Uprawa na sadzonki, sadzenie i pielęgnacja selera na otwartym polu
Seler to dwuletnia lub wieloletnia roślina warzywna z rodziny Umbrella. Zajmuje dominujące miejsce w domkach letniskowych, co zawdzięcza korzennemu aromatowi, przyjemnemu smakowi oraz szerokiemu wachlarzowi użytecznych właściwości. Na świecie występuje około 20 gatunków dzikich, ale uprawiany jest głównie jeden - pachnący. Domowi ogrodnicy często uprawiają odmiany dwuletnie, które w pierwszym roku wzrostu dają rośliny okopowe i zielenie, aw drugim - kwitną i tworzą owoce z nasionami. To warzywo jest spożywane na świeżo i dodawane do różnych potraw, a także konserwowane i suszone..
Zadowolony
Rodzaje i odmiany selera
Zanim opowiemy o agrotechnice uprawy selera, należy opisać istniejące odmiany. Istnieją trzy główne kategorie:
- Liściaste - ma dość dużą rozetę, w tym do 100 małych liści. Po ścięciu szybko odrasta. Łodygi są długie i cienkie, do 60 centymetrów lub więcej. Nie tworzy roślin okopowych, dlatego nie jest tak popularny w ogrodnictwie.
- Petiolate - tworzy grube, soczyste i mięsiste ogonki, do 3-4 cm w przekroju i co najmniej 40 cm długości. Nie różni się zwiększonym wzrostem składnika zielonego, nie więcej niż 15–20 liści na krzak. Pędy są cylindryczne, wypukłe na zewnątrz i wklęsłe wewnątrz.
- Korzeń - ma duże zaokrąglone korzenie. Do czasu zbioru owoce wylewa się do masy około 600-800 g.
Oprócz głównych gatunków istnieje wiele odmian hybrydowych. Ponieważ każdy ma swoje własne cechy smakowe i wygląd, wybór dokonywany jest zgodnie z indywidualnymi preferencjami. Istnieje podział na odmiany wczesne, w połowie sezonu i późne. W takim momencie należy zwrócić uwagę.
Najpopularniejsze odmiany selera i wizualne zdjęcie gatunku rodzicielskiego przedstawiono w tabeli:
| Widok | Zdjęcie | Odmiany |
| Liściasta - uprawiana ze względu na pachnącą zieleń, która zawiera bogaty zestaw olejków eterycznych i witamin |  | Wesołość, Zachar, Kartuli, Łagodna |
| Petiolate - ma soczyste i mięsiste łodygi, które dodaje się do sałatek |  | Złote, Białe piórko, Jung, Malachit, Tango |
| Korzeń - ceniony za duże okrągłe warzywa korzeniowe, które są wykorzystywane do przygotowywania wszelkiego rodzaju potraw |  | Gribovsky, Apple, Root mushroom, Diamant, Esaul, Maxim, Snow globe |
Uprawa z nasion
Niezależnie od gatunku uprawa jest praktycznie tego samego typu, z niewielkimi różnicami.. Wszyscy przedstawiciele wolą dużo światła, a także luźną i żyzną glebę o słabej kwasowości lub całkowicie neutralną.
Przy odrobinie cieniowania nie będzie wiele szkód, wręcz przeciwnie - liście stają się bardziej pachnące. Aby uzyskać najlepsze wyniki, przygotuj miejsce lądowania z wyprzedzeniem. Jesienią wykopują i przynoszą próchnicę, a wiosną ponownie kopią i formują łóżka.
Wczesne odmiany można sadzić od razu w otwartym terenie na wiosnę, aw przypadku późniejszych stosuje się metodę sadzonkową. Równie ważny jest prawidłowy dobór materiału siewnego, zawsze dobrej jakości.
Seler korzeniowy i ogonkowy w regionach o zimnym klimacie, a mianowicie na Uralu i Syberii, często uprawia się przez sadzonki. Jest zbierany z wyprzedzeniem, trzymany do wiosny na parapetach w mobilnych pudełkach lub zwykłych doniczkach. To jedyny sposób, aby naprawdę uzyskać pachnące warzywa we wczesnych stadiach, a także wyhodować mięsiste ogonki i duże rośliny okopowe.
Ze względu na słabe kiełkowanie nasion selera i nadmierną małość przed zasiewem moczy się je w ciepłym roztworze manganu przez 1-2 dni lub układa na wilgotnej gazie. Dopiero po wykonaniu siewu.
Więcej szczegółów na temat uprawy każdego gatunku w tabeli:
| Wpisz imię | Rozwój | Opieka |
| Arkusz | Odmiany selera liściowego są odporne na zimno, dzięki czemu profesjonaliści mogą natychmiast sadzić nasiona w łóżkach przy pierwszym wiosennym upale. Ale skuteczniejsze będzie wstępne sadzenie i hodowanie sadzonek. Zaczynają gotować na początku marca. Przygotowane nasiona rozprowadza się po powierzchni bez silnego zagłębienia. Mieszankę gleby przygotowuje się niezależnie, torf, darń, próchnicę i piasek pobiera się w równych proporcjach. Posyp torfem i potraktuj roztworem manganu lub inną substancją organiczną. Przykryj pudełka szkłem, aby uzyskać efekt cieplarniany. Sadzonki są codziennie nawilżane, wentylowane i usuwane z nagromadzonego kondensatu. Optymalny reżim temperaturowy przed pierwszymi pędami wynosi 18–25 ° C, a następnie jest obniżany do 16 ° C. Zwykle dzieje się to po 6-7 dniach. Dla lepszego kiełkowania sadzonki są oświetlone, do czego odpowiednia jest zwykła lampa stołowa. Zbieranie odbywa się za pomocą pierwszych dwóch mocnych liści. W tym samym czasie uszczypnij główny korzeń, aby stymulować jego wzrost. 2 tygodnie przed sadzeniem w ziemi sadzonki zaczynają twardnieć. Przeszczepione do łóżka ogrodowego z nadejściem stabilnej ciepłej pogody, pod koniec kwietnia - początek maja | Podczas sadzenia ważne jest, aby pozostawić otwarty kołnierz korzeniowy, w przeciwnym razie rośliny umrą. Dalsza pielęgnacja selera uprawianego na otwartym polu nie jest uciążliwa: poluzowanie przestrzeni międzyrzędowej, chwastów i terminowe podlewanie. Upewnij się, że gleba nie jest pochwycona przez gęstą skorupę, która zaszkodzi nasadzeniom. Dobrą pomocą będzie mulczowanie grządek, które minimalizuje parowanie wilgoci z gleby i będzie przeszkodą dla chwastów. Zbierane w lipcu - sierpniu |
| Petiolate | Agrotechnologia uzyskiwania sadzonek ogonków liściowych jest podobna do liści. Niewielkie różnice pojawiają się po przesadzeniu w ziemię. Jeśli seler liściasty nie potrzebuje silnego pogłębienia, to tutaj topi się na 10-12 cm, nasada szyjki również nie jest przykryta. Kiedy zaczyna się aktywny wzrost, nasadzenia są puszczane. W ciągu całego sezonu wegetacyjnego rób to kilka razy. | Należy zauważyć, że okresowe hillingowanie powoduje białe ogonki. Uprawiany w ten sposób seler jest delikatniejszy i smaczniejszy, bez specyficznej goryczki. Inna technika pomaga osiągnąć podobny rezultat: 2 tygodnie przed zbiorem ogonki są wiązane i zawijane w papier. Przed zamrożeniem zbiera się je razem z ogonkami. Seler potrzebuje terminowego podlewania i poluzowywania. Niedopuszczalna jest stagnacja wody, która prowadzi do rozwoju różnych chorób. Nawozić raz na 2 tygodnie, najlepiej związkami organicznymi. Idealny do naparu z pokrzywy |
| Korzeń | Seler korzeniowy uprawiany jest tylko w sadzonkach, ze względu na długi okres wegetacji (150-180 dni). Nasiona na sadzonki wysiewa się na początku lutego. Wstępnie poddaje się je rozwarstwieniu: przetrzymuje się je na wilgotnej gazie do 5–6 dni, a następnie umieszcza w lodówce na 10 dni. Ziemia jest mieszana z próchnicą w równych proporcjach. 2 dni przed siewem mieszaninę gleby rozlewa się gorącym roztworem nadmanganianu potasu. Bezpośrednio przed zabiegiem gleba jest obficie nawilżana i powstają głębokie bruzdy. Nasiona sadzi się w odstępie 5–8 cm, na wierzch posyp oryginalną ziemią, przykryj szkłem. Cały czas, aż do wykiełkowania pierwszych pędów, są one codziennie spryskiwane, wentylowane, a gromadzący się kondensat jest usuwany. Początkowo temperaturę utrzymuje się na poziomie 23–25 ° C, a następnie obniża do 17–18 ° C. Wskazane jest wyposażenie w sztuczne oświetlenie, ponieważ zimą panują krótkie godziny dzienne. W przeciwieństwie do poprzednich odmian, tę sadzonkę należy nurkować dwukrotnie. Jednocześnie nie zapomnij uszczypnąć odrośniętego centralnego korzenia o jedną trzecią długości. Sadzonki sadzi się bardzo ostrożnie, aby zachować krzaczasty kształt z solidnym korzeniem. W przeciwnym razie zamiast dużej rzepy powstaje wiele małych korzeni, nieodpowiednich do jedzenia. Aby rośliny okopowe rosły duże, nie zaleca się cięcia zieleni latem. Zjawisko to można wyjaśnić w prosty sposób: olejki eteryczne zawarte w liściach schodzą do roślin okopowych do sierpnia | Sadzonki przeszczepiane do ziemi jak umiarkowane podlewanie i nawozy organiczne. Aby uformować zaokrągloną roślinę korzeniową, ziemia wokół niej jest okresowo zgrabiana. Na ostatnim etapie składnik liściasty jest zginany do ziemi lub odcina dolną część boczną. Ogólnie rzecz biorąc, opieka nie różni się zbytnio, w tym przypadku przeciwwskazane jest tylko hilling. Zbiory dojrzewają do października |
Przeszczep na otwartym terenie
Najkorzystniejszym okresem do sadzenia sadzonek w ogrodzie jest druga dekada maja, kiedy gleba jest już wystarczająco rozgrzana i nie ma ryzyka nawracających nocnych przymrozków. Chociaż seler jest rośliną tolerancyjną na zimno, może bezboleśnie tolerować temperatury nawet do -4 ° C.
Wybierz suchy i słoneczny dzień. Jak już wspomniano, lepiej wybrać oświetlone miejsce. Jednak seler dobrze rośnie w cieniu. Doświadczeni ogrodnicy sadzą tę pikantną roślinę między rzędami ziemniaków, kapusty, czosnku, cebuli i innych warzyw. Jeśli przygotowywany jest oddzielny grzbiet, najpierw wykonuje się bruzdy z odstępem 20 cm, w którym rozprasza się dziewanny i jesion drzewny. W nich nasadzenia krzewów sadzi się w odległości 25–30 cm od siebie, pozostawiając punkt wzrostu na powierzchni. Kiełki wyjmuje się z pudełka wraz z grudką ziemi i dzieli na grupy po 3-4 gałęzie w każdej.
Nie zaleca się głębokiego pogłębiania rośliny, aby korzenie boczne nie zaczęły rosnąć.
Po zakończeniu sadzenia gleba jest obficie nawilżana i traktowana "Trichodermin". Przed nadejściem stabilnej letniej pogody wskazane jest przykrycie nasadzeń materiałem foliowym. Po 2 tygodniach stosuje się pierwsze nawożenie potasowo-fosforowe. Po tygodniu procedurę powtarza się. Jeśli liście stają się blade, dodatkowo podlewa się je roztworem manganu (rozcieńczonym 0,5 g na 1 litr wody). W październiku do zbioru dostępne są wszystkie rodzaje selera. Rośliny okopowe są usuwane z ziemi widłami, nie warto ich wyciągać. Następnie wierzchołki są odcinane, a korzenie są czyszczone i suszone na świeżym powietrzu. Warzywa korzeniowe są gotowe do spożycia natychmiast po zbiorach.
Choroby i szkodniki
Jeśli nie podejmiesz w odpowiednim czasie żadnych środków zapobiegawczych przeciwko szkodnikom i chorobom, cały wysiłek ogrodnika może zostać zmarnowany. Podobny problem zagraża selerowi przez cały sezon wegetacyjny..
Najczęściej występują następujące choroby:
- plamienie bakteryjne - liście żółkną, a dolna część zaczyna gnić i mięknąć;
- biała zgnilizna - roślina okopowa zaczyna gnić;
- mozaika wirusowa - liście pokryte są żółtawym wzorem, stopniowo powiększającym się;
- „Czarna noga” - choroba charakteryzuje się pojawieniem się czarnej plamki na części liściastej, która łączy się i przechodzi na łodygę;
- zgnilizna podstawy i rdzenia łodygi - w okolicy szyjki korzeniowej i wyżej wzdłuż łodygi rozprzestrzenia się biały nalot, co prowadzi do obumarcia rośliny.
Nie tylko wszelkiego rodzaju zabiegi insektycydami i fungicydami, ale także przestrzeganie rolniczych technik pielęgnacyjnych pomogą uniknąć uszkodzeń. Te ostatnie obejmują: regularne umiarkowane podlewanie bez tworzenia stagnacji, przerzedzanie gęstych nasadzeń, spulchnianie i usuwanie chwastów.
Ataki szkodników owadów są nie mniej niebezpieczne dla zieleni: czerpaki, larwy muszek marchwiowych, ślimaki i ślimaki. Terminowe opryskiwanie specjalnymi preparatami pomaga się ich pozbyć. Może to być „Agrovertin” lub „Fitoverm”. Sadzenie selera obok innych warzyw lub roślin będzie doskonałą prewencją. Ogólnie rzecz biorąc, ta ostra zieleń ma dość stabilną odporność. Czasami seler porównuje się do chwastów, jest tak wytrwały.
Seler można i należy spożywać na świeżo, dodając go do sałatek warzywnych. Na zimę jest zamrożony, co w żaden sposób nie wpływa na użyteczną kompozycję. Zaleca się również dodawanie korzeni, ziół i ogonków do różnych potraw, co zmienia ich smak i nadaje im niezapomniany aromat. Warzywo to oprócz zastosowań kulinarnych stosuje się również w leczeniu wątroby, nerek, układu moczowo-płciowego i nerwowego. Jego regularne stosowanie pomaga pozbyć się alergii i ogólnie leczy organizm. Sok służy do leczenia ran i oparzeń, co prowadzi do szybkiej regeneracji skóry. Uprawa tego zioła nie jest trudna, przydatna pod każdym względem. Nawet początkujący ogrodnik bez problemu poradzi sobie z tym zadaniem..
