Dlaczego lubczyk jest przydatny: właściwości lecznicze i przeciwwskazania rośliny

Pachnący lubczyk popularnie zwana zimą seler, zapach obu roślin jest bardzo podobny. Roślina jest aktywnie stosowana w medycynie ludowej i tradycyjnej na wiele dolegliwości. W tym artykule szczegółowo dowiemy się o lubczyku, a także o leczniczych właściwościach liści i korzenia. rośliny.

Lubczyk: skład chemiczny i wartość odżywcza

Lubczyk - to jest bylina roślina kwitnąca i owocująca, która rozprzestrzeniła się prawie na całym świecie. Ze względu na swój bogaty skład znajduje zastosowanie w kuchni, kosmetologii i medycynie. Korzenie i liście rośliny zawierają:

• kwasy organiczne (anielski, walerianowy, octowy i jabłkowy);
• garbniki;
• żywice i olejki eteryczne;
• guma i furokumaryny;
• cukier i skrobia;
• lecytyna;
• pierwiastki śladowe i kwas askorbinowy.

Lubczyk kaloryczny - 20 kcal. Stosunek białek, tłuszczów i węglowodanów:

• białka - 3,7 g;
• węglowodany - 7,6 g;
• tłuszcze - 0,4 g.

Dlaczego lubczyk jest przydatny?

Właściwości lecznicze lubczyka mają szerokie zastosowanie: z jego pomocą leczy choroby układu krążenia, pokarmowego, nerwowego, oddechowego i moczowo-płciowego. Ta roślina ma wiele korzystnych efektów:

• gojenie się ran;
• antyseptyczny;
• wykrztuśny;
• gojenie: zdrowienie;
• uśmierzacz bólu;
• żółciopędny;
• moczopędny;
• łagodzący.

W przypadku problemów z przewodem pokarmowym wywary łagodzą bóle brzucha i kolki jelitowe, poprawiają metabolizm. Tę właściwość wykorzystują dietetycy, m.in. trawa w diecie swoich podopiecznych, którzy walczą z nadwagą - po poprawie procesów metabolicznych łatwiej zrzucić zbędne kilogramy..

W przypadku nerwic, histerii i lęku lubczyk ma działanie uspokajające, normalizuje sen. Zioło wspomaga hematopoezę, co pomaga wzmocnić i uelastycznić naczynia krwionośne, przy dłuższym stosowaniu łagodzi anemię.

Kompresy i balsamy doskonale goją różnego rodzaju rany, owrzodzenia i zadrapania. Treść w częściach rośliny karoten jest nie mniejszy niż w marchew, dlatego warto go zjeść, aby przywrócić funkcję wzroku.

Jak stosowany jest lubczyk w medycynie tradycyjnej

Korzenie rośliny są aktywnie wykorzystywane w farmakologii jako surowiec do produkcji leków na następujące problemy zdrowotne:

• niedokrwistość;
• obrzęk;
• obrzęk;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• upośledzone oddawanie moczu;
• dna;
• zapalenie nerek i pęcherza;
• migrena;
• katar oddechowy;
• reumatyzm.

W ginekologii leki oparte na zioła stosowany w stanach zapalnych żeńskich narządów płciowych, normalizacji cyklu miesiączkowego, łagodzeniu bólu w krytyczne dni.Znana jest również korzyść z lubczyku w leczeniu układu rozrodczego - zarówno żeńskiego, jak i męskiego (substancje czynne w składzie stymulują krążenie krwi w narządach miednicy).

Leki homeopatyczne na bazie lubczyku stosuje się w leczeniu chorób układu krążenia, gardła i dróg oddechowych, nerwic i histerii. Lekarze zdają sobie sprawę, że seler ozimy spożywany regularnie może znacznie wzmocnić odporność..

Zastosowanie lubczyku w medycynie tradycyjnej (przepisy)

W medycynie ludowej lubczyk od dawna uznawany jest za skuteczny lek o szerokim zastosowaniu. Odwar z korzenia pomaga w leczeniu dolegliwości układu moczowo-płciowego, chorób nerek, działa moczopędnie i przy bólach menstruacyjnych.

Przygotowuje się go w następujący sposób: korzenie (40 g) namoczone wcześniej przez jeden dzień gotuje się w litrze wody przez około siedem minut. Bulion należy podzielić na pięć części i pić w ciągu dnia..

Nalewka z lubczyku - jedna z głównych form zastosowania w medycynie tradycyjnej. Do gotowania weź łyżeczkę zmielonego korzenia, zalej szklanką wrzącej wody, nalegaj na pół godziny. Napar jest przyjmowany w celu zwiększenia siły działania trzy razy dziennie, łyżka stołowa.

Na zewnątrz ten napar pomaga leczyć ropne stany zapalne skóry, należy go przygotowywać w dużych ilościach i rozcieńczać - stosuje się go do kąpieli z łuszczycą, egzemą, neurodermitem.

Lubczyk przynosi znaczne korzyści w pozbyciu się plam starczych, przepis jest następujący: na łyżeczkę zmielonych korzeni i liści zalać 250 ml wrzącej wody. Domagaj się przez godzinę, a następnie gotuj przez dwadzieścia minut w łaźni wodnej. Odcedzonym bulionem pocieraj twarz dwa razy dziennie.

Maska do włosów: 20 gramów posiekanego suszonego korzenia zalać 250 ml wrzącej wody, parzyć w termosie przez 6-8 godzin.

Następnie odcedź miksturę, wetrzyj w skórę głowy, pozostałe włosy zwilż na całej długości, owiń głowę ręcznikiem i pozostaw na godzinę. Zmyć bieżącą ciepłą wodą bez szamponu.

Napar do płukania gardła: łyżkę zmiażdżonego korzenia wlewa się do wrzącej wody 150 ml, nalegając na godzinę. Przed spłukaniem są lekko rozgrzane, zabieg przeprowadza się trzy do czterech razy dziennie.

Jak stosowany jest lubczyk w kosmetologii

Ziele lubczyka ma zastosowanie nie tylko w medycynie, ale także w kosmetyce. Odwar z rośliny służy do odbudowy osłabionych i rozdwojonych włosów: zioło nadaje włosom zdrowy połysk, jedwabistość i blask.

Kobiety używają olejku eterycznego jako afrodyzjaku. W przemyśle perfumeryjnym jest często stosowany jako zapach, aw salonach spa jako składnik zabiegów aromaterapii i masażu. W przemyśle kosmetycznym seler ozimy znajduje się w dezodorantach i antyperspirantach..

Odwar z rozgniecionego korzenia lubczyka pomaga pozbyć się plam starczych i nakładany na skórę głowy w celu stymulowania wzrostu włosów.

Działanie przeciwbakteryjne zioła sprawia, że ​​jest on przydatny w kąpielach stóp przy problemach skórnych, ponieważ roślina aktywnie zwalcza grzyby.

Ekstrakt z lubczyka jest również dodawany do środków myjących do twarzy i szyi, kremów antyseptycznych do twarzy, dłoni i stóp. Ziołowe preparaty świetnie sprawdzają się w leczeniu trądziku i krost.

Możliwość zapewnienia dobrego krążenia pomaga zrelaksować się i odprężyć po piętnastominutowej kąpieli.

Lubczyk i gotowanie

Dzięki korzennemu aromatowi zioło nie jest ostatnim składnikiem gotowania, a zioła, korzenie i nasiona lubczyku są godne użycia..

Korzenie są używane jako przyprawa w postaci proszku lub pokruszonej. Tarty dobrze komponuje się z innymi warzywami sałatki, sosy do drugich dań, dodatkowo przygotowuje się z niego aromatyczny olej. Kandyzowane owoce i dżemy przygotowywane są ze świeżego młodego kłącza.

Łodygi i liście są używane do sałatek, pierwszego i drugiego dania, sosów i przypraw do mięsa, drobiu i ryb. Seler ozimy jest popularny jako składnik różnych mieszanek masła i serów oraz przekąsek.

Liście są często używane jako przyprawa do wytrawnych deserów, dodawane do marynat. Wierzchołek rośliny i nasiona dodają piklom ciekawego smaku. Lubczyk od dawna jest uwzględniany przez dietetyków w menu dietetycznym - terapeutycznym i odchudzającym.

Jak przygotować korzenie i liście lubczyku

Roślina kwitnie w czerwcu, czasami w lipiec - zależy od warunków atmosferycznych, nasiona dojrzewają we wrześniu. W pierwszym roku po posadzeniu zbiera się tylko liście, używając ich świeżych przez cały sezon i zbierając na zimę jako przyprawę.

Do zbioru na zimę zaleca się zbieranie liści podczas kwitnienia. Surowiec należy suszyć pod baldachimem na czystej kartce papieru lub grubej szmatce, natomiast w suszarce temperatura nie powinna być wyższa niż 35 ° C. Suszone liście przechowuj w szklanym słoju z pokrywką.Korzenie są zjadane rok po posadzeniu, a jako surowiec leczniczy wykopywane są po trzech do czterech latach. Uważa się, że w tym czasie kłącze zyskuje maksymalną koncentrację użytecznych pierwiastków..

Wczesną wiosną lub późną jesienią, odcinając część zieloną, wykop kłącza. Oczyszczone z ziemi, umyte. Duże są cięte na mniejsze kawałki i nawlekane na gęstą nitkę suszone w stanie zawieszonym (możesz suszarka w temperaturze 35 ° C, pokroić na mniejsze kawałki).

Suszone korzenie są mielone w maszynce do mięsa lub w młynku do kawy na proszek. Przechowuj surowce w szklanych pojemnikach z zamykaną pokrywą.

Późną jesienią nasiona dojrzewają, są zbierane, suszone pod baldachimem. Suszone nasiona są usuwane z gruzu, młócone i przechowywane w taki sam sposób jak korzenie i liście.

Przeciwwskazania do stosowania lubczyku

Korzeń lubczyka mimo właściwości leczniczych ma przeciwwskazania. Zabrania się leczenia kobietami w ciąży: powodując przepływ krwi do narządów miednicy, trawa może wywołać poronienie.

Przeciwwskazane jest stosowanie leków na bazie trawy miłosnej na zapalenie kłębuszków nerkowych i odmiedniczkowe zapalenie nerek, wrzody żołądka i dwunastnicy, hemoroidy.

Dziś wiele osób myśli o zdrowym odżywianiu, a wiele z nich zostało wcześniej zapomnianych uprawy warzyw wróć do stołu. Być może specyficzny zapach i smak selera ozimego nie każdemu przypadnie do gustu, ale to zioło jest z pewnością przydatne i lecznicze..