Krowy mleczne holstein: jak pielęgnować i karmić

Najbardziej rozpowszechnioną na świecie rasą krów mlecznych jest rasy holsztyńsko-holsztyńsko-fryzyjskiej. Oprócz zapewnienia, przy należytej pielęgnacji, rekordowej ilości wysokiej jakości mleka, buhaje tej rasy, ze względu na duże rozmiary i masę, służą do uzyskania dużej ilości dietetycznej wołowiny o wysokim smaku..

Historia i opis rasy

Miejsce, z którego pochodzi ta rasa, jest nazywane w różnych źródłach Holandia i Ameryka. Jest to równie prawdziwe, ponieważ historia hodowli krów mlecznych rasy holsztyńsko-fryzyjskiej ma głębokie korzenie..

Praca hodowlana

Przywieziony na terytorium Fryzji przez osadników germańskich w I wieku pne. czarne krowy w połączeniu z lokalnymi białymi krowami fryzyjskimi zaczęły tworzyć specjalną rasę, która później otrzymała nazwę holsztyńsko-fryzyjską.

W XIII wieku w wyniku procesów geologicznych terytorium Fryzji zostało podzielone dużym jeziorem, populacja krów została podzielona, ​​a gałęzie holsztyńskie i fryzyjskie nadal rozwijały się autonomicznie od siebie. Na początku XVIII wieku, w wyniku wydarzeń historycznych, populacje zostały ponownie połączone, a rasa otrzymała swoją współczesną podwójną nazwę.W XIX wieku rasa została udoskonalona przez amerykańskich hodowców pod wodzą Winstona Chenery`ego, czego kulminacją było opublikowanie księgi stadnej w 1872 roku..

Cechy zewnętrzne

Pomimo tego, że Holstein to przede wszystkim krowy mleczne, są one dość duże: średnia waga jałówek wynosi 6-7 centów, byków - około 9 centów. Przy pomocy ulepszonego odżywiania wskaźniki te można zwiększyć o 2-3 centy.

W kłębie krowy osiągają 145-150 centymetrów wzrostu, byki około 160 centymetrów. Klatka piersiowa u zwierząt tej rasy ma charakterystyczną 83-86-centymetrową głębokość i 64-centymetrową szerokość, miednica sięga 62 centymetry.Wygląd zewnętrzny zwierząt odpowiada ich orientacji mlecznej:

• głowa nie jest ciężka, wygląda schludnie;
• ciało - głębokie, klinowate, długie;
• zad prosty;
• długie ramiona są szerokie;
• lędźwie są dostatecznie szerokie;
• krótkie nogi ustawione prawidłowo;
• krowy mają napięte, pomimo imponujących rozmiarów, wymię w kształcie misy, na którym wyraźnie widać żyły mleczne.

Najczęściej spotykany w tej rasie jest garnitur czarny i srokaty.. Zwierzęta tego koloru mają maksymalną mleczność. Kolor czerwono-srokaty, spowodowany recesywnym genem, nie jest tak powszechny i ​​był wcześniej odrzucany, ale obecnie jest izolowany jako odrębna rasa. Wydajność mleka u tych zwierząt jest niższa, ale mleko jest bardziej tłuste. Kolor niebieskawo-srokaty uważany jest za bardzo rzadki, który uzyskuje się w wyniku zmieszania czarnych i białych włosów wełny..

Charakterystyka produkcyjna

Krowy rasy holsztyńskiej mają funkcjonalność budowa ciała, zapewniające dobrą zdolność do przyjmowania pokarmu, liczne obfite laktacje, płodność i łatwość wycielenia. Długotrwała selekcja dała ich jelitom i żołądkowi zdolność rozkładania gruboziarnistego pokarmu, a jednak lwia część produktywności zależy od jakości i ilości pożywienia: zwiększony przyrost masy ciała i wysoka mleczność zapewni paszę dobrej jakości, spadek jakości odżywczej nie spowolni i zareaguje spadkiem wskaźników.Oto kilka wskaźników wydajności krów rasy holsztyńskiej:

• laktacja trwa 305 dni. Wydajność mleka jest bardzo zróżnicowana w zależności od warunków życia, jakości żywieniowej i liczby wcześniejszych laktacji. Na naszych szerokościach geograficznych takie krowy są w stanie wyprodukować około 7,5 tysiąca kilogramów mleka o zawartości tłuszczu 3,8%. Holenderki czerwono-srokate dają mniej mleka niż czarne srokate - do 4 tys. Kilogramów, ale jest grubsze, procent tłuszczu sięga 3,9;
• Krowy rasy Holstein nie dojrzewają wcześnie, ich dojrzałość płciowa następuje w wieku jednego roku. Pierwsza ciąża trwa 24 miesiące, następnie przy dobrej opiece taka krowa może mieć 2-3 cielęta w ciągu 4 lat biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia zwierzętom odpoczynku w celu przywrócenia zasobu tzw. Martwego drewna, który waha się od 50 do 70 dni w zależności od wieku zwierzęcia i jego państwa. Ich płodność jest bardzo zadowalająca: na 100 matek dają od 83 do 90 cieląt;
• w porównaniu do czystych linii mięsnych wydajność mięsa jest nieco niższa, 50-55%, w niektórych przypadkach nawet do 60%, jest to jednak równoważone przez szybki wzrost młodych byków i jakość produkowanej wołowiny. Nowonarodzone cielę buhaj waży 38–50 kg iw ciągu 15 miesięcy, przy odpowiedniej pielęgnacji i odżywianiu, może je zwiększyć 7–10 razy. Po tym okresie przyrost masy ciała zmniejsza się i dłuższe przetrzymywanie zwierzęcia staje się niewłaściwe. Wszystkie byki nieprzeznaczone do reprodukcji kierowane są do uboju. Mięso młodych cieląt tej rasy jest kruche, ma wysoki smak i niską zawartość tłuszczu, wołowina ta uznawana jest za dietetyczną.

Plusy i minusy

Ta rasa ma niewątpliwe zalety:

• maksymalna wydajność mleczna stawia Holstein na pierwszym miejscu pod względem wydajności mleka, mimo że zawartość tłuszczu w mleku wykazuje średnie wskaźniki;
• duże rozmiary i waga zwierząt obojga płci pozwalają na otrzymanie nawet pół tony wołowiny i podrobów od jednego zabitego osobnika;
• wiek nieprodukcyjny jest stosunkowo niewielki, ponieważ dojrzewanie następuje w wieku jednego roku;
• przedstawiciele tej rasy są w stanie żyć w różnych strefach klimatycznych, dostosowując się do lokalnych warunków;
• posiadają dobrą odporność i przy odpowiedniej pielęgnacji nie będą stwarzać właścicielowi niepotrzebnych kłopotów związanych z weterynarią.

niedogodności to te dla drobnych rolników i prywatnych gospodarstw domowych, w których trudno jest stworzyć warunki niezbędne dla krów rasy holsztyńskiej:

• zwierzęta te są bardzo czyste, co samo w sobie jest raczej zaletą, jednak błędy w opiece i naruszenie norm sanitarnych negatywnie wpłyną na ich produktywność;
• naruszenie zasad konserwacji, takich jak czystość, ciepło, brak przeciągów, doprowadzi do podatności na zakaźne choroby;
• Krowy holenderskie wymagają dużej ilości wysokiej jakości paszy, szczególnie zimą, kiedy zgodnie z naturalnymi cyklami ilość mleka w naturalny sposób spada;
• zwierzęta te są bardzo podatne na stres, który może prowadzić do działań weterynaryjnych, obcych dźwięków i innych powodów do niepokoju. Stres znacznie obniża wydajność mleka;
• w porównaniu z liniami mięsnymi rasa holenderska ma stosunkowo niską wydajność mięsa;
• holstein nie zakorzenia się dobrze w regionach o surowym klimacie.

Konserwacja i pielęgnacja

Zainspirowany wysokim poziomem produkcji mleka rolnik może zdecydować, że potencjalne problemy z krowami rasy holsztyńskiej są do przezwyciężenia i tego warte. Jednak nie każdy jest w stanie stworzyć warunki niezbędne dla tych zwierząt, w których mogliby zmaksymalizować swój potencjał. Ściśle mówiąc, małych gospodarstw zwykle nie stać na taką krowę. Z reguły są to krowy dla dużych rolniczych przedsiębiorstw przemysłowych.Są bardzo wymagający w warunkach, które nie są tak łatwe do stworzenia i utrzymania, a także są podatni na stres, który nie przekłada się najlepiej na produktywność..

Letni teren spacerowy

Krów rasy holsztyńskiej nie można wypasać w sposób ciągły, chociaż wymagają świeżego powietrza i światła słonecznego, aby lepiej metabolizować i utrzymać wysoką produktywność. Najlepszą opcją do wypasu na świeżym powietrzu byłoby wyposażenie terenu spacerowego.

Wymagany jest obszar spacerowy baldachim, pod którym zmieszczą się wszystkie krowy. W żadnym wypadku nie wolno dopuścić do przegrzania - są to stresujące warunki dla organizmu zwierzęcia, ciepło może nawet doprowadzić do jego śmierci. Jeśli nie ma wystarczającego schronienia dla wszystkich, w warunkach przegrzania zwierzęta stają się agresywne, zmniejsza się ich apetyt, a nawet spowalnia wzrost. Lepiej jest, aby baldachim był niestacjonarny ze względu na niebezpieczeństwo gromadzenia się na nim gruzu, wilgoci i ropy, co pociąga za sobą niebezpieczeństwo choroba krów z zapaleniem sutka.Aby utrzymać wysoki wskaźnik laktacji i przeciwdziałać możliwemu przegrzaniu, krowy powinny mieć dostęp do świeżej wody bez szkodliwych zanieczyszczeń. W ciągu dnia krowy karmione są około 50 litrami na krowę dziennie..

Krowy rasy Holstein wymagają dojenia 4-6 razy w ciągu dnia, aby utrzymać wysoki poziom laktacji, proces ten jest znacznie trudniejszy do zorganizowania na pastwisku niż na spacerowym.

Układ obory

Obora powinna być ciepła, najlepiej ceglana lub wapienna, nie powinna być drewniana. Pomieszczenie musi być ocieplone, wyposażone w okna do oświetlenia i wentylacji, podłogę glinianą lub glinianą.

Obudowa krów rasy Holstein powinna obejmować:

• wygodne stragany i galerie;
• tereny rekreacyjne;
• specjalne hale udojowe;
• obszary weterynaryjne.

Karmidła, podobnie jak poidła, powinny być wykonane z materiałów, które nie wydzielają zapachów, nie wpływają na smak, są łatwe do czyszczenia i dezynfekcji..

Warunki zatrzymania

Uważa się, że holenderskie krowy są dobrze przystosowane zarówno do ciepłych, jak i stosunkowo zimnych warunków, chociaż surowy klimat im nie odpowiada..

Komfortowy zakres temperatur dla krów rasy Holstein wynosi 5-20 stopni powyżej zera, temperatura w oborze powinna wynosić około +20, ale nie więcej niż +30 stopni. Jeśli temperatura jest wyższa lub niższa, organizm zwierząt jest zestresowany, co wpływa na produktywność.

Przeciągi są bardzo niebezpieczne dla Holsteinów, ponieważ są narażone na zapalenie sutka. Obora powinna być wyposażona w duże okna, aby w ciągu dnia było w pełni doświetlone..Aby nie narażać zwierząt na niebezpieczeństwo chorób zakaźnych, one same, ich naczynia i pomieszczenie, w którym mieszkają, muszą być regularnie czyszczone.

Czyszczenie obory

Warunki sanitarne utrzymania krów rasy Holstein obejmują m.in. regularne czyszczenie ich siedliska. Są to bardzo czyste zwierzęta, a ich skóry nigdy nie są bardzo brudne, niemniej jednak wymagają regularnego czyszczenia, wymagane jest również mycie, przycinanie kopyt i inne środki higieny.

Dla wygody usuwania obornika z boksu w podłodze wykonany jest rowek, z którego łatwiej jest zbierać i utylizować odpady. Znajduje się jak najdalej od koryta. Brudna lub mokra ściółka wymaga regularnej wymiany.Miski do picia i karmniki należy myć często i regularnie, aby uniknąć sytuacji, w której zostanie niedokończona żywność lub zwierzęta mają stęchłą wodę. Przed przeniesieniem zwierząt do obory na zimę pomieszczenie należy dokładnie wyczyścić i zdezynfekować powierzchnie i sprzęty..

Racja żywieniowa

Jakość i ilość paszy spożytej przez krowę bezpośrednio koreluje z jakością i ilością otrzymanego mleka. Holendry są bardzo wymagające jeśli chodzi o jedzenie, nie można ich karmić zwykłą paszą, która jest używana dla pozostałych zwierząt. Nawet zimą należy zadbać o wystarczający zapas rzadkiego pokarmu na tę porę roku, w przeciwnym razie krowa może nieodwracalnie obniżyć swoją produktywność..

Dieta krowy w okresie laktacji składa się ze zbilansowanej kombinacji rodzajów paszy:

• rośliny i zwierzęta;
• syntetyzowany metodami chemicznymi i mikrobiologicznymi;
• mieszanki paszowe i mieszanki;
• witaminy i suplementy mineralne.

O każdej porze roku Holsteinowie potrzebują:

• silos;
• sianokiszonka;
• ziarno;
• rośliny okopowe;
• rośliny strączkowe - knot, koniczyna, lucerna i tak dalej.

Aby wzmocnić odporność bydła i poprawić wydajność, konieczne jest dodanie witamin do jego diety. Jeśli krowa daje mniej niż 20 kilogramów mleka na udój, potrzebuje 105 gramów białka na jednostkę karmy, jeśli więcej niż 20 kilogramów - 110 gramów.

Tak więc krowa rasy holsztyńskiej potrzebuje:

• mieszanka paszowa z białkiem - około 30 kilogramów;
• siano z fasoli - około 20 kilogramów;
• zielona trawa - nieograniczona objętość.

Letni spacer po pastwisku

W okresie letnim wypas na łąkach dla takich krów jest obowiązkowy, ale należy stopniowo przechodzić na świeżą zieleninę, aby uniknąć zaburzeń trawienia.Przed wypuszczeniem zwierzęcia wcześnie rano pastwisko, dostaje wodę do picia i karmi się zacier. Zaleca się również podlewanie i karmienie krów na pastwisku mieszankami paszowymi w ciągu dnia oraz wieczorem po umieszczeniu w oborze..

W przeciwieństwie do samic w okresie laktacji, samce tej rasy lepiej trzymają się w boksach, gdzie tuczą i lepiej przybierają na wadze bez marnowania energii. Jedząc dużo kalorii i bez aktywności fizycznej, zwierzęta te codziennie przybierają do półtora kilograma żywej wagi.

Różnice w żywieniu zimą

Po sezonie letnim czas przenieść zwierzaki do boksu. Głównie kobiety zapłodnione wiosną i latem mają możliwość otrzymania najwyższej jakości pokarmu, a poród przypada na okres Nowego Roku i Świąt Bożego Narodzenia.

Czas, w którym wysoce produktywne samice są przenoszone do boksu, jest specyficzny. Aby uniknąć nieprawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego, krowy stopniowo przechodzą na paszę objętościową zawierającą błonnik. Ponadto konieczne jest wprowadzenie do diety składników mineralnych, w szczególności magnezu..Zimą Holsteiny należy włączać do diety w sposób zrównoważony:

• siano z fasoli;
• kukurydza zbożowa;
• potrawa z soi.

Dieta zimą wygląda tak:

• surowe jedzenie - 38%;
• soczyste jedzenie - 34%;
• skoncentrowana żywność - 28%;
• na każdy centymetr żywej wagi przypada 5 kilogramów suchej masy.

Wideo: rasa krów rasy holsztyńsko-fryzyjskiej

Krowy rasy holsztyńskiej na całym świecie są wykorzystywane przez duże przedsiębiorstwa przemysłowe do uzyskiwania dużych ilości mleka o doskonałych właściwościach. Duża farma ma możliwość kontrolowania jakości pożywienia i utrzymania tych kapryśnych, wymagających i kosztownych zwierząt. Tam też łatwiej jest zorganizować wszystkie procesy produkcyjne i technologiczne, przyciągnąć niezbędnych specjalistów i inwestycje. W prywatnym gospodarstwie domowym i małym gospodarstwie istnieje zbyt duże ryzyko, że nie będzie w stanie sobie poradzić i poniesie znacznych strat.