Które rośliny należą do rodziny psiankowatych

Kulturowe i dziko rosnące Solanaceae rosną w różnych częściach świata. Wśród tych roślin występują zarówno jednoroczne, jak i wieloletnie. Ojczyznę przedstawicieli tego gatunku można nazwać Ameryką Środkową i Południową. Psiankowate przebyły długą drogę, zanim zajęły swoje miejsce w życiu człowieka..

Uprawy warzyw

Najważniejszą grupą psiankowatych są warzywa. Najpopularniejszą uprawą jest pomidor, a do tej rodziny należą również warzywa, takie jak ziemniaki, bakłażan i chili. Nie mają dużej wartości odżywczej, ale zawierają sole mineralne i witaminy przydatne dla człowieka..

Ziemniak (Solanum tuberosa)

Rodzina psiankowatych obejmuje ziemniaki (psiankowate bulwiaste). Po raz pierwszy uprawiany był przez Indian 3 tysiące lat temu, którzy mieszkali na terytorium, na którym obecnie znajduje się Peru. Te bulwy stały się dla nich podstawą diety. Aby go przechowywać, zastosowali niezwykłą metodę: rozłożyli bulwy na słońcu. Kiedy padał deszcz, zamoczyły się, wysuszyły na słońcu i lekko zamarzły w nocy. To spowodowało, że bulwy stały się miękkie. Następnie zaczęli go miażdżyć, aby uwolnić go od skórki. Indianie nazywali ten produkt „chuno”.

Po odkryciu Ameryki ziemniak rozprzestrzenił się po całej Europie. W XVI wieku zaczęli ją uprawiać Hiszpanie i Włosi. Przyczyną szybkiego przystosowania się do nowego produktu w Europie był głód spowodowany częstymi nieurodzajami. W XVII wieku, w czasach głodu, Irlandczycy zastępowali chleb ziemniakami. Podczas rozprzestrzeniania się ziemniaka były też ciekawe historie. Kiedyś na przyjęciu ze szlachcicem podawali nie bulwy, ale owoce ziemniaka. Te podobne do pomidorów owoce są niejadalne, a nawet trujące..

W XIX wieku ziemniaki stały się głównym daniem na stole w krajach europejskich, a stamtąd rozprzestrzeniły się do Ameryki Północnej. Nie został stworzony przez braci Assurov, rodzina psiankowatych istniała na wolności na długo przed ich pojawieniem się.

Dzicy przodkowie ziemniaka zawierali solaninę i substancje toksyczne. (Starożytni Indianie zdołali się ich pozbyć podczas procesu przygotowania chuno). Ale bulwy nowoczesnych ziemniaków nie zawierają szkodliwych substancji z powodu naturalnej selekcji. Pozostawione na słońcu przez długi czas mogą stać się bezużyteczne. Zielonych bulw nie należy jeść, należy odciąć tę część nożem lub wyrzucić całą bulwę, ponieważ zawiera solaninę. Nowoczesne ziemniaki różnią się od swoich przodków tym, że ich bulwy są znacznie większe..

Bulwa ziemniaka jest błędnie nazywana rośliną okopową, w rzeczywistości jest to zmodyfikowana łodyga z „oczkami”. Surowa bulwa zawiera:

1. 70% wody;
2. 20% skrobi;
3. witaminy C, E, potas, wapń, sole fosforu.

W opowieści Jacka Londona opisany jest przypadek, w którym bohaterom przy pomocy worka ziemniaków udaje się uratować przed śmiercią mieszkańców całej wioski, cierpiących na szkorbut (chorobę, która występuje, gdy organizmowi brakuje witaminy C). Podają chorym mieszkańcom sok z surowych ziemniaków. Ale warto zauważyć, że surowe bulwy zawierają więcej witamin niż te gotowane..

Po spróbowaniu dań ziemniaczanych w Holandii Piotr Wielki wysłał bulwy do Rosji w celu uprawy. Ale wprowadzenie ziemniaków rozpoczęło się dopiero za Katarzyny Wielkiej w XVIII wieku..

Pomidor (pomidor)

W zależności od języka, w którym wymawia się imię przedstawiciela tej rodziny psiankowatych, nazywa się to inaczej. W języku starożytnych Azteków to pomidor („tumatal” - w domu nazywano go), a po włosku pomidor, „jabłko miłości” lub „złote jabłko”. Tak nazwano go we Włoszech, gdzie pojawił się w XVI wieku..

Pomidor (Lycopersicon esculentum) został wypróbowany w Europie po przywiezieniu go z Ameryki przez wyprawy hiszpańskie. Wartości odżywcze pomidora były nadal nieznane, był uprawiany do dekoracji ze względu na piękne owoce. Później na rany zaczęto nakładać kleik z tłuczonych pomidorów, aby jak najszybciej goić. Zanim zaczęto stosować antybiotyki, szeroko stosowano jego właściwości lecznicze..

Owoce pomidora przez długi czas były uważane za niejadalne. Dopiero od XIX wieku pomidor zaczął być wykorzystywany jako prawdziwa uprawa warzyw. W naturze pomidor jest rośliną wieloletnią, a przedstawicielem kultury jest roślina jednoroczna.

Papryka

Jedną z najpopularniejszych przypraw jest czerwona papryka; w tym celu suszone owoce rośliny z rodziny psiankowatych są mielone na proszek.

Papryka została przywieziona do Europy przez wyprawę Krzysztofa Kolumba w XV wieku. Podbiwszy kraje Starego Świata, w XIX wieku przyprawa ta stała się narodowym skarbem Węgier..

Wyhodowano odmiany papryki w dwóch grupach: warzywną i ostrą. Odmiany warzyw to duże owoce o mięsistych ścianach, zawierające dużą ilość witaminy C. Odmiany pikantne to małe papryki o cienkich ściankach. Są równie bogate w witaminy, ale zawierają również kapsaicynę, substancję o gorzkim smaku. Papryka warzywna zawiera również kapsaicynę, chociaż jest jej niewiele..

Korzystne właściwości ostrej czerwonej papryki są wykorzystywane w leczeniu rwy kulszowej, stawów i reumatyzmu. Nalewka pieprzowa, działając na dotknięty obszar, powoduje przepływ krwi, co prowadzi do zmniejszenia bólu. Efekt podobny do papryki pokrytej czerwoną papryką.

Bakłażan (jagoda z ciemnych owoców)

Ojczyzną tej byliny jest Azja Południowo-Wschodnia. Rośnie w gorącym klimacie subtropikalnym i tropikalnym. Waga jednego owocu może dochodzić do 2 kg. W zależności od odmiany skórka może być biała, fioletowa, brązowa, żółta lub czarna. Zróżnicowany jest również kształt owoców. Bakłażany są podobne tylko z gęstą miazgą z małymi nasionami i niezwykłym smakiem.

Physalis - szmaragdowa jagoda

Ten rodzaj roślin jest największy w rodzinie Solanaceae, popularna nazwa to „żurawina ziemna”. Największa liczba gatunków Physalis, podobnie jak większość psiankowatych, występuje w Ameryce Środkowej i Południowej. Physalis to bylina o niezwykłym owocu. Jest to jagoda z owiniętą wokół niej „chińską lampionem papierowym”. Stąd nazwa, physalis jest tłumaczone z języka greckiego jako „bańka”. Można jeść tylko niektóre gatunki.

Gruszka melonowa

Pepino, jak nazywa się ten gatunek, to krzew pochodzący z Ameryki Południowej o owocach w kształcie gruszki i słodkim smaku melona. Gruszka Melon występuje w 25 odmianach, najpopularniejsze z nich to „Valencia” i „Ricosta”. Owoce każdej odmiany różnią się wielkością i kształtem. Pepino zawiera kwas askorbinowy, żelazo, karoten, witaminy z grupy B..

Rośliny lecznicze

Jako leki przedstawiciele roślin psiankowatych są stosowane w bardzo małych dawkach, ponieważ zawierają truciznę.. W medycynie oficjalnej i tradycyjnej stosuje się:

• Słodko-gorzka psianka, popularnie nazywana jest „jagodą wilka”. W Rosji można go znaleźć w całej europejskiej części: w miejscach o szlachetnych glebach, w wilgotnym bagiennym lesie, nad brzegiem rzeki lub jeziora. Jest to pokrzew o pnących pędach i jasnoczerwonych owocach. Roślina ta zawiera alkaloidy steroidowe, dzięki czemu pędy psianki gorzkiej są wykorzystywane w homeopatii.
• Belladona rośnie na Północnym Kaukazie i południowej Europie. Zawiera alkaloid atropinę, która powoduje rozszerzenie źrenic. Jest niezastąpionym lekarstwem w leczeniu niektórych chorób oczu..
• Czarny lulek (Hyoscyamus niger) jest przedstawicielem nielicznych rosyjskich psiankowatych. Jest śmiertelnie trujący. Alkaloidy lulka czarnego prowadzą do zmętnienia umysłu, stąd wyrażenie „Helena zjadła przejadanie się”. Preparaty z lulka czarnego mają działanie przeciwbólowe, przeciwskurczowe, uspokajające.
• Datura zwyczajna. Miejsca wzrostu w Rosji: Krym, Kaukaz i Zachodnia Syberia. Datura jest rośliną trującą; do celów leczniczych konieczne jest ścisłe przestrzeganie proporcji. Z liści przygotowuje się ekstrakty i nalewki. Działają uspokajająco na układ nerwowy. Odwar z kwiatów datury pomaga przy padaczce. Jeśli dawkowanie nie jest przestrzegane podczas stosowania leków z narkotyków, dochodzi do zatrucia, któremu towarzyszy suchość w ustach, zaburzenia pamięci, biegunka z krwią i rozszerzone źrenice. Z tymi znakami musisz szukać pomocy u lekarza..
• Skopol Carnioli - bylina dorastająca do 80 cm, o silnych korzeniach i pojedynczych łodygach. Kwiaty wiśniowo-fioletowe z żółtą koroną znajdują się na długiej szypułce, która kwitnie w kwietniu. Z jej korzeni pozyskuje się alkaloid, hioscyjaminę. Preparaty zawierające tę substancję mają właściwości przeciwbólowe przeciwskurczowe.
• Mandragora Jest trującą byliną ze specjalnym korzeniem. Przypomina postać ludzką. Naukowcy uznają, że ma działanie przeciwbólowe, znieczulające, przeciwskurczowe i nasenne, ale roślina ta nie jest używana w oficjalnej medycynie..

Szkody i zalety tytoniu

We współczesnej medycynie kwas nikotynowy, czyli witamina PP, która jest niezbędna człowiekowi, pozyskiwana jest na skalę przemysłową z tytoniu. Kwas nikotynowy jest niezbędny dla procesów oksydacyjnych w organizmie. Przy braku witaminy PP dochodzi do utraty apetytu, bólu brzucha, nudności, biegunki i ogólnego osłabienia. W skrajnym stopniu zaczyna się pelagra, choroba, w której wpływa na centralny układ nerwowy, skórę i przewód pokarmowy..

Witamina PP pomaga radzić sobie z pelagrą, kwas nikotynowy jest przepisywany przy takich schorzeniach jak: miażdżyca, choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego, przewodu pokarmowego, układu nerwowego.

Historia rozprzestrzeniania się tytoniu rozpoczęła się od wyprawy do Ameryki. Towarzysze Krzysztofa Kolumba, który przybył na kontynent amerykański, byli bardzo zaskoczeni palącymi Indianami. Zaintrygowani tym procesem niektórzy żeglarze nauczyli się palić.

W XVI wieku Europejczycy dowiedzieli się, że Indianie używali do palenia liści rośliny zielnej, osiągającej 3 m wysokości. Przywieźli jego nasiona do swojej ojczyzny i zaczęli je uprawiać. Nazwisko ambasadora Francji w Portugalii Jeana Nico jest ściśle związane z pojawieniem się tytoniu w Europie. Istnieje wersja, w której przywiózł swoje nasiona do Europy lub kupił je od kupca, który przybył z Ameryki. Łacińska nazwa tytoniu nosi teraz jego imię: Nicotiana tabacum Nicotiana - w imieniu Nico, a tabacum to nazwa wyspy Tobago, na której uprawiano te rośliny.

Jeśli ziemniaki, pomidory i słoneczniki, sprowadzone z Ameryki, ledwo zdążyły się dostać, tytoń rozprzestrzenił się bardzo szybko, pomimo wysokich kosztów jego uprawy..

Progresywne poglądy Piotra I zrobiły krzywdę narodowi rosyjskiemu. Uzależniony od palenia w Europie, zniósł wszelkie ograniczenia i zakazy palenia.

Tytoń zawiera trującą alkaloid nikotynę. Jego śmiertelna dawka zawarta jest w 20 papierosach. Wchodząc do organizmu nie jednocześnie, ale stopniowo, zatrucie nie występuje. Nikotyna jest rozprowadzana po całym organizmie. Smoła powstająca podczas oparzeń tytoniu może powodować guzy i raka płuc. Pożyteczne można nazwać stosowanie pyłu tytoniowego w rolnictwie w walce ze szkodliwymi owadami.

Rośliny ozdobne

Wśród ozdobnych psiankowatych występuje wiele liany i krzewów pnących. Do dekoracji ogrodu używa się:

• hybryda petunii;
• ampelous calibrachoa;
• zapachowy tytoń;
• gorzko-słodka psianka;
• psianka pieprzowa;
• jaśmin psiankowaty.

Używając psiankowatych w żywności lub w lekach, należy wziąć pod uwagę ich korzyści i szkody. Niektóre z nich są zdecydowanie trujące, inne stały się jadalne po uprawie. Fakt, że rośliny te pochodzą z tej samej rodziny, wskazuje, że przedstawiciele tej rodziny mają podobne cechy..