. Odmiana jest odporna na suszę. Dojrzewa pod koniec sierpnia, drzewo daje nawet 60 kg słodkich jagód.

Odmiana Amber ma niezwykły jak na dereń jagodowy kolor

Syberia

W przypadku tradycyjnych praktyk rolniczych w tym regionie preferowana jest uprawa derenia w postaci krzewu. Aby ułatwić przykrycie rośliny śniegiem zimą, jej gałęzie przechyla się na bok, przypina do ziemi i przykrywa śniegiem. Specyfika klimatu zmusza nas do sadzenia odmian wcześnie dojrzewających derenia:

• Radość - zaczyna owocować od 3-4 lat, dorosła roślina daje do 50 kg jagód. Odmiana o podwyższonej mrozoodporności;
• Koral - dojrzewa 20 sierpnia. Różowo-pomarańczowe beczki po owocach przypominają w kolorze wiśniowej śliwki, słodkie. Wydajność - do 40 kg na krzak.

Owoce derenia koralowego w kolorze przypominają śliwkę wiśniową

Ukraina

W łagodnym ukraińskim klimacie dobrze rozwijają się odmiany w każdym okresie dojrzewania. Na południowym wschodzie krytycznym okresem jest letnia susza, zimowe mrozy nie są tak silne, ale „awaryjne” ściółkowanie przyniesie tylko korzyści. Popularne są tu odmiany średnie, dojrzewające od połowy sierpnia do początku września:

• Evgeniya - wysokość drzewa nie przekracza 3-4 m, jagody są jeden do jednego, w kształcie gruszki, koloru wiśni. Z 15-letniego drzewa usuwa się do 50 kg jagód;
• Kostya - owoce prawie czarne, w kształcie gruszki, z małym pestką. Wydajność do 50 kg na drzewo;
• Lukyanovsky - klasyk gatunku - pojawił się w 1975 roku. Różni się plonem, zachowaniem jakości i możliwości transportu owoców;
• Kijowski kształt butelki - nazwany od kształtu jagód, o dużych owocach. Od podlewania jakość jagód niezmiennie wzrasta, podczas suszy stają się one mniejsze;
• Delikatna - odmiana średnio późna, rozłożysta, żółte jagody przypominają kropelki, są delikatne, przez co stosowane są bardziej świeże.

Białoruś

Łagodne lata i łagodne, chociaż długie zimy nie ograniczają znacznie asortymentu odmian pod względem dojrzewania:

• Nastya - wyróżnia się odpornością na suszę, owoce są przenośne i nadają się do użycia w dowolnej formie;
• Egzotyczne - owoce są duże - do 7,3 g, mają kształt cylindryczny, długo nie kruszą się;
• Elegancki - dojrzewa na początku sierpnia. Owoce butelkowate, podszyte, wiśniowo-czarne.

Cornel może stać się nie tylko „koroną tworów” Twoich dłoni. To wspaniałe, żywe dziedzictwo dla twoich dzieci, wnuków i prawnuków - wieczne w granicach ludzkiego życia.