Rasa krów hereford: zalety i wady, pielęgnacja i utrzymanie
Rasa Hereford została wyhodowana w Wielkiej Brytanii w XVIII wieku. Selekcji dokonali miejscowi rolnicy. Udało im się uzyskać produktywną odmianę mięsa: mocną, wytrzymałą, szybko przybieraną na wadze, bezpretensjonalną pod względem żywienia i warunków bytowych. Zwierzęta zyskały popularność na całym świecie. Z powodzeniem uprawiane są w dużych i prywatnych gospodarstwach. Typ klasyczny jest używany w pracach hodowlanych do rozwoju nowych ras..
Zadowolony
Dane historyczne
Rasa Hereford należy do typu mięsnego. Został wyhodowany w Wielkiej Brytanii (Herefordshire) w XVIII wieku. Nie ma dokładnych danych na temat jego wyglądu. Istnieje wersja, że przodkami zwierząt były duże osobniki czerwonego koloru..
Benjamin Tomkins jest uważany za oficjalnego założyciela Hereford. Początkowo zwierzęta były większe niż współcześni przedstawiciele. Waga byków osiągnęła 1,5 tony. W procesie selekcji inna krew została zmieszana z rasą. Krowy i babki zmniejszyły się, ale wydajność wołowiny nie spadła.
Zewnętrzny opis zwierząt
Rolnicy dążyli do uzyskania wytrzymałej rasy o dobrym zdrowiu, szybko przybierającej na wadze. Księga stadna zawiera szczegółowy opis norm:
- 1. Osobniki są duże, wysokość w kłębie: 120-150 cm, masa krów 500-650 kg, byki - 900-1200 kg. Średnia wydajność mięsa z tuszy 60%.
- 2. Budowa ciała jest gęsta, masywna. Kręgosłup jest mocny i sprężysty. Ciało jest krótkie (beczkowate).
- 3. Grzbiet i kłąb są szerokie i mocne. Szyja jest krótka i masywna. Klatka piersiowa mocna, głęboka, podgardle obniżone, wyraźnie się wyróżnia.
- 4. Herefordy są koloru jaskrawoczerwonego.
- 5. Głowa, kłąb, klatka piersiowa, brzuch, podudzia, chwost na ogonie są białe. Różowy nos.
- 6. Nogi grube, mocne.
- 7. Rogi są małe, średniej grubości, skierowane do przodu lub do dołu.
- 8. Sierść jest miękka, jedwabista, błyszcząca.
- 9. Samice mają gruczoły sutkowe, to znaczy wymię jest małe, o regularnym kształcie.
Rasa stała się popularna w Anglii. Później przewieziono ją do Kanady, USA, Izraela, Kazachstanu, Australii, Meksyku, Brazylii, Argentyny, RPA. We wszystkich krajach prace hodowlane prowadzono z udziałem gatunku. W Rosji krowy są hodowane w Ałtaju, w regionie Nowosybirska, na terytorium Krasnodar i na innych terytoriach.
Opis gałęzi rasy
W wyniku krzyżówek z rasami Aberdeen-Angus i Holstein oraz mutacji naturalnych wyizolowano kilka gałęzi z typu klasycznego, z niewielkimi różnicami.
Komolny (bez rogów). Oddzielony od głównych gatunków. Brak rogów jest dziedziczony u cieląt. Osobniki zyskały popularność, są hodowane częściej niż klasyczne krowy. Byki nie ranią się nawzajem w potyczkach. W przypadku innych wskaźników są one identyczne z głównym typem.
Czarny baldi. Na pierwszym skrzyżowaniu Hereford z Aberdeen Angussians. Cielęta mają 50% krwi swoich przodków, rosną większe niż ich rodzice. Selekcja w ramach tego typu nie jest przeprowadzana. Druga generacja nie ma identycznych wskaźników masy ciała.
Typ klasyczny uczestniczy w krzyżowaniu w celu rozwoju nowych ras.
Jaka jest produktywność rasy, a także zalety i wady?
Rasa jest typu mięsnego. Krowy nie są dojone, cielęta karmią mlekiem (nadmiar nie jest produkowany). Przybliżony uzysk mięsa z tuszy byka wynosi 58-70%. Jest marmurkowy, smaczny, soczysty i pożywny. Warstwy tłuszczu są równomiernie rozłożone, włókna są miękkie. Jego jakość jest w pełni przekazywana nowym pokoleniom. Do produkcji butów używa się skóry bydlęcej. Szyte są z niej również portfele, torby, torebki, paski. Jest miękki, elastyczny, łatwy w obróbce.
Herefordowie mają wiele zalet. Zajmują jedno z pierwszych miejsc wśród gatunków mięsnych. Ich cechy doceniają rolnicy na całym świecie:
- 1. Kobiety są płodne, nawet w starszym wieku. Cielęta rodzą się małe (waga 20-30 kg). Babki są zawsze większe niż jałówki. Nie ma problemów z rodzeniem potomstwa. Poród jest łatwy. Śmiertelność młodych zwierząt jest niska.
- 2. Wysoka wydajność. Procent mięsa jest dobry, kości jest niewiele. Smak produktu jest doskonały.
- 3. Jednostki łatwo przystosowują się do życia w różnych strefach klimatycznych.
- 4. Wymaga minimalnych kosztów utrzymania, żywności i opieki.
- 5. Młode zwierzęta są silne, szybko przybierają na wadze.
- 6. Zwierzęta są silne, zdrowe, wytrzymałe.
- 7. Krowy są bezpretensjonalne w żywieniu. W ciepłym sezonie głównym pokarmem jest świeża trawa z pastwisk.
- 8. Średnia długość życia 15-18 lat.
Rasa ma kilka wad:
- 1. Jednostki boją się przeciągów.
- 2. Zwierzęta mają dobry apetyt. Siana do przygotowania na zimę jest dużo. W dużej farmie nie możesz obejść się bez sprzętu.
- 3. Krowy nie są dojone. Samice produkują mleko do karmienia potomstwa.
Warunki życia - czego potrzebują krowy?
Zwierzęta są trzymane w czystym, suchym pomieszczeniu, bez przeciągów. Ogrzewanie jest opcjonalne. W oborze organizowane są zagrody dla samic z cielętami i bykami. Wyznacz osobne miejsce na poród (krowa przebywa tam 7-10 dni). Ściółkę należy zmieniać po każdym wycieleniu, aby uniknąć namnażania się bakterii i wirusów.
Pomieszczenie jest sprzątane w odpowiednim czasie, podajniki są czyszczone z resztek jedzenia.
Dieta
Samice ciężarne i karmiące otrzymują zwiększone pożywienie, dodatek paszowy, kiszonkę, skoncentrowaną paszę witaminową: rozdrobnione ziarno i rośliny strączkowe, otręby, ciasta, mączkę, mączkę mięsno-kostną. Cielęta jedzą tylko mleko do trzeciego miesiąca życia. Są stopniowo przenoszone do diety dla dorosłych, dodaje się siano, soczystą trawę i różne skoncentrowane mieszanki.
W wieku 8 miesięcy cielę osiągnęło około 200-250 kg masy ciała. Jest całkowicie przenoszony do standardowej paszy. Byki karmione są sianem z roślin strączkowych i zbóż, wysokiej jakości koncentratami, soczystą trawą. Odżywianie wspomagają suplementy witaminowe z potasem i fosforem.
Zdrowie zwierząt
Zwierzęta żyjące w klimacie gorącym często ulegają oparzeniom słonecznym w okolicach białych plam (pod nimi skóra jest jasna). Również wymiona samic cierpią z powodu promieni słonecznych. Jasne słońce może powodować problemy ze wzrokiem: rak kolczystokomórkowy oka. Czarne tufordy i czarne łysy są ciemne. skóra na całym ciele (są bezpieczne).
Herefordy mają gen karłowatości. Samice rodzące potomstwo niespełniające norm są wykluczane z hodowli. Rasa Hereford jest popularna wśród rolników na całym świecie. Koszty utrzymania zwierząt gospodarskich są niskie. Wydajność mięsa jest wysoka. Jakość mięsa jest doskonała.