Wszystko o uprawie agarics miodowych. Na pniakach, na brzegu, na trocinach

Pieczarki miodowe to bardzo smaczne i zdrowe dla organizmu grzyby. Pomagają osiągnąć zbilansowaną dietę, a także stanowią doskonałą dekorację stołu, zarówno świątecznego, jak i codziennego..

Ale nie każdego stać na kupienie ich w sklepie lub wyjście do lasu, gdzie oprócz uzdrawiającego powietrza można odebrać koszyk tych wspaniałych grzybów. Dla takich osób wyjściem z sytuacji będzie uprawa grzybów w domu..

Z kolei uprawa letnich grzybów wiąże się z zastosowaniem trzech różnych technologii:

• na trocinach;
• na dużych drewnianych klinach;
• właściwie na pniakach.

Przyjrzyjmy się bliżej tym metodom..

Uprawa agarics miodowych na pniakach

Najlepszą porą na rozpoczęcie prac siewnych jest okres od maja do sierpnia. Jeśli na twojej osobistej działce znajdują się odpowiednie konopie z drzew liściastych, nie będą wymagane poważne inwestycje finansowe i koszty pracy. Jedynym warunkiem jest, aby pnie były zdrowe (nie było w nich kornika), z gęstym, nie zgniłym drewnem.

Technika ta jest najbliższa wzrostowi grzybów w środowisku naturalnym, a nową grzybnię można uformować już po dwóch latach, a następnie zbierać z niej przez kilka lat. Dwa dni przed sadzeniem wybrane pnie zaczynają obficie nawilżać. Należy do tego podejść z całą odpowiedzialnością. Możesz podlewać zwykłym wężem ogrodowym, ale długim iw odstępach czasu, dając wodzie czas na prawidłowe nasycenie drewna.

Grzybnię, czyli właściwe nasiono, można zamówić w wyspecjalizowanym sklepie lub samodzielnie przygotować. Aby to zrobić, musisz zebrać około dwóch tuzinów całkowicie przejrzałych grzybów (pieczarki wybieraj bardzo ostrożnie, potrzebne są grzyby miodowe) o średnicy 8-12 cm, z ciemnobrązowym dnem. Należy je moczyć w wiadrze z wodą przez 24 godziny. Następnie namoczone czapki ugniata się w owsiankę, miesza i filtruje przez gazę złożoną z kilku warstw.

Następnie możesz przygotować konopie. Po bokach wybrane są małe otwory. Wymaga to dłuta i młotka. Nie powinieneś robić wielu takich wcięć - dziesięć wystarczy. Po wlaniu roztworu do wnęk należy je uszczelnić trocinami lub mchem nasączonymi wodą. Standardowe dziesięciolitrowe wiadro wystarcza na dziesięć pniaków. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, po 2 latach możesz zbierać agaryki miodowe.

Uprawa agarics miodowych na klinach

Ta metoda jest bardzo podobna do poprzedniej, tyle że poza sztucznie stworzonym siedliskiem i konopie nie będą do końca prawdziwe. Ich rolę odegrają świeżo ścięte kliny liściaste o długości czterdziestu centymetrów i średnicy co najmniej dwudziestu. Są moczone w wodzie, a następnie zakopywane w ziemi do połowy. Wcześniej musisz wlać wiadro wody do każdego otworu. Taka sztuczna wycinka odbywa się w miejscu, gdzie pada mało światła. Cała przestrzeń wokół świeżo przygotowanego „konopi” jest posypana trocinami. Są traktowane tym samym roztworem, co naturalne kikuty..

Aby zapewnić udane zimowanie, kliny są całkowicie pokryte folią z otworami zapewniającymi swobodną cyrkulację powietrza. Film będzie można usunąć wraz z nadejściem letnich upałów. Ta metoda pozwala na zbiory na samym początku lata oraz w środku jesieni..

Uprawa agaric miodowego na trocinach

Grzyby zimowe uprawia się na trocinach. Nie wymaga to obecności zaplecza i specjalistycznych pomieszczeń (jeśli nie planujesz wolumenów przemysłowych).

Jeśli zadbałeś o rośliny domowe i kwiaty, jesteś w stanie opanować uprawę agary miodowej na parapecie swojego mieszkania. Z wyglądu będą różnić się od tych wyhodowanych w sposób opisany powyżej - długa noga i mały kapelusz, nie większy niż pięć centymetrów. Dzieje się tak, ponieważ grzyby miodowe rosną w trzylitrowych szklanych słoikach. W ciągu 45 dni (przez cały okres całego okresu wegetacji) z każdego pojemnika można dostać około półtora kilograma pysznych grzybów.

Należy zacząć od przygotowania podłoża. Aby to zrobić, możesz użyć:

• trociny z drzew liściastych i otrębów w stosunku 3: 1;
• trociny i drobno pokruszone kolby kukurydzy lub łuski nasion słonecznika lub gryki (3: 1);
• tylko łuski nasion i kukurydzy.

Mieszanka w ciągu dnia zwilża się w wodzie, wykręcana i układana w brzegach. Każdy musi być wypełniony do połowy. Następnie należy wykonać otwory na całą głębokość podłoża. Nadaje się do tego kawałek drewna o średnicy 2 cm..

Słoiki umieszcza się w przestronnym pojemniku i pasteryzuje na małym ogniu przez godzinę. Procedura jest powtarzana następnego dnia. Pozostaje poczekać, aż zawartość ostygnie, wystarczy 24 ° C i zamknąć je plastikowymi pokrywkami - środowisko gotowe.

Tak, w pokrowcach konieczne jest wykonanie otworów wentylacyjnych, można je wykonać szydłem lub igłą cygańską. Za ich pośrednictwem grzybnia zostanie wprowadzona do podłoża. Jego objętość nie powinna przekraczać 7% ilości zawartości słoika. Infekcję przeprowadza się zwykłą strzykawką do wstrzykiwań.

Banki są trzymane w temperaturze 20-25 ° C przez trzydzieści dni, aż do wykiełkowania grzybni. Następnie są przenoszone na parapet. Najlepiej wybrać słabo oświetloną stronę północną lub zaaranżować sztuczny odcień.

Po odczekaniu, aż grzyby dojdą do pokrywki, usuwa się je, a wzdłuż krawędzi szyjki mocuje się pasek tektury. Twoje grzyby będą rosły w tym pierścieniu. Za pomocą butelki z rozpylaczem nakrętki są okresowo spryskiwane, utrzymując wilgotność co najmniej 90%. Pierwsze zbiory będą gotowe za 14 dni od momentu wykiełkowania grzybni. Pieczarki należy pokroić i wyciągnąć nogi. Następna partia dotrze za dwa tygodnie, po czym zawartość puszki będzie musiała zostać wymieniona.

Jak widać, nie ma nic nadprzyrodzonego w uprawie agarics miodowych w domu lub na osobistej działce. A pod względem smaku i wartości odżywczej nie odbiegają wcale od tych uprawianych w lesie..

Dlatego kupuj grzybnię w wyspecjalizowanych sklepach, zamawiaj online lub zbieraj w lesie - i idź. Grzyby na Twoim stole mogą pochodzić nie tylko z lasu czy sklepu, ale także samodzielnie wyhodować.

Wideo: siew grzybni miodowej i rośnie w słoiku