Rasy świń z opisami i zdjęciami do hodowli na dziedzińcu

Udomowienie świń, zdaniem archeologów, rozpoczęło się od 7 do 13 tysięcy lat temu na Bliskim Wschodzie. Dziś wiele ras świń niewiele przypomina swojego dzikiego przodka, dzika, a dzięki pracy selekcyjnej współczesne zwierzęta domowe są większe, lepiej karmione, szybciej rosną i przybierają na wadze..

Świnie na całym świecie hodowane są na smaczne, soczyste mięso i wysokokaloryczny smalec. Zastosowania przemysłowe dotyczą skóry i włosia, a nawet kości są poddawane recyklingowi. Rasy tak cennych zwierząt gospodarskich dzielą się na kilka typów w zależności od zamierzonych cech konstytucyjnych..

Ponieważ główną wartością dla hodowców zwierząt gospodarskich jest mięso i smalec, rasy świń dzieli się według rodzaju produktów, które można uzyskać ze zwierząt w większej objętości. Orientacja rasy siłą rzeczy wpływa na wygląd prosiąt i dorosłych..

Można rozpoznać przedstawicieli rasy mięsnej:

• wzdłuż wydłużonego ciała;
• nieznaczną, w porównaniu z długością ciała, szerokością klatki piersiowej;
• lekki rodzaj szynki i mostka.

Zwierzęta przeznaczone na smalec są krótsze niż ich mięsne odpowiedniki. Mają szeroką, ciężką przednią część, te same duże wylewane szynki. Pośrednią pozycję między rasami tłustymi i mięsnymi zajmują odmiany uniwersalne lub mięsożerne.

Duża rasa białych świń

Znaczna część inwentarza żywego w Rosji stanowi obecnie duże białe świnie. To jedna z najstarszych odmian zwierząt gospodarskich, wyhodowana w Anglii w połowie XIX wieku. Yorkshire był miejscem narodzin pierwszych dużych zwierząt wielofunkcyjnych..

Wyhodowane świnie odznaczały się mocną kośćmi, harmonijną budową oraz zdolnością do karmienia ukierunkowaną na uzyskanie smalcu, mięsa czy soczystego boczku. Ale wyniki pracy brytyjskich hodowców, którzy dali światu rasę świń Yorkshire, zostały prawie utracone w drugiej połowie XIX wieku. Dopiero wprowadzenie surowych norm i zasad hodowlanych umożliwiło utrwalenie cech rasy, a świnie nazwano dużymi, białymi.

Zwierzęta zostały sprowadzone do Rosji pod koniec XIX wieku. W warunkach lokalnych, uderzająco odmiennych od panujących w Wielkiej Brytanii, pasjonatom udało się uzyskać dobrze zaaklimatyzowane linie hodowlane. To dzięki hodowcom krajowym rasa dużych białych świń od wielu dziesięcioleci jest tak popularna zarówno w kraju, jak i na całym świecie..

Zgodnie ze zdjęciem i opisem rasy świń, charakterystyczne cechy tych uniwersalnych zwierząt to:

• szeroka wypukła klatka piersiowa;
• długi szeroki tył;
• potężny ciasny tyłek;
• mocne krótkie nogi;
• cienkie włosie gęsto pokrywające ciało;
• duża głowa na długiej, grubej szyi;
• zauważalne, ale nie opadające uszy;
• napięta, ale nie szorstka skóra.

Ciało dorosłego dzika osiąga długość 190 cm, samica jest nieco mniejsza - do 170 cm.Duże białe świnie odznaczają się doskonałą płodnością. Średnio samica rodzi do 12 prosiąt, które przez miesiąc osiągają wagę 20-25 kg, a po sześciu miesiącach ciągną cały centner.

Przy dobrej opiece i utrzymaniu zwierzęta szybko dostosowują się do specyfiki pożywienia i klimatu, są dość odporne i płodne. Wymagają jednak kontroli żywieniowej, w przeciwnym razie stają się nadmiernie tłuste.

Landrace rasy świń

Wśród współczesnych ras mięsnych za jednego z założycieli kierunku uważa się duńską odmianę, uzyskaną na początku ubiegłego wieku. W samym sercu tego samego Rasy świń Landrace - krew angielskich zwierząt białych i lokalnych duńskich zwierząt oraz aby uzyskać dobre wskaźniki mięsa podczas selekcji, wzięto pod uwagę nie tylko skrzyżowane linie, ale także zastosowane metody żywienia z włączeniem dużej ilości białka.

Rasa świń Landrace charakteryzuje się:

• minimalna ilość tłuszczu;
• długi korpus, charakterystyczny dla zwierząt zorientowanych na mięso;
• lekkie, raczej rzadkie włosie;
• Cienka skóra;
• długie uszy opadające na wysokość oczu.

Długość ciała dorosłego mężczyzny może przekraczać 180 cm, a waga sięgać 310 kg. Kobiety, zgodnie z oczekiwaniami, są mniejsze. Przy długości ciała nieco ponad 165 cm ich waga wynosi 260 kg. Świnie rasy Landrace mają średnio około 11 prosiąt w miocie. Młode zwierzęta są bardzo ruchliwe, szybko rosną i po 189 dniach przybierają na wadze 100 kg.

Jednak przy wszystkich pozytywnych cechach tej rasy mięsnej ma ona wady. Doskonałe wyniki i najwyższej jakości mięso można osiągnąć tylko przy stałej pielęgnacji i odpowiednio dobranej diecie..

Rasa świń Duroc

Amerykańska rasa świń rudych pojawiła się pod koniec XIX wieku. Początkowo zakładano, że świnie będą hodowane na smalec, jednak rosnący popyt na przetwory mięsne zmienił kierunek hodowli..

Obecnie główne cechy świń Duroc to:

• doskonałej jakości mięso;
• wczesna dojrzałość;
• wytrzymałość i możliwość trzymania na pastwisku;
• zdolność do przekazywania najlepszych cech potomkom, dlatego świnie Duroc są aktywnie wykorzystywane do hybrydyzacji.

Zwierzęta mają mocne kości i potężną sylwetkę, którą należy utrzymać odpowiednio dobraną paszą białkową. Zarówno knury, jak i dorosłe samice nie przekraczają 185 cm długości.

W przeciwieństwie do płodnych białych świń i zwierząt należących do rasy Landrace, lęg samic Duroc liczy nie więcej niż 11 prosiąt, natomiast lochy są spokojne, opiekuńcze i doskonale opiekują się szybko rozwijającym się pokoleniem, już po 170-180 dniach o masie powyżej 100 kg.

Świnie mangalskie

W historii hodowli świń było kilka ras zwierząt wełnistych. W drugiej połowie XIX wieku zwierzęta z hrabstwa Lincolnshire, obok rasy Yorkshire, uznawane były za jedne z najlepszych. Gruba sierść tych świń przypominała owczą wełnę i była nawet używana do wyrobu grubej domowej przędzy. Ale w 1972 roku oficjalnie uznano, że świnie z Lincolnshire zaginęły..

Na szczęście przetrwała odmiana świni włochatej węgierskiej lub karpackiej, zbliżona do wymarłej rasy - wełnista Mangalitsa lub Mangalitskaya. Zwierzęta mogą mieć różne kolory, są wybredne, dzięki grubej wełnie są wytrzymałe i dają mięso doskonałej jakości.

Świnie rasy Mangal są niezwykle wybredne, mają silną odporność, co pozwala odmówić szczepienia młodych zwierząt i stosować różne rodzaje pasz.

Jedyną wadą jest względna rzadkość świń mięsnych i mała liczba prosiąt w potomstwie. Średnio samica daje tylko 4-5 potomstwa, w przyszłości liczba dzieci w wylęgu nieznacznie wzrasta.

Azjatyckie brzuchy doniczkowe

Znajomość z Azjatką świnie z brzuszkiem wśród europejskich hodowców zwierząt gospodarskich rozpoczął się dopiero pod koniec ubiegłego wieku. Krępe, mocne i wielogłowe zwierzęta znane jako świnie wietnamskie, chińskie lub koreańskie wywołały falę podziwu i zaskoczenia..

Małe, w porównaniu z tradycyjnymi rasami świń, zwierzęta wcześnie dojrzewają, dają doskonałe mięso, czystość i raczej bezpretensjonalne.

Przy średniej wadze dorosłego knura wynoszącej 150 kg i samicy - około 120 kg, plon soczystego, niskotłuszczowego mięsa może przekraczać 75%, co jest swego rodzaju rekordem wśród ras mięsnych. Jednocześnie samice są gotowe do wydania pierwszego potomstwa już po 4 miesiącach, a liczba prosiąt w okresie oproszenia sięga niekiedy 20 sztuk. Wybredne zwierzęta jedzą zboża, siano i zieloną paszę, nie potrzebują szczepień i specjalnych warunków.

Jeśli świnie są odpowiednio pielęgnowane, po 7 miesiącach osiągają wagę ubojową, nie tracąc tempa wzrostu od świń rasy Duroc lub dużych białych..

Świnki wietnamskie czy azjatyckie, które niedawno pojawiły się na europejskich fermach, od razu wzbudziły zainteresowanie hodowców.

W chwili obecnej świnie karłowate pozyskiwane są na bazie tych zwierząt i małych europejskich knurów. Miniaturowe zwierzęta stają się coraz bardziej popularne na całym świecie. Zdjęcia i opisy rasy świń dotykają i zaskakują nawet ludzi z dala od hodowli zwierząt, a mini-świnki są hodowane na całym świecie jako ozdobne zwierzęta domowe.

Karmal rasy świń

Hybryda uzyskana ze złożonej krzyżówki świni z brzuszkiem i wełnistej mangalicy została nazwana Karmal. Zwierzęta otrzymały rekordowo wczesną dojrzałość azjatyckich przodków, ale znacznie cięższe i większe. Dorosła świnia rasy Karmal może przybrać na wadze około 200 kg, preferując tanią paszę roślinną i nie okazując zachcianek podczas trzymania.

Zwierzęta mieszańcowe odziedziczyły po świni karpackiej dość grubą sierść i prosiaki w paski. Świnie nie potrzebują izolowanych pomieszczeń nawet na zimę, a mocne żołądki pozwalają im trawić nawet paszę objętościową, niedostępną dla przodków rasy wietnamskiej. Przy takiej masie pozytywnych cech tej odmiany nie można jeszcze nazwać w pełni ukształtowaną. Aktywnie prowadzone są prace hodowlane nad rasą świń Karmal w celu utrwalenia i podwyższenia najlepszych cech.

Widok ogólny świń różnych ras na wystawie