Buraki: sadzenie i pielęgnacja, siew sadzonek

Roślina buraki (Latin Beta)

należy do rodzaju jedno-, dwu- i wieloletnich roślin zielnych z rodziny Amarantovye, choć jeszcze nie tak dawno buraki, które na Ukrainie nazywa się burakami, a na Białorusi, zaliczane były do ​​rodziny Marevye. Głównym przedstawicielem rodzaju jest burak pospolity, który występuje w trzech odmianach: burak stołowy, burak pastewny i burak cukrowy. Buraki rosną na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Przodek uprawianych gatunków roślin, dzikie buraki, w starożytnym Babilonie wykorzystywano zarówno jako pokarm, jak i jako roślinę leczniczą. Najciekawsze jest to, że początkowo jedli tylko liście, a korzenie buraków były używane do celów leczniczych..

Starożytni Grecy składali Apollonowi w ofierze buraki jako jedną z najcenniejszych dla nich roślin. Kulturowe formy buraka ćwikłowego pojawiły się dopiero na początku naszej ery, a już w X-XI wieku uprawiano je na Rusi Kijowskiej. Buraki pastewne powstały w XVI wieku w Niemczech, a hodowla buraków cukrowych rozpoczęła się w 1747 r., Kiedy stało się jasne, że cukier zawarty w trzcinie występuje w burakach. Obecnie cukier buraczany jest używany w wielu krajach częściej niż cukier trzcinowy i burak ćwikłowy (Beta vulgaris) stała się niezastąpioną rośliną, o której wiadomo, że jest bogata w przeciwutleniacze, potas i kwas foliowy, których ludzie potrzebują.

Burak - opis

Korzeń buraka, tzw. Warzywo korzeniowe, jest soczysty, gęsty i mięsisty. U większości odmian, gdy rośnie w ziemi, nie jest całkowicie zanurzony w ziemi, ale wystaje nieco ponad powierzchnię. W pierwszym roku wzrostu buraki, podobnie jak marchew, rozwijają tylko rozetę z dużych, nagich, jajowatych, podstawnych liści na długich ogonkach, a także rośliny okopowe.

Czasami pod koniec pierwszego roku, ale zwykle w drugiej połowie rozety pojawia się wyprostowana, silnie rozgałęziona, fasetowana łodyga, osiągająca od pół metra do metra wysokości, z małymi naprzemiennymi, prawie siedzącymi liśćmi, w kątach których pojawiają się grona małych, ciemnych, również siedzących kwiatów, składa się ze złożonych uszu. Buraki - sprasowane pojedyncze nasiona.

Korzystne właściwości buraków są zróżnicowane, ze względu na obecność kwasów organicznych, żelaza i błonnika w roślinach okopowych. Z tego powodu buraki są często używane w dietach do leczenia nadciśnienia, kamieni nerkowych, cukrzycy, szkorbutu i innych chorób. Świeży sok z buraków ma wielką moc leczniczą.

Uprawa buraków z nasion

Wysiew nasion buraków

Uprawa buraków na otwartym polu polega na wysiewie nasion zarówno metodą rozsadową, jak i bez siewu. Pomimo tego, że buraki są uprawami odpornymi na zimno, nie należy ich wysiewać na otwartym terenie przed ogrzaniem powietrza do 6-8 ºC, jednak pełny rozwój rośliny rozpoczyna się dopiero po wzroście temperatury do 16 ºC. Ponadto, jeśli wcześnie zasiane sadzonki spadną pod przymrozki, odstrzelą się zamiast zwiększać plon okopowy. Aby pobudzić kiełkowanie, nasiona buraków moczy się przez dzień w zimnej wodzie lub przez pół godziny w ciepłej (35 ºC).

Nasiona zakopuje się w ziemi na głębokość 2-3 cm, a odległość między rzędami obserwuje się w zależności od odmiany - od 7 cm, jeśli uprawiasz małe buraki do konserw i do 30-35 cm, jeśli potrzebujesz dużych roślin okopowych. Odległość między okazami w rzędzie w pierwszym przypadku wynosi 5-6 cm, aw drugim - do 10 cm.

Ponieważ w wielu odmianach buraka nasiona zbierane są w owocostanach po 2-3 sztuki, kiełki pojawiają się kupie i wymagają przerzedzenia we wczesnej fazie rozwoju, w fazie tworzenia pierwszej pary prawdziwych liści. W wyniku zabiegu odległość między pędami powinna wynosić 3-4 cm, a usunięte pędy są przeszczepiane w inne miejsce: na tym etapie rozwoju łatwo się zakorzeniają.

Równolegle z pierwszym trzebieżem teren jest odchwaszczany, a następnie ściółkowany drobną materią organiczną - np. Trocinami.

Drugie przerzedzenie przeprowadza się, gdy sadzonki zdobędą dwie pary liści, a roślina okopowa osiąga średnicę 1,5 cm - przerwa między sadzonkami po drugim przerzedzeniu powinna wynosić 6-10 cm Przerzedzenie z jednoczesnym odchwaszczeniem przeprowadza się po podlaniu lub deszczu w pochmurną pogodę.

Uprawa sadzonek buraków

Wczesne odmiany buraków uprawiane są na siewkach bogatych w witaminę C i karoten, a także betaninę, wapń, żelazo, fosfor i inne substancje biologicznie czynne. Młode buraki są tak samo wartościowymi wczesnymi warzywami jak rzodkiewka, sałata, zielona cebula. Wybierz do uprawy sadzonek odpornych na kwitnące odmiany buraka - K-249, polar flat, cold-odporne 19.

Uprawa sadzonek buraków rozpoczyna się na trzy tygodnie przed sadzeniem w otwartym terenie, z zaprawą przedsiewną. Nasiona do dezynfekcji moczono w słabym roztworze nadmanganianu potasu, następnie nasiona trzymano przez 2-3 dni w wilgotnym środowisku do dziobania, a na koniec układano w pudełku na mokrym, lekkim, marynowanym Fitosporinie w celu uniknięcia choroby czarnych nóg, lekko posypano tym samym podłożem i włożono szklarnia.

Opieka nad sadzonkami buraków nie różni się od pielęgnacji innych sadzonek - wymaga lekko wilgotnej gleby, stałej temperatury i codziennej wentylacji.

Zbieranie sadzonek buraków

Jak nurkować w sadzonkach buraków i kiedy to robić? Zbieranie odbywa się na tej samej zasadzie, z tymi samymi znakami iw takim samym odstępie czasu, jak podczas przerzedzania sadzonek w otwartym terenie. Sadzonki nurkują tylko raz, ale jeśli posiałeś nasiona nie w pudełku, ale w kubkach, nie możesz nurkować sadzonek, ale sadzić je na otwartym terenie bezpośrednio w kubkach.

Sadzenie buraków w otwartym terenie

Kiedy sadzić buraki w ziemi

Sadzenie buraków w ziemi przeprowadza się od połowy maja na etapie rozwoju w sadzonkach o 4-5 liściach. Warunkiem jest dogrzanie gleby do 8-10 ºC na głębokości 8-10 cm, co jest możliwe tylko wtedy, gdy miejsce na buraki jest dobrze oświetlone przez słońce.

Ziemia pod buraki

Przed posadzeniem buraków musisz wybrać miejsce na to i przygotować na nim glebę. Buraki uwielbiają przede wszystkim żyzne luźne gleby - torfowiska, średnio gliniaste czarnoziemy o odczynie lekko zasadowym lub obojętnym - pH powinno wynosić co najmniej 5 i nie więcej niż 8 jednostek. W glebie kwaśnej lub zbyt zasadowej buraki są chore. Nie sadzić buraków na glebach ze świeżym obornikiem lub kompostem: buraki rosną co najmniej 3 lata.

Możesz sadzić buraki w miejscach, gdzie przed nimi rosła cebula, pomidory, ogórki, zboża, bakłażany, papryka i rośliny strączkowe; boćwina, marchew, wszystkie rodzaje buraków, ziemniaki, rzepak i każda kapusta są niepożądanymi prekursorami buraków.

Wczesną wiosną do kopania dodaje się 20–30 g kwasu siarkowego amonowego, 15–20 g azotanu amonu, 10–15 g chlorku potasu i 30–40 g superfosfatu na 1 m². Jeśli gleba na miejscu nie różni się żyznością, dodaj 2-3 kg próchnicy na jednostkę powierzchni, a aby zneutralizować kwaśną glebę, dodaj pół kilograma puszystego wapna na 1 m2.

Jak sadzić buraki w otwartym terenie

Wielkość korzenia buraka zależy od gęstości sadzenia: im większa przerwa między sadzonkami, tym większy będzie korzeń buraka. Ale zbyt duże warzywa korzeniowe są niewygodne w użyciu, ponadto gromadzą więcej azotanów i nie są tak smaczne jak średniej wielkości warzywa korzeniowe. Aby uzyskać soczyste, słodkie korzenie, sadzonki w pochmurny dzień sadzi się w rzędach w odległości 4-5 cm od siebie, wielkość rozstawu rzędów powinna wynosić około 25 cm, podczas przesadzania centralny korzeń sadzonki skraca się o jedną trzecią długości.

Po przesadzeniu na otwarty teren sadzonki są podlewane roztworem humatu do szybkiego ukorzeniania i chronione przed słońcem włókniną, ustawioną na łóżkach na całej długości łuku, tak aby ułożona na nich osłona nie uszkodziła delikatnych sadzonek. Po zebraniu młodego buraka, wzmocnieniu się, a jego okop nabierze średnicy półtora centymetra, będzie można przerzedzać sadzonki w odstępie 8-10 cm między nimi, a do lipca, gdy liście wierzchołków są praktycznie zamknięte, schronienie jest usuwane, a obszar mulczowany w celu ochrony buraki z chwastów i zatrzymywanie wilgoci w glebie.

Sadzenie buraków przed zimą

Sadzenie buraków ozimych odbywa się pod koniec października lub na początku listopada. Na uprzednio wykopanym i nawożonym obszarze wykonuje się rowki w odległości 15-20 cm, na które rozsiewane są nasiona w ilości 2-3 g na m² lub jak opisano w rozdziale o siewie nasion buraka w otwartym terenie. Nasiona nie są pokryte głębokością 3-4 cm. Sadzenie buraków jesienią obejmuje obowiązkowe ściółkowanie terenu na zimę humusem lub torfem.

Pielęgnacja buraków

Jak uprawiać buraki

Dbanie o uprawę buraków wymaga usuwania chwastów z terenu, regularnego podlewania oraz poluzowania rozstawu rzędów. Jeśli ściółkujesz łóżka, będziesz musiał znacznie rzadziej chwastować, poluzować glebę i podlewać buraki. Poluzowanie rozstawu rzędów na głębokość 4-6 cm jest konieczne do zniszczenia skorupy gleby, co utrudnia napowietrzenie roślin okopowych. Skorupa jest szczególnie szkodliwa dla roślin podczas rozwoju pierwszych dwóch par liści, ponieważ w tym czasie następuje wylinka korzeni, która opóźnia wzrost rośliny i zmusza ją do wykazywania zwiększonych wymagań w zakresie warunków wzrostu.

Przetwarzanie buraków

Chwasty mogą zagłuszyć młode rośliny, których wzrost jest bardzo powolny, aż do pojawienia się 4-5 liści, więc ich terminowe usunięcie jest bardzo ważnym warunkiem pielęgnacji buraków. Przed pojawieniem się pędów chwasty są zwalczane przez opryskiwanie działki nafty traktorowej w ilości 35-50 g nafty na m². A kiedy na sadzonkach pojawiają się 2-3 pary liści, miejsce jest traktowane z chwastów roztworem azotanu sodu. Wtedy, gdy buraki wejdą w życie, chwasty nie mogą im zaszkodzić..

Podlewanie buraków

Buraki zwykle tolerują krótką suszę, ale jeśli potrzebujesz wysokiej jakości i bogatych zbiorów, podlewanie łóżek burakami powinno być regularne, co jest szczególnie ważne tylko w czasie upalnej i suchej pogody. Podlewanie buraków jest konieczne, gdy tylko wyschnie wierzchnia warstwa gleby, najlepiej wieczorem, a najlepszym sposobem podlewania jest zraszanie, ponieważ ta metoda odświeża i spłukuje liście rośliny. Jeśli na miejscu nie ma ściółki, następnego dnia po podlaniu należy poluzować nawy na głębokość 4 cm.

Aby zwiększyć zawartość cukru w ​​warzywach korzeniowych, przed podlaniem buraków rozpuść łyżkę soli kuchennej w wiadrze z wodą do podlewania. Zbyt częste podlewanie jest tak samo szkodliwe dla buraków, jak niewystarczająca wilgotność, ponieważ jest przyczyną chorób grzybowych. Buraki podlewamy średnio 3-4 razy w sezonie, ilość wody na 1 m2 to 2-3 wiadra. Na dwa do trzech tygodni przed zbiorem podlewanie jest całkowicie wstrzymane - środek ten pomaga również zwiększyć ilość cukru w ​​roślinach okopowych, a także poprawia ich utrzymanie jakości.

Karmienie buraków

Buraki bardzo lubią materię organiczną, a pęknięcia i puste przestrzenie mogą tworzyć się w roślinach okopowych z nawozów mineralnych. Jak nawozić buraki w tym przypadku? Na początku wzrostu, po pierwszym trzebieniu, potrzebuje nawozów azotowych, które można stosować jako roztwór obornika drobiowego w konsystencji 1:12 lub dziewanny (1: 8) w ilości 12 litrów płynnego nawozu na 10 m². Najwygodniej jest wykonać rowki w odległości 5 cm od pędów i rozlać je roztworem nawozu. Kiedy wierzchołki rzędów się zamkną, należy zastosować nawozy potasowe, które można rozsypać popiół drzewny na łóżkach w ilości 1 szklanki na 1,5 m2, a następnie podlać.

Aby buraki nie odczuwały niedoboru molibdenu, boru i miedzi, pierwiastki te są karmione przez liście, a także mleko wapienne (200 g wapna na wiadro wody), które zasila korzenie potasem. Spryskanie wierzchołków roztworem soli w ilości 60 g niejodowanej soli na 10 litrów wody odżywia rośliny okopowe sodem i chroni białe i letnie muchy przed motylem.

Szkodniki i choroby buraków

Spośród chorób buraki najczęściej są dotknięte przez phoma, cerkosporozę, peronosporozę, zjadacze korzeni i zgniliznę. Aby dowiedzieć się, na co chorują buraki, musisz znać objawy możliwych chorób, a tylko prawidłowo zdiagnozowana diagnoza pomoże ci zdecydować, jak i jak przetwarzać buraki, aby uratować zbiory..

Fomoz wynika z reguły z braku boru w glebie - dlatego tak ważne jest dokarmianie dolistne buraków mikroelementami. Ta choroba grzybicza objawia się brązowymi lub żółtawymi koncentrycznymi plamami na dolnych liściach rozety, a następnie pojawiają się na nich czarne kropki. W rezultacie rozwija się sucha zgnilizna serca - tkanki wewnątrz rośliny okopowej nabierają ciemnobrązowego koloru. Częste długotrwałe deszcze, mgły, wysoka wilgotność powietrza przyczyniają się do rozwoju choroby. Jeśli zauważysz na roślinach phomosis, natychmiast nałóż opatrunek korzeniowy z brązowawym w ilości 3 g na m2 i spryskaj liście roztworem kwasu borowego (pół łyżeczki na 10 litrów wody). W przyszłym roku dodaj do gleby kwas borowy w ilości 3 g na m².

Cerkosporoza, lub plamienie, mogą zniszczyć nawet 70% plonu buraków, uderzając w liście rośliny, przez co obumierają, aw konsekwencji pogarsza się jakość i utrzymanie jakości roślin okopowych. Jeśli zauważysz małe jasne plamy na górnej stronie liści, zaznaczone czerwonawą obwódką, a na dolnej stronie jasnoszary nalot, dodaj chlorek potasu do gleby jako górny opatrunek. Zapobiegawczo przed zasiewem zaprawić nasiona Agatem-25 zgodnie z instrukcją, a przed sadzeniem spryskać glebę fungicydem.

Peronosporoza - mączniak rzekomy. Ponieważ jest fałszywa, jest nie mniej niebezpieczna dla roślin niż mączniak prawdziwy. Najpierw na spodniej stronie liści buraka pojawia się szaro-fioletowy kwiat, następnie liście zaczynają zwijać się do góry nogami, bledną, wysychają i kruszą się przy suchej pogodzie lub gniją podczas wilgoci. Zebrany plon nie leży długo - również zaczyna gnić.

Jak leczyć buraki z peronospory? Dobre wyniki uzyskuje się przez namaczanie nasion przed wysianiem w fartuchu i opryskiwanie roślin fungicydami, zanim zacznie formować się roślina okopowa.

Osaczony - choroba zakaźna sadzonek: łodygi młodych sadzonek czernieją, przerzedzają się, w wyniku czego roślina obumiera. Najprawdopodobniej zaraża się na glebach ciężkich, gdzie rozwój choroby jest ułatwiony przez brak napowietrzenia z powodu zbyt gęstej skorupy na powierzchni gleby i jej dużej kwasowości. Aby temu zapobiec, jesienią gleba jest wapnowana, wiosną do gleby wprowadza się roztwór boraksu, a po pojawieniu się pędów miejsce ściółkuje się humusem lub torfem.

Fusarium i brązowa zgnilizna infekować buraki odpowiednio na początku i w środku lata. Choroba Fusarium występuje na osobnikach osłabionych przez upał i suszę lub uszkodzonych przez obluzowanie i objawia się więdnięciem dolnych liści i czernieniem ogonków u nasady. Na roślinie okopowej znajdują się pęknięcia wypełnione białą substancją. Rozwój brunatnej zgnilizny wywołuje nadmiar azotu w glebie i wysoką wilgotność. Na liściach, ogonkach i na powierzchni gleby tworzy się szary filcowy nalot. Jako profilaktyczne metody ochrony zalecamy dolistne dokarmianie buraków roztworem boru, a także wapnowanie gleb kwaśnych i głębokie spulchnienie rozstawu rzędów po podlewaniu. Korzeni zarażonych zgnilizną nie można przechowywać. Nie możesz ich zostawić w ogrodzie.

Niebezpieczny dla buraków i tzw poczuł chorobę, lub czerwona zgnilizna, wpływający na marchew i inne rośliny okopowe oprócz buraków. Warzywa chore na chorobę odczuwaną pokrywają się brązowymi plamami, które z czasem zanikają, a na ich miejscu pojawiają się sklerocja grzybicza. Niebezpieczeństwo choroby polega na tym, że dotknięte okazy infekują zdrowe warzywa już podczas przechowywania. Jeżeli przy zbiorze buraków stwierdzisz na roślinach okopowych oznaki zgnilizny, przechowuj je oddzielnie od zdrowych i najlepiej przerobić takie buraki na preparaty na barszcz, poddając je obróbce cieplnej.

Spośród owadów, muchy buraczane i górnicze, a także czerpaki, mszyce buraczane, chrząszcze i shtitonoski najczęściej denerwują ogrodników. Pewnym sposobem ochrony buraków przed szkodnikami jest regularne odchwaszczanie rzędów i rozstawów rzędów, a także głębokie jesienne wykopywanie terenu. Ale jeśli pojawią się szkodniki, spróbuj pozbyć się mszyc, przetwarzając wierzchołki naparem ze skórki cebuli lub, w skrajnych przypadkach, za pomocą Iskra Bio.

Muchy można zniszczyć, traktując miejsce Iskrą lub Karbofosem, a pchła boi się odkurzyć partię buraków popiołem, pyłem tytoniowym lub trzykrotnie obrobić mokre wierzchołki naparem z popiołu. Dzięki ogrodowym, zimowym, szufelkom do kapusty i czerpakom-gamma możesz poradzić sobie z opryskiwaniem buraków preparatami bakteryjnymi: jeden procent roztworu bitoksybacyliny lub półprocentowy roztwór gomeliny.

Zbiór i przechowywanie buraków

Zbiór odmian buraków wcześnie dojrzewających można zaplanować już w lipcu - do tego czasu rośliny okopowe osiągnęły już średnicę od 5 do 14 cm. Kiedy wykopać buraki do przechowywania na zimę? Znak, że czas zbierać, pożółkłe i suszone liście buraków. Zwykle wyglądają tak pod koniec sierpnia lub na początku września. Niech buraki moczyć w glebie przez kolejny tydzień, a następnie wybierz chłodny, suchy dzień i rozpocznij zbiory.

Buraki wykopuje się widłami i starając się nie przekłuwać korzeni, wyciągają je z ziemi rękami, obierają z ziemi, odcinają wierzchołki ostrym nożem, pozostawiając tylko około 2 cm łodyg, a następnie układają buraki w okolicy do wyschnięcia. Po wykopaniu wszystkich buraków i przycięciu wszystkich wierzchołków, oczyść wysuszoną ziemię z warzyw korzeniowych, posortuj zepsute, uszkodzone i podejrzane, a następnie umieść warzywa magazynowe w suchym pomieszczeniu z dobrą wentylacją, z dala od światła słonecznego na tydzień, aby je całkowicie wysuszyć.

Okazy niespełniające norm można przetwarzać, wykonując wykroje na barszcz i buraki.

Jak przechowywać buraki? Na naszej stronie znajduje się artykuł opisujący, w jaki sposób przechowuje się marchew, ziemniaki, kapustę, orzechy, jabłka, paprykę, ostrą paprykę, cebulę, czosnek, topinambur i oczywiście buraki, ale jeszcze raz przypomnimy: w pomieszczeniu, w którym buraki zimą wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 90%, a optymalna temperatura przechowywania to od 0 do 2 ºC. W wyższej temperaturze korzenie szybko więdną, zaczynają gnić i boleć.

Wentylacja to kolejny ważny czynnik udanego przechowywania buraków.. Nie zapominaj, że pojemników z burakami nie można trzymać na podłodze - pod nimi powinna znajdować się podstawka o wysokości 15 cm, aby powietrze w skrzynce i dolnych korzeniach mogło ostygnąć, zapobiegając ich przegrzaniu i zaparowaniu. Buraki najlepiej umieścić w drewnianych lub plastikowych pojemnikach kratowych i trzymać je na stojaku w odległości 10-20 cm od ściany. Ale przed przechowywaniem nie zapomnij sproszkować buraków kredą..

Dobrze jest przechowywać buraki na ziemniakach: ziemniaki nie będą mokre, ponieważ buraki pochłoną wilgoć uwolnioną z ziemniaków, a buraki nie wyschną. Możesz również posypać buraki piaskiem, tak jak podczas przechowywania buraków. I upewnij się, że żadne gryzonie nie dostaną się do Twojej piwnicy.

Rodzaje i odmiany buraków

Rodzaj buraka składa się z 11 dzikich i 2 uprawianych gatunków. Dzikie gatunki obejmują buraki pełzające, buraki o dużych korzeniach, nadmorskie, pośrednie, rozprzestrzeniające się i inne. Uprawiane gatunki reprezentowane są przez rośliny dwuletnie - burak ćwikłowy i burak pospolity. Rodzaj buraka okopowego z biegiem czasu i dzięki pracy hodowców dał odmiany takie jak buraki pastewne, cukrowe i stołowe, czy czerwone, czy warzywne.

Burak ma miąższ ciemnoczerwony, czerwono-fioletowy lub bordowy, rozetę zieleni z czerwonymi sadzonkami lub czerwonymi liśćmi. Jego warzywo korzeniowe zawiera cukier, białko, kwasy organiczne, sole mineralne, witaminy C, B, PP i inne, a także błonnik. Istnieją trzy odmiany buraków stołowych:

Vindifolia - buraki z zielonymi liśćmi i ogonkami, które utrzymują się do pełnej dojrzałości rośliny okopowej podłużno-stożkowatej, często posiadającej gałęzie;

Rubifolia - liście odmian tej odmiany są czerwone lub ciemnoczerwone, korzenie są zaokrąglone, kulisto-płaskie lub podłużno-stożkowate z fioletowo-czerwonym miąższem. Ta odmiana nie jest zbyt wydajna;

Atroruba - powierzchnia owocu i miąższ są ciemnoczerwone, młode liście są ciemnozielone z czerwonymi ogonkami i czerwono-fioletowymi nerwami. Ta odmiana ma cztery odmiany:

• burak egipski reprezentuje odmiany wcześnie dojrzewające. Kształt rośliny okopowej płaski lub kulisto-płaski, masa od 200 do 500 g, skórka bardzo ciemnoczerwona, miąższ ciemnoczerwony z jasnofioletowymi pierścieniami, delikatny;
• Odmiana pośrednia Bordeaux ma owalne lub zaokrąglone korzenie z prawie jednolitym ciemnoczerwonym miąższem, wydłużone liście na czerwono-różowych ogonkach zielonego lub ciemnozielonego koloru;
• odmiana Eclipse reprezentuje stosunkowo wcześnie dojrzewające odmiany o zaokrąglonym lub owalnym kształcie korzenia, których kolor jest identyczny z kolorem egipskich roślin okopowych, ale liście i ogonki liściowe odmian Eclipse są jaśniejsze;
• odmiana Erfurt reprezentowane przez późne, stosunkowo odporne na suszę odmiany, których okres wegetacyjny trwa od 130 do 150 dni. Rośliny okopowe odmian tego typu są podłużno-stożkowate, wrzecionowate, niekiedy z gałęziami, bardzo trudno je wyodrębnić z gleby, ale różnią się dużą zawartością substancji suchych i cukrów w porównaniu z innymi odmianami.

Amatorskim ogrodnikom łatwiej jest klasyfikować buraki według kształtu i koloru roślin okopowych, a także czasu dojrzewania. Oferujemy Państwu najlepsze odmiany buraków w zależności od długości sezonu wegetacyjnego.

Wczesne dojrzewające odmiany buraków

• Galaretka Vinaigrette - wczesna odmiana o doskonałej trwałości, o dużych, płaskich owocach o wadze do pół kilograma, o smacznym, gęstym miąższu o bogatej czerwonej barwie;
• Libero - warzywo korzeniowe jest okrągłe, gładkie, koloru czerwonego, o masie do 250 g, z soczystym czerwonym miąższem, praktycznie bez jasnych pierścieni. Odmiana o wysokiej wydajności, doskonałe przechowywanie;
• Niezrównane А 463 - ta odporna na zimno odmiana o czerwono-bordowym okopie o spłaszczonym kształcie i wadze do 400 g może być uprawiana nawet na Syberii.

Odmiany buraków w połowie sezonu

• Mieszkanie Nosovskaya - rośliny okopowe tej odmiany są spłaszczone, o wadze do 300 gz gęstą, bardzo soczystą czerwoną miazgą. Zaletą odmiany jest odporność na strzelanie i wysokie temperatury, doskonała jakość utrzymania;
• Larka - odmiana holenderska z zaokrąglonym ciemnoczerwonym warzywem korzeniowym o masie do 300 gi soczystym, solidnie czerwonym miąższem. Utrzymanie jakości jest dobre, istnieją informacje, że buraki tej odmiany dobrze usuwają radionuklidy;
• Ciemna kobieta - ciemnoczerwone warzywo korzeniowe ma spłaszczony kształt i waży do pół kilograma, miąższ jest soczysty, czerwono-fioletowy;
• Czarna kobieta - wysokowydajna odmiana o wydłużonym kształcie o wadze do 500 g ciemnoczerwonej barwy, miąższ soczysty, delikatny, czerwono-fioletowy. Jest używany zarówno jako świeży, jak i marynowany;
• cyganeria - gęste, okrągłe rośliny okopowe w kolorze burgunda z jednolitą ciemnoczerwoną miazgą o masie do 500 g. Odmiana odporna na szkodniki, strzelanie, nie wymaga przerzedzania, doskonale się przechowuje.

Odmiany buraków późno dojrzewających

• Renova - odmiana o wysokich plonach, owalne cylindryczne, równe, ciemnoróżowe rośliny okopowe o masie do 350 g z gęstą ciemnofioletową miazgą. Buraki tej odmiany są przechowywane bez utraty prezentacji przez okres do siedmiu miesięcy;
• Jedno kiełki - owocna odmiana o doskonałym smaku z ciemnoczerwonym soczystym i delikatnym miąższem okrągłych roślin okopowych. Nie wymaga rozcieńczania;
• Cylinder - odmiana o korzeniach owalno-cylindrycznych, osiągających długość 16 cm i wadze 250 g. Ich miąższ jest monofoniczny, ciemnoczerwony, delikatny. Odmiana charakteryzuje się wysoką wydajnością, doskonałą jakością utrzymania i odpornością na choroby;
• Ataman - plenna odmiana odporna na zimno o cylindrycznych korzeniach koloru bordowego, o wadze 200-300 gz delikatnym, soczystym, prawie monochromatycznym miąższem. Można je łatwo zdjąć z ziemi i dobrze przechowywać..