Popularne rasy świń domowych

Na świecie, zgodnie z kierunkiem produktywności, świnie domowe dzielą się na 3 rodzaje: mięsne (boczek), tłuste, tłuste. Hodowcy wyhodowali około 100 ras świń. Jeśli szukasz tego, co najlepsze, przedstawimy Ci je w tym artykule..

Rasy mięsne

Jak już wynika z nazwy gatunku, przypisane do niego rasy są hodowane na mięso.. To ich przedstawiciele mają najbardziej pożywne i smaczne mięso, prezentowane w największych ilościach. Z wyglądu różnią się od innych wydłużonym ciałem i płytkim mostkiem. Mają masywne szynki, a przód jest znacznie mniejszy niż tył. U różnych ras jedna osoba może wyprodukować od 58 do 80% mięsa i od 21 do 32% tłuszczu..

Wybraliśmy dla Ciebie opis 11 najpopularniejszych ras mięsnych.

Landrace

Świnie rasy Landrace otrzymane na początku ubiegłego wieku dzięki staraniom hodowców z Danii, który skrzyżował duńską świnię z angielskim białym. W rezultacie pojawił się parzystokopytny o silnej budowie ciała, z ciałem podatnym na wydłużenie, prostym grzbiecie, wąskim mostku, małej głowie spoczywającej na grubej szyi i średniej długości kończynach. Charakterystyczną cechą rasy Landrace są duże, długie uszy, które wiszą nad oczami. Ich skóra jest cienka z różowym odcieniem, wyrasta na niej białe cienkie włosie.

Samce mają około 2 m długości i wagę 280-300 kg, samice około 1,6 m długości i 200-220 kg wagi. Jednak pomimo imponujących rozmiarów i wagi, te rasowe świnie są dość aktywne i charakteryzują się dobrodusznym usposobieniem..

Rozmnażanie zwierząt jest najczęściej wykonywane przez specjalistów, jednak jeśli zapewnione zostaną niezbędne warunki, krycie i poród można wykonać w domu. Dopuszczalna liczba krycia dla knura to 30 w roku, dla młodych osobników do 15. W przypadku pomyślnego krycia potomstwo rodzi się 114 dnia. Macica rasy Landrace jest bardzo płodna - jednorazowo może wyprodukować więcej niż 10 prosiąt.

Główną zaletą świń Landrace jest to znaczy, że zawierają 2-5% więcej mięsa niż inne rasy. Przechowują niewielką ilość tłuszczu. Ponadto młode zwierzęta wyróżnia szybki wzrost - po 2 miesiącach niemowlęta ważą już około 20 kg, aw najbardziej aktywnych okresach wzrostu zyskują 700 g dziennie. Każdy knur waży 100 kg zaledwie 6 miesięcy po urodzeniu.

Wśród niedociągnięć - świnie rasowe mają słabe kończyny tylne, dlatego merdają grzbietem podczas chodzenia i biegania. Dlatego zazwyczaj wolą krzyżować tę rasę we wszystkich krajach świata z innymi lokalnymi dzikami czystej krwi, aby uzyskać silniejsze osobniki..

Duroc

Knury Duroc pojawiły się pod koniec XIX wieku. Aby je zdobyć, skrzyżowano czerwoną świnię gwinejską i świnię z Berkshire. Zarejestrowana rasa w USA. Jego przedstawiciele są dużych rozmiarów: Długość ciała zarówno samców, jak i samic wynosi około 1,8 m, waga - 300 kg. Mają mocną budowę, średnią głowę, długie uszy zwisające z czoła, łukowate plecy, wysokie, mocne kończyny. Uderzającą charakterystyczną cechą świń Duroc jest kolor: mają czerwony.

Do celów hodowlanych hodowla parzystokopytnych jest niepraktyczna, ponieważ królowe nie są zbyt płodne. W przemyśle używa się dwóch knurów do pokrycia jednej samicy. W przypadku skojarzenia z innymi rasami dobre hybrydy wychodzą z doskonałą produktywnością i wytrzymałością..

Zalety świń Duroc obejmują:

• zawartość w jednej osobie od 58 do 70% mięsa wysokiej jakości;
• wczesna dojrzałość - prosięta są w stanie przytyć 700-900 g dziennie, a po dwóch miesiącach ich ciało waży 190 kg;
• wytrzymałość;
• zdolność przystosowania się do chodzenia po pastwiskach;
• spokojny, dobroduszny charakter.

Wśród wad są następujące cechy:

• niska płodność loch - średnio 8 prosiąt w miocie;
• skłonność do zachorowań na zanikowy nieżyt nosa;
• wybiórczość żywieniowa - niezbędna jest żywność zawierająca białka, dlatego tucz takich dzików jest dość drogi.

Estoński boczek

Świnie te powstały na bazie rasy fińskiej, dużej białej i rasy landrace. Wysiłki hodowców doprowadziły do ​​pojawienia się zwierząt o wydłużonym ciele, silnej sylwetce, średniej głowie, mocnych krótkich nogach. Uszy są duże, wiszą nad oczami. Kolor jest biały z różowawym odcieniem.

Dojrzałe knury charakteryzują się długością ciała do 1,85 mi wadze 300 kg. Dojrzałe samice mają długość ciała 1,65 mi wagę 260 kg. Tusza zawiera do 65% mięsa.

Estońskie boczki są hodowane na mięso, sprzedaż młodych rodowodowych i krzyżowanie z innymi świniami czystej krwi. To ostatnie jest możliwe dzięki temu, że królowe są płodne i są dobrymi matkami, a to znacząco wpływa na przeżywalność potomstwa. Prosięta zyskują 700-750 g dziennie.

Wolą rozmnażać te osobniki pełnej krwi, ponieważ mają smaczne, delikatne i strukturalnie dobre mięso, są przystosowane do chodzenia po pastwiskach, mają wysoki współczynnik płodności, dobrą konserwację i wczesną dojrzałość młodych zwierząt, nieodłącznie związane są z bezpretensjonalnym karmieniem.

Te świnie mają kilka wad. Obejmują one braki w budowie ciała. - obecność luźnej i zwisającej kości krzyżowej, a także osłabienie obsługi nóg.

Berkshire

Brytyjczycy dostali rasę Berkshire. Krzyżowali duże świnie angielskie i chińskie. Ci rasowi przedstawiciele odziedziczyli po swoich przodkach silną budowę ciała o dobrych proporcjach, szeroką i głęboką klatkę piersiową, proste plecy, przeciętną głowę, małe, stojące uszy z lekkim pochyleniem do przodu. Ich kolor jest czarny z białymi plamami na nogach, pysku i ogonie. Jeśli porównasz knury Berkshire z innymi rasami, ich budowa jest bardzo harmonijna i dostojna.

Dorosłe samce ważą 220-250 kg, samice 180-220 kg. Ich mięso jest doskonałej jakości. Do 88% mięsa wydostaje się z tuszy.

Przedstawicieli opisywanej rasy nie można nazwać wielokrotnymi - średnio rodzą 8-9 dzieci. Jednak prosięta dojrzewają dość wcześnie - do szóstego miesiąca życia ważą około 100 kg, a dobowy przyrost sięga 670-750 g.

Niewątpliwe zalety knurów Berkshire to:

• doskonała proporcja mięsa i tłuszczu;
• doskonała jakość produktów mięsnych, zwłaszcza u młodych osobników;
• wysoka śmiertelna moc;
• możliwość wypasu pastwiskowego;
• wybredność i jedzenie.

Wady Berkshires można uznać za niepłodność samic, co sprawia, że ​​nieopłacalne jest trzymanie ich w celu sprzedaży prosiąt - a także kończyny oznaczone literą „X”.

Litewski biały

Rejestracja litewskiej białej świni została przeprowadzona na Litwie na początku XX wieku. Te duże, mocne parzystokopytne charakteryzują się wydłużonym ciałem o długości 175 cm (u loch - 155 cm) i średniej wielkości głową umiejscowioną na średniej długości i grubości szyi. Ich uszy są małe i, w przeciwieństwie do większości ras boczku, nie wiszą nad oczami. Ich grzbiety są proste, szerokie, lekko wysklepione. Kończyny ustawione prawidłowo i średniej długości. Włosie w kolorze białym.

Dorosłe samce ważą 330 kg, samice 260 kg. Prosięta w wieku sześciu miesięcy ważą około 100 kg. Ich dzienny wzrost sięga 750 g.

Lochy są uważane za płodne, ponieważ jednocześnie może rodzić 12 lub więcej niemowląt.

Aby poprawić jakość produktów mięsnych, litewskie białe świnie są często hodowane do rasy Landrace. Jednocześnie średni dzienny przyrost masy mieszańców wzrasta o 8-10%, a koszty paszy zmniejszają się o 0,35-1,45 jednostek paszy.

Wydajność mięsna zwierząt tej rasy wynosi 55%, tłuszczu - 3,6%.

Zaletami litewskiej białej świni są dobre cechy reprodukcyjne, wysokiej jakości mięso, zwłaszcza u mieszańców. Wśród niedociągnięć wady danych zewnętrznych to zwiotczenie kości krzyżowej, słabe śródręcza, obecność przechwycenia w okolicy łopatek.

Pietrain

Belgijskie świnie rasy Pietrain uzyskuje się poprzez krzyżowanie lokalnych świń, dużych ras białych, Berkshire i Yorkshire. Są dobrze zbudowane, o dużym, muskularnym ciele. Głowa nie jest duża. Uszy są małe i wystające. Ich kolor ciała jest cętkowany.

Dziki przybierają na wadze do 250 kg, samice - do 230 kg.

Pietrain ma więcej wad niż zalet. Dlatego najczęściej wykorzystuje się je do otrzymywania mieszańców poprawiających jakość mięsa..

Zalety rasy:

• dobry uzysk mięsa - do 70%;
• nie otyły.

Niedogodności:

• niska płodność loch - średnio 8 osobników;
• nieznaczny dzienny przyrost masy ciała prosiąt - 500-550 g;
• zły stan zdrowia i predyspozycje do stresu;
• dokładność karmienia;
• mięso niskiej jakości;
• słaba tolerancja na niskie i wysokie temperatury.

Lacombe

Świnie Lacombe pochodzą z Kanady, gdzie nadal są popularne wśród rolników.. Stawiając sobie za cel uzyskanie zwierząt o dobrej budowie i cechach mięsnych, a także dostatecznie płodnych, hodowcy w pełni je zrealizowali..

Średnia waga knurów Lacombe wynosi 272 kg, samice - 222 kg. Zwierzęta są średniej wielkości, mają wydłużone ciało, małą głowę, duże uszy i krótkie nogi zwisające przy oczach. Flegmatyczny z temperamentu, bezpretensjonalny w opiece.

Rolnicy uwielbiają tę rasę za takie pozytywne cechy, jak:

• wielość macior;
• dobry wzrost młodych zwierząt;
• spokojne usposobienie;
• odporność na stres;
• jednorodność tuszy;
• odporność na nieżyt nosa.

Hampshire

Nazwa parzystokopytnych pochodzi od angielskiej prowincji, w której były hodowane - Hampshire. Jednak otrzymali oficjalne uznanie w Stanach Zjednoczonych..

Samce ważą 300-320 kg, samice 230-250 kg. Mają wydłużone ciało, proste, szerokie plecy, małą głowę i uszy, krótkie kończyny. Łatwo rozpoznawalne po kolorze - mają czarny z białym paskiem w górnej części ciała.

Wad tej rasy jest prawie tyle samo, co zalet. Preferuje się hodowlę do krzyżowania z innymi dzikami rodowodowymi w celu poprawy jakości mięsa, ponieważ „Hampshire” ma cienką warstwę tłuszczu, a także w celu uzyskania wczesnego potomstwa..

mite świnie charakteryzują się wytrzymałością, stabilny układ odpornościowy i wydajność, dobry przyrost masy ciała i dobrze rozwinięty instynkt macierzyński. Jednocześnie są bardzo płochliwe, podatne na stres, bezpłodne (6-8 prosiąt w jednym miocie).

Urzhumskaya

Świnie Urzhum zostały wyhodowane i rozpoznane w połowie ubiegłego wieku w Rosji. Są to duże, silne parzystokopytne z masywnym szkieletem. Mają lekko wyglądający przód i długą środkową część. Długość ciała dzika jest zwarta - 180 cm, macica - 170 cm Głowa mała, uszy ciężkie, wiszące nad oczami. Grzbiet prosty, brzuch duży, zwisający. Kończyny są mocne, potężne. Skórka pokryta białym włosiem.

Dorosły samiec przybiera 350 kg, a samica 100 kg mniej.

Funkcje rozrodcze i instynkt macierzyński są dobrze rozwinięte u świń rasy Urzhum. Macica jest mnoga - w jednym miocie rodzi się średnio od 11 do 13 prosiąt. Dzienny przyrost masy ciała młodych zwierząt wynosi około 720 g. Poziom produktywności tych zwierząt to 53-55% mięsa i 35-36% tłuszczu. Warstwa boczku wynosi ok. 2,5 cm Mięso charakteryzuje się doskonałymi właściwościami, nadającymi się do wyrobu boczku.

Hodowcy wolą hodować tę rasę ze względu na:

• wysokiej jakości mięso;
• możliwości wypasu na pastwisku;
• niewymagająca opieka;
• odporność na mróz i, odpowiednio, możliwość uprawy w regionach północnych;
• spokojne usposobienie;
• dobrze rozwinięty instynkt macierzyński u kobiet.

Wszystkie powyższe zalety pokrywają się z kilkoma wadami rasy: wysklepiony grzbiet, opadająca kość krzyżowa, niska grubość tłuszczu pod skórą.

Tamworth

Jedna z najstarszych ras na świecie, pozyskana w Anglii. Jego przedstawiciele charakteryzują się silnym ciałem, dobrze rozwiniętym układem kostnym i wyraźnymi mięśniami, długim ciałem. Ich głowa jest niewielka, osadzona na grubej, wydłużonej szyi. Uszy są duże i stojące. Kończyny są potężne. Ciało pokryte jest wełną w różnych odcieniach.

Płodność samic jest niska - 6-10 prosiąt. Młode zwierzęta rosną dobrze - ważą 100 kg w wieku od siedmiu do ośmiu miesięcy.

Wśród plusów świń Tamworth:

• przyjazna i spokojna przyroda;
• wytrzymałość;
• zdolność przystosowania się do niskich temperatur;
• wybredny w kwestii jedzenia;
• doskonałej jakości mięso;
• wyraźny instynkt macierzyński u loch.

Kotlarz

Knury z gatunku Mangal są zewnętrznie podobne do swoich przodków - dzikie świnie i węgierska mangalica. Można je rozpoznać po ich długich, kręconych włosach, z tyłu stoi na końcu, przez co przypomina dzikich przodków. To ona pozwala im przetrwać w surowym klimacie. Są to duże, masywne zwierzęta o dużych brzuchach, prostych grzbietach i krótkich kończynach. Kolor może być inny. Małe prosięta mają na plecach paski.

Dorosłe osobniki ważą 250-300 kg (dziki), 160-200 kg (lochy). Rekordziści, którzy osiągnęli masę pół tony.

Główną zaletą knurów rasy Mangal jest mięso o doskonałej jakości i smaku. Nie są wybredne w pielęgnacji i karmieniu, wyróżniają się wczesną dojrzałością, wytrzymałością, zdolnością przystosowania się do mroźnych temperatur..

Kilka wad. Wśród nich są niskie tempo wzrostu u młodego pokolenia (w wieku sześciu miesięcy przybiera tylko 70 kg), niska płodność samic (8-10 prosiąt), wysoki koszt, rzadkie.

Rasy mięsne

Przedstawiciele gatunków mięsnych lub uniwersalnych charakteryzują się szybkim przyrostem żywej wagi i tkanki tłuszczowej. Jeden osobnik tego gatunku może wyprodukować od 53 do 65% mięsa i od 29 do 37% tłuszczu.

Duży biały

Duża biała świnia pojawiła się na dworze hodowców bydła pod koniec XIX wieku w Anglii. Zgodnie z nazwą charakteryzuje się potężnymi formami - Ma szerokie plecy i klatkę piersiową, duży tył, duże szynki. Głowa i uszy są małe. Nogi są krótkie. Brzuch jest podciągnięty. Delikatna skórka pokryta białym włosiem.

Duże białe samce ważą 340 kg, samice 230. Młode pędy szybko przybierają na wadze - 600-900 g dziennie. Rocznie może ważyć około 200 kg.

Wydajność mięsna tej rasy wynosi 82%. Korzyści obejmują również:

• dobra wytrzymałość;
• spokojne usposobienie;
• płodność (10-12 prosiąt w miocie);
• mało wymagająca opieka i karmienie;
• wysoka wczesna dojrzałość.

Niestety te knury mają też sporo wad.. Pomiędzy nimi:

• skłonność do nadmiernego tycia, otyłość;
• słabe czołgi;
• opadające sacrum;
• latem na otwartym słońcu skóra cierpi z powodu oparzeń.

Ukraiński step biały

Rasa została stworzona z myślą o dobrej adaptacji do klimatu południowej Ukrainy. Miejscowe osobniki zostały wyhodowane z dużymi białymi dzikami i otrzymały ukraińskiego białego dzika stepowego o imieniu Askaniy I. Dziś osobniki należące do tej rasy charakteryzują się mocnymi kośćmi, średniej wielkości główkami, dużymi uszami skierowanymi w stronę oczu, mocnymi kończynami, gęstą skórą i gęstym białym włosiem..

Waga knurów wynosi 300-340 kg, świń - 210-230 kg. Świnie są płodne - przynoszą 10-12 dzieci. Potomstwo aktywnie przybiera na wadze - 100 kg w 192 dni. Dzienny przyrost masy ciała wynosi 700 g.

Produktywność tego żywca można ocenić na podstawie następujących danych: wydajność uboju - 80-84%, wydajność mięsa - 53-54%, wydajność tłuszczu - 35-36%.

Zalety:

• zdolność przystosowania się do gorących i suchych warunków klimatycznych;
• wytrzymałość;
• mało wymagający dla pożywienia i warunków życia.

Niedogodności:

• częsta obecność otyłości;
• opadające sacrum.

Ukraiński step cętkowany

Wygląda jak masywne zwierzę z szerokim mostkiem, strefą grzbietową i lędźwiową, średniej wielkości głową, dużymi uszami, które praktycznie zakrywają oczy i dobrze rozwiniętymi szynkami. Kolor - cętkowany.

Samce ważyły ​​270-310 kg, samice są znacznie mniejsze - 190-230 kg. Te ostatnie charakteryzują się wysoką płodnością - jednorazowo mogą urodzić nawet 14 młodych. Przyrost masy ciała niemowląt wynosi 600-700 g. Ich procentową wagę ustala się 6-7 miesięcy po urodzeniu.

Popularność ukraińskiej świni dziobowatej stepowej tłumaczy się następującymi zaletami:

• zdolność do życia i rozmnażania się w gorących, suchych warunkach;
• wytrzymałość;
• zdolność samic do urodzenia ponad 12 prosiąt jednocześnie;
• dobrze rozwinięte matczyne uczucia w macicy;
• zrównoważony charakter.

Kemerowo

Rasa została zatwierdzona w 1960 roku w Rosji. W jego powstanie zaangażowanych było wiele innych ras.. Powstałe osobniki wyróżniają się dużym ciałem o prawidłowych proporcjach, średnią głową, małymi wyprostowanymi uszami, szerokim grzbietem, mocnymi kończynami, czarnym kolorem z małymi białymi plamkami.

Dziki ważą 330-350 kg, świnie - 100 kg mniej. Macica rodzi 10-11 prosiąt. Młode osobniki charakteryzują się wczesną dojrzałością - po 6 miesiącach ważą 100 kg. Przyrost masy ciała dziennie może osiągnąć 750 g.

Mięso świń kemerowskich od 55 do 60%.

Te osobniki rodowodowe mogą przetrwać w ostrym klimacie kontynentalnym, są bardzo odporne i charakteryzują się wysokim stopniem przetrwania. Są wybredni, jeśli chodzi o jedzenie i słabo reagują na nieodpowiednie diety..

Północno-kaukaska

Rasa północnokaukaska została zatwierdzona w połowie ubiegłego wieku w Rosji. Jego przedstawiciele to silne, dobrze zbudowane zwierzęta. Mają średnią głowę, odstające uszy, szeroką klatkę piersiową, mocne kończyny, czarno-biały kolor.

Dorosłe knury ważą 310-350 kg, świnie 230-250 kg. Te ostatnie rodzą do 12 prosiąt. Młody wzrost rośnie szybko, osiągając 100 kg w wieku od sześciu do siedmiu miesięcy. Dodaj 700-750 g na uderzenia.

Zwierzęta dobrze znoszą przymrozki, pasą się na pastwiskach, są wszystkożerne, normalnie reagują na każdą karmę, odznaczają się wytrzymałością i odpornością na charakterystyczne dolegliwości. Cienki szkielet jest jedyną wadą dzików rasy północno-kaukaskiej.

Livenskaya

Od początku XIX wieku twórcy świń Livens pracowali nad tym, aby były duże, mocne, z masywnym układem kostnym. Ich ciała są wydłużone, szerokie, około 175 cm długości (samice - 165 cm). Głowa jest skrócona. Uszy są duże, zwisające do przodu. Plecy u niektórych osób mają kształt łuku. Nogi ustawione prawidłowo, mocne. Większość zwierząt ma białe włosie z szarymi plamami. Jednak jest też czarna, ruda z wariacjami.

Przy odpowiedniej pielęgnacji i racjonalnym żywieniu dorosły samiec przybiera 310-320 kg, samica 230-240 kg. Zawartość mięsa w tuszy kształtuje się na poziomie 50-55%. Samice dobrze się rozmnażają - zwykle 10-11 młodych na raz. Dzieci rosną szybko, zyskując 700-750 g dziennie, przez 6-7 miesięcy ważą centra.

Wśród zalet świń libańskich są:

• możliwość wypasu na pastwiskach;
• wybredny w kwestii jedzenia;
• wytrzymałość;
• spokojny charakter.

Murom

Artiodactyl, wyhodowany przez rosyjskich hodowców, charakteryzuje się mocną budową ciała o prawidłowych proporcjach, prostym grzbiecie, małą głową, dużymi uszami zwisającymi do przodu, wydatnymi szynkami. Ich włosie jest miękkie, białe..

Zwierzęta są bardzo wydajne. Dziki ważą 330 kg, królowe - 250 kg. W jednym porodzie rodzi się 10-12 dzieci. Potomstwo szybko przybiera na wadze, 700-750 dziennie, osiągając centra w ciągu sześciu miesięcy.

Mięso z tusz to 60-65%, smalec - 25-30%. Mięso nadaje się do produkcji boczku.

Plusy rasy:

• wczesna dojrzałość młodego pokolenia;
• proliferacja samic;
• silna konstytucja;
• możliwość żywienia na pastwiskach;
• spokojne usposobienie.

Syberyjska północna

Inną popularną rasą uniwersalną jest syberyjska północ. Jak sama nazwa wskazuje, zwierzęta te są przystosowane do życia w surowym klimacie. Ich rozmiary są małe - u knurów długość ciała do 185 cm, u matek do 165 cm. Waga - odpowiednio 360 i 250 kg. Ciało jest dobrze zbudowane. Głowa jest mała. Uszy stojące. Nogi są krótkie, ale mocne, z dobrze zarysowanymi szynkami. Włosie jest długie, białe. Podszycie jest grube, co chroni zwierzę przed mrozem.

Wydajność mięsa wynosi 55%. Samice dają 10-12 młodych, których przyrost masy wynosi 700-750 g.

Zalety północnych świń syberyjskich:

• są odporne;
• mieć spokojny charakter;
• doskonale toleruje mroźne temperatury;
• kobiety mają dobrze rozwinięte uczucia macierzyńskie.

Rasy tłuste

Przedstawiciele ras łojowych mają szerokie i głębokie ciało, przednia część jest nieco większa niż tylna. Jeden osobnik z gatunku tłustego może zawierać od 40 do 45% tłuszczu i około 53% mięsa..

Duży czarny

Pochodzący z Anglii, który pojawił się ponad dwa wieki temu. W celu jego powstania skrzyżowano 3 rasy: lokalną uszatą, chińską czarną i neapolitańską. W rezultacie powstało zwierzę o odpowiednich proporcjach, dość mocnym ciele, małej głowie, dużych opadających uszach, głębokim mostku, mocnych wyprostowanych nogach.

Produktywność dużych czarnych świń może zadziwić. Dorosłe samce przybierają na wadze do 400 kg, samice do 300. Wydajność delikatnego i pysznego mięsa wynosi 52%, smalcu - 41%.

Zalety rasy nie kończą się na tym, ponieważ macica wyróżnia się wysoką płodnością - 12 młodych na poród. Niemowlęta mają doskonały dzienny przyrost - 700 g.

Ale praktycznie nie ma żadnych niedociągnięć. Należą do nich liczne fałdy na skórze i opadające plecy..

Mirgorodskaya

Świnka mirgorodska została wyodrębniona w 1940 r. I od tego czasu konsekwentnie wpisuje się na listy najpopularniejszych gatunków tłustych. Ma potężne ciało, mocny grzbiet, średnią głowę, małe, stojące uszy, mocne nogi. Kolor - czarno-biały.

Dojrzałe samce przybierają 300 kg, kobiety o 100 kg mniej. Płodność samic wynosi 10 prosiąt, co jest uważane za dobry wskaźnik. Są bardzo przywiązani do dzieci i są odpowiedzialnymi matkami. Niemowlęta aktywnie się rozwijają, dodając około 700 g wagi dziennie.

Główną zaletą świń Mirgorod jest ich smalec, uznawany za punkt odniesienia, ponieważ ma szerokość 4,5 cm i doskonały smak. Ale wydajność mięsa jest raczej skromna.

Dlatego wybierając rasę świń, należy wziąć pod uwagę fakt, w jakim celu chcesz ją zatrzymać. Wśród ras mięsnych, mięsożernych i tłustych jest wiele godnych okazów, których hodowla może zarówno pomóc w budowaniu udanego biznesu, jak i zadowolić krewnych wysokiej jakości mięsem i smalcem. Przed zakupem tej lub innej rasy należy zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi jej zawartości.

Recenzje internautów