Wybierając dla siebie gęsi rasy tula
Gęsi to druga co do wielkości grupa drobiu. Na świecie istnieje ponad 3000 ras tego ptaka. Wszystkie rasy są podzielone:
- puchaty;
- mięso;
- tłuszczowy.
Do produkcji puchu gęsiego uprawia się rasy puchate. Służy do wypełniania kurtek, poduszek i koców..
Tłuszcz gęsi, pozyskiwany z ras tłustych, to jeden z najcenniejszych leków stosowanych na odmrożenia. Ponadto hoduje się tłuste gęsi na dużą wątrobę.
Gęsi mięsne dorastają do 14 kg żywej wagi. Największe są ptaki rasy „Tula”. W południowych regionach Rosji nazywana jest rasą „walczącą”.
Historia rasy „Walczącej”
Największa „walcząca” rasa gęsi jest uważana za najstarszą. Została wyhodowana w 1814 roku w celach sportowych w mieście Tula. Kupcy z Tula i zamożni mieszczanie regularnie organizowali walki ptaków ze stawkami. Z reguły wygrywały dzikie ptaki, czyli szare gęsi.
Wraz z rozwojem selekcji stało się możliwe sztuczne skrzyżowanie gęsi szarej i gęsi suchonosej - gęsi o bojowym usposobieniu. Opracowano nową rasę, którą nazwano „Walczący”.
Podgatunek rasy „Tula”
W wyniku sztucznej selekcji pojawiły się trzy podgatunki gęsi rasy „Tula”:
- „Prosty nos”;
- "Garbaty";
- „Fałszywe nosy”.
Gęsi Tula o prostych nosach odziedziczyły po swoich przodkach zły charakter bojowy. Codziennie dochodzi do walk między tymi gęsiami. Dzięki walkom ptaki zdobywają swoje miejsce w hierarchii, więc zgonów jest bardzo niewiele. Walka trwa do momentu pokonania jednego z przeciwników. Z reguły samce stają się przywódcami walczących gęsi o prostym nosie.
W przypadku tego podgatunku lepiej jest zbudować oddzielne zagrodę i ograniczyć obszar wypasu od innych ras. Gęsi zaciekle bronią swojego terytorium i mogą zabijać mniejsze ptaki.
Gęsi garbate to spokojny podgatunek rasy „Tula”. Wyróżnia je charakterystyczny garb na dziobie. Te gęsi walcz też o miejsce w hierarchii, ale nie koliduj z innymi ptakami.
Kolor piór garbatych piskląt Tula jest ciemnożółty z zielonkawym odcieniem. Dziób jest ciemnozielony z guzkiem na grzbiecie nosa, oczy czarne. Pisklęta te przybierają na wadze najwięcej, dlatego uważa się je za podgatunek mięsny rasy „Tula”.
Gęsi sztucznonose są hodowane głównie na puch. Można je odróżnić charakterystycznym naroślą na dziobie, podobnym do trzech wyrosłych razem szyszek. Ten podgatunek ma potężne skrzydła do latania, więc lata na duże odległości w poszukiwaniu zbiornika..
Mięso tego podgatunku jest twarde, ale gęsi mają największą produkcję jaj wśród „Tula”. Jajka gęsie świetnie nadają się do wyrobu ciasta.