Physalis: sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Roślina physalis (łac. Physalis)

należy do największego rodzaju z rodziny Solanaceae, który obejmuje około 120 gatunków rosnących w Azji, Europie, a także w Ameryce Południowej i Północnej. W tłumaczeniu z języka greckiego physalis oznacza bańkę - nazwę tę nadano ze względu na kształt rosnącego czerwono-pomarańczowego kielicha rośliny. Ogrodnicy są czasami nazywani ziemnymi żurawinami pęcherzycowymi lub szmaragdowymi jagodami, a także robakami bąbelkowymi, wiśniami i marunką. Physalis jest często porównywany do pomidorów - roślin z tej samej rodziny i chociaż rośliny te są pod wieloma względami podobne, sadzenie i pielęgnacja pęcherzyka na zewnątrz ma swoje własne różnice..

Kwiat Physalis - opis

Kwiat Physalis jest jednorocznym lub wieloletnim ziołem o czasami rozgałęzionych, wyprostowanych lub kanciasto zakrzywionych łodygach, nagich lub z rzadkim pokwitaniem w górnej części, osiągającym wysokość od 20 do 120 cm. U podstawy łodygi sztywnieją z czasem. Liście Physalis są przeciwne, aw dolnej części łodygi są sparowane lub naprzemiennie. Kwiaty są zwykle pojedyncze, pachowe, umieszczone na całej długości łodygi. Miseczki są dzwonkowate, spuchnięte, jasne, kryjące w sobie kuliste dwukomórkowe pomarańczowe lub czerwone jagody - pachnące owoce pęcherzyca.

Physalis jest rośliną ozdobną, chociaż u wielu jej gatunków owoce są dość jadalne, a nawet smaczne. Physalis wieloletnia nazywana jest chińską latarnią - świetnie prezentuje się w bukiecie zimowym.

Uprawa pęcherzyca z nasion

Siew pęcherzyca

W ciepłym miejscu nasiona pęcherzyca wysiewa się bezpośrednio do ziemi, ponieważ roślina jest odporna na zimno, wcześnie dojrzewająca i owocna, wystarczy raz posiać Physalis, a następnie rozmnoży się przez samosiew - wystarczy przerzedzić sadzonki. Ponieważ nasiona pęcherzyca nagle tracą zdolność kiełkowania po 4 latach, przed zasiewem namocz je w 5% roztworze soli i po chwili usuń pływające nasiona, które nie są dla ciebie przydatne, a osiadłe opłucz i marynuj przez pół godziny w ciemnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu, następnie spłucz i wysusz.

Physalis wysiewa się w kwietniu lub na początku maja rzadko w bruzdach, zachowując odstęp ok. 30 cm między rzędami. Po pojawieniu się sadzonek należy je przerzedzać tak, aby odległość między sadzonkami wynosiła ok. 25 cm. Sadzonki, które trzeba było wyrwać, przesadzić w inne miejsce - doskonale się zakorzenią, chociaż zaczną przynosić owoce nieco później. Physalis można wysiewać przed zimą, w październiku.

Pielęgnacja sadzonek Physalis

Na środkowym pasie pęcherzyca jest uprawiana w sadzonkach, zwłaszcza, że ​​pozwala uzyskać owoce wcześniej niż podczas siewu nasion w ziemi. Nasiona Physalis wysiewa się na sadzonki około półtora miesiąca przed sadzeniem w ziemi w oddzielnych pojemnikach o pojemności 0,5 litra, jeśli nie ma ochoty majstrować przy kilofie lub w skrzynkach sadzonek zgodnie ze schematem 6x8 - przed sadzeniem w ziemi pozostaje tylko podzielić sadzonki na krzaki. Jako zaprawa przedsiewna nasiona są trzymane przez 30 minut w mocnym roztworze nadmanganianu potasu.

Physalis kiełkuje w temperaturze ok. 20 ºC, po czym kiełki mogą pojawić się w ciągu tygodnia. Przy niższej temperaturze kiełkowania będziesz musiał poczekać miesiąc.

Upewnij się, że wilgotność gleby i powietrza nie jest zbyt wysoka, ponieważ w takich warunkach istnieje ryzyko sadzonek z czarną nogą, dlatego opieka nad kwiatem pęcherzyca na tym etapie obejmuje regularną wentylację pomieszczenia, pod warunkiem, że są one niezawodnie chronione przed przeciągami. Jeśli przy odpowiedniej pielęgnacji i normalnym oświetleniu (sadzonki pęcherzyca potrzebują jasnego rozproszonego światła), sadzonki rosną powoli lub boleśnie rozciągają się, konieczne jest dodanie do gleby roztworu odchodów drobiu - 1 część nawozu na 20 części wody w ilości pół wiadra na 1 m2, a następnie rozlewamy glebę wodą unikaj oparzeń.

Physalis pick

Ci, którzy gęsto zasiali pęcherzycę w skrzynce na sadzonki, będą musieli zanurzyć się w oddzielnych kubkach, gdy w sadzonkach pojawią się dwa prawdziwe liście, aby podczas sadzenia jak najmniej uszkodzić system korzeniowy pęcherzyka, który rośnie bardzo szybko. Jeśli nasiona zasiałeś od razu w oddzielnych kubkach, nie będziesz musiał nurkować sadzonek - będzie można je sadzić bezpośrednio w otwartym terenie w okresie do uprawy sadzonek..

Sadzenie pęcherzyca w otwartym terenie

Kiedy sadzić pęcherzycę w ziemi

Sadzenie pęcherzyca w otwartym terenie odbywa się w pochmurny dzień lub po południu na etapie rozwoju w sadzonkach o 5-6 liściach. W przypadku pęcherzyca odpowiedni jest nasłoneczniony obszar z glebą o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym, na którym wcześniej rosły ogórki lub kapusta, ale po uprawach, takich jak sama pęcherzyca, pieprz, ziemniaki, bakłażany i pomidory, pęcherzyca nie jest sadzona przez cztery lata, ponieważ wszystkie one rośliny cierpią na te same choroby, których czynniki sprawcze często pozostają w ziemi przez długi czas.

Sadzenie kwiatu pęcherzyca poprzedzone jest wykopaniem miejsca z dodatkiem próchnicy i popiołu nie później niż dwa tygodnie przed planowanym terminem. Nie nawozić gleby świeżym obornikiem.

Jak sadzić pęcherzycę

Ponieważ większość gatunków i odmian pęcherzyca jest silnie rozgałęziona, sadzonki sadzi się w szachownicę z krokiem około pół metra. Wysokie odmiany wymagają wiązania - rozważ to podczas sadzenia. Otwór pęcherzyka powinien być tak głęboki, aby sadzonki były w nim zanurzone do pierwszego prawdziwego liścia. Podczas sadzenia zarośniętych sadzonek do otworu wlewa się półtora litra wody, a sadzonkę sadzi się ze spadkiem bezpośrednio do wody, tak aby korzenie w niej wyprostowały się same, po czym otwór jest pokryty ziemią i zagęszczony.

Sadzonki sadzone w odpowiednim czasie nie potrzebują takich sztuczek: sadzi się je w zwykły sposób, ale po posadzeniu są obficie podlewane. Aby ułatwić pielęgnację pęcherzyka, miejsce można pokryć torfem.

Pielęgnacja Physalis w ogrodzie

Jak uprawiać pęcherzycę

Uprawa i pielęgnacja pęcherzyka jest prosta i nie jest pracochłonna. W okresie wegetacji roślina wymaga regularnego podlewania, następnie odchwaszczania i spulchniania gleby, a także nawożenia organicznymi nawozami - roztworami dziewanny (1:10) lub kurzymi odchodami (1:15), również po podlaniu stanowiska. Uprawa pęcherzyca zapewnia również krzewy krzewów w zimne i wilgotne lato, ale nie trzeba ich szczypać ani ciąć: ponieważ owoce rozwijają się na gałęziach łodyg, im więcej gałęzi krzewów, tym wyższy będzie plon.

Reprodukcja pęcherzyca

Oprócz opisanej przez nas metody rozmnażania pęcherzyca, roślina rozmnaża się przez boczne pędy i sadzonki. Physalis formuje ozdobne wiele pędów z pełzającego kłącza położonego płytko pod ziemią, dlatego wiosną lub jesienią część kłącza wraz z odrastającymi pędami jest wykopywana z macierzystego krzewu i przesadzana.

W przypadku sadzonek w pęcherzycach w lipcu, wierzchołki łodyg z 2-3 dobrze rozwiniętymi międzywęźlami są odcinane i sadzone, zakopując je do połowy w luźnej glebie i przykrywając po raz pierwszy perforowaną folią. Gdy liście na sadzonkach przywrócą turgor, folię można usunąć. Pielęgnacja Physalis w okresie ukorzeniania sadzonek polega na terminowym podlewaniu i cieniowaniu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Szkodniki i choroby Physalis

Physalis jest znacznie mniej dotknięty chorobami niż pomidory, jednak choroba taka jak mozaika czasami dotyka uporczywego pęcherza, a przede wszystkim okazy osłabione złą opieką stają się ofiarami. Objawy choroby: liście przybierają cętkowany kontrastowy kolor z ciemnozielonych i jasnozielonych obszarów. W wyniku choroby zbiory owoców można zmniejszyć o połowę..

Nie ma lekarstwa na wirusa mozaiki, dlatego konieczne jest natychmiastowe zniszczenie chorych roślin ogniem, zanim choroba rozprzestrzeni się po całym terenie. Miejsce, w którym rosła chora pęcherzyca, należy zrzucić mocnym roztworem nadmanganianu potasu.

W fazie sadzonek w warunkach zbyt wysokiej wilgotności Physalis atakuje czarną nogę, w wyniku czego sadzonki czernieją u podstawy łodygi i giną. Możesz uniknąć choroby, ściśle przestrzegając zasad opieki nad sadzonkami: poluzowanie gleby, przerzedzenie sadzonek w czasie, obficie, ale niezbyt często, podlewanie sadzonek rano.

Plagą wszystkich psiankowatych jest fitosporoza, która jest szczególnie niebezpieczna podczas deszczowej pogody w okresie dojrzewania. Na owocach pojawiają się brązowe plamy podskórne, które powodują, że jagody nie nadają się do jedzenia. Możesz walczyć z fitosporozą, spryskując pęcherzycę 1% roztworem płynu Bordeaux, i należy to zrobić z wyprzedzeniem, nawet zanim jajnik pojawi się na krzakach.

Owady, niedźwiedzie, gryzienie korzeni sadzonek i drutowce mogą powodować uszkodzenie pęcherzyca. Możesz walczyć z niedźwiedziem sadząc sadzonki w plastikowym pierścieniu: wąską część szyjki odcina się od plastikowych dwulitrowych butelek i odcina się dno, a następnie to, co zostaje, pocięto na dwie części (pierścienie) - w otworze na sadzonkę pęcherzyca umieszcza się plastikowy pierścień, w środku którego sadzonki są sadzone. Po zakopaniu sadzonki pierścień powinien wznieść się około 5 cm nad powierzchnię stanowiska, chroniąc w ten sposób korzenie młodej rośliny przed atakiem niedźwiedzia.

Zwalczają drutowce za pomocą przynęt: wykopują kilka dołków wokół miejsca, wypełniają je na wpół zgniłą trawą lub sianem i przykrywają deskami. Po dniu lub dwóch sprawdź przynętę, a zobaczysz, że wiele larw wireworm przeniosło się do niej w poszukiwaniu ciepła i pożywienia. Zbierz zawartość przynęty i spal na stosie ze szkodnikami. Dobre wyniki w walce z drutowcami daje jesienna orka lub głębokie przekopywanie terenu - zimą larwy, gdy znajdą się na powierzchni, giną z zimna.

Ogólnie rzecz biorąc, pęcherzyca jest rośliną bardzo zdrową i odporną na negatywne wpływy. Postępuj zgodnie z zasadami pielęgnacji i uprawy pęcherzyka, a szkodniki, a także patogeny, omijają Twoją witrynę.

Physalis po kwitnieniu

Jak i kiedy zbierać nasiona pęcherzyca

Owoce Physalis zbierane są wraz z suszonymi jasnymi kubkami przy suchej pogodzie 45-60 dni po posadzeniu sadzonek w ziemi - w sierpniu lub wrześniu. Owoce nie dojrzewają w tym samym czasie: dolne jagody dojrzewają wcześniej i opadają na ziemię. Jeśli odbierzesz je od razu, możesz je zjeść lub wysłać do przetworzenia. Lub możesz zdobyć od nich nasiona. Aby to zrobić, dojrzałe owoce przecina się na pół i wylewa wodą deszczową na jeden dzień, a następnie przeciera spęcznioną miazgę przez sito, nasiona są myte i suszone..

Przygotowanie Physalis do zimy

Jesienią część naziemna jest odcinana od ozdobnej wieloletniej pęcherzyca - uzyskamy z niej piękne suche bukiety. Liście są usuwane, a łodygi z owocami w jasnych osłonach są wieszane do wyschnięcia. Teren na zimę jest ściółkowany torfem. Gatunki jednoroczne (warzywa i jagody) są usuwane po zbiorach, a stanowisko jest głęboko wykopywane.

Rodzaje i odmiany pęcherzyca

Physalis jadalne dzieli się na jagodę pęcherzyca i warzywo pęcherzyca. Jagoda Physalis jest reprezentowana przez takie gatunki jak rodzynkowa pęcherzyca lub dojrzewająca lub truskawka, peruwiańska pęcherzyca, która niedawno zaczęła być uprawiana na środkowym pasie, i pęcherzyca florydzka, a także ich odmiany.

Physalis Florida (Physalis floridana)

Ma słodkie, przyjemne w smaku owoce bez owocowego posmaku i prawie bez kwasu. Dżem z jagód tego typu przypomina dżem z wiśni, dlatego podczas gotowania dodają do niego liście pachnącego geranium.

Rodzynka Physalis (Physalis pubescens)

Ma bardziej wyrafinowany smak - słodki, z ledwo wyczuwalną kwaskowatością i wyraźnym posmakiem i zapachem ananasa. Sok owocowy przypomina sok mandarynkowy. Owoce tej pęcherzyca można przechowywać do 3-4 miesięcy, a nawet do sześciu miesięcy, z czasem uzyskując lekko wysuszony wygląd. Suszone owoce naprawdę przypominają rodzynki.

Physalis peruvian (Physalis peruviana)

Nie tak słodkie jak rodzynki, ale owocowy smak i aromat jej owoców jest mocniejszy, a pod względem zawartości kwasów i cukru zbliżone są do truskawek ogrodowych. Jagody Physalis tego gatunku są zbyt delikatne do długotrwałego przechowywania..

Najlepsze odmiany pęcherzyków jagodowych obejmują:

• Ananas - wczesna dojrzała pęcherzyca o miniaturowych i słodkich owocach o aromacie ananasa, spożywana zarówno w postaci świeżej, jak iw postaci dżemu i owoców kandyzowanych;
• Truskawka - krzewy do 70 cm wysokości, na których dojrzewają bursztynowe słodkie owoce o aromacie truskawkowym, używane świeże i suszone, a także wykorzystywane do deserów, kompotów i przetworów;
• Physalis Raisin Surprise - niewymiarowe, wcześnie dojrzewające i bezpretensjonalne jednoroczne z silnym pokwitaniem - owoce niespodzianki są dobre do świeżej żywności i jako surowiec do deserów;
• Columbus - wysoka, ciepłolubna i późno dojrzewająca odmiana, której jagody są bogate w witaminy, pektyny i mikroelementy. Spożywa się je świeże i przerabia na desery i napoje;
• Czarownik - odmiana o bardzo dużych, spłaszczonych brązowo-pomarańczowych słodko-kwaśnych owocach z lekką grejpfrutową goryczką i mocnym aromatem truskawkowym. Sok z jagód smakuje jak pomarańcza, ale ma jaśniejszy bukiet;

Physalis Mexican (Physalis ixocarpa) lub glukoza

Warzywo Physalis jest reprezentowane przez gatunek meksykański pęcherzyca lub owoc glutenowy i jego odmiany. Owoce Physalis bardziej przypominają pomidory niż owoce innych gatunków. Wśród pęcherzyc warzyw występują odmiany wysokie, są też odmiany niskie, rozciągające się. Owoce są żółte, zielone, fioletowe, różnią się kształtem i wielkością. Warzywa Physalis są mniej wymagające ciepła i bardziej produktywne, ale świeże nie są tak smaczne jak te jagodowe. Ale marynaty, pikle, kawior i sałatki są doskonałe. Najbardziej znane odmiany w kulturze środkowego paska:

• Ground Gribovsky - odmiana średnio-wczesna odporna na zimno, plenna o wysokości krzewu do 80 cm i gałęziach półstałych. W smaku jasnozielony, słodko-kwaśny, owoce osiągają wagę 60 g;
• Cukiernia - wielkoowocowa odmiana w połowie sezonu z kwaśnymi okrągłymi owocami o jasnozielonym lub ciemnozielonym kolorze, które można nie tylko marynować, solić i przerabiać na kawior, ale także stosować do domowych deserów;
• Królewiątko - wczesna dojrzała odmiana, która jest wykorzystywana, podobnie jak odmiana cukiernicza, do przetwarzania na desery i warzywa w puszkach;
• Moskwa wcześnie - odmiana wcześnie dojrzewająca z prawie leżącymi gałęziami i słodkimi, jasnożółtymi owocami o wadze do 80 g.

Physalis dekoracyjny

Chińskie lampiony - reprezentuje gatunki bylin zielnych. Wszystkie jego części są nie tylko niejadalne, ale także trujące, ale cieszy się nieustającym powodzeniem wśród projektantów krajobrazu. Ta pęcherzyca osiąga największą dekoracyjność późnym latem lub wczesną jesienią, kiedy jej pudełka nabierają jasnego pomarańczowego koloru..

Popularne odmiany:

• Franchet - roślina ta jest często uprawiana jako jednoroczna. Wysokość krzewów pęcherzyca Franchet osiąga 90 cm, jej liście są owalne, wyciągnięte w kierunku podstawy, do 15 cm długości. Na jednym pędzie może uformować się do 15 "lampionów", które są owocami pęcherzyca, ubranych w jasne kielichy;
• Alkekengi - także rodzaj dekoracyjnej pęcherzyca z żółtymi, czerwonymi lub pomarańczowymi "lampionami".

Właściwości Physalis

Przydatne właściwości pęcherzyka

W skład owoców pęcherzyka jadalnego wchodzą takie substancje jak błonnik pokarmowy, węglowodany, tłuszcze, białka, woda strukturowana, witaminy A i C, pierwiastki śladowe żelazo i cynk oraz makroskładniki pokarmowe: potas, wapń, sód, fosfor i magnez. Jagody Physalis są stosowane jako środek antyseptyczny, moczopędny, przeciwbólowy, hemostatyczny, przeciwzapalny i żółciopędny. Wytwarza się z nich wywary i napary do leczenia zapalenia oskrzeli, kamicy moczowej, reumatyzmu, obrzęku, zapalenia wątroby, dny moczanowej, zapalenia pęcherza. Spożywanie świeżych jagód łagodzi objawy dermatoz, czerwonki i nadciśnienia.

Physalis - przeciwwskazania

Nie jedz owoców ozdobnej pęcherzyca - są trujące. I uważaj na kubki zawierające owoce rośliny, ponieważ zawierają one fizalinę i alkaloidy - toksyczne substancje, które raz w twoim ciele mogą spowodować poważne szkody..