Najlepsze rasy mięsne świń ze zdjęciami i opisami

Hodowla świń to dochodowy biznes. Najbardziej opłacalne trzymanie zwierząt ras mięsnych, ponieważ dobrze się odżywiają i szybko przybierają na wadze, a większość wagi to mięso, a tłuszcz jest praktycznie nieobecny.

Hodowla świń ras mięsnych jest poszukiwaną, stale rozwijającą się gałęzią hodowli zwierząt w wielu regionach Rosji.

Najpopularniejsze rasy

Rasy świń przeznaczone do produkcji mięsa są hodowane w celu pozyskania mięsa. Dzięki wieloletniej selekcji przedstawiciele tych ras są genetycznie predysponowani do przyrostu masy mięśniowej. Warstwa tłuszczu u zwierząt jest niewielka. Od jednego osobnika otrzymujemy 70 - 80% mięsa i 20 - 30% smalcu.

Świnie mięsne mają pewne cechy zewnętrzne:

• wydłużony tułów-
• mała głowa-
• przód nadwozia jest znacznie mniejszy niż tył-
• potężne sacrum-
• masywne szynki.

Ponadto wszystkie rasy boczku mają jędrne, zaokrąglone boki..

1. Landrace - elita wśród odmian mięsnych. Pojawienie się rasy sięga początków XX wieku. Został wyhodowany w Danii przez skrzyżowanie lokalnych duńskich świń i dużego białego Brytyjczyka. Chude mięso z cienką warstwą tłuszczu ma doskonały smak.

Landrace ma wydłużone, przewrócone ciało, gęste, mięsiste szynki. Na grubej szyi osadzona jest mała okrągła głowa z wydłużonymi uszami opadającymi na oczy. Tył bez ugięcia, wydłużony. Włosie jest lekkie, miękkie w dotyku, rzadkie.

Świnie tej rasy są uważane za jedne z największych. Dorosły samiec może dorastać do 2 m długości przy obwodzie klatki piersiowej 1,5-1,6 m, a waga dochodzi do 310 kg. Świnia dorasta do 1,5 m długości i waży do 200 - 240 kg.

Locha zwykle rodzi jednorazowo 10 prosiąt, w rzadkich przypadkach miot może osiągnąć 13 młodych. Młody wzrost szybko rośnie. W wieku 2 miesięcy prosięta ważą około 20 kg, a po sześciu miesiącach około 100 kg.

Landrace to jedna z najlepszych ras w swojej kategorii, ale należy pamiętać o kilku rzeczach. W ciepłym sezonie świniom należy zapewnić chodzenie po pastwisku porośniętym soczystą trawą, a zimą osadzać w izolowanym chlewie. Jeśli temperatura nie jest wystarczająco komfortowa, zwierzęta słabo przybierają na wadze, a poza tym będą miały więcej ścierniska. Ponadto świnie potrzebują dobrego pożywienia, w tym świeżych ziół, warzyw, mieszanek paszowych, kiszonki, mączki kostnej, zboża.

Niewątpliwym atutem rasy jest jej płodność, szybki wzrost i spokojny charakter. Zawartość mięsa jest o 3-5% wyższa niż u większości ras boczku. Za wady uważa się wymaganie od jedzenia i warunków życia, a także pewną nerwowość, podatność na stres.

1. Urzhumskaya - rasa, która powstała w wyniku pracy hodowców domowych. Jego wygląd sięga lat 60-tych XX wieku. Został nazwany na cześć miasta Urzhum w regionie Kirov. W wyniku wielokrotnego krzyżowania dużych knurów białych z samicami miejscowych świń uszatych powstała rasa przeznaczona głównie do hodowli w regionach centralnych, dlatego obecnie świnie Urzhum są rozprowadzane głównie w europejskiej części Rosji.

Przedstawiciele rasy mają wydłużone ciało, mocny masywny szkielet. Grzbiet prosty, brzuch duży, okrągły, kończyny mocne, krótkie. Średnia głowa z dużymi, mocnymi, lekko odstającymi uszami. Włosie jest wydłużone, gęste, białe. Dzik osiąga 1,8 m długości przy masie ok. 320 - 340 kg, świnia - 1,7 m, o masie 230 - 240 kg.

Rasa wyróżnia się wysoką produktywnością. W macicy na poród rodzi się 12-13 prosiąt, a śmiertelność młodych dąży do zera. Po sześciu miesiącach przy dobrej opiece i karmieniu dzieci ważą do 100 kg.

Zalety rasy to bezpretensjonalna pielęgnacja, dobra zdolność przystosowania się do niskich temperatur, a także trzymanie się pastwisk. Świnki Urzhum są doskonałymi matkami, są spokojne, przywiązują dużą wagę do prosiąt. Wysokiej jakości mięso. Główną wadą tej rasy jest to, że jest dość wymagająca pod względem odżywiania. Poza tym istnieje kilka skarg dotyczących wyglądu zewnętrznego - świnie mają obwisły zad i wysklepiony grzbiet.

1. Duroc - rasę uzyskaną ze skrzyżowania dzika rasy Berkshire z czerwoną świnką morską. Praca hodowlana trwała ponad rok; Durocsy zostały oficjalnie zarejestrowane w Stanach Zjednoczonych pod koniec XIX wieku. Zewnętrzną różnicą między rasą jest kolor włosia: jest jasny, brązowy z czerwonym odcieniem. Początkowo Duroc był uważany za rasę tłustą, ale po wielokrotnych krzyżowaniach ze świniami mięsnymi został sklasyfikowany jako uniwersalny trend.

Osobniki są duże, długość ciała dzika może dochodzić do 2 m, a waga w wieku dorosłym to 300 - 360 kg. Maciory są niewiele mniejsze od knurów. Budowa mocna, kończyny dość długie, nogi gęste, obszerne. Okrągła, średniej wielkości głowa z wydłużonymi uszami, opadającymi do przodu, zakrywającymi oczy.

Do porodu locha przynosi 9 - 11 dzieci o wadze 1,2 - 1,4 kg. W wieku 6 miesięcy prosięta zjadają do 170 kg. Świnie Duroc są bardzo wymagające pod względem warunków utrzymania i żywienia. Potrzebują przestrzeni, ciepłej, wygodnej obudowy. Pasza powinna być kompletna, bogata w białko. W przeciwnym razie jakość mięsa spada.

Atuty rasy to doskonały smak mięsa, szybki wzrost młodych zwierząt, aktywność i spokojne usposobienie. Wady - podatność na niektóre choroby, wymagająca opieka i karmienie.

1. Pietrain To rasa z Belgii. Prace nad nim trwają już ponad dwadzieścia lat. Jako podstawę przyjęto kilka ras, w szczególności Berkshire i dużą białą. Świnie rasy Pietrain są często używane w celu poprawy jakości mięsa innych ras..

Świnie rasy Pietrain to duże zwierzęta o muskularnym, szerokim ciele. Mała głowa z odstającymi średniej wielkości uszami. Włosie jest jasne z szarymi lub czarnymi plamkami. Waga dorosłego dzika wynosi 250 - 270 kg, świni - 170 - 200 kg. Samice rodzą mały miot (średnio 7 dzieci) iz trudem karmią je z powodu niewystarczającej ilości mleka. Prosięta przybierają na wadze do 100 kg w ciągu 7 miesięcy.

Ze względu na niski procent tłuszczu przedstawiciele rasy nie tolerują niskich temperatur i ciepła. Potrzebują przez cały rok specjalnie wyposażonej chlewni. Ze względu na szybki metabolizm świnie są bardzo wybredne w wyborze pokarmu..

Zaletami rasy jest wysoka wydajność mięsa (do 70%), niewielki procent tłuszczu, odporność na szereg chorób wirusowych. Ale ze względu na selektywne krzyżowanie zwierząt, które są krewnymi, rasa ma wiele wad. Wśród nich niewielki przyrost młodych zwierząt w ciągu doby, surowość do warunków przetrzymywania, niska płodność, niska jakość mięsa, podatność na stres.

1. Estońska rasa boczku świnie hodowane w Związku Radzieckim. Jako podstawę przyjęto landrass i białe niemieckie świnie. Rasa została zarejestrowana w 1961 roku.

Na zewnątrz estońska biel wygląda jak duża biała świnia. Budowa ciała jest masywna. Grzbiet szeroki, nogi krótkie, proste, nogi grube, zaokrąglone. Mała głowa. Na różowej skórze wyrasta białe włosie.

Średnia waga dorosłej świni wynosi 200 - 210 kg, a knura - 300 kg. Locha rodzi jednorazowo 11-12 prosiąt, wskaźnik przeżywalności noworodków jest bardzo wysoki. Przyrost młodych zwierząt dziennie sięga 700 - 750 g. Rasa estońska wyróżnia się wszystkożernością i bezpretensjonalnością w żywieniu. Jeśli zwierzęta są trzymane na pastwisku, otrzymują własne pożywienie.

Zalety rasy to łatwość pielęgnacji, wytrzymałość i produktywność, zdrowe i silne potomstwo. Wady to luźna, wisząca kość krzyżowa. Ale ta wada zewnętrzna nie ma wpływu na jakość produktu..

1. Wietnamska świnia wieprzowa - rasa znana na całym świecie z najlepszych wskaźników wydajności wśród innych rodzajów produkcji mięsnej. Mięso i smalec wieprzowej wieprzowiny słusznie nazywa się przysmakiem. Rasa pochodzi z Azji; do Europy i Kanady sprowadzono ją z Wietnamu pod koniec XX wieku. Eksperci wciąż dużo uwagi poświęcają pracom nad udoskonaleniem rasy, starając się zwiększyć procent masy mięśniowej..

Świnie brzuchaty są na zewnątrz dość zwarte, średnia waga jest niewielka, około 150 kg u dzików i 100 kg u matek. Szerokie ciało, średniej wielkości głowa z odwróconą łatą. Włosie jest czarne, ale są jaśniejsze odcienie od czekoladowego do kasztanowego.

Główną różnicą jest niesamowita płodność i wczesne dojrzewanie. Samice osiągają dojrzałość płciową do 4 miesięcy, knury - do 6 lat. Jedna locha rodząca rodzi do 15 młodych, które sama karmi. Świnia wietnamska może prosić dwa razy w roku.

Zwierzęta są bardzo zadbane, zrównoważone, zadowolone z siebie i posłuszne. Rasa toleruje zarówno zimny, jak i gorący, wilgotny klimat. Aż 80% diety składa się z paszy roślinnej, a świnie dobrze się pasą.

Rasa ma wiele zalet: łagodną naturę, silną odporność, liczne potomstwo, doskonałą wydajność mięsną (do 85%), czystość, wysoki smak produktów, łatwość pielęgnacji i karmienia. Główną wadą jest predyspozycja do szybkiego przyrostu masy ciała.

1. Hampshire - jedna z najpopularniejszych ras na świecie. Pochodzi z British Hampshire, ale jest zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych. Szeroko rozpowszechniony w krajach europejskich.

Przedstawicielami rasy są zwierzęta o wydłużonym ciele, szerokim i prostym grzbiecie. Krótkie, mocne kończyny, mała głowa z prostymi uszami. Kolor czarny, na wysokości przednich nóg i klatki piersiowej szeroki jasny pas.

Dorosły dzik waży 300 - 330 kg, samica około 240 kg. Maciory są mało plenne, przy jednym porodzie przynoszą 6 - 8 prosiąt. Niemowlęta rosną powoli, przybierając na wadze do 8 miesięcy. Hampshire jest często wykorzystywane do prac hodowlanych. Świnie są bezpretensjonalne, szybko dostosowują się do różnych warunków.

Wśród zalet rasy jest wysoka odporność na większość chorób, wytrzymałość, duży procent wysokiej jakości mięsa. Wady - bezpłodność, lęk, nerwowość.

Kryteria wyboru

Wybierając rasę mięsną, należy zwrócić uwagę nie tylko na wagę zwierzęcia, ale także na inne wskaźniki.

• wiek - dwumiesięczne prosięta pozyskiwane są na rzeź, młodsze osobniki nadal potrzebują mleka matki i mogą sprawiać wiele kłopotów-
• wygląd - świnia powinna być mobilna, aktywna, wyglądać na zadbaną-
• wczesna dojrzałość - im wyższy wskaźnik, tym szybciej locha osiągnie dojrzałość płciową i będzie mogła urodzić potomstwo-
• odporność na choroby - czasami świnie czystej krwi mają bardzo słabą odporność, w takim przypadku hodowla będzie obarczona wieloma trudnościami-
• hodowla - najlepiej wybierać zwierzęta ras domowych, które są lepiej przystosowane do warunków klimatycznych określonych regionów.

Innym ważnym czynnikiem jest rentowność. Warto wybierać rasy, które nie wymagają drogiej paszy, specjalnych kosztów utrzymania. Lepiej jest wybierać świnie, które można wypasać, dzięki czemu koszty paszy zostaną znacznie zmniejszone.

Wniosek

Wiedząc, jakie są rasy świń, rolnik będzie mógł wybrać najlepszą do swoich potrzeb i możliwości. We współczesnym świecie rasy mięsne zyskują coraz większą popularność, ponieważ zdrowe mięso jest cenione bardziej niż tłuszcz i tłuszcz. Zatem największą korzyścią dla gospodarstwa będzie uprawa świń na boczku..