Kozy mleczne rasy saanen

Najcenniejszym przedstawicielem kóz rasy wysokomlecznej jest szwajcarski Saanen, którego ojczyzną jest położone w Alpach miasto Saanen. Zwierzę wyróżnia się od innych kóz wysoką produktywnością, dobrą płodnością i doskonałą zdolnością przystosowania się do trudnych warunków klimatycznych. Jednak ci, którzy chcą ją rozwijać, powinni zapoznać się z zasadami i cechami jej zawartości..

Kozy rasy Saanen: opis rasy

Dziś szwajcarskie białe kozy są uważane za najlepsze. Brak jest informacji o dokładnym pochodzeniu tej rasy, ale naukowcy skłaniają się ku opcji „selekcji ludowej”. Po raz pierwszy kozy widziano pod koniec XIX wieku i wkrótce stały się znane w Ameryce, Australii i Europie.

Koza czystej krwi Zaanen to silne, dość masywne zwierzę, którego wysokość w kłębie może sięgać prawie jednego metra, a waga samca - do 100 kg, u samicy - do 90 kg. Jednak w większości przypadków żywa waga kóz wynosi 55 kg, a kóz do 80 kg..

Zaanenka ma czysto biały kolor z jedwabiście błyszczącą sierścią o krótkiej długości. Rasę wyróżnia mocny, dobrze rozwinięty szkielet z prostymi nogami z kopytami pomalowanymi na żółto.

Głowa dość duża, o wyrazistych, pięknych, nieco „smutnych” oczach, szyja płaska i długa, kufa wydłużona, z szerokim czołem i prostymi uszami. Opadające uszy są wadą i są uważane za wadę. Wszyscy mężczyźni mają dużą brodę, u kobiet jest prawie niewidoczna lub nawet nieobecna..

Cechą szczególną zaanenki jest jej duże, symetryczne wymię gruszkowate z dobrze rozwiniętymi sutkami skierowanymi do przodu. Na powierzchni wymienia niektórzy przedstawiciele rasy mają wiele czarnych plam, nie jest to wada.

Pod względem produktywności kozy są „najbogatsze”. Wydajność mleka zależy od stanu zwierzęcia i diety. Jeśli weźmiemy pod uwagę warunki naszego stanu, to rocznie wlewa się około 600-750 litrów mleka, w idealnych warunkach liczba ta podwaja się - do 1300 litrów.

Charakterystyka produktywności

Zaanenki są wysoko cenione właśnie ze względu na wysoką produktywność, a jej wskaźniki rosną wraz z liczbą wykotów. Maksymalny rozkwit mleczności następuje po czwartym porodzie, wówczas samica może oddać 8-12 litrów mleka dziennie, rano i wieczorem.

Podczas laktacji masa mleka może przekraczać wagę samego zwierzęcia 20-25 razy. Dla porównania u krowy współczynnik ten nie przekracza ośmiu. Dojrzałość płciowa u samic następuje po 8-10 miesiącach. Okres laktacji trwa do 11 miesięcy. Potomstwo ze stu kóz - 180-250 dzieci, jest to uważane za zadowalający wskaźnik.

Mleko kozie jest bardzo smaczne, średnio tłuste - do 4%, gęste, o przyjemnym delikatnym kremowym smaku, bez specyficznego zapachu, który jest charakterystyczny dla produktów innych ras.

Zalety i wady

Hodowcy kóz rasy białej czystej krwi zauważają szereg niewątpliwych zalet i charakteryzują je z doskonałej strony..

A wszystko dzięki:

• doskonała produktywność. Nawet po pierwszym miocie samica jest w stanie wyprodukować co najmniej pół tony mleka rocznie, a po czwartym jagnięciu wydajność mleka może się podwoić;
• długi okres laktacji, który trwa 10-11 miesięcy;
• doskonała płodność. Na sto samic przypada do 250 młodych zwierząt. Ponadto kozy szybko rosną, w wyniku czego szybko dają kolejne potomstwo;
• wspaniały smak mleka. Mleko kozie jest produktem specyficznym i ze względu na swój charakterystyczny „kozi” zapach często nie smakuje ani dorosłym, ani dzieciom. Mleko tej rasy kóz nie ma takich wad, świetnie pachnie i ma doskonały smak;
• mleko o wysokiej zawartości tłuszczu - do 4%, a dla krowy - maksymalnie do 3,2%;
• możliwość spożywania mięsa od młodych zwierząt od 3 do 5 miesięcy, po zatrzymaniu ich intensywnego wzrostu;
• doskonała zdolność adaptacji do trudnych warunków klimatycznych;
• możliwość wypasu zwierzęcia w miejscach niedostępnych dla krów, na przykład na obszarach górskich, wąwozy.

Za główną wadę rasy uważa się wysoką wymagalność warunków utrzymania i regularną pielęgnację. Naruszenie odżywiania, temperatury, suchości pomieszczenia prowadzi do tego, że spada produktywność kóz. Ponadto niektórzy hodowcy za wadę rasy uważają raczej duże, a czasem wręcz przerażające rozmiary kóz..

Kupując młode zwierzęta w naszym kraju można zmierzyć się z problemem braku osobników rasowych posiadających księgi rodowodowe. Można je kupić tylko od niektórych hodowców i po dość wysokich kosztach..

Zadowolony

Zaanenka jest bardzo wymagająca w utrzymaniu, a złe warunki negatywnie wpływają na jej produktywność.

Główne wymagania dotyczące jego zawartości to:

1. Mikroklimat wewnętrzny. Zwierzęta nie tolerują równie dobrze ciepła i zimna. Zimą temperatura w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej +7 stopni, latem należy uważać, aby wskaźnik nie przekraczał + 19 stopni. Koza negatywnie reaguje na wysoką wilgotność, ważne, aby nie przekraczała 75%.
2. Świeże powietrze. W stajni, w której żyją zwierzęta, należy zadbać o zapewnienie wystarczającej wentylacji powietrza, ale jednocześnie upewnić się, że nie ma przeciągów.
3. Czystość. Higiena pomieszczenia stawia wysokie wymagania. Kozy należy utrzymywać w czystości, a ściółkę należy zmieniać, gdy tylko się zabrudzi. Stodoła jest zbudowana z dala od szamb, zanieczyszczonych stawów lub zbiorników wodnych. Zaleca się ułożenie rowków po obu jego stronach w celu usunięcia odchodów zwierzęcych. Stodoła jest dezynfekowana dwa razy w roku.

Ponadto kozy mleczne powinny być trzymane w oddzielnych pomieszczeniach do 2 m2. m, dwie kobiety. Kozy muszą zorganizować więcej miejsca.

Opieka i odżywianie

Na szczególną uwagę zasługuje dieta kozła białego, różniąca się od pokarmu wymaganego przez rasy konwencjonalne..

Obowiązkowe elementy diety zwierząt powinny być:

• Sól. Musi być podawany stale;
• rośliny strączkowe i zboża. Kozy niechętnie używają siana z różnych rodzajów traw i preferują zboża lub rośliny strączkowe;
• otręby;
• silosowanie. Nadaje się do karmienia zimą;
• suplementy witaminowo-mineralne na bazie marchwi, jabłek, ziemniaków, buraków, kapusty.

Zimą eksperci zalecają „traktowanie” zwierząt miotłami z liści lipy lub dębu, gałązkami wierzby.

Konieczne jest podlewanie zwierzęcia bardzo ciepłą, osiadłą wodą do dwóch razy dziennie, w zależności od temperatury powietrza.

Nie mniej ważna jest zewnętrzna pielęgnacja zwierzęcia, w szczególności sierść..

Aby sierść była gładka, lśniąca i zdrowa, zwierzę powinno być regularnie spacerowane:

• latem - co najmniej 5 godzin dziennie;
• zimą - do 2 godzin.

Zabiegi przycinania kopyt należy wykonywać dwa razy w roku. Chodzenie jest przeciwwskazane podczas obfitych opadów śniegu, krytycznych temperatur poniżej zera i upałów.

Cechy hodowlane

Kozy rasy Saanen mają przede wszystkim wielką wartość pod względem wysokiej produktywności. Młode kozy i producenta kóz należy kupować od zaufanych, sprawdzonych hodowców..

Aby uzyskać dobre potomstwo, będziesz potrzebować pełnej krwi kozy o silnej budowie i dobrym zdrowiu, która jest w stanie zapłodnić do pięćdziesięciu samic. Przed kryciem zwierzęta są tuczone.

W ciągu jednego dnia koza jest w stanie „pokryć” do trzech samic, a przerwa między kryciem powinna wynosić co najmniej 4 godziny. Jeśli w gospodarstwie nie ma dorosłej kozy, zastępuje ją młoda koza, jednak nie młodsza niż 8 miesięcy.

Kozy osiągają dojrzałość płciową w wieku 6-8 miesięcy, jednak krycie jest zalecane nie wcześniej niż w wieku 1,5 roku. Gotowość samicy do krycia może determinować jej zachowanie: staje się niespokojna, traci apetyt i chęć do żucia, macha ogonem, jej genitalia puchną i lekko czerwienieją.

Jeśli potrzeby fizjologiczne samicy nie zostaną zaspokojone, po kilku tygodniach jej seksualne polowanie zostanie powtórzone..

Ciąża Zaanenka trwa około 6 miesięcy. Na zbliżające się owce należy przygotować osobne przytulne pomieszczenie bez przeciągów, w którym ściany zostaną wybielone i zainstalowana zostanie nowa pościel. Proces rodzenia dzieci u zdrowego zwierzęcia odbywa się bez udziału człowieka, około 40-50 minut.

15 minut po urodzeniu jednego dziecka rodzi się drugie. Chłopcy ważą średnio 4,5 kg, dziewczynki do 3 kg. U noworodków pępowina jest ostrożnie odcinana w odległości 8 cm od brzucha, śluz jest usuwany z oczu, ust i nozdrzy specjalnym roztworem.

Gdzie kupić kozę Saanen

Dziś w naszym kraju dość trudno jest zdobyć rasową kozę. Idealną opcją jest zakup w gospodarstwach hodowlanych. Jednak dla wielu osób ta opcja nie jest dostępna..

Możesz wybrać zwierzę od prywatnych rolników, ale w tym celu należy wziąć pod uwagę kilka aspektów:

• idealna biała wełna. Obecność plam lub różnych odcieni wełny wskazuje, że masz przed sobą pół-rasę. Trzeba też zwrócić uwagę na stan sierści - powinna być krótka, gładka i błyszcząca;
• prosty kręgosłup. Nierówny, garbaty grzbiet nie jest cechą rasy Saanen i nie spłaszcza się z czasem, jak twierdzą pozbawieni skrupułów sprzedawcy;
• wysokość w kłębie - nie mniej niż 75 cm. Niski wzrost dorosłego zwierzęcia może świadczyć o tym, że podczas jego chowu nie stosowano odpowiednich technologii. Fakt ten nie oznacza, że ​​rasa się zmieniła, po prostu nadzieja na dobrą mleczność w takich przypadkach nie jest tego warta;
• brak specyficznego zapachu mleka. Mleko Zaanenki jest nie tylko bardzo smaczne, ale także przyjemnie pachnie. Obecność odcieni „kozich” jest wynikiem niewłaściwej pielęgnacji, w szczególności trzymania kóz i kóz w tym samym oborze, ponieważ to te ostatnie są źródłem nieprzyjemnego zapachu.

Ponadto eksperci nie zalecają zakupu kóz po czwartym jagnięciu, ponieważ ich produktywność spada..

Oczywiście możesz odróżnić zwykłą kozę od zaanenki, jeśli masz przynajmniej minimalne doświadczenie hodowlane. Dlatego jeśli go nie masz, skorzystaj z pomocy profesjonalisty.

Kozy Zaanen to niesamowite zwierzęta, które zachwycą Cię doskonałą produktywnością, dobrą płodnością i niezwykle smacznym, zdrowym mlekiem. Są figlarne, delikatne i serdeczne, czasem kapryśne i uparte, jednak za staranną opiekę i urozmaiconą dietę podziękują właścicielom dość sporą mlecznością.