Powody, dla których struś nie może latać

Strusie należą do nielatających ptaków, ale jednocześnie mają potężne dwumetrowe skrzydła..

Dlaczego natura pozbawiła ich możliwości wzniesienia się w niebo, aw zamian nagrodziła dobrze rozwiniętymi, muskularnymi i mocnymi nogami, wymyślmy to razem.

Dlaczego struś nie lata: powody

W świecie zwierząt dzikie strusie mają godny pozazdroszczenia wskaźnik przeżywalności. Żyjąc w afrykańskich całunach, są nieustannie atakowane przez wygłodniałe drapieżniki i uciekają przed nimi dzięki zdolności szybkiego biegania. W ciągu godziny ptaki te rozwijają prędkość do 70 kilometrów, co nie każdy czworonożny ssak może zrobić. Dla porównania sprinterzy podczas zawodów biegowych pokonują tylko 30 kilometrów na godzinę..

A kiedy niebezpieczeństwo ogarnie koniec do końca, na ratunek przychodzą potężne skrzydła. Chociaż nie są w stanie unieść ptaka, pozwalają, bez zmniejszania prędkości, dokonać gwałtownej zmiany kierunku. Po takich manewrach potencjalnej ofiary drapieżnik, wyczerpany pościgiem, będzie potrzebował czasu na regenerację..Zoolodzy od dawna próbują rozwikłać tajemnicę fenomenu ogromnych strusich skrzydeł. Dziś mają wyjaśnienia, dlaczego strusie nie potrafią latać. Rozważ główne powody.

Struktura mostka

Pierwszym czynnikiem wykluczającym możliwość lotów tych gigantycznych ptaków jest fizjologiczna struktura ich komórek klatki piersiowej. W porównaniu z innymi ptakami staje się oczywiste, że nie ma określonego wyrostka zwanego kilem. Badając szkielety ptaków, botanicy zauważyli płaskość klatki piersiowej strusia. Oznacza to, że mięśnie piersiowe nie mają się do czego przyczepić..

Stępka występuje nie tylko u ptaków latających. Jego obecność stwierdzono również u niektórych kopiących zwierząt, które mają muskularne, wysoko rozwinięte kończyny przednie. Przykładami takich przedstawicieli fauny są krety, które również nie latają..Dzieje się tak, ponieważ u ptaków i latających myszy ta część ciała charakteryzuje się specjalną budową. Botanicy wyróżniają nawet osobną grupę tzw. „Kilu”, która obejmuje osobniki z dobrze rozwiniętym przerostem klatki piersiowej.

Osobliwością funkcjonalności kilu kostnego zlokalizowanego w okolicy klatki piersiowej jest:

• wzmocnienie mostka;
• ochrona ważnych narządów;
• możliwość zapięcia gorsetu mięśniowego zaangażowanego w ruchy przednich kończyn lub skrzydeł;
• ruchliwość szkieletu klatki piersiowej, która wpływa na głębokość i częstotliwość oddychania;
• możliwość zmiany trajektorii lotu podczas lotu.

W przypadku braku tego procesu kostnego strusie są pozbawione wszystkich wymienionych przywilejów. Ale natura zrekompensowała brak ptaka, dając im mocne nogi.

Niedorozwinięta muskulatura

Drugi powód, dla którego strusie są pozbawione możliwości szybowania na niebie, wynika z fizjologicznych cech ich szkieletu. Ponieważ nie ma w nim wyrostka kostnego do mocowania mięśni aktywnie zaangażowanych w ruch, obecne miękkie włókna są bardzo słabe. Ponadto ze względu na niuanse struktury nie mogą się już rozwijać. I tylko mocne, mocne mięśnie przyczepione do kilu mogą zagwarantować lot i dobrą rozpiętość skrzydeł..

Ponadto na słabo rozwiniętych skrzydłach strusich upierzenie charakteryzuje się prymitywną budową. Pióra tego ptaka, w tym pióra lotek i ogonów, są kręcone i luźne. Wyglądają bardziej jak puch. Botanicy wyjaśniają ten niuans brakiem połączeń między zadziorami, co stanowi przeszkodę w tworzeniu się gęstych płyt wachlarzowych..Ponieważ strusie nie mają stępki, a wraz z nią ochrony wrażliwych narządów wewnętrznych, na powierzchni mostka utworzył się rodzaj zbitego kalusa. Działa jako podpora, gdy ptak leży na ziemi..

Zbyt duża waga

Trzecim czynnikiem wpływającym na niemożność latania strusi jest ich ciężkość. W okolicy dorosłe samice ważą około 100 kg przy wzroście 2,7 metra, a samce dobrze odżywione - w granicach 135-150 kg. Masywne nogi o dwóch palcach również zwiększają wagę ptaków. Różnią się od innych skrzydlatych osobników nie tylko nadmierną grubością, długością, ale także budową wewnętrzną..

Naukowcy odkryli, że rurowe kości latającej fauny są bardzo lekkie, a ich skład jest nasycony solą wapienną. Z strusiami jest inaczej. Ich tkanka kostna jest całkowicie pozbawiona jam powietrznych, z wyjątkiem ud..W trakcie ewolucji, ze względu na niedorozwój skrzydeł, zwiększało się obciążenie kończyn tylnych. W rezultacie końce kości łonowych zrosły się i utworzyły zamkniętą miednicę, co nie jest typowe dla ptaków latających. Dodatkowo na jednym z palców strusia znajduje się małe „kopyto”, które służy jako podpora. Połączone kości zaczęły rosnąć i rozwijać się.

Czy strusie latały wcześniej: ewolucja ptaków

Niewiele wiadomo o historii powstania gigantycznych nielotów. Współcześni ornitolodzy-systematyści i ewolucjoniści przedstawili dwie radykalnie różne wersje ich wyglądu. Według pierwszego, wszystkie żyjące istoty przypominające strusie pochodzą z połowy kenozoiku, rozwijając się na różnych kontynentach, niezależnie od przodków. Zwolennicy drugiej teorii argumentują, że ptaki z tej serii mają jednego przodka, który istniał wraz z dinozaurami w okresie mezozoiku. Badania genetyczne również potwierdzają tę teorię..

Naukowcy uważają, że ten starożytny przodek wszystkich gatunków strusi jest wymarłym już ptakiem litornithiformes, który żył około 55 milionów lat temu. Jej skamieniałości znaleziono w Europie i Ameryce Północnej. W rezultacie strusie miały początkowo zdolność latania. W ten sposób rozprzestrzenili się na wszystkie kontynenty świata..

Gigantyczne ptaki wymagały długiego startu. Dlatego, jak argumentują ewolucjoniści, zwęziło się siedlisko starożytnych ptaków podobnych do strusi. Ponadto nie wiedzieli, jak szybko biec i ostro startować, w wyniku czego stali się łatwym łupem dla drapieżników. Dlatego skrzydlaci wagi ciężkiej musieli szukać niedrogich sposobów ucieczki..

Okazało się, że ucieczka, gdy trzeba było przeżyć, przychodziła na ratunek znacznie częściej niż latanie. Nowe pokolenie piskląt dali tylko ci, którzy zrezygnowali ze skrzydeł.

W procesie ewolucji gigantyczne ptaki zaczęły rozwijać silne muskularne nogi, a skrzydła przestały spełniać swoje pierwotne przeznaczenie. Ta cecha genetyczna była ustalana z każdym nowym lęgiem. W rezultacie kończyny przednie współczesnych strusi są słabo rozwinięte. Charakteryzują się dwoma palcami z pazurami na końcach i pięknym kędzierzawym upierzeniem..

Teraz znasz już wszystkie czynniki, które ograniczają możliwości lotów strusi. Ale pomimo tej cechy ptaki nie stały się mniej atrakcyjne w hodowli. Przecież hodowla strusi od wieków pozostaje w rankingu zawodów dochodowych.