Popularne rasy krów na białorusi
Każdy kraj posiada swoje popularne rasy zwierząt gospodarskich, które są najlepiej przystosowane do określonego obszaru, a jednocześnie odznaczają się wysoką produktywnością. Skoro najpopularniejszym pod tym względem „pupilem” była i pozostaje krowa, to o niej chciałbym najpierw opowiedzieć. Dowiedzmy się, które krowy są popularne na terenie Białorusi i jakie są niezwykłe.
Zadowolony
Spożycie wołowiny i mleka krowiego na Białorusi
Mleko krowie zajmuje około 85% całej światowej struktury mleczarskiej, nic więc dziwnego, że Białorusini chętnie je produkują. Tak więc w ciągu ostatnich 7 lat jego produkcja w kraju tylko wzrosła: z 6500 tys. Ton w 2011 r. Do 7500 tys. Ton w 2017 r. Biorąc pod uwagę tę tendencję wzrostową, można przypuszczać, że do końca 2018 r. Liczba ta wzrośnie o kolejne 1–2%, a region miński jest tradycyjnie uznawany za lidera produkcji mleczarskiej w kraju, a zwłaszcza powiaty logoisk i wołożyński..
Udział eksportu mleka i przetworów mlecznych wynosi około 70%, więc możemy powiedzieć, że nieco ponad jedna czwarta całkowitej produkcji pozostaje do spożycia krajowego i najwyraźniej to wystarczy.
Jeśli chodzi o produkcję mięsa w kraju, to Białoruś tylko przyspiesza. Tak więc w 2017 roku produkcja wołowiny wzrosła o 8% w stosunku do poprzednich czterech lat, a do 2020 roku planuje się wyeksportować za granicę 152 tysiące ton takiego mięsa. Według nieoficjalnych danych średnio jeden Białorusin spożywa rocznie około 100 kg mięsa, a około połowa tej wartości to wołowina.
Jakie rasy krów są popularne w Republice
Ze względu na dużą popularność wołowiny w kraju z roku na rok coraz więcej krów hoduje się w gospodarstwach prywatnych i państwowych, wybierając nie tylko rasy mięsne, ale również mleczne. Najpopularniejsi są przedstawiciele ras czarno-białych, czerwonostepowych i simentalskich, które wyróżniają się dość wysokimi wskaźnikami produktywności..
Czarny i cętkowany
Rasa reprezentuje mleczny kierunek krów i pojawiła się w Holandii w XVIII-XIX wieku. Przodkami przedstawicieli współczesnych ras są krowy holenderskie i ost-fryzyjskie, ale ze względu na ich niską odporność i delikatną budowę, hodowcy musieli w XX wieku udoskonalić rasę, co również zwiększyło ich wartość mięsną. Zwiększona kategoria bydła czarnopłetwego stała się odrębną rasą dopiero w 1960 roku..
Jeśli chodzi o ich cechy zewnętrzne, warto zwrócić uwagę na:
- głowa - długa, z wydłużoną kufą;
- rogi - szary z ciemnymi zakończeniami;
- szyja - średniej długości, bez wyraźnych mięśni, ale z fałdami;
- Klatka piersiowa - średniej szerokości, około 70–75 cm głębokości;
- plecy - gładkie, z prostą lędźwiami i szerokim zadem;
- nogi - gładkie i mocne, stabilne;
- żołądek - dość obszerny, z wymionem w kształcie misy i nierównomiernie rozwiniętymi płatami.
Wysokość czarno-białe krowy w kłębie 130–132 cm (długość ciała skośnego 158–162 cm), masa ciała 550–650 kg u suk i 900–1000 kg u samców. Po urodzeniu cielęta ważą zwykle 37–42 kg.
- mleczność rocznie - 3500-6000 kg;
- zawartość tłuszczu w mleku - 3,4-3,6%, przy zawartości białka 3,1-3,3%;
- wydajność mięsa rzeźnego - 55-60%;
- wczesna dojrzałość - umiarkowane, a do szybkiego budowania mięśni wymaga odżywiania minimalną ilością skoncentrowanych suplementów.
Należy zauważyć, że w porównaniu z innymi krowami mlecznymi produktywność przedstawicieli tej rasy pozwala im zajmować jedno z czołowych miejsc na współczesnym rynku. Jednak praca hodowlana ze zwierzętami trwa w kraju do dziś, więc jest prawdopodobne, że w najbliższej przyszłości będziemy mogli mówić o wyższych wskaźnikach produktywności we wszystkich kierunkach..
Czerwony step
Inna rasa krów mlecznych szeroko rozpowszechniona na Białorusi. Pomimo tego, że są one znacznie mniej powszechne niż poprzednie na terenie kraju, nie czyni ich to mniej zauważalnymi. Historia powstania rasy sięga XVIII wieku, a jej przodkami są byki anielskie i zwykłe krowy stepowe. Przez następne dziesięciolecia prace hodowlane mające na celu poprawę jakości nowych zwierząt nie ustały, a ostatnio naukowcy próbowali poprawić jakość produktów mlecznych i mięsnych krzyżując istniejący czerwony step z przedstawicielami rasy czerwonej duńskiej.
Wygląd zewnętrzny współczesnych zwierząt ma następujące cechy:
- głowa - średnie, z lekko wydłużoną kufą i średnimi rogami;
- szyja - cienki, z wieloma fałdami i podniesionym kłębem;
- Klatka piersiowa - głębokie, ale niezbyt szerokie, podgardle słabo rozwinięte;
- plecy - płaski, tył - szeroki;
- nogi - gładki i mocny;
- żołądek - duży, ale nie wygląda na opadający;
- wymię - średniej wielkości, okrągłe (czasami zdarzają się krowy z nieregularnymi wymionami);
- garnitur - rude, ze zmienną intensywnością i białymi znaczeniami.
W kłębie wysokość krów tej rasy nie przekracza 136–129 cm (skośna długość ciała - 155–160 cm), w tym samce o wadze 800–900 kg i samice o masie 550–600 kg. Nowonarodzone osobniki różnią się wagą w 30 kg, ale bliżej szóstego miesiąca życia mogą osiągnąć 185 kg.
- mleczność rocznie - 3500-4500 kg;
- zawartość tłuszczu w mleku - 3,7-3,9%, przy zawartości białka 3,2-3,5%;
- wydajność mięsa rzeźnego - 54–56% (muskulatura jest słabo rozwinięta zarówno u krów, jak iu byków);
- przybranie na wadze - średnio przy intensywnym karmieniu 900 g dziennie.
Pomimo stosunkowo niskiej wydajności mięsnej krowa stepowa jest dość poszukiwana nie tylko na Białorusi, ale także w sąsiedniej Rosji, co wynika w dużej mierze z jej wysokich zdolności adaptacyjnych i zdolności dostosowania się do prawie każdych warunków klimatycznych..
Simmental
Najstarsza ze wszystkich przedstawionych ras. Naukowcy nadal nie mają zgody co do pochodzenia tych zwierząt mięsnych i mlecznych, a jedyne, na co się zgadzają, to kraj pochodzenia - Szwajcaria. Według jednego punktu widzenia wśród przodków współczesnych krów simentalskich (drugie imię to berneńczyk) są dzikie wędrówki krzyżowane z krowami helweckimi, a z drugiego - przodkami rasy były krowy skandynawskie sprowadzone na ziemie szwajcarskie w V wieku.
Na zewnątrz są to zauważalne i atrakcyjne krowy, które wyróżniają się na tle innych cechami zewnętrznymi:
- głowa - szorstki, duży, z dużym czołem i jasnoróżowym nosem i powiekami;
- lekkie rogi - stosunkowo małe, przeważnie wystające na boki;
- szyja - krótki i umięśniony, płynnie wtapia się w klatkę piersiową;
- Klatka piersiowa - głęboki, u byków wyraźnie widoczne podgardle;
- plecy - gładki, płynnie przechodzący w długi lędźwie i kość krzyżową (zad dość szeroki);
- nogi - proste, prawidłowo osadzone, z różowymi kopytami u dołu;
- żołądek - białe, lekko obwisłe, ale odstające po bokach, wymiona - zaokrąglone;
- garnitur - kremowe lub kremowo nakrapiane, chociaż często spotyka się zwierzęta białogłowe rude lub rudo nakrapiane.
Jeśli chodzi o cechy produkcyjne krów simentalskich, Białorusini cenią je za następujące wskaźniki:- mleczność rocznie - 3500-5000 kg i więcej;
- zawartość tłuszczu w mleku - 3,8-4,0%, przy zawartości białka do 4-5%;
- wydajność mięsa rzeźnego - 55-65%;
- jakość mięsa - wysoka, wyróżniająca się wysoką kalorycznością;
- wczesna dojrzałość - umiarkowany przyrost masy ciała młodych zwierząt 850-1100 g dziennie;
- wysokie prawdopodobieństwo urodzenia cieląt bliźniaczych.
Krowy simentalskie są zwierzętami silnymi i odpornymi, ale nie oznacza to, że można nimi opiekować się gorzej niż przedstawiciele innych opisanych ras. Każdy z nich będzie się wyróżniał wysoką produktywnością tylko w przypadku dobrych warunków mieszkaniowych i dobrego żywienia, a jeśli weźmiemy pod uwagę dane eksportowe białoruskiej wołowiny i mleka, to rolnicy w kraju wiedzą o tym na pewno..
