Opis i charakterystyka krów rasy simentalskiej

Rasa bydła simentalskiego należy do kategorii najstarszych na świecie. Jej wysoki popyt wśród początkujących i doświadczonych rolników tłumaczy się doskonałymi wskaźnikami wydajności mleka i mięsa bez zbędnych kosztów organizacji utrzymania i doboru dawki pokarmowej.

Ponadto zdolność zwierząt tego gatunku do szybkiego przystosowania się do nowych warunków pomogła im bez większych trudności zaaklimatyzować się na pięciu zamieszkanych kontynentach..

Pochodzenie i historia

Pierwsza wzmianka o rasie simentalskiej pojawiła się w V wieku, kiedy Burgundowie sprowadzili gotyckie bydło ze Skandynawii do Szwajcarii. W przyszłości przez długi czas prowadzono staranny dobór najlepszych przedstawicieli, którzy świetnie czuli się na wysokogórskich połoninach wzdłuż rzeki Simma i jednocześnie dawali stabilny mleczność.

Wielowiekowy rozwój bydła na alpejskich łąkach i świeżym górskim powietrzu nie poszedł na marne, a Simmentale z nieproduktywnego gatunku zmieniły się w uniwersalną rasę o orientacji mięsno-mleczarskiej.

Główne cechy gatunkowe zostały określone do połowy XIX wieku, co umożliwiło oficjalne rozpoznanie rasy simentalskiej. Od tego czasu rozprzestrzenił się w całej Europie, Ameryce Północnej i byłym Związku Radzieckim. W Rosji do hodowli wykorzystano byki simentalskie, co umożliwiło poprawę produktywności lokalnych gatunków krów.

Teraz przedstawicieli tego gatunku można znaleźć w Azji, Afryce, Ameryce Południowej. Simmentale z tych regionów są czarne, co nie jest nieodłączne dla tego typu bydła.

Opis i charakterystyka

Pełnokrwiste przedstawiciele rasy simentalskiej odznaczają się wysokim wzrostem, który osiąga w kłębie 138-150 cm, ponadto zwierzęta charakteryzują się proporcjonalnym ciałem o długości 160 cm, dobrze rozwiniętymi mięśniami i mocnymi kośćmi. Grzbiet równy, prosty, jego szerokość ponadprzeciętna. Kłąb jest słabo wyrażony, płynnie przechodzi w gęsty kark, co czyni go prawie niewidocznym. Klatka piersiowa szeroka z dobrze rozwiniętym podgardlem.

Głowa Simentalów jest mała, jej długość jest wprost proporcjonalna do grubości szyi od górnej części grzebienia do krtani. Rogi są dobrze rozwinięte i jasne. Skóra jest gruba, pod którą kryją się dobrze rozwinięte mięśnie.

Sacrum jest równe, proste, ale u niektórych przedstawicieli może być lekko podniesione. Kończyny krótkie, prawidłowo ustawione, kopyta mocne, lekkie. Ogon jest potężny. Wymiona samic są małe, okrągłe, o dobrej teksturze i prawidłowym ustawieniu strzyków, co umożliwia dojenie.

Klasyczny kolor to czerwony, czerwony i srokaty. W takim przypadku odcień może zmieniać się od jasnokremowego do brązowego. Łuskowate plamy mogą być nieznacznie obecne lub zakrywać korpus, pozostawiając jedynie niewielkie obszary koloru podstawowego. Białe tło na dolnej części tułowia i na głowie. Powieki są białawe, a nos różowy.

Zgodnie z charakterystyką krów simentalskich żywa waga samic sięga 540-920 kg, a byków 850-1100 kg.

Pełnokrwiste przedstawiciele mają silną naturalną odporność, wytrzymałość i zwiększoną zdolność do szybkiego przystosowania się do nowych warunków geograficznych i klimatycznych. Samice mają szeroki zad, co gwarantuje łatwe wycielenie i dobrą płodność.

Doświadczeni hodowcy zwierząt gospodarskich zauważają, że krowy wyróżnia spokojne usposobienie i szybki dowcip. Dobrze pamiętają schemat karmienia i dojenia, więc ich utrzymanie nie nastręcza szczególnych trudności.

Byki simentalskie powyżej 5 roku życia, mimo pozornej życzliwości, mają agresywne usposobienie. Dlatego przedstawiciel pozostawiony plemieniu musi włożyć pierścień do przegrody nosowej, aby móc go uspokoić..

Wydajność

Rasa simentalska należy do gatunku uniwersalnego, dlatego jej hodowla jest ukierunkowana na nabiał i mięso. Wskaźniki średniej wydajności mlecznej wahają się od 4 do 5,5 tys. Litrów mleka na laktację. W niektórych przypadkach mogą przekroczyć 2 razy.

Cielęta rasy simentalskiej po urodzeniu charakteryzują się dużym rozmiarem i dużą witalnością. Ich waga to 33-44 kg. O pełnoprawnym tuczu młode zwierzęta szybko przybierają na wadze, a w wieku sześciu miesięcy osiągają wagę 210-220 kg. Ten typ bydła uważa się za wcześnie dojrzewający..

Dzienny przyrost masy ciała cielęcia - 1200 g. W wieku 8 miesięcy byk 320 kg, jałówka 270 kg. Przy zachowaniu tempa wzrostu waga do 1 roku osiąga 0,5 t. Cielę poddaje się ubojowi w wieku 18 miesięcy, kiedy jego waga osiąga 680-700 kg. Pierwszą inseminację jałówki przeprowadza się po 14 miesiącach.

Uwaga! W wieku 1 roku różnica wagi między samicami a samcami wynosi około 90 kg.

Tucz na mięso zaleca się przeprowadzać w oborze, ponieważ przyrost masy ciała zmniejsza się wraz z wypasem. Jednocześnie preferowane są byki tego typu bydła, które przybierają na wadze i mają wysoką wydajność rzeźną. Jednocześnie wołowina charakteryzuje się umiarkowaną twardością i niską zawartością łatwo oddzielających się żyłek.

Wydajność mleczna krów rasy simentalskiej również nie ustępuje innym rasom. Po trzecim wycieleniu dorosłe samice charakteryzują się stabilną mlecznością i zwiększają ją do siódmego wycielenia. Jednocześnie zachowują swoją sprawność przez następne 7 lat, przy prawidłowej diecie i warunkach pozbawienia wolności.

Ogólne wskaźniki produktywności:

• wydajność mięsa rzeźnego -56-65%-
• zawartość tłuszczu w wołowinie - 12%-
• średnia mleczność - 3,9-4,8 tys. litrów-
• zawartość tłuszczu w mleku - 4,5-5,7%-
• oczekiwana długość życia krów - do 14 wycieleń-
• okres międzytrzonowy - 378 dni.

Uwaga! Krowy simentalskie często rodzą bliźnięta. Liczba takich samic wśród całego inwentarza mieści się w granicach 5%.

Jeśli podczas ciąży mnogiej cielęta tej samej płci rodzą się u krów simentalskich, wówczas rozwijają się one w pełni. Ale jeśli występuje heteroseksualność, jałówka traci swoją funkcję rozrodczą. W tym przypadku jest wychowywana na rzeź, ponieważ nie może dać mleka i cieląt..

Zalety i wady

Duża popularność tej rasy bydła świadczy o tym, że ma ona wiele zalet pomimo istniejących wad. Aby jednak zrozumieć, dlaczego ta różnorodność stała się tak rozpowszechniona w wielu krajach, należy wziąć pod uwagę jej główne zalety..

Zalety rasy simentalskiej:

• zadowalające wskaźniki mleczności i udoju mięsa-
• wysoki smak mleka-
• możliwość wykorzystania do produkcji masła, sera, śmietanki-
• szybka adaptacja do nowych warunków przetrzymywania-
• nie wymaganie opieki i diety-
• wysoka naturalna odporność-
• szybki przyrost masy ciała-
• utrzymanie produktywności w suchych regionach-
• niska zawartość tłuszczu wołowego.

Główną wadą buhajów simentalskich jest ich agresywność, która wymaga od hodowcy zwiększonej uwagi i czujności.

W hodowli tego typu bydła warto również zwrócić uwagę na to, że u niektórych osobników kończyny tylne są nieprawidłowo ustawione. Ma to negatywny wpływ na szybkość przemieszczania się zwierząt podczas wypasu. Również płaty czołowe wymienia u samic są czasami niedostatecznie rozwinięte, co uniemożliwia podłączenie do dojarki. Simmentale mają odwrotną zależność między mlekiem a produktywnością mięsa. Dlatego zwierzęta o różnych orientacjach należy trzymać oddzielnie i nie krzyżować ze sobą..

Wniosek

Wszechstronność tego gatunku bydła przyciąga wielu rolników. Często byk simentalski służy do poprawy produktywności krów regionalnych, co pozwala im zwiększyć wydajność bez radykalnej modernizacji stada. Ponadto niewymagająca zawartość, wysoka odporność zwierząt i dostępność do zakupu pozwala tej rasie utrzymać swoją pozycję przez tak długi czas..