Cechy sadzenia i pielęgnacji aronii

Aronia czarna (jarzębina) to roślina z rodziny Rosaceae, występująca na wschodnich wybrzeżach Ameryki Północnej. Owoce zawierają wiele substancji o właściwościach leczniczych, są cennym źródłem łatwo przyswajalnych mikro- i makroelementów takich jak wapń, żelazo, mangan, miedź czy jod. Zawiera wiele witamin P, B2, cukrów i kwasów organicznych.

Jest to duży krzew dorastający do 2-2,5 m wysokości, z licznymi pędami i rozgałęzionym systemem korzeniowym. Ma długie, eliptyczne lub jajowate, ciemnozielone liście. Krzewy owocują już w drugim roku po posadzeniu. Owoce są małe, czarne, średnicy ok. 1 cm, dojrzewają w drugiej połowie sierpnia lub na początku września. Jagody są cennym surowcem do produkcji kompotów, soków, konfitur i nalewek. Nadaje się do zamrażania i suszenia. W farmakologii z soku sporządza się syrop, który stosuje się w leczeniu miażdżycy i nadciśnienia..

Główne odmiany

Istnieje kilka odmian tej rośliny ozdobnej i leczniczej. Najpopularniejsze odmiany:

1. 1. Hugin to odmiana szwedzka. Krzew niski, wysokość do 1 m. Liście drobne, ciemnozielone, mniejsze niż u innych odmian. Jesienią mają barwę żółtą, pomarańczową lub czerwoną. Tworzy drobne (6-8 mm) owoce o dużej zawartości suchej masy. Stosunkowo niska zawartość soku. Jagody dojrzewają równomiernie, nadają się do zbioru mechanicznego. Dojrzewają we wrześniu. Owoce zawierają dużo azotanów, ale nie więcej niż 200 mg NaNO3 / kg. Odmiana odporna na mróz, mało wymagająca dla gleby.
2. 2. Nero to jedna z najczęściej uprawianych odmian. Krzew rośnie szybko, osiągając wysokość do 1,5 m. Liście ciemnozielone, jesienią przebarwiają się na czerwono-żółte lub pomarańczowo-szkarłatne. Jagody są bardzo duże (około 12 mm), smaczne i aromatyczne. Dojrzewają na przełomie sierpnia i września. Owoce są ciemnoniebieskie, prawie czarne, z ciemnym sokiem. Odmiana jest odporna na mróz i bezpretensjonalna dla gleby. Owocuje równie dobrze w każdych warunkach klimatycznych i na miękkich glebach.
3. 3. Czarnooki. Liście są ciemnozielone, jesienią przebarwiają się na brązowo-czerwone. Owoce dojrzewają równomiernie, polecane są do zbioru mechanicznego, który przeprowadza się na początku września. Jagody są czarne, kuliste, pokryte cienkim szarym nalotem. Odmiana niewrażliwa na mróz, plon większy niż Nero (o 20%).
4. 4. Viking to odmiana fińska. Krzew dorasta do 2 m. Liście są ciemnozielone, jesienią purpurowoczerwone. Jagody duże (ok. 12 mm), czarne, dojrzewają na przełomie sierpnia i września. Owoce są bardzo kwaśne, nadają się tylko do przetwórstwa. Odmiana jest stosunkowo łatwa w uprawie, bezpretensjonalna.

Prawidłowe dopasowanie

Aronia ma niewielkie wymagania klimatyczne i glebowe. Dobrze rośnie na glebach kwaśnych lub obojętnych (pH = 6,5) i słabych. Preferuje wilgoć. Najwięcej wody potrzebuje roślina w okresie dojrzewania owoców. Krzew należy sadzić w słonecznym miejscu. Uprawa prowadzona jest przez 15-20 lat..

Sadzenie odbywa się wiosną i jesienią. Jesień jest bardziej odpowiednia dla rośliny, ponieważ aronia wcześnie wchodzi w okres wegetacyjny. Krzewy sadzi się w chłodne, pochmurne dni.

Aronię sadzi się na odległość, w zależności od sposobu uprawy i zbioru. Na niewielkich plantacjach o ubogich glebach, przy planowanych zbiorach ręcznych, sadzonki sadzimy w rzędach co 2 m, na glebach żyznych odległość między krzewami wynosi 1 m.

Do sadzenia aronii polecana jest dwuletnia sadzonka lub dobrze rozwinięta roślina jednoroczna. Chronić podczas transportu ze szkółki na plantację. Pogorszenie stanu sadzonek negatywnie wpływa na ich pobranie do gleby. Po posadzeniu zmniejsza się również roczne pędy..

Przed posadzeniem aronii konieczne jest wykopanie dołków o 5-10 cm głębiej niż w szkółce. Podczas sadzenia z pojemnika wykop więcej niż objętość doniczki. Krzew należy ostrożnie wyjąć z doniczki, aby nie uszkodzić bryły korzeniowej. Dla ułatwienia zabiegu namocz korzenie w pojemniku na kilka godzin w wodzie. Konieczne jest najpierw wbicie długiego kołka na dno dołu, a po posadzeniu przywiązanie do niego rośliny. Umieszczenie systemu korzeniowego sadzonki w dołku jest zasypywane ziemią (z głębszych warstw), a wokół pnia tworzy się „miska”, która ułatwia podlewanie. Po posadzeniu obficie podlej roślinę..

Reprodukcja

Aronia to jedna z nielicznych roślin ogrodniczych, którą można rozmnażać na kilka sposobów, w szczególności - poprzez nawarstwianie pionowe i poziome, sadzonki, szczepienie czy wysiew nasion. W szkółkach produkujących krzewy na dużą skalę często stosuje się rozmnażanie warstwami poziomymi. Metody hodowli:

1. 1. Pionowe układanie warstw. Młode pędy aronii posypuje się mieszaniną ziemi, torfu i trocin, tworząc wokół nich podstawę o wysokości 40 cm, po chwili zaczynają formować się korzenie roślin, które po roku lub dwóch można odciąć i posadzić w ziemi. Rozmnażanie przez warstwy pionowe jest stosunkowo łatwiejsze niż warstwy poziome.
2. 2. Warstwowanie poziome. Rozmnażanie odbywa się wczesną wiosną, czyli na początku marca. Pędy aronii uginają się i przytwierdzone do podłoża w pozycji poziomej. Po chwili z pąków wyrastają nowe pędy, które zakorzenią się w ziemi. Jesienią, w październiku, są odcinane i sadzone na stałe..
3. 3. Sadzonki. Rozmnażanie przez sadzonki odbywa się często w małych szkółkach oraz w uprawie amatorskiej. Sadzonki pozyskuje się od czerwca do lipca z wierzchołków pędów (dł. 10-15 cm), z co najmniej dwoma liśćmi. Liście u podstawy należy zrywać, pozostawiając tylko na górze. Sadzonki moczy się w specjalnym roztworze do ich ukorzeniania, umieszcza na głębokości kilku centymetrów w piasku lub mieszaninie piasku i torfu i przykrywa folią. Sadzonki zakorzeniają się do jesieni, a wczesną wiosną sadzi się na otwartym terenie w odległości 80-100 x 20-25 cm, rośliny są gotowe do sadzenia po dwóch latach.
4. 4. Zdrewniałe sadzonki. Uzyskuje się je jesienią z rocznych pędów. Posadzone na stałe lub przechowywane w mieszaninie piasku, torfu i trocin w niskich temperaturach. Sadzonki sadzi się wiosną. Nie jest to najlepszy sposób hodowli aronii, nie gwarantuje wysokiej akceptacji sadzonek..
5. 5. Nasiona. Aronię można rozmnażać przez wysiew nasion, ale jest to metoda nieskuteczna. Rośliny są słabej jakości, później wchodzą w okres owocowania i słabo rosną. To jeden z dłuższych sposobów na uzyskanie materiału do sadzenia..

Nawóz

Jeśli chcesz uzyskać plony dobrej jakości, powinieneś zadbać o karmienie. Przed zastosowaniem nawozów należy przeprowadzić analizę chemiczną gleby. Kompleksy organiczne wprowadza się dopiero przed sadzeniem. Pod aronią rozprowadza się raczej niewielkie dawki nawozów mineralnych. Karmienie fosforem i potasem jest dozwolone przez pierwsze 2-3 lata. Stosuje się głównie azot - w pierwszym roku 30-40 kg N / ha, w drugim roku dawkę można zwiększyć o 10-20 kg.

Nawozy azotowe można stosować wiosną jednorazowo lub w dwóch dawkach. Pierwsze karmienie odbywa się na przełomie marca i kwietnia, drugie - pod koniec maja - na początku czerwca. Reszta nawozów - fosfor i potaż, jest używana jesienią. Zwykle na hektar stosuje się 80-120 kg N, 100-120 kg P2 O5, 100-150 kg K2 O i 60-100 kg MgO..

Przeprowadzono przycinanie

Aronia wymaga zabiegów medycznych, wśród których ważne jest przycinanie, które ma dwojakie przeznaczenie: jej celem jest nie tylko zwiększenie plonów, ale także poprawa wyglądu krzewu, który jednocześnie pełni funkcję dekoracyjną.

Pielęgnacja drzew i krzewów obejmuje kilka rodzajów przycinania, które pełnią różne funkcje - formujące, odmładzające i sanitarne. Podczas wykonywania tych zabiegów krzew nabiera odpowiedniego kształtu, który zapewni nie tylko estetyczny wygląd, ale także pozwoli na swobodne zbieranie owoców.

Przycinanie wpływa na zdrowie krzewu i owoców. Usuwając chore i słabe pędy, zapobiegają rozprzestrzenianiu się szkodników i patogenów wywołujących infekcje. Dlatego przycinanie pod tym względem jest zabiegiem profilaktycznie użytecznym, choć aronia to roślina bardzo odporna na szkodniki i choroby..

Formujące cięcie zapewnia wszystkim pędom dobry dostęp do światła słonecznego. Polega na usuwaniu zbędnych gałęzi i tworzeniu rzadkiej korony krzewu, a także ograniczaniu jego wielkości. Jeśli pozwalają na to warunki wzrostu i jest wystarczająco dużo miejsca, najlepiej pozwolić roślinie na swobodny wzrost. Kolejną zaletą przycinania jest odmłodzenie. W sytuacji, gdy krzew zmniejsza plonowanie wraz z wiekiem, stosuje się bardziej radykalne cięcie odmładzające..

Aronia dobrze znosi cięcie wiosną i przez cały rok. Po posadzeniu pędy należy przyciąć o 1/3. Usuń nieproduktywne te, które rosną poziomo do ziemi lub przylegają do niej. W kolejnych latach, aby uformować piękny krzew, usuwa się krzywe pędy, które uniemożliwiają wzrost innym, a także gałęzie rosnące zbyt nisko nad ziemią. Dzięki temu zachowują pożądany kształt i niewielki rozmiar krzewu..

Choroby i szkodniki

Mimo, że aronia uważana jest za dość odporną na atak szkodników, rzadko można na niej znaleźć objawy choroby. Nie zagrażają w dużym stopniu plantacjom jagód, ale warto stosować zabezpieczenia, aby uzyskać owoce wyższej jakości..

Przędziorki mogą powodować uszkodzenia. Dorosłe osobniki i larwy wysysają soki roślinne, co wpływa na wzrost krzewów i plonowanie. Wiosną na górnej stronie liści pojawiają się żółte plamy, które zwiększają powierzchnię. Zaatakowane liście przedwcześnie opadają z krzaków, a zimą aronia jest bardziej podatna na przemarzanie..

Podobne objawy obserwuje się w przypadku mszyc zielonych jabłek. Larwy wysysają soki roślinne z liści i pędów. Przy dużej liczbie szkodników krzewy wydają mało owoców. Grzyby (Capnodium) pojawiają się na jagodach pokrytych ich ekskrementami. Takie owoce tracą wartość handlową. Na krzakach należy wyciąć łodygi z larwami.

Głóg uszkadza liście i podstawy owoców, co negatywnie wpływa na plon. Do ochrony chemicznej można użyć mieszanki Bordeaux, oleokobrytu lub nitrafenu. Aronię przed kwitnieniem spryskuje się popiołem, karbofosem lub chlorofosem.

Na krzewy aronii może uderzać jarzębina. Larwy tego szkodnika tunelu pod skórą i miąższem jagód. W tych miejscach można zaobserwować ciemne plamy. Uszkodzone owoce nie nadają się do spożycia przez ludzi i tracą wartość rynkową. Aby chronić plony, stosuje się te same środki, co w przypadku głogu.