Jaką prędkość rozwija struś podczas biegu
W świecie ptaków strusie są jedynymi ciężkimi właścicielami długich, muskularnych nóg i słabo rozwiniętych dwumetrowych skrzydeł. Nigdy nie wznoszą się w niebo i nie uciekają przed groźnymi drapieżnikami. Jaką maksymalną prędkość mogą rozwinąć te nielatające ptaki, dowiesz się dalej z artykułu.
Zadowolony
Co decyduje o prędkości
Strusie dzięki mocnym i grubym nogom mogą w krótkim czasie pokonywać duże odległości. Ich kończyny charakteryzują się dobrze rozwiniętymi mięśniami, które zapewniają szybkość ruchu oraz parę palców na każdej łapie..
Jeśli przyjrzysz się szczegółowo nodze ptaka, zauważysz, że na krótkim, niepozornym procesie nie ma gwoździa. A drugi palec ma potężny pazur.
Jest to bardzo ważne dla strusia, ponieważ:
- reguluje rozwijaną prędkość ptaka podczas biegania i chodzenia;
- jest podporą, gdy ptak uderza w obronie;
- pomaga odepchnąć się krokiem i manewrować w biegu bez zwalniania.
Współcześni ornitolodzy, taksonomiści i ewolucjoniści uważają, że wszystkie żyjące istoty przypominające strusie mają jednego przodka, który istniał wraz z dinozaurami w okresie mezozoiku. Jest to wymarły już ptak z rzędu Litornitiformes, który żył około 55 milionów lat temu.
Jej skamieniałości znaleziono w Europie i Ameryce Północnej. W rezultacie strusie miały początkowo zdolność latania. W ten sposób rozprzestrzenili się na wszystkie kontynenty świata. Teoria ta została potwierdzona badaniami genetycznymi.
Jednak latające gigantyczne ptaki wymagały długiego startu, co było wygodne do atakowania drapieżników. Z tego powodu skrzydlate wagi ciężkie wolały lot nad lotem..
W rezultacie każde nowe pokolenie gigantycznych ptaków zaczęło rozwijać silne, muskularne nogi, a skrzydła przestały spełniać swoje pierwotne przeznaczenie. W ten sposób przednie łapy ptaka stały się tylko nieistotnym narzędziem do regulacji prędkości, ponieważ główny ładunek został rozłożony na nogi..
Wybieg strusi charakteryzuje się płynnością i spokojem. Te giganty mogą podróżować setki kilometrów racjonalnie wykorzystując swoje zasoby energii. Wystarczy jeden krok, aby przejść 4 metry do przodu.
Dzięki dobrze rozwiniętej tkance mięśniowej nóg ich ruchy są sprężyste, lekkie i wdzięczne. A kiedy ptak przyspiesza, wydaje się, że po prostu szybciej porusza nogami, bo jego ciało się nie ugina, jak to jest typowe dla każdego biegacza.
Jaką prędkość rozwija struś podczas biegu
W ekstremalnych warunkach strusie mogą biegać z prędkością do 70 kilometrów na godzinę, co nie może zrobić każdy czworonożny ssak. Dla porównania: sportowcy-sprinterzy podczas zawodów biegowych pokonują zaledwie 30 kilometrów w podobnym czasie.
Przyjrzyjmy się bliżej, jak szybko te nielotne giganty potrafią chodzić i biegać..
Średni
W spokojnej atmosferze pierzaste stworzenie porusza się z prędkością 20-30 kilometrów na godzinę, a podczas biegu rozpędza się do 50 kilometrów. Zdaniem ekspertów jest to możliwe dzięki wyjątkowym cechom fizjologicznym tylnych i przednich kończyn olbrzymiego ptaka.
Zoologowie w ostatnim dziesięcioleciu zwracali dużą uwagę na budowę układu mięśniowo-szkieletowego strusi. Ich głównym zadaniem jest ujawnienie fenomenu strusia na tle ludzkiego ciała. Uważa się, że w ten sposób naukowcy będą mogli odkryć dodatkowy potencjał dla sportowców-biegaczy..
W przypadku niebezpieczeństwa
Kiedy drapieżnik zaczyna polować na strusia na dzikiej sawannie, ptak ucieka z prędkością 70–75 km / h. Oznacza to, że co sekundę pokonuje około 20 metrów. Charakterystyczne jest, że w biegu długość kroku strusia wzrasta do 7 m.
Badacze twierdzą, że ptaki te nie są szczególnie przerażające. Z odległości kilometra potrafią dostrzec potencjalne zagrożenie i na czas przed nim uciec. Ponadto strusie pomimo możliwości swoich sił nie lubią atakować agresorów, dlatego uciekając przed zagrożeniem wolą biec szybciej.
Maksymalna prędkość
Rekord świata został odnotowany, gdy przestraszony pierzasty ciężki biegał z prędkością 92 km / h. Jednocześnie jego potencjał energetyczny wystarczał na duży dystans.
Natura pozbawiła strusie możliwości szybowania po niebie, rekompensując tę wadę mocnymi nogami. Dziś te ptaki nie są już zaprzęgane do wozów jako siła pociągowa, ale są hodowane wyłącznie na mięso, jaja i puch..
