Żurawina: sadzenie i pielęgnacja, przycinanie i rozmnażanie
Żurawina (Latin Oxycoccus)
Zadowolony
- Sadzenie i pielęgnacja żurawiny (w skrócie)
- Krzewy żurawiny - opis
- Sadzenie żurawiny
- Pielęgnacja żurawiny
- Wiosenna pielęgnacja żurawiny
- Letnia pielęgnacja żurawiny
- Jesienna pielęgnacja żurawiny
- Przetwarzanie żurawiny
- Podlewanie żurawiny
- Top dressing z żurawiny
- Przycinanie żurawiny
- Powielanie żurawiny
- Choroby żurawiny
- Szkodniki żurawiny
- Rodzaje i odmiany żurawiny
- Właściwości żurawiny
W naturze krzewy żurawiny rosną głównie w miejscach wilgotnych - w borach torfowiskowych, na bagnach, wzdłuż bagnistych brzegów zbiorników wodnych. Gatunkiem uprawnym jest żurawina ogrodowa.
Sadzenie i pielęgnacja żurawiny (w skrócie)
- Lądowanie: wczesną wiosną, gdy gleba topnieje na głębokość 8-10 cm.
- Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
- Gleba: bardzo wilgotny do bagiennego, na obszarze o wysokim poziomie wód gruntowych, kwaśnym (pH 3,5-4,5), lasem torfowym lub omszonym.
- Podlewanie: pierwsze dwa tygodnie po posadzeniu - codziennie, następnie gleba jest utrzymywana w lekko wilgotnym stanie. W maju i czerwcu podlewanie powinno być umiarkowane, a w upale - codziennie. Od sierpnia do października żurawina jest regularnie podlewana, starając się zwilżyć glebę do głębokości korzeni.
- Top dressing: regularne: w pierwszym roku - od wiosny do końca lipca, raz na dwa tygodnie ze złożonymi nawozami mineralnymi. Pierwszy opatrunek wierzchni nakłada się trzy tygodnie po posadzeniu. W połowie sierpnia i połowie października stosuje się nawóz potasowo-fosforowy. W drugim i trzecim roku żurawinę nawozi się według tego samego schematu, a od czwartego roku stężenie nawozów w roztworach jest osłabione i przeprowadza się 6 opatrunków na sezon.
- Uprawa: w maju krzew powstaje przez trzy lata, a następnie wykonuje się tylko coroczne czyszczenie sanitarne.
- Reprodukcja: nasiona lub zielone sadzonki.
- Szkodniki: borówka czarnogłowa, owad w kształcie przecinka jabłkowego, ćma cygańska, gałka kapusty, ćma wrzosowata i ponad 30 innych szkodników.
- Choroby: frotte (przerost), botrytis, askochitoza, pestalocja, plama bełkotu, cytosporoza, phomopsis, monilioza, pleśń śnieżna, czerwona plama.
Krzewy żurawiny - opis
Żurawina to roślina pełzająca. Jej wiecznie zielone krzewy osiągają wysokość od 15 do 60 cm System korzeniowy rośliny to łodyga. Naprzemienne liście żurawiny, umieszczone na krótkich ogonkach, mają jajowaty lub podłużny kształt. Osiągają 15 mm długości i 6 mm szerokości. Górna strona blaszki liściowej jest ciemnozielona, dolna jest biaława dzięki powłoce woskowej, która chroni liście przed wodą. Żurawina zaczyna kwitnąć w maju lub czerwcu, a jej długie łodygi otwierają się na różowe lub jasnofioletowe kwiaty, z których każdy żyje 18 dni. Owocem żurawiny jest jajowata lub kulista czerwona kwaśna jagoda o średnicy do 16 mm. Pomimo tego, że żurawina jest bardzo popularna ze względu na swoje właściwości lecznicze, w kulturze nie jest tak powszechna jak agrest, maliny, truskawki, czarna czy czerwona porzeczka. Ostatnio jednak wraz z uprawami takimi jak truskawki, jeżyny, jagody i borówki zaczęły zdobywać coraz więcej miejsca w naszych ogrodach. Tym ogrodnikom, którzy jeszcze nie wyhodowali tej cudownej jagody, proponujemy przeczytanie naszego artykułu, który zawiera informacje o tym, jak sadzić i pielęgnować żurawinę na działce ogrodowej, jakie choroby i szkodniki żurawiny mogą skomplikować jej uprawę, jak rozmnażać żurawinę, jak karmić żurawiny, aby zwiększyć ich plon, a także jakiej pielęgnacji potrzebuje żurawina po zbiorach.
Sadzenie żurawiny
Kiedy sadzić żurawinę
Najlepiej sadzić żurawinę wczesną wiosną, gdy tylko ziemia na stanowisku rozmrozi się na głębokość 8-10 cm. Na żurawinę należy wybrać otwarte, nasłonecznione miejsce o dużej wilgotności. Pożądane jest, aby wody gruntowe znajdowały się blisko powierzchni. Jeśli w Twoim ogrodzie jest strumień, staw lub jezioro, posadź żurawinę na jego brzegach i nie jest tak źle, jeśli jest częściowo w cieniu rosnących w pobliżu drzew. Żurawiny uwielbiają kwaśną (pH 3,5-4,5) gleby torfowe lub leśne podłoże z torfowcem, a jeśli nie masz na swoim terenie, odetnij wierzchnią warstwę gleby o grubości 20-25 cm i zastąp ją mieszanką o mniej więcej następującym składzie: próchnica leśna, piasek, ziemia leśna i torf w proporcji 1: 1: 1: 2 z dodatkiem zgniłych igieł.
Sadzenie żurawiny na wiosnę
Przed sadzeniem żurawiny wykop dołki o głębokości 10 cm w odległości 20 cm od siebie i zalej je ciepłą wodą. Umieść 2 sadzonki o wysokości 15-20 cm w każdym dołku, a następnie wypełnij dołek ziemią, ale nie zagęszczaj. Pierwsze jagody otrzymasz dopiero w trzecim roku po posadzeniu, a pełne zbiory żurawiny uzyskasz dopiero w czwartym roku - średnio pół kilograma z każdego m² działki. Przez pierwsze dwa lata żurawina po prostu ozdobi Twój ogród malowniczymi zaroślami, które często wykorzystują projektanci do ozdabiania krajobrazu..
Sadzenie żurawiny jesienią
Żurawiny nie sadzi się jesienią, ale we wrześniu wskazane jest przygotowanie miejsca do sadzenia wiosennego. Przede wszystkim powinieneś ogrodzić przyszłe łóżko dla żurawiny, kopiąc zgniły materiał w ziemi na jego obwodzie na głębokość 20 cm - łupek, plastik, kawałki pokrycia dachowego. Nad ziemią ogrodzenie to powinno wzrosnąć o 20-30 cm.
Pielęgnacja żurawiny
Wiosenna pielęgnacja żurawiny
Uprawa żurawiny jest łatwa. Wczesną wiosną, gdy jagoda zazieleni się, przerzedzamy żurawinę i karmimy ją pełnym nawozem mineralnym, biorąc pod uwagę, że jej stężenie nie powinno być mocne - żurawina łatwiej znosi niedobór niż nadmiar nawozów. Utrzymuj glebę przez cały czas lekko wilgotną, poluzuj ją i regularnie usuwaj chwasty z obszaru. Ponieważ żurawinę zapylają pszczoły, rośliny miododajne sadzić w pobliżu łoża żurawiny - cząber, oregano itp..
Letnia pielęgnacja żurawiny
Latem, zwłaszcza w drugiej połowie, należy uważać, aby gleba w ogrodzie nie wysychała. Ponieważ żurawina dobrze rośnie tylko na kwaśnej glebie, podczas podlewania krzewów w wieku od trzech do czterech lat dodaj do wody ocet lub kwas cytrynowy. Jeśli uważasz, że żurawina nie rośnie dobrze, nakarm je, dodając do wody nawóz do nawadniania. Traktuj żurawinę fungicydami jako środek zapobiegawczy lub jeśli to konieczne. Poluzuj glebę na miejscu i zwalcz chwasty - przez pierwsze trzy lata pielenie grządek powinno być regularną procedurą. Obszary z żurawiną starszą niż trzy lata ściółkuje się co 3-4 lata warstwą zrębków torfu lub grubego piasku o grubości 1,5-2 cm.
Jesienna pielęgnacja żurawiny
Jesienią nadszedł czas na zbiory - we wrześniu-październiku żurawina zbiera się niedojrzale. Jagody dojrzewają podczas przechowywania.
Jak dbać o żurawinę po zbiorach? Aby uchronić żurawinę przed szkodnikami i chorobami, bezśnieżną zimą i wiosennymi przymrozkami, żurawinę wylewa się kilkakrotnie warstwą 2 cm w temperaturze -5ºC, pozwalając każdej warstwie przemarznąć, aż rośliny całkowicie schną się pod lodem. Jeśli zimy w Twojej okolicy nie są zbyt ostre, możesz po prostu przykryć żurawinę gałązkami świerkowymi lub spunbond.
Przetwarzanie żurawiny
W celu ochrony żurawiny rosnącej w stale wilgotnej glebie przed chorobami grzybiczymi konieczne jest kilkakrotne w okresie wegetacji profilaktyczne zabiegi na uprawie z fungicydami. Wiosną, w okresie pęcznienia i pączkowania, żurawinę spryskuje się jednoprocentowym płynem Bordeaux lub Azofosem. W okresie pączkowania żurawinę przetwarza się trzykrotnie w odstępie tygodnia od szarej pleśni i plam roztworem 4 g preparatów Skor lub Horus w 10 l wody. Jeśli to konieczne, po kwitnieniu można ponownie przeprowadzić obróbkę żurawiny z szarej pleśni. W listopadzie miejsce jest traktowane 1-procentowym płynem Bordeaux.
Podlewanie żurawiny
Przez pierwsze dwa tygodnie po posadzeniu sadzonki żurawiny są codziennie podlewane, ale wtedy należy przestrzegać tej zasady: gleba powinna być cały czas mokra, ale nie mokra. W maju i czerwcu podlewanie powinno być rzadkie i umiarkowane, ponieważ nadmiar wody w tym czasie negatywnie wpływa na jakość jagód. W szczycie upałów żurawinę należy podlewać chłodząco, a podczas długotrwałej suszy należy codziennie nawilżać glebę. Od sierpnia do października konieczne jest regularne podlewanie żurawiny. Nawilżyć glebę do głębokości warstwy korzeni.
Top dressing z żurawiny
Dbanie o żurawinę polega na regularnym karmieniu rośliny. W pierwszym roku wzrostu żurawinę po raz pierwszy podaje się po 3 tygodniach od posadzenia nawozem uniwersalnym według wyliczenia: pół łyżki nawozu na 1 m2 poletka. Takie karmienie kontynuuje się co 2 tygodnie do końca lipca. W połowie sierpnia, a następnie w połowie października, żurawinę dokarmia się jesiennym nawozem w ilości jednej trzeciej łyżki na m². Żurawinę drugiego i trzeciego roku nawozimy według tego samego schematu, a od czwartego roku zmniejsza się ilość nawozów - w okresie wegetacji wykonuje się 6 opatrunków w ilości jednej trzeciej łyżki nawozu na m².
Przycinanie żurawiny
Kiedy ścinać żurawinę
Żurawinę przycina się wiosną, w maju. Pierwsze trzy lata, kiedy krzew rośnie, kładzie podwaliny pod jego kształt - zwarty lub rozłożysty.
Przycinanie żurawiny na wiosnę
Jak przycinać żurawinę? Jeśli zdecydujesz się uformować zwarty wysoki krzew, odetnij wiosną wszystkie cienkie, mało odporne pędy pełzające, stymulując wzrost pionowych gałęzi, a jeśli wolisz „rozłożystą żurawinę”, stymuluj formowanie pędów poziomych poprzez przycinanie. Pamiętaj jednak, że łatwiej jest usunąć jagodę z wysokiego krzewu..
Cięcie żurawiny jesienią
Jesienią żurawinę kroi się tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne..
Powielanie żurawiny
Jak rozmnażać żurawinę
Żurawinę rozmnaża się generatywnie i wegetatywnie. Rozmnażanie nasion przeprowadza się głównie na potrzeby eksperymentu hodowlanego, ponieważ roślina potomna nie dziedziczy cech rośliny rodzicielskiej. Jeśli chcesz od razu uzyskać sadzonki odmian, przeprowadź zielone szczepienie żurawiny.
Rozmnażanie żurawiny przez sadzonki
Sadzonki żurawiny zielonej zbierane są w okresie intensywnego wzrostu pędów. Długość sadzonek powinna wynosić min. 10 cm. Sadzi się je w szkółce, doniczkach z podłożem z torfu wysokiego z piaskiem i zgniłym igłami lub od razu na stałe - wg schematu 7x7 cm, tak aby gałązki żurawiny zwarły się szybciej. Sadzonki są pogłębione o 2-3 cm, po posadzeniu gleba jest lekko zagęszczona i obficie podlewana. Dopóki sadzonki się nie zakorzenią, upewnij się, że gleba jest zawsze mokra - czasami będziesz musiał podlewać ogród dwa razy dziennie. W dni bezlitosnego słońca organizuj sadzonki za pomocą ochrony tkanin. Sadzonki żurawiny zwykle zapuszczają korzenie szybko i łatwo..
Rozmnażanie nasion żurawiny
Aby uzyskać nasiona, żurawinę, która dobrze dojrzała na krzaku, ugniata się i myje w dużej ilości wody, nasiona pozostawia się na sicie i natychmiast wysiewa. Jeśli nasiona żurawiny były przechowywane przez jakiś czas przed sadzeniem, należy je rozwarstwić. Nasiona ponownie nawarstwić w pudełku z wilgotną mieszanką torfu i piasku w proporcji 4: 1 i przechowywać przez 2,5-3 miesiące w temperaturze od 3 do 7 ºC na wolnym powietrzu. Nasiona wysiewa się wiosną (po rozwarstwieniu) lub pod koniec lata (świeżo zebrane) w pojemniku z torfem wysokim - na powierzchni podłoża, bez jego zakopywania. Z góry przez sito przykrywa się je warstwą piasku o grubości 2-3 mm lub przykrywa warstwą pokruszonego torfu o grubości do 5 mm, następnie podlewa, przykrywa szkłem i umieszcza w jasnym, ciepłym miejscu. Uprawy należy regularnie nawilżać i wietrzyć, a gdy na powierzchni podłoża pojawi się pleśń, należy ją zabezpieczyć fungicydem. Sadzonki pojawią się za 2-4 tygodnie, po czym szklanka zostanie usunięta, ale podlewanie nie ustaje. Na etapie rozwoju sadzonki o 4-5 liściach zanurza się je pojedynczo w doniczkach lub na grządce w szklarni w odległości 10 cm od siebie. Sadzonki uprawia się przez cały rok, podlewając je i regularnie karmiąc roztworem 1 łyżki stołowej Kemira-universal w 10 litrach wody w ilości 1 litr na m², starając się nie dostać roztworu na liście, w przeciwnym razie możliwe są poparzenia. Od połowy kwietnia do połowy lipca nawożenie stosuje się co dwa tygodnie. W sierpniu pokrywę zdejmuje się ze szklarni, a pod koniec października ściółkę ściółkuje się warstwą torfu o grubości 5-7 cm i przykrywa dwiema warstwami spunbondu na zimę. Wiosną zbiera się spunbond, a sadzonki przesadza się do szkoły, gdzie uprawia się je przez kolejny rok lub dwa, po czym przesadza się je na stałe. Zbiór jagód z krzewów uprawianych metodą nasienną można uzyskać w ciągu 2-3 lat po posadzeniu w stałym miejscu.
Choroby żurawiny
Przestrzeganie technik rolniczych pozwoli Ci zachować zdrowie żurawiny na odpowiednim poziomie, ale czasami zdarzają się irytujące problemy, a zdrowe żurawiny mogą dotknąć jakąś dolegliwość. W takiej sytuacji ważne jest, aby się nie pomylić i od razu zacząć walczyć z chorobą, dopóki nie dotknie ona wszystkich roślin, a do tego trzeba dokładnie określić charakter choroby. Więc na co choruje żurawina??
Pleśń śnieżna - najbardziej szkodliwa choroba, której rozwój występuje od marca do kwietnia. Objawy choroby to czerwono-brązowy kolor pąków i liści żurawiny, na których widać żółtawą grzybnię. Pod koniec wiosny dotknięte liście stają się popielate i odpadają. Jeśli nie walczysz z chorobą, zmiany powiększają się, łączą się, a cała roślina może umrzeć..
Środki kontroli. Jesienią miejsce spryskuje się roztworem Fundazolu zgodnie z instrukcją, a na zimę przeprowadza się stopniowe napełnianie terenu wodą z zamrażaniem warstwa po warstwie.
Czerwona plama - także choroba grzybicza, która deformuje pędy i powoduje ich zamieranie. Oprócz pędów, czerwone plamy występują na kwiatach, pąkach i szypułkach żurawiny, które nabierają różowawego odcienia. Liście rozwijające się z porażonych pąków wyglądają jak małe róże.
Środki kontroli. Aby zniszczyć patogeny, żurawinę traktuje się roztworem 2 g Fundazolu lub Topsin M w 1 litrze wody.
Oparzenie monilialne - choroba grzybicza, po której wierzchołki pędów więdną, brązowieją i wysychają. W deszczową pogodę dotknięty obszar żółknie, żurawina pokryta jest nalotem zarodnikowania konidialnego. Na etapie pączkowania infekcja przechodzi z chorych pędów na pąki, kwiaty i jajniki, co powoduje wysychanie kwiatów i pąków, a chore jajniki nadal się rozwijają, przygotowując niespodziankę w postaci gnijących owoców.
Środki kontroli. W walce z moniliozą dobrze sprawdziły się fungicydy Topsin M, Ronilan, Ditan, Bayleton i tlenochlorek miedzi.
Phomopsis - choroba powodująca wysychanie końcówek pędów żurawiny bez oznak więdnięcia. Liście najpierw żółkną, następnie zmieniają kolor na pomarańczowy lub brązowy, ale nie spadają. Łodygi pokryte są brudnymi szarymi plamami, które zamieniają się w wrzody. Kwiaty i owoce brązowieją. Choroba postępuje przy suchej i upalnej pogodzie.
Środki kontroli. Aby zniszczyć pierwotną infekcję, wiosną żurawinę traktuje się Topsin M lub innym ogólnoustrojowym fungicydem. Przed aktywnym wzrostem skuteczne jest spryskiwanie żurawiny płynem Bordeaux.
Cytosporoza - to czarna zgnilizna żurawiny, której patogeny przenikają pod koniec lata przez drobne rany na roślinie.
Środki kontroli. Leczenie czarnej zgnilizny żurawiny - zabiegi profilaktyczne na początku i na koniec sezonu płynem Bordeaux, Topsin M lub tlenochlorkiem miedzi.
Miejsce bełkotu niebezpieczne, ponieważ powoduje masowe przedwczesne opadanie liści, co znacznie osłabia roślinę. Na początku sierpnia na liściach pojawiają się małe czerwono-brązowe plamki, następnie bezkształtne i chlorotyczne plamy z ciemną obwódką i owocnikami w środku.
Środki kontroli. Hiberra jest niszczona przez traktowanie żurawiny roztworem 2 g fungicydu (Topsin M, Fundazol, tlenochlorek miedzi) w 1 litrze wołów.
Pestalotia działa na owoce, łodygi i liście żurawiny. Najpierw na zieleni pojawiają się ciemnobrązowe plamy, następnie obrysowane ciemną obwódką i zlewającymi się ze sobą szarymi plamami. Młode pędy zygzakują i wysychają, liście odpadają.
Środki kontroli. Leczenie żurawiny chlorkiem miedzi pomoże poradzić sobie z chorobą.
Askochitoza można rozpoznać po okrągłych, ciemnobrązowych plamach na liściach i łodygach żurawiny. Wraz z rozwojem choroby powierzchnia pod tymi plamami pęka.
Środki kontroli. Skutecznym lekarstwem na ascochitis jest leczenie żurawiny wiosną i jesienią fungicydami - Fundazol, Topsin M, tlenochlorek miedzi.
Botrytis - choroba ta, która obejmuje łodygi, liście i kwiaty żurawiny z szarym, puszystym nalotem grzyba w deszczową pogodę, nie dotyka młodych pędów. Inną nazwą choroby jest szara zgnilizna.
Środki kontroli. Traktuj żurawinę płynem Bordeaux, Topsin M lub tlenochlorkiem miedzi.
Żurawina frotte, lub przerost - choroba wirusowa wywoływana przez mikoplazmy. Zaatakowane części stają się jak „miotły wiedźmy” - pędy rosną, liście stają się mniejsze i ściśle przylegają do pędów. Żurawiny dotknięte przerostem nie przynoszą owoców, ale z tych jajników, które uformowały się już przed wystąpieniem choroby, uzyskuje się małe brzydkie owoce.
Środki kontroli. Jak spryskać żurawiną, aby zniszczyć kiełkujące patogeny? Takie leki nie zostały jeszcze wynalezione, więc wystarczy usunąć chorą roślinę z ogrodu i spalić ją, aby choroba nie rozprzestrzeniła się po całym ogrodzie.
Szkodniki żurawiny
Żurawina może zarazić ponad 40 szkodników żywiących się organami naziemnymi. Najczęściej spotykane na żurawinie:
- zwój czarnogłowych liści borówki brusznicy;
- skala jabłka w kształcie przecinka;
- niesparowany jedwabnik;
- gałka do kapusty;
- ćma wrzosowa.
Szkodniki nie są w stanie wyrządzić znacznych uszkodzeń żurawinie, dlatego w ramach działań ochronnych można ograniczyć się do przestrzegania agrotechnicznych zasad uprawy roślin, a przede wszystkim należy zwrócić uwagę na regularne zwalczanie chwastów uciskających żurawinę i stwarzających korzystne warunki dla szkodliwych owadów. Środki owadobójcze (Aktara, Aktellik, Karbofos, Metaphos i inne) należy stosować tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne i nie później niż na miesiąc przed zbiorem, a także po usunięciu jagód.
Rodzaje i odmiany żurawiny
Podrodzaj żurawiny reprezentowany jest przez cztery typy:
- żurawina o dużych owocach;
- czworonożna żurawina lub bagno;
- żurawina o małych owocach;
- gigantyczna żurawina.
W kulturze najczęściej uprawia się odmiany i hybrydy żurawiny wielkoowocowej i czteropłatkowej lub bagiennej.
Żurawina błotna (Oxycoccus palustris)
pochodzenia europejskiego, został wprowadzony do kultury pod koniec XX wieku w krajach bałtyckich i Rosji. Z wielu dzisiejszych odmian żurawiny bagiennej są dobrze znane:
- Prezent od Kostromy - wysokowydajna, średnio-wczesna odmiana wielkoowocowa, dojrzewająca pod koniec trzeciej dekady sierpnia, o bardzo dużych, soczysto-kwaśnych żebrowanych jagodach o barwie ciemnoczerwonej lub wiśniowej, o płasko kulistym kształcie, z głębokim wycięciem na szypułce;
- Sominskaya - również średnio wczesna odmiana wielkoowocowa o wysokiej wydajności z kwaśnymi i soczystymi, grudkowatymi, asymetrycznymi owocami o barwie czerwonej lub wiśniowej i sercowatej;
- Sazonovskaya - odmiana średnio dojrzewająca (początek pierwszej dekady września) o soczystych, sercowatych żebrowo-grudkowatych asymetrycznych owocach średniej wielkości, fioletowo-czerwonej barwie i słodko-kwaśnym smaku;
- Piękno północy - plenna późna odmiana, dojrzewająca do drugiej dekady września, o bardzo dużych zaokrąglonych owalnych jagodach o różnych odcieniach koloru karminowego - od jasnej do ciemnej z jasnoczerwoną stroną
- Scarlet zarezerwowany - późna odmiana wysokowydajna o kulistych soczystych i kwaśnych czerwonych jagodach, średnich i dużych.
Odmiany żurawiny bagiennej Khotavetskaya i Severyanka również dobrze rosną w kulturze..
Żurawina wielkoowocowa
których odmian znanych jest dziś ponad 200, pochodzących z Ameryki Północnej. Jego nazwa naukowa to Oxycoccus macrocarpus. Popularne odmiany żurawiny amerykańskiej o dużych owocach to:
- Ben Lear - wysokowydajna wczesna dojrzała odmiana o zaokrąglonych jagodach o średnicy do 20 mm, które są słabo przechowywane, dlatego po usunięciu wymagają natychmiastowego przetworzenia lub zamrożenia;
- Franklin - odmiana w połowie sezonu odporna na choroby o średniej wielkości jagodach (do 15 mm średnicy), ciemnoczerwonych;
- Searles - dobrze przechowywana, owocna odmiana o ciemnoczerwonych, matowych jagodach o średnicy do 23 mm i gęstym miąższu;
- Stevens - jedna z najlepszych odmian, charakteryzująca się zdolnością do dawania wysokich plonów, z okrągło-owalnymi dużymi i gęstymi ciemnoczerwonymi jagodami o średnicy do 25 mm;
- Pielgrzym - bardzo późna odmiana o dużych owalnych owocach o fioletowo-czerwonym kolorze z żółtym woskowym nalotem i nierównomiernym wybarwieniu.
Oprócz wymienionych, popularne są amerykańskie odmiany żurawiny wielkoowocowej, takie jak McFarlin, Wilcox, Black Wale, Earley Black, Crowley, Earley Rear, Bergman, Washington, Woolman, Beckwith i Howes..
Właściwości żurawiny
Przydatne właściwości żurawiny
Żurawina zawiera całą listę składników odżywczych charakterystycznych dla owoców wszystkich upraw jagodowych, w tym cukier, kwasy organiczne (cytrynowy, ursolowy, chinowy, benzoesowy, jabłkowy, chlorogenowy, bursztynowy, oleandrowy i szczawiowy), witaminy (B1, B2, B5, B6 , PP, K1 i C) oraz pektyny. Żurawina zawiera również antocyjany, leukoantocyjany, katechiny, betainę, makro- i mikroelementy - żelazo, mangan, molibden, miedź, potas, wapń, fosfor, bor, kobalt, nikiel, tytan, cynk, jod, cyna, chrom i srebro.
Żurawina poprawia apetyt i pracę przewodu pokarmowego, chroni układ moczowo-płciowy i jelita przed infekcjami, działa profilaktycznie przeciwnowotworowo, zmniejsza potencjalne ryzyko miażdżycy, normalizuje ciśnienie krwi. Żurawina jest przepisywana osobom cierpiącym na niedobór witamin, gorączkę, choroby układu oddechowego i reumatyzm.
Sok żurawinowy działa bakteriobójczo, uspokajająco i przeciwgorączkowo, oczyszcza rany, leczy oparzenia i kaszel, pobudza trzustkę, wzmaga aktywność fizyczną i psychiczną.
Niebezpieczne właściwości żurawiny
Zdecydowanie nie zaleca się spożywania żurawiny pacjentom z wrzodami żołądka i dwunastnicy, a także cierpiącym na zapalenie żołądka z wysoką kwasowością. Osobom z niezdrową wątrobą zaleca się konsultację z lekarzem przed spożyciem żurawiny, ponieważ jest prawdopodobne, że mogą zaostrzyć chorobę. Ostrożność powinny zachować również osoby, które mają osłabione lub przerzedzone szkliwo zębów..