Buraki pastewne: uprawa i pielęgnacja, fot

Zadowolony

• Pochodzenie
• Powstanie

• Żniwny
• Przechowywanie

Pochodzenie

Historia powstania buraków pastewnych jest ściśle związana z historią powstania odmian cukru i buraków stołowych. Jest zakorzeniona w starożytnych krajach Azji Północnej i Dalekiego Wschodu. Jednak początkowo buraki nie miały określonej nazwy i odmian, więc wszyscy zwykli ludzie nazywali je po prostu burakami i używali ich do różnych celów, w tym nie tylko do karmienia zwierząt gospodarskich..

Powstanie

Historia powstania buraka pastewnego związana jest z jej odkryciem w Niemczech w XVI wieku. Wówczas niemieccy rolnicy zauważyli, że karmienie krów, kóz i innych zwierząt, które dają tym owocem mleko, zwiększa ilość i jakość otrzymanego produktu, co bardzo dobrze wpływa na rozwój gospodarki. Jednak naukowcy zainteresowali się tą rośliną okopową dość późno, bo dopiero w XVIII wieku, i rozpowszechnili ją we wszystkich krajach europejskich..

Główne rodzaje buraków pastewnych

Każda odmiana ma swój podgatunek. Buraki pastewne nie są wyjątkiem. Ma wiele podgatunków, ale podamy najbardziej podstawowe i powszechne w Rosji..

• Łada (wysoki plon gatunku, bardzo dobry na cele paszowe - odporność na choroby grzybowe i gnicie - ten sam rodzaj liści, który pozostaje do zbiorów);
• Mediolan (główny ośrodek siewu - centralny czarnoziem - zwiększona odporność roślin na choroby grzybowe i pasożyty - średni plon);
• Jamon (dobry rozwój występuje na glebach centralnych regionów Rosji - bardzo niski wskaźnik plonów - średni poziom odporności na choroby i szkodniki);
• Starmon (główna cecha - średni plon).

Najważniejsze cechy uprawy buraków pastewnych

Wszyscy ludzie wiedzą coś o uprawie jakiejkolwiek kultury, ponieważ każda roślina ma swoje własne cechy i preferencje, wiedząc, które można uzyskać dobre zbiory lub piękny ogród i wiele więcej. Buraki pastewne mają również własne wymagania, których należy przestrzegać, aby roślina wynagrodziła dużym plonem. Podajemy główne cechy uprawy, między innymi

1. na odpowiednim obszarze gleby bogatej w składniki odżywcze i pierwiastki śladowe najlepiej jest wybrać gliniastą i piaszczystą glebę, na której przed sadzeniem buraków rosły groch, pszenica, kukurydza i inne rośliny uprawne, ale nie chwasty;
2. buraki wymagają słabego rozproszonego światła słonecznego;
3. roślina uwielbia, gdy do gleby stosuje się różne nawozy, w tym kompost, obornik lub popiół drzewny;
4. średnia temperatura kiełkowania nasion powinna wynosić co najmniej trzy stopnie Celsjusza;
5. ze względu na duży rozmiar rośliny okopowej na jednym metrze nie należy umieszczać więcej niż pięć roślin;
6. aby uzyskać dobre zbiory buraków, konieczne jest oczyszczenie gleby jeszcze przed siewem;
7. często konieczne jest karmienie roślin różnymi nawozami mineralnymi.

Pielęgnacja roślin

Wszystkie uprawy wymagają opieki i uwagi. Buraki pastewne to wymagające uprawy, które wymagają najlepszej obsługi. Wymaga stałego monitorowania, aby uzyskać doskonałe zbiory, dlatego główne cechy pielęgnacji tej odmiany to

• terminowe podlewanie;
• pielenie i usuwanie nadmiaru roślinności w celu wzrostu buraków;
• przerzedzanie pustych obszarów;
• konieczne jest rozluźnienie naw bocznych, które pomaga otworzyć dostęp tlenu do roślin i zapewnia sprzyjający proces cyrkulacji mas powietrza;
• zatrzymanie obfitego podlewania na trzy tygodnie przed zbiorem, co powoduje utwardzenie roślin i przygotowanie ich do dalszego przechowywania w chłodnych miejscach;
• głównym wymaganiem po siewie jest karmienie rośliny azotanem amonu;

Warunki i cechy zbioru i przechowywania buraków

Żniwny

Zbiór tej rośliny jest dość prosty. Można go wyprodukować ręcznie lub dowolną techniką, wszystko zależy od tego, ile zasadzono i jaki obszar zajmuje uprawa. Zbiory rozpoczynają się w połowie jesieni (mniej więcej na początku października), ale trzeba zdążyć przed wystąpieniem mrozów, w przeciwnym razie plony umrą, a twoje wysiłki zostaną zmarnowane, ponadto inwentarz może pozostać bez głównego źródła pożywienia.

Przechowywanie

Po zbiorach rośliny są wysyłane do suszenia, a następnie do przechowywania. Ten proces ma również swoje własne cechy, wśród których są najważniejsze

• suchy pokój;
• obecność wentylacji;
• czyste pojemniki do przechowywania roślin okopowych;
• temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić jeden lub dwa stopnie Celsjusza.

Odporność na choroby, rodzaje chorób buraków

Buraki pastewne na ogół nie mają silnej i silnej odporności na choroby i szkodniki, ponieważ są bardzo kapryśną i wymagającą uprawą. Wszelkie nieprzestrzeganie zasad pielęgnacji buraków może prowadzić do choroby lub śmierci rośliny, dlatego osoba musi uważnie monitorować tę uprawę i wybierać niezbędne warunki do jej uprawy.

Chociaż buraki pastewne nie mają dobrej odporności, ich bukiet chorób i szkodników nie jest tak duży, jak się wydaje. Najbardziej podstawowe są

• Zjadacz korzeni to choroba, która szkodzi sadzonkom buraków i objawia się gniciem korzenia. Rośliny, które złapią tę chorobę, szybko umierają i nie dają obfitych plonów. Na postęp choroby duży wpływ mają warunki pogodowe, podmokłe i słaby skład gleby..
• Cerkosporoza to choroba buraków, która uszkadza dobrze rozwinięte liście rośliny i pojawia się jako jasne plamy na liściach. Możesz wyleczyć roślinę, jeśli zaczniesz się tym martwić na czas..
• Fomoza jest chorobą zakaźną roślin okopowych, która powoduje gnicie rdzenia, co prowadzi do śmierci rośliny. Aby uniknąć podobnej choroby u roślin, konieczne jest zaprawienie nasion przed siewem..
• Zgnilizna liny - procesy zakaźne prowadzące do śmierci buraków i trwające przez długi czas. Na wygląd tej zgnilizny wpływają warunki pogodowe, warunki przechowywania oraz uszkodzenia powierzchni buraków..

Wydajność

Zbiór buraków pastewnych jest inny. Wszystko zależy od podgatunku buraków, warunków pogodowych i stopnia pielęgnacji roślin. Może być mały, średni i duży. Małe - dziesiątki centów na hektar, średnie - setki centów na hektar i duże - tysiące centów na hektar.

Nawozy

Każda roślina potrzebuje nawozu dla dobrego wzrostu i rozwoju. W przypadku buraków pastewnych najważniejszymi i głównymi nawozami są

1. Azot (pierwsze nawożenie następuje przed siewem - łączna dawka nawozu jest bardzo duża, dochodzi do kilkuset kilogramów na hektar);
2. Fosfor i potaż (nawozy te stosuje się jesienią i wiosną (przed siewem i przed zbiorami) - wielkość nawozów sięga dwustu kilogramów na hektar);
3. Boric (ma silny wpływ na obfite i dobre zbiory - optymalny sposób stosowania - dokarmianie dolistne - ilość nawozu sięga dwustu gramów na hektar).