Jak zarżnąć i zarżnąć kozę

Hodowla kóz w gospodarstwie domowym polega na ich dalszym uboju i rozbiórce. Przestrzeganie prawidłowej technologii zabijania zwierzęcia pozwoli utrzymać jego skórę i futro w dobrym stanie, a także wpłynie pozytywnie na smak mięsa. Jak prawidłowo ubić kozę i podzielić tuszę, wymyślmy to.

Prace przygotowawcze przed ubojem

Ubój kozy wymaga starannego przygotowania, którego główne etapy to:

1. Szczepionka. Jeżeli tusza zwierzęcia planowana jest do sprzedaży na rynku, to przed ubojem z około 3-tygodniowym wyprzedzeniem należy przeprowadzić szczepienie, leczenie środkami przeciwrobaczymi i insektycydami. Takie środki pozwolą chronić mięso przed rozwojem różnych dolegliwości, uwolnić je od ewentualnych szkodników wewnętrznych i zewnętrznych..
2. Odżywianie. W przeddzień zbliżającego się zabiegu należy przerwać karmienie kozy w celu uwolnienia jej przewodu pokarmowego. Jelita pełne pokarmu są raczej słabo pobierane z otrzewnej martwego zwierzęcia. Ponadto istnieje duże ryzyko uszkodzenia jelit i przedostania się jego zawartości na świeże mięso..
3. woda. Zamiast pożywienia, kozie dostarcza się wystarczającą ilość wody, co zdaniem doświadczonych hodowców sprawia, że ​​mięso jest bardziej kruche i soczyste..
4. Podcięcie. Bezpośrednio przed zabiegiem uboju dojrzałej kozy zaleca się kastrację, w przeciwnym razie jej mięso nabierze specyficznego, bardzo nieprzyjemnego zapachu, którego pozbycie się będzie problematyczne.
5. Miejsce. Nie bez znaczenia jest czystość w miejscu uboju zwierzęcia. Konieczne jest znalezienie „ustronnego” kąta z dobrym jasnym oświetleniem, z dala od innych zwierząt, jego dokładna dezynfekcja, uwolnienie od ciał obcych, zamontowanie specjalnego krucyfiksu do zawieszenia tuszy. Krucyfiks należy ustawić w taki sposób, aby tylne nogi kozy były szeroko rozstawione i mocno zamocowane.
6. Instrumenty. Szczególną uwagę należy zwrócić na wybór narzędzi do dna. Idealną opcją jest zaostrzony nóż, z wygodną, ​​antypoślizgową, dość lekką rękojeścią, którą można pewnie zamocować w dłoni i nie wysuwać się podczas imprezy.

Zaleca się ubój bydła w chłodne dni, kiedy mięso nabiera maksymalnej zawartości tłuszczu i soczystości. Z reguły kozę ubija się w wieku 6-12 miesięcy, kiedy jej waga osiąga 15 kg.

Jak zarżnąć kozę

Celem uboju kozy jest uzyskanie smacznego i zdrowego mięsa. Jednak podczas zabiegu nie należy zapominać o jego człowieczeństwie. Istnieje kilka podstawowych technologii uboju, wśród których wymienimy najbardziej pożądane.

Oszołomiony

Jedną z najbardziej humanitarnych metod uboju jest wstępne ogłuszenie kozy siekierą lub młotkiem. Za jego główną wadę uważa się znaczną trudność w procesie uwalniania krwi. Z reguły w warsztatach przemysłowych lub w dużych gospodarstwach stosuje się ogłuszanie prądem elektrycznym..

Technologia domowa jest dość prosta:

1. Topór, młotek lub inny tępy przedmiot został poważnie uderzony w głowę.
2. Tętnica szyjna jest przecięta.
3. Tusza jest zawieszona na słupie, cała krew jest całkowicie odsączona.

Wstępnie zawieszony

Do uboju kozy metodą podwieszania zaleca się użycie ostrego ostrza w kształcie szydła zamiast zwykłego noża, którym można wykonać małe, ale dokładne nakłucie.

Procedura składa się z następujących kroków:

1. Żywe bydło wiesza się na rozpórkach głową w dół, tylne kończyny są związane.
2. Ostre ostrze przebija tętnicę szyi.
3. Tusza pozostaje w zawieszeniu, dopóki nie zniknie cała krew.

Po zakończeniu zabiegu zabite zwierzę zdejmuje się z tyczki i przystępuje do jego uboju.

Mocowanie poziome

Metoda uboju z poziomym utrwaleniem zwierzęcia opiera się na następujących etapach:

1. Przednie i tylne nogi bydła są bezpiecznie związane.
2. Koza jest umieszczana na płaskiej powierzchni z jednej strony, tak aby głowa i szyja wystawały poza krawędź podstawy..
3. Pojemnik do zbierania krwi jest zainstalowany od dołu głowy, na przykład szeroka miednica.
4. Podetnij gardło ostrym nożem, precyzyjnym ruchem.

Po zabiciu zwierzęcia należy uważać, aby w nacięciach nie gromadziły się skrzepy wypalonej krwi..

Siodło

Jedna z metod uboju kozy polega na jej wstępnym osiodłaniu..

Proces przebiega w ten sposób:

1. Bydło jest osiodłane od góry, równolegle, głowa jest unieruchomiona między kolanami, głowa jest podniesiona, usta mocno zaciśnięte ręką.
2. Precyzyjnym, ostrym ruchem przecinane są główne naczynia krwionośne w gardle.
3. Zwierzę należy trzymać mocno, aż przestanie się poruszać..
4. Tusza jest zawieszona na krucyfiksie, a krew może swobodnie przepływać.

Doświadczeni hodowcy radzą przy uboju tą metodą podcinać gardło nie za głęboko, ale tylko z taką siłą, aby otworzyć tętnice.

Jak wyciąć tuszę

Kolejnym krokiem po uboju zwierzęcia jest rozbiór tuszy. Ta procedura jest znacznie trudniejsza niż ubój kozy, ponieważ wydarzenie wymaga zręczności, pewnej ręki i dokładności..

Cięcie tuszy odbywa się według następującego algorytmu:

• wykonać okrągłe nacięcia, nieco powyżej stawu kopyta, wokół kopyt i wewnętrznej strony kończyn;
• wykonać główne długie nacięcie, zaczynając od szyi, przez otrzewną, a kończąc na odbycie;
• wyciąć region ogona w kółko;
• oburącz wyciągnąć skórę z tuszy w kierunku „od góry do dołu”;
• w procesie skórowania, czyli skórowania, pomagają nożem, który pozwala oddzielić skórę w okolicy stawów;
• po usunięciu skóry otrzewną ostrożnie rozrywa się wzdłuż jasnej linii, wyciąga się narządy wewnętrzne: pęcherz, narządy płciowe, jelita, wątroba, śledziona itp. Podczas tego zabiegu zachowują się bardzo ostrożnie, aby nie wylać zawartości jelit i pęcherza na mięso. Ważne jest przestrzeganie kolejności usuwania narządów: pierwszy do wyciągnięcia pęcherza, odbytu, genitaliów, drugi - narządy przewodu pokarmowego (jelita, przełyk, żołądek), trzeci - woreczek żółciowy i gruczoły, ostatni - wątroba (nerki, wątroba, serce)
• powierzchnię wewnętrzną po usunięciu narządów przemywa się zimną wodą, osusza suchym, czystym ręcznikiem, usuwa się resztki zakrzepów i śluzu.

Przed pocięciem tuszy na mięso konieczne jest, aby całkowicie ostygła. Jeśli to zignorujesz, po dniu zacznie gnić. Pokrojone mięso należy trzymać oddzielnie od innych części. Narządy wewnętrzne, które nie nadają się do użytku, należy wyrzucić, na przykład zakopać w ziemi.

Co zrobić ze skórą

Po usunięciu skóry z tuszy zaleca się ją zakonserwować.

Dla tego:

• umieszcza się go na czystej, zdezynfekowanej powierzchni, obficie posypanej solą;
• posyp skórę na wierzchu solą w dość grubej warstwie;
• sól jest delikatnie wcierana w skórę, po czym jest zwijana wnętrzem pośrodku;
• wyprostuj zagięte krawędzie, obficie natrzyj solą.

W tej formie skóra jest utrzymywana przez tydzień. Gotowość materiału można łatwo określić na podstawie zmiany koloru: skóra od wewnątrz nabiera pięknego brązowego odcienia. Temperatura przechowywania skóry musi wynosić co najmniej + 8 ° С.

Właściwości mięsa koziego

Pomimo tego, że półki sklepowe są pełne różnego rodzaju produktów mięsnych, dość trudno jest znaleźć mięso kozie w szerokim asortymencie. Mięso kozie nie budzi dużego popytu wśród współczesnych konsumentów i jest całkowicie na próżno, ponieważ posiada szereg przydatnych składników, które pozwalają normalizować pracę wielu wewnętrznych układów organizmu człowieka.

Walory smakowe

Pomimo tego, że istnieje opinia o specyficznym smaku i aromacie mięsa koziego, ma ono doskonały smak i neutralny zapach. Nieprzyjemny zapach może wystąpić w mięsie kozim tylko wtedy, gdy nie są przestrzegane podstawowe zasady rozbioru tuszy, gdy podczas usuwania mięsa na miazgę spadła zawartość pęcherza lub jelit.Mięso starego lub niekastrowanego zwierzęcia ma nieprzyjemny zapach i szorstką strukturę. Przy prawidłowym oskórowaniu mięso młodej kozy okazuje się bardzo soczyste, kruche, niezwykle smaczne, a ponadto przepyszne. 100 g produktu zawiera 216 kcal.

Jego wartość odżywcza jest następująca:

• białka - 18–20%;
• tłuszcze - 16-18%;
• węglowodany - 0%;
• woda - 80%.

W porównaniu z innymi rodzajami mięsa, mięso kozie zawiera stosunkowo niski procent tłuszczu, co umożliwia wykorzystanie go w jadłospisie.

Zasiłek

Bogaty skład chemiczny mięsa koziego determinuje szeroki wachlarz jego walorów użytkowych..

Obejmuje:

1. Witaminy: grupa witamin B, A, E, PP.
2. Aminokwasy: walina, lizyna, leucyna, treonina, tryptofan.
3. Mikro - i makroelementy: fosfor, sód, siarka, magnez, cynk, chlor.

Jednak najcenniejsze jest białko, którego jest więcej niż 20%. Skład białek reprezentowany jest przez szereg unikalnych białek, które są łatwo przyswajalne przez organizm ludzki.

Spożywając regularnie mięso kozie, możesz:

• normalizują pracę układu pokarmowego: przewodu pokarmowego, jelit;
• wzmocnić układ odpornościowy, zwiększyć funkcje ochronne organizmu;
• przywrócić funkcje układu rozrodczego, w szczególności gruczołu krokowego;
• obniżyć poziom „złego” cholesterolu we krwi;
• wzmocnić ściany naczyń krwionośnych, poprawić pracę układu sercowo-naczyniowego;
• poprawić stan skóry, włosów i paznokci;
• normalizować procesy metaboliczne.

Ze względu na niską kaloryczność i hipoalergiczność mięso kozie polecane jest osobom otyłym, diabetykom, cierpiącym na częste reakcje alergiczne.

Szkody i przeciwwskazania

Nie ma szczególnych przeciwwskazań do spożywania mięsa koziego. Jedynym zakazem spożywania mięsa koziego jest indywidualna nietolerancja. Jednak według statystyk takie negatywne reakcje na mięso kozie są niezwykle rzadkie..

Kozy mają dużą wartość w gospodarstwie domowym i są źródłem nie tylko zdrowego nabiału, ale także dietetycznego mięsa. Aby jednak uzyskać świeże, pożywne mięso, bez specyficznego zapachu, konieczne jest ścisłe przestrzeganie podstawowych zasad technologii uboju i rozbioru tusz podczas uboju zwierzęcia..