Urodzony dla naszego podziwu i inspiracji

Wstydzę się chwalić swoimi roślinami domowymi, ale nadal chcę się podzielić swoim „doświadczeniem” ich uprawy. Faktem jest, że mam mało czasu, ale dużo roślin. Dlatego opieka nad nimi jest najłatwiejsza - podlewanie! Może się na mnie obrażają, ale tego nie okazują. Czytelnicy zapewne uznają mnie za sadystę (dosłownie - nie ze słowa „roślina”), bo wyznaję: po prostu sadzę roślinę w doniczce i podlewam ją od czasu do czasu i tak naprawdę to wszystko. Zdarza się, że w pomieszaniu rzeczy zapominam o zrobieniu nawet tego, aw najbardziej krytycznym momencie, zauważając wyschłą ziemię, z przerażeniem wołam: „Chcą pić!”, Pędzę po wodę i pospiesznie wodę...
W tych spartańskich warunkach rosną moje rośliny i chcę wam je przedstawić..
To jest monstera.

To duża dziewczyna, wysoka - aż po sufit. Nie można go już podnieść i wygląda na to, że wyrósł z doniczki dawno temu (czas zmienić doniczkę!). Trudno jej zachować równowagę.
Kiedyś nasza papuga Kesha usiadła na gałęzi

i ... upadła! Kesha był przestraszony i zaskoczony - nie każdego dnia drzewa spadają pod ciężarem jego ptaka....
Z wielkim trudem udało mi się wychować potwora i wzmocnić go, ale w miarę jak rośnie, jego równowaga pozostaje krucha....
A to jest sansevieria, w potocznym języku "ogon szczupaka":

Okazało się, że „ogonek” również kwitnie ... Kropelki-łzy pod każdym kwiatkiem wyglądają szczególnie wzruszająco...
A oto oleander:

To piękna roślina o niesamowicie delikatnych kwiatach, które emanują tak delikatnym aromatem, że perfumiarze będą zazdrościć! Oleander przez długi czas cieszy się wspaniałym kwitnieniem, wywołując szczery podziw!
To kwiat ptasie mleczko (zephyranthes), zadziwiająco trafnie nazywany przez początkujących ludzi.

Taki skromny facet, ale nagle, gdy leci swoim delikatnym kwiatkiem, jak możesz nie poruszać się w zgiełku szarej codzienności!...
Wiele moich roślin możesz zobaczyć w łazience dwa razy w roku:

Oni pływają. Mimo zajętości staram się je odkupić wiosną i jesienią.
Można dużo napisać o tych niesamowitych zielonych stworzeniach natury, uwięzionych w naszych ciasnych mieszkaniach, wspinających się na parapety, lodówki, ściany, niepostrzeżenie zakorzeniających się w naszych duszach i sercach, rozjaśniających nasze życie, jaśniejszych, milszych, dekorujących je pięknymi kwiatami! ...
Ale wciąż lepiej jest po prostu na nie spojrzeć, oderwać się na chwilę od swoich spraw i zmartwień i ... cieszyć się spektaklem!...