Kwaśny szczaw: co zawiera, co jest przydatne, jak go używać do celów leczniczych
Kwaśny
Zadowolony
Ogromną zaletą rośliny jest to, że pojawia się ona jako jedna z pierwszych wiosną, a dzięki bogatemu składowi witaminowemu jest bardzo cennym produktem w okresie wiosennej beri-beri..
Jaka jest różnica między kwaśnym szczawiem (sałatką) z konia?
Obie rośliny należą do rodziny gryczanych, są roślinami zielnymi, wieloletnimi. W sumie na planecie jest ponad 150 gatunków szczawów, ale prawie wszystkie z nich nie są używane do jedzenia i są chwastami. Powszechnie znane są tylko dwa typy: koń i szczaw pospolity.
Różnią się rozmiarem, kolorem, smakiem, które szczegółowo omówiono w tabeli. Koniowate i pospolite gatunki są roślinami kosmopolitycznymi, to znaczy zamieszkują rozległe terytoria planety, są powszechne na większości kontynentów i są bezpretensjonalne dla warunków.
- Specyfikacje - Szczaw sałatkowy - Szczaw koński
- Kolor liści - Jasnozielony - Ciemnozielony z czerwonymi żyłkami
- Rozmiar rośliny - Łodyga osiąga 1 m, liście są proste, do 15-20 cm długości - Roślina wysoka (do 150 cm) o długich, falistych, grubych liściach do 25 cm długości
- Smak - Z kwaśnością - Z goryczą
- Wykorzystanie żywności - Szerokie zastosowanie - Używany, ale rzadziej
Obie rośliny są używane do gotowania i leczenia ludowego, a szczaw koński jest częściej używany jako środek leczniczy..
Skład chemiczny
100 g rośliny zawiera średnio około 20 kcal. Stosunek BZHU i innych pierwiastków w szczawiu jest następujący:
- białka - 1,5-2 mg;
- tłuszcze - 0,3-0,4 mg;
- węglowodany - 2,5 mg;
- popiół - 1,4 mg;
- woda - 91 g;
- błonnik - 0,8 mg;
- kwasy organiczne - 0,7 mg.
Wśród kwasów organicznych w składzie dominują: szczawiowy, jabłkowy, cytrynowy, kawowy, które nadają roślinie przyjemny, kwaśny smak. Kwasy znajdują się w liściach i łodydze ziela. Korzeń zawiera garbniki i pochodne antrachinonu.Skład witaminowo-mineralny rośliny jest następujący:
Witaminy
- Witamina C - 47 mg
- Witamina E - 1,9 mg
- Witamina K - 0,6 mg
- Witamina B3 - 0,5 mg
- Witamina B5 - 0,25 mg
- Witamina B6 - 0,2 mg
- Witamina B2 - 0,16 mg
- Witamina B9 - 35 mcg
- Witamina A - 2,5 mcg
Makroskładniki
- Potas (K) - 362 mg
- Fosfor (Ph) - 71 mg
- Chlor (Cl) - 70 mg
- Wapń (Ca) - 54 mg
- Magnez (Mg) - 41 mg
- Sód (Na) - 4 mg
- Siarka (S) - 20 mcg
Pierwiastki śladowe- Żelazo (Fe) - 2,4 mg
- Cynk (Zn) - 0,5 mg
- Miedź (Cu) - 0,2 mg
- Fluor (F) - 70 mcg
- Jod (I) - 3 mcg
Jakie właściwości posiada i na jakie dolegliwości jest skuteczny
Zioło ma nie tylko jasny, orzeźwiający smak, ale także wiele korzystnych dla organizmu właściwości. Tak więc użycie szczawiu może mieć następujący efekt:
- gojące się rany i ściągające;
- przeciwbakteryjny;
- przeciwzapalny;
- hemostatyczny;
- żółciopędny;
- uśmierzacz bólu;
- moczopędny;
- immunomodulujące;
- leki przeciwhistaminowe;
- Tonik.
Ponadto środki na bazie korzeni i liści rośliny są stosowane w celu poprawy trawienia, pracy wątroby, poprawy składu krwi i zmniejszenia nieprzyjemnych objawów menopauzy u kobiet. Trawa wiosenna pomaga w zatruciach i zatruciach, jest stosowana jako antidotum.
Szczaw jest szeroko stosowany jako dodatkowy środek na takie dolegliwości:
- niedokrwistość;
- krwawienie: maciczne, płucne, z hemoroidami;
- ciężki zespół napięcia przedmiesiączkowego;
- zapalenie zatok (zapalenie zatok, zapalenie zatok);
- zaparcia i biegunka, zapalenie okrężnicy, zaburzenia trawienia;
- choroby układu sercowo-naczyniowego;
- przeziębienia, grypa;
- szkorbut;
- choroby skóry (w tym alergiczne): trądzik, świąd i podrażnienia, oparzenia, czyraki, zapalenie skóry, wrzody;
- choroby jamy ustnej i gardła: zapalenie migdałków, zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł.
Kwasy tej rośliny zwiększają apetyt, pobudzają trawienie, eliminują procesy fermentacji i gnicia w jelitach, w wyniku czego poprawia się mikroflora. Szczaw jest silnym przeciwutleniaczem, więc może być stosowany w profilaktyce i kontroli raka.
Generalnie zioło działa tonizująco, wzmacniająco i leczniczo na cały organizm..
Czy to możliwe
Pomimo listy użytecznych właściwości i powszechnego stosowania, ważne jest, aby wiedzieć, czy można zjeść produkt i wykorzystać na nim środki w szczególnych okresach życia: podczas noszenia dziecka i laktacji, a także przy niektórych poważnych dolegliwościach.
Podczas ciąży
Lekarze i dietetycy twierdzą, że w okresie noszenia dziecka z tym produktem należy zachować ostrożność, a nawet jeśli naprawdę chcesz żuć kwaśną trawę, lepiej dać pierwszeństwo plasterek cytrynowy. Faktem jest, że ten produkt wzmacnia pracę nerek, które są już zestresowane podczas ciąży..
Kategorycznie niemożliwe jest przyjmowanie szczawiu, jeśli u kobiety w ciąży zdiagnozowano: kamicę moczową, procesy zapalne w żołądku i jelitach, dnę.
Jeśli nadal naprawdę chcesz cieszyć się szczawiem, powinieneś używać go razem ze sfermentowanymi produktami mlecznymi, na przykład kwaśną śmietaną. Jednak wskazane jest, aby najpierw skonsultować się z lekarzem prowadzącym ciążę..
Dzięki HB
W tej kwestii, podobnie jak w poprzednim, nadal nie ma jednej opinii lekarskiej. Niektórzy eksperci twierdzą, że szczaw może w przyszłości powodować dysfunkcję nerek u dziecka, ale ten punkt widzenia nie został poparty badaniami.
Kolejne niebezpieczeństwo polega na tym, że szczaw może wywołać reakcję alergiczną. Należy zaprzestać stosowania zioła, jeśli dziecko ma takie objawy: wysypki, zaczerwienienia, swędzenie, kichanie, obrzęk i łzawienie oczu.
Jednak większość ekspertów dopuszcza stosowanie szczawiu z HS, ale należy przestrzegać kilku zasad:
- możesz jeść soczyste warzywa 1-2 razy w tygodniu;
- w przypadku naruszeń przewodu pokarmowego produkt należy poddać obróbce termicznej;
- wybieraj do żywności tylko świeże, wysokiej jakości, najlepiej warzywa uprawiane w ogrodzie;
- pamiętaj, aby dobrze wypłukać przed użyciem.
Z cukrzycą
Przy tej patologii typu I i II szczaw jest dopuszczony do stosowania tylko wtedy, gdy nie ma innych przeciwwskazań dotyczących tego produktu. Substancje czynne, które są bogate w to wiosenne zioło, pomagają regulować poziom cukru. Szczaw przydaje się również przy nadwadze, która jest częstym towarzyszem diabetyków..
Szczaw można spożywać zarówno na świeżo (co jest bardziej pożądane), jak i jako składnik dań głównych, przystawek.
Z dną
Dna to choroba stawów wywołana złogami soli. Wcześniej chorobę tę nazywano „chorobą królów”, ponieważ głównymi przyczynami były nadmierne pożywienie (głównie pochodzenia zwierzęcego: mięso i ryby) oraz napoje alkoholowe.
W przypadku dny kategorycznie przeciwwskazane są pokarmy zawierające wysoki procent kwasu szczawiowego, który tworzy nierozpuszczalne związki wapnia w organizmie. Ponieważ ta substancja jest główną zawartością szczawiu, nie można użyć trawy w jakiejkolwiek formie i ilości na tę dolegliwość.
Zakup surowców
Do stosowania szczawiu w medycynie ludowej zbiera się nasiona, liście i korzenie. Zbiór surowca trwa od maja do połowy końca czerwca, od tego czasu liście rośliny są przesycone kwasami. Musisz zbierać szczaw w suchą, słoneczną pogodę, po opadnięciu rosy.
Oto kilka wskazówek, jak zbierać i suszyć różne części rośliny:
- Odchodzi. Należy odciąć nożyczkami lub nożem 3 cm do ziemi, nie myć, a jedynie posortować i usunąć żółte, suche, zniszczone liście. Następnie można je wiązać w wiązki i wieszać w pomieszczeniu, suszyć na papierze lub na sitach. Dzięki powyższym metodom suszenia surowce będą gotowe w ciągu 1-2 tygodni. Można go również suszyć w piekarniku lub suszarce elektrycznej w temperaturze +40 ° С.
- Posiew. Nasiona dojrzewają w czerwcu. Dojrzałe gałązki przybierają brązowy lub brązowy odcień. Bardzo ważne jest, aby nie przegapić chwili i na czas wyciąć kwiatostany, w przeciwnym razie większość nasion się rozpadnie. Ścięte gałęzie należy wcierać w dłonie, aby suszone kwiaty kruszyły się i nawiewane na wietrze. Możesz też zastosować inną metodę: suszone kwiaty przez chwilę zalać wodą, następnie wmasować w wodę rękami, aby oddzielić nasiona, a następnie przepuścić przez sito - nasiona na nim pozostaną. Wysuszyć (nie wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych).
- Korzenie. Zasadniczo korzenie gatunków roślin z rodziny koniowatych podlegają zbiorowi. Musisz je zbierać w okresie kwitnienia - od maja do lipca. Korzenie należy dokładnie wykopać, oczyścić z ziemi, wypłukać, a duże części wyciąć. Suszenie odbywa się w wentylowanym, suchym pomieszczeniu.
Obrabiane przedmioty należy przechowywać w lnianych workach, kartonach lub naczyniach szklanych (wieczko nie może być szczelnie zamknięte!), W miejscu suchym, chronionym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Z zastrzeżeniem warunków surowiec może być używany przez 3 lata.
Proces suszenia jest zakończony, gdy liście chrupią i szeleszczą..
Jak jest używany w kuchni
Do celów kulinarnych szczaw można spożywać świeży, suszony, mrożony, solony, a nawet konserwowany.
Do suszenia możesz użyć metody, którą omówiliśmy w poprzednim akapicie. Pozostałe metody rozważymy bardziej szczegółowo:
- zamrażanie. Dzięki tej metodzie okres trwałości produktu wynosi około roku. Szczaw należy umyć, pokruszyć, a łodygi można w razie potrzeby użyć. Następnie musisz wybrać jedną z metod: zebrać posiekaną trawę w plastikowych torebkach lub ułożyć w lodowych foremkach z dodatkiem 1 łyżeczki. woda do każdej kostki. Po zapakowaniu rośliny worki należy podpisać, wskazując nazwę półfabrykatu, miesiąc i rok przygotowania, ponieważ w przyszłości trudno będzie szybko odróżnić posiekany mrożony szczaw od koper lub rukola;
- konserwowanie. Bardzo prosta metoda, w której obrabiany przedmiot jest przechowywany do 2 lat. Trawę należy posortować, dokładnie opłukać i posiekać. Wysterylizuj słoiki, napełnij je ziołami, dodaj sól (0,5-1 łyżeczki na półlitrowy słoik) i zalej wrzącą wodą;
- solenie. Na 1 kg trawy stosuje się 30 g soli. Zieloni należy dobrze umyć, wysuszyć i posiekać. Następnie dodaj sól i dokładnie zmiel. W tej formie surowiec należy pozostawić na kilka godzin, aby powstał sok. W sterylnych słoikach konieczne jest ścisłe ubijanie zieleni i zamykanie nylonową pokrywką. W tej formie obrabiany przedmiot jest przechowywany przez 1-2 lata.
Świeża roślina jest używana do sałatek, zielonych soków i smoothie, sosów. Zieloni są używane do pierwszego i drugiego dania, gulaszu warzywnego, jako nadzienie do pieczenia. Z półfabrykatów można również tworzyć zupy, dodatki, przekąski i sosy.
Roślina doskonale uzupełnia dania mięsne i rybne, dobrze komponuje się z innymi ziołami, nabiałem, jajami i zbożami. W wielu kuchniach świata szczaw jest ulubionym produktem np. We Francji i Anglii..
Zastosowanie lecznicze: medycyna tradycyjna
Zastanów się, jak przygotować środki lecznicze na różne choroby na bazie szczawiu zwyczajnego i końskiego.
Z dławicą do płukania
Aby przepłukać gardło, wyciśnij sok ze świeżych, kwaśnych liści szczawiu. Aby to zrobić, musisz posiekać i zmiażdżyć warzywa w kleik, a następnie wycisnąć sok przez gazę. Nie warto używać sokowirówki ani maszynki do mielenia mięsa, ponieważ agresywne kwasy roślinne mogą zniszczyć urządzenia. Sok należy gotować przez 5 minut i przyjmować 3 razy dziennie z jedzeniem.
Przygotowano również wywar do płukania gardła. Na 1 st. l. surowce będą wymagały 400-500 ml wody. Bulion gotuje się na wolnym ogniu przez 1 minutę i schładza. Możesz spłukać nieograniczoną liczbę razy, co najmniej 6 razy dziennie.
Z hemoroidami
W tej patologii używana jest korzeń szczawiu końskiego. Do przygotowania produktu będziesz potrzebować:
- 1 łyżka. l. surowy materiał;
- szklanka wrzącej wody.
Surowce zalej wodą, zagotuj i trzymaj na małym ogniu przez kolejne 15 minut, następnie ostudź i przecedź. Musisz wziąć łyżkę do 5 razy dziennie. Środek jest skuteczny nie tylko na hemoroidy, ale także na szczeliny odbytu, różnego rodzaju zapalenie okrężnicy.
Z biegunką
W przypadku tego problemu stosuje się również surowce z trawy końskiej. Możesz przygotować wywar lub napar:
- wywar. Przygotowywany jest lekko skoncentrowany produkt: na 1 łyżeczkę. posiekane korzenie będą potrzebować 1 litra wrzącej wody. Pojemnik z bulionem należy przechowywać w łaźni wodnej przez 15 minut. Nie dopuszczaj do intensywnego wrzenia bulionu. Po określonym czasie należy odcedzić i ostudzić produkt. Weź 1/3 szklanki przed posiłkami przez 2 dni;
- napar. Ten produkt należy przygotować w termosie. Na 1 st. l. suche liście będą potrzebować szklanki wrzącej wody. Moczyć w termosie przez 12 godzin, przecedzić. Pij małymi łykami przez cały dzień.
Leczenie biegunki tymi środkami nie powinno przekraczać 2-3 dni. Napary i wywary ze szczawiu końskiego skutecznie radzą sobie z biegunką, odbudowują również błonę śluzową jelit, normalizują mikroflorę.
Na ból pleców
Jeśli ból w okolicy lędźwiowej zostanie pokonany, napar ze szczawiu skutecznie poradzi sobie z tym problemem. Na 1 st. l. suche surowce będą wymagały 300 ml wody.
Surowce należy wlać do wrzącej wody, gotować na wolnym ogniu przez 15 minut i wyjąć.
Następnie pojemnik z wlewem należy szczelnie owinąć i przechowywać przez 2 godziny. Zaleca się przyjmowanie takiego leku w 2 łyżkach. l. przed śniadaniem, obiadem i kolacją.
Z zapaleniem pęcherza
Właściwości przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i przeciwbólowe zieleni znalazły zastosowanie w zapaleniu pęcherza. Aby zwalczyć chorobę, należy przez 1 tydzień kąpać się w wywarze z liści szczawiu. Konieczne jest przygotowanie 1 części surowców, 2 części wody, wymieszanie, gotowanie produktu przez 10 minut, pozostawienie do zaparzenia i wlanie bulionu do kąpieli. Musisz to wziąć przez co najmniej 10 minut..
Na choroby skóry
Zawarte w produkcie kwasy organiczne mają właściwości bakteriobójcze, przeciwzapalne i tonizujące, dlatego roślina jest stosowana przy wielu dolegliwościach skórnych. Szczaw można stosować zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie..
Rozważmy najczęstsze problemy i przepisy na nie:
Trądzik
Składniki:
- rosół ze szczawiu sałatkowego - 50 ml;
- zielona glinka (lub inna) - 2 łyżki. l.;
- sok aloes - 1 łyżeczka.
Podanie:
Przygotuj bulion w ilości 1 łyżki. l. w szklance wody gotować 10 minut, ostudzić i przecedzić. Weź wskazaną ilość bulionu, dodaj sok i glinkę, wymieszaj, nałóż na parowaną skórę twarzy przez 10 minut, następnie spłucz.
Furunculosis
Składniki:
- korzenie szczawiu końskiego - 2 łyżki. l.;
- woda - 1 l.
Podanie:
Przygotuj napar, weź 1 szklankę przed śniadaniem i kolacją. Przebieg leczenia trwa do tygodnia.
Zapalenie skóry, swędzenie, egzema
Składniki:
- świeże liście szczawiu końskiego - 1 łyżka. l.;
- wrząca woda - 1 szklanka.
Podanie:
Surowce zalać wrzątkiem, pozostawić na 30 minut, odcedzić. Spożywać po śniadaniu, obiedzie i kolacji 50 ml. Napar można stosować do okładów i balsamów.
Przeciwwskazania i szkoda
Choroby i warunki, w których należy porzucić ten produkt:
- zwiększona kwasowość żołądka;
- zapalenie żołądka i wrzody;
- dna, zapalenie stawów, reumatyzm;
- choroba nerek (kamienie, zapalenie);
- alergia.
Jedząc szczaw, nawet zdrowi ludzie muszą przestrzegać umiaru - optymalne jest dodawanie zieleni do diety nie więcej niż 2-3 razy w tygodniu. Ponadto, jeśli to możliwe, nie należy poddawać produktu obróbce cieplnej, ponieważ w procesie mogą powstawać związki kwasu szczawiowego, które nie są wydalane z organizmu..
Nadużywanie kwaśnej zieleni może prowadzić do zaostrzenia przewlekłych chorób przewodu żołądkowo-jelitowego, układu moczowo-płciowego. W żadnym wypadku nie należy nadmiernie jeść starych liści tej rośliny (zebranych w drugiej połowie lata).
Znajome kwaśne, smaczne zielenie od dzieciństwa są magazynem cennych dla organizmu substancji. Aby móc czerpać korzyści z produktu wiosennego przez cały rok, istnieje wiele możliwości zbioru. Szczaw doda potrawom świeżości, aw przypadku problemów zdrowotnych przyjdzie z pomocą całej rodzinie.
