Siew selera do sadzonek - tajemnice sukcesu, bez których nie możesz się obejść

Seler jest dość rzadkim gościem w domkach letniskowych. Po pierwsze, nie każdy skosztował jego smaku i wie o jego walorach, bo od niedawna zaczął pojawiać się na sklepowych półkach. Po drugie, jest dość kapryśny w kultywacji. Ale jeśli znasz jakieś sekrety, możesz je rozwijać w swojej witrynie..

Jakie odmiany możesz zrobić bez sadzonek?

Seler to bardzo ciekawa roślina. Wszystkie jego części można jeść zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu. Jest również używany do celów medycznych. Jest bogaty w kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, karoten, wapń i inne. Łodygi zawierają dużo soli, której używają osoby na diecie bezsolnej..

Tak więc istnieją trzy rodzaje selera:

• korzeń;
• arkusz;
• petiolate.

Najbardziej bezpretensjonalny i najczęściej spotykany w ogrodzie jest liściasty, można go sadzić nasionami w otwartym terenie. Wyrasta z nich wiele pędów o delikatnych i pachnących liściach, a korzeń takiej rośliny jest średniej wielkości. Najpopularniejsze odmiany selera liściastego to gruzińska odmiana Kartuli, wczesna Parus, wysokowydajna odmiana Zakhar, kędzierzawa odmiana Samurai, duży Spartan.

Drugim najpopularniejszym jest seler korzeniowy. Jego główną wadą jest bardzo długi okres wegetacji - około 180 dni. Potrzebuje jednak słonecznej i ciepłej pogody. W naszym klimacie wyhodowanie takiej rośliny z nasion jest prawie niemożliwe. Dlatego uprawia się go tylko przez sadzonki i wybiera się odmiany wczesne dojrzewające, następnie okres dojrzewania można skrócić do 120 dni. Najlepsze odmiany selera korzeniowego: wczesne - Prague Giant and Apple, duże - Globus, Giant i Esaul, późne - Anita i Maxim.

Seler ogonkowy to także roślina o długim okresie wzrostu. Dlatego w naszym klimacie można go uprawiać tylko z sadzonek. Podobnie jak w przypadku gatunków korzeni, warto wybrać tutaj odmiany wczesne, na pewno będą miały czas na zbiory. Ponieważ seler jest nową uprawą w naszym rolnictwie, w miarę możliwości lepiej jest wybierać nasiona importowane. Popularne odmiany selera łodygowego - wczesny malachit, samowybielający złoty, późny: Tango i Triumph.

Trudne nasiona - tajemnice kiełkowania

Wysiew selera na sadzonki należy przeprowadzić pod koniec lutego lub na początku marca. Jej nasiona wymagają dodatkowego przygotowania. Faktem jest, że zawierają dużą ilość olejków eterycznych, a to znacznie hamuje kiełkowanie. Jeśli nieprzygotowane nasiona zostaną po prostu zanurzone w ziemi, pierwsze pędy mogą pojawić się dopiero po miesiącu, a nawet nie wszystkie. Dlatego pierwszym zadaniem jest oczyszczenie materiału nasadzeniowego z oleju. Aby to zrobić, napełnij go ciepłą wodą (około 60 stopni) na pół godziny. W tym czasie oleje wypłyną na powierzchnię wody. Teraz pozostaje wypłukać je w zimnej wodzie.

Ponadto możesz przyspieszyć pojawienie się sadzonek, kiełkując nasiona. Aby to zrobić, rozłóż je na gazie lub serwetce dobrze zwilżonej wodą i pozostaw w ciepłym miejscu. Lub możesz włożyć serwetkę z nasionami do torby, zawiązać ją i zostawić w ciepłym i ciemnym miejscu. Ale co najważniejsze, nie zapomnij okresowo otwierać torby i przewietrzyć.

Możesz także użyć stymulantów wzrostu. Na przykład najpierw bąbelkuj w wodzie z tlenem przez jeden dzień (możesz użyć mikrokompresorów do akwariów), następnie moczyć w manganie przez godzinę, a następnie przez 20 godzin w roztworze epiny (2 krople na 100 ml wody).

Kiedy nasiona zaczną kiełkować, można je sadzić w przygotowanej glebie. Aby to zrobić, suszymy je i mieszamy na pół z piaskiem (jest to konieczne do równomiernego rozłożenia). Odpowiednia jest luźna gleba torfowa bogata w próchnicę. Kiełki można układać w rowkach na głębokość około 1 centymetra lub po prostu rozłożyć na powierzchni i lekko posypać piaskiem.

Seler uprawiamy w słonecznym miejscu lub dodatkowo oświetlamy lampami. Przed pierwszymi pędami pokrywamy pojemniki folią lub szkłem, tworząc w ten sposób efekt cieplarniany. Jeśli przygotowaliśmy nasiona, kiełki będą siódmego dnia, a jeśli nie, to za kilka tygodni. Następnie usuwamy film. Dbamy o to, aby gleba była zawsze wilgotna, ale nie podmokła.

Po miesiącu, gdy pojawią się 1-2 liście, sadzonki przerzedzamy lub sadzimy w osobnych pojemnikach. Ponieważ roślina aktywnie rozwija korzenie boczne, odległość między sąsiednimi pędami nie powinna być mniejsza niż 5 centymetrów. Podczas nurkowania korzeń powinien być lekko uszczypnięty, a łodyga powinna być do połowy zagłębiona w ziemi.

Jeśli po kilku tygodniach od zerwania sadzonki mają bladozielone liście, należy je karmić mocznikiem (pół łyżeczki na litr wody). Jeśli kiełki wyglądają zdrowo, możesz ograniczyć się do nawożenia złożonymi nawozami, na przykład „Rozwiązanie”.

Przed sadzeniem sadzonek w otwartym terenie utwardzamy je, wyprowadzając na świeże powietrze, najpierw na godzinę, potem na kilka, a potem na cały dzień. Seler przenosimy na grządki za około 45-60 dni, najlepiej na początku maja, pod warunkiem, że kiełek ma 4-5 pełnowartościowych liści i ma 12-15 centymetrów wysokości.

Seler w ogrodzie - jak prawidłowo przenosić sadzonki

Seler jest dość wybredny w kwestii gleby, więc w ogrodzie powinna być lekka, ale wzbogacona gleba. Jesienią teren rozkopuje się i nawozi próchnicą, a wiosną rozluźnia i stosuje nawozy mineralne. Miejsce jest wybrane słonecznie. Najlepszymi poprzednikami selera są rośliny strączkowe, kapusta i ogórki, ale po ziemniakach, marchewce i zieleninie nie należy sadzić selera.

Seler korzeniowy sadzi się w odstępach 40-50 centymetrów, a ogonek liściowy - 20-30. Podczas przesadzania roślina nie jest pogłębiana, pozostawiając punkt wzrostu nad ziemią. Jeśli posadzisz go zbyt głęboko, korzeń selera nie będzie równy, ale z dużą ilością małych pędów.

Istnieje również kilka niuansów w pielęgnacji selera na zewnątrz. Zacznijmy od widoku głównego. W środku lata należy uwolnić górną część korzenia z ziemi, odciąć lub odciąć korzenie boczne, jeśli takie istnieją, i jak najbardziej docisnąć liście i łodygi do ziemi. W ten sposób rośliny okopowe będą się lepiej rozwijać. Po prostu nie tnij liści - zaszkodzi to tylko roślinie. Możesz wyciąć boczne, ale pamiętaj, aby zostawić te, które wyrosną prosto.

Seler korzeniowy dojrzewa do października. Skórka rośliny okopowej jest delikatna, dlatego przed zbiorem należy obficie zrzucić grządki, aby można było usunąć owoce bez ich uszkodzenia.

Seler ogonkowy ma swoją osobliwość - gdy tylko łodygi osiągną 30 centymetrów, są starannie zawiązane sznurkiem, aby ściśle przylegały do ​​siebie i owinięte na całej wysokości papierem w ciemnym kolorze. Okazuje się, że liście na wierzchołkach łodyg stoją jak w wazonie z papieru. Jest to konieczne, aby łodygi wybielały, stały się bardziej soczyste i wydobywały nadmiar olejków eterycznych. To prawda, że ​​istnieją odmiany samowybielające, które nie wymagają takich manipulacji, ale warto zauważyć, że nie smakują tak soczyście.

Cóż, główna zasada dotycząca wszystkich rodzajów selera jest taka, że ​​gleba musi być wilgotna od początku sadzenia w maju do zbiorów we wrześniu - październiku. Brak wilgoci sprawia, że ​​jest twardy i gorzki.

To w rzeczywistości wszystkie subtelności uprawy tej rośliny, która wciąż jest dla nas rzadka. Jak widać, wszystko nie jest takie trudne. Spróbuj wyhodować selera w ogrodzie, a on podziękuje ci pachnącymi zbiorami!