Co to są szalotki i jak można je uprawiać?

Szalotki sadzi się w ziemi w różnych strefach klimatycznych. W wielu krajach Dalekiego Wschodu i Afryki zajmuje czołowe miejsce wśród warzyw cebulowych. Łatwo odróżnić go od cebuli. W porównaniu z nią ma krótszy okres wegetacyjny, jest lepiej przechowywany i tworzy mniejsze główki (zwykle 40-50 mm średnicy). Ale wielkość cebulek zależy od odmiany, a także od metody i warunków uprawy..

Zastosowanie i wartość odżywcza

Prawidłowa nazwa botaniczna to cebula Aszkelon (Allium ascalonicum). Inne nazwy to kuschevka, dzierzba, krzew, szalotka. Zaopatrzone z Bliskiego Wschodu iw Europie największymi dostawcami są Francja, Włochy, Belgia i Holandia. Jest uprawiany w ogrodach, ogrodach warzywnych i na działkach przydomowych. Ze względu na swój smak warzywo jest często uprawiane przez ogrodników-amatorów. Szalotki różnią się od cebuli tym, że rosną, podobnie jak czosnek, tworząc gniazdo z kilku połączonych ze sobą goździków. W takim gnieździe zwykle tworzy się od 6 do 12 cebulek. Żarówki o różnych kształtach - wydłużone, mniej lub bardziej kuliste, a nawet płaskie. Mają miękką, żółtą lub słomkową łuskę.

Szalotki podziwiają szefowie kuchni na całym świecie. Jest bardzo popularny w Azji Południowo-Wschodniej - szczególnie w Indonezji, Tajlandii i Chinach. W wielu krajach podstawą większości dań narodowych jest połączenie czosnku, szalotki i czerwonego chili. Szalotka ma najłagodniejszy i najdelikatniejszy smak ze wszystkich warzyw cebulowych. Może być stosowany na różnych etapach wzrostu, od zbioru, kiedy tworzą się pióra (pozostawienie 2 lub 3 cebul w gnieździe do dalszego wzrostu) do zbioru w pełni dojrzałych, w pełni uformowanych cebul. Jest to przyprawa do produkcji marynat, konserw i sosów..

Roślina ma wiele korzystnych właściwości:

• zawiera witaminy A, B, C i E;
• bogaty w jod, kobalt, miedź, mangan, potas, sód, wapń i żelazo;
• wzmacnia odporność organizmu;
• ma właściwości bakteriobójcze, przeciwzapalne i dezynfekujące;
• obniża ciśnienie krwi;
• pobudza układ pokarmowy;
• reguluje poziom cukru;
• obniża poziom cholesterolu;
• pozytywnie wpływa na pracę serca, trzustki i wątroby;
• zapobiega chorobom nowotworowym;
• zawiera oleje odpowiedzialne za smak i zapach, które nie tracą nawet po smażeniu.

Szalotka swoje wyjątkowe korzyści dietetyczne i zdrowotne zawdzięczają obecności olejku eterycznego. Jest w nim znacznie więcej niż w cebuli. Flawonoidy to jeden z najcenniejszych składników szalotki. Wzmacniają działanie witaminy C. Szalotka jest wysoko ceniona we wzmacnianiu układu odpornościowego i leczeniu przeziębień. Flawonoidy zmniejszają ryzyko chorób serca. Cebule są spożywane na surowo, smażone, suszone lub mrożone.

Rośnie z cebul

Szalotka wyhodowana z sadzonek ma mniejsze wymagania glebowe niż rośliny wyhodowane z nasion lub sadzonek. Najlepsze efekty zbiorów można osiągnąć na żyznych glebach z dodatkiem materii organicznej. Biorąc pod uwagę krótki okres wegetacji rośliny, nawozy mineralne powinny być ograniczone do azotu i nie należy ich używać do karmienia..

Średnia waga cebul przeznaczonych do sadzenia wynosi 6-12 gramów. 80-160 cebuli waży około 1 kg. Zagęszczenie roślin tą metodą uprawy może być duże, ponieważ sezon wegetacyjny nie trwa długo, a rośliny nie rosną zbyt duże. Należy sadzić 30-40 szt./m².

Cebule sadzi się wiosną na początku kwietnia. Ale późniejsze sadzenie nie powoduje znacznego spadku plonów. Czasami korzystniejsze warunki pogodowe w tym okresie przyczyniają się do dobrego ukorzenienia cebul i szybkiego przyrostu masy ciała. W zależności od wielkości sadzonych cebul, odległość powinna wynosić od 20-30 x 10-15 cm, w miarę ich wzrostu konieczne jest usuwanie chwastów i podlewanie roślin przy braku wilgoci w glebie.

Każde piórko cebuli ma około 20-25 cm długości. Zieloni powstają od 15 do 30 maja po posadzeniu cebul w pierwszej dekadzie kwietnia. Zależy to od lokalnych warunków, gleby i czynników atmosferycznych. Znaczne przyspieszenie przyrostu masy cebulek można uzyskać uprawiając je pod folią lub pod lekką włókniną. Płaskie okrycia prowadzą do deformacji liści i wysuszenia końców.

Cebule dojrzewają od połowy lipca. W tym czasie pojawiają się na nich suche łuski. Do przechowywania należy je zbierać, gdy liście są jeszcze w połowie zielone. W tym przypadku pióra są odcinane 5-8 cm nad żarówką. Następnie przechowywać w taki sam sposób jak czosnek, w suchym miejscu w temperaturze nie przekraczającej 18 ° C. Niezebrane cebulki wznawiają wzrost po okresie fizjologicznego spoczynku, a roślina może przetrwać do następnego roku.

Szalotkę można uprawiać z jesiennego sadzenia cebul (początek października). Plon roślin jest dobry, a efektem sadzenia w takim okresie może być przyspieszenie wzrostu masy cebulowej w ciągu 2 tygodni..

Uprawa z nasion

Uprawa z nasion jest najwolniejszą metodą. Pozytywne rezultaty uprawy szalotki z nasion można osiągnąć tylko na bardzo dobrych glebach. Dokładny siew i bardzo staranna pielęgnacja roślin są wymagane przez cały sezon wegetacyjny. Zaletą uprawy z nasion jest możliwość produkcji większych cebul. W zależności od odmiany i warunków uprawy średnica cebul wynosi 4-5 cm Wyniki doświadczeń przeprowadzonych za granicą wskazują, że plon sadzenia nasion (przy tej samej gęstości roślin) może być mniejszy od plonu uzyskanego z sadzonek i cebul. Przy zalecanej dawce wysiewu 1,5-2 mln nasion na 1 ha zużycie nasion wynosi 6-8 kg, w przypadku nasion o dużej zdolności kiełkowania można je zmniejszyć do 5,2-6 kg.

Największe cebulki uzyskuje się uprawiając szalotki z sadzonek. Ułatwia to zwalczanie chwastów i pozwala przyspieszyć wzrost cebulki. Nasiona sadzi się wczesną wiosną (najczęściej w marcu) na głębokość 1 cm, zaleca się sadzić w rzędach w odstępie 5-10 cm, w ilości 20-30 g nasion / m2. Gdy roślina ma 3-4 liście, przesadza się ją na główne miejsce (pod koniec kwietnia lub na początku maja). Tydzień przed sadzeniem musisz zacząć hartować sadzonki.

Sadzonki można uzyskać, wysiewając nasiona w specjalnych pojemnikach z ziemią. Pojemniki o wielkości 54-70 cm³ i podłużnym kształcie sprzyjają prawidłowemu rozwojowi korzeni. W zależności od warunków w pojemniku sadzonki pojawiają się w ciągu 7-10 dni. Po wschodach nie należy utrzymywać w ciągu dnia temperatury powyżej 18-20 ° C, gdyż prowadzi to do nadmiernego wydłużania liści. Umiarkowana wilgotność podłoża i powietrza zapewnia prawidłowy wzrost sadzonki. System korzeniowy w doniczkach łatwo wysycha, dlatego należy często podlewać rośliny.

Przygotowanie pola i sposób sadzenia sadzonek są takie same jak w przypadku cebuli uprawianej tą metodą. W przeciwieństwie do wielu innych rodzajów warzyw, sadzenie szalotki jest trudne do zmechanizowania, dlatego jest to najbardziej czasochłonny krok w całym cyklu produkcyjnym..

Najpopularniejszym sposobem uprawy szalotki jest nadal metoda cebulowa. Sadząc duże cebulki o średnicy 4-5 cm można uzyskać gniazdo z dużą liczbą cebul, w zależności od odmiany, 5-15 szt. Największe cebule można uzyskać uprawiając szalotki z sadzonek. Następnie osiągają czasami średnicę 6-8 cm i masę do 90 g. Najmniejsze - wyrosłe z cebul, które osiągają wagę 30 g (średnica 4 cm).

Gdy wieloletnia produkcja szalotki prowadzona jest na tym samym gruncie, lepiej jest uzyskać plon z siewu nasion lub sadzonek w pierwszym roku, aw kolejnych latach zaleca się rozmnażanie wegetatywne. Do siewu wybierz cebulki o średnicy 2-3 cm, ponieważ takie rośliny tworzą gniazdo cebul o większej średnicy.

Wymagania glebowe

Szalotka ma niewielkie wymagania nawozowe, ale słabo reaguje na brak próchnicy w glebie. Wszelkie nawożenie obornikiem stosuje się dopiero rok wcześniej, nie można ich przeprowadzić bezpośrednio przed sadzeniem. Przed siewem glebę można zmieszać z kompostem.

Ze względu na słabo rozwinięty system korzeni roślina otrzymuje z gleby mniej składników odżywczych. 1 dm³ gleby powinno zawierać 120-160 mg azotanu amonu (sól kwasu azotowego), 60-80 mg fosforu, 175-250 mg potasu, 60-80 mg i 1000-1500 mg wapnia. Rośliny są wrażliwe na zasolenie gleby, dlatego nawozy nie powinny zawierać chloru. Dawki nawozu dobierane są na podstawie analizy chemicznej gleby.

Cebula uwielbia wilgotną glebę, szczególnie od czerwca do lipca. Podlewanie jest zalecane tylko w początkowych stadiach wzrostu. Podczas dojrzewania cebul na polu wymagane są wyższe temperatury i sucha pogoda.

Odpowiednie pH gleby wynosi 6,5–7,0. Cebuli nie należy uprawiać na glebach kwaśnych. Konieczne jest wybranie miejsc o niskim poziomie wód gruntowych. Obszar uprawy musi być otwarty i płaski - obszary chronione mogą prowadzić do rozwoju mączniaka prawdziwego.

Uprawiając szalotkę należy zwrócić uwagę na dobre sąsiedztwo warzyw, sadzić w pobliżu rośliny, które mają obopólny korzystny wpływ. Z powodzeniem rośnie obok ogórków, pomidorów, marchwi, pietruszki, a także majeranku, sałaty czy truskawek. Szalotki nie należy uprawiać po burakach i kapuście, ponieważ te rośliny pozostawiają w glebie związki, które ograniczają wzrost cebul.

Główne odmiany

Istnieje wiele odmian szalotki. Zwykle są one wyświetlane osobno dla każdego regionu. Bardziej znane odmiany nadające się do uprawy:

• Kunak;
• Sprint;
• Charków Kushchevka;
• Gwiazda;
• Poza sezonem;
• Delikatność;
• Aristarch;
• Kuban żółty D-322;
• Belozerets-94;
• Sir-7.

Te odmiany można uprawiać w pomieszczeniach - w pudełkach i doniczkach. Jeśli będziesz przestrzegać właściwej pielęgnacji szalotek uprawianych na balkonie, możesz uzyskać nie tylko zielenie, ale także cebulki.

Przy długotrwałym rozmnażaniu wegetatywnym przez cebulki istnieje duże prawdopodobieństwo chorób wirusowych. Konieczne jest usunięcie dotkniętych roślin już na początku sezonu wegetacyjnego. Zwykle mają żółte plamy pigmentowe i znacznie różnią się wzrostem..