Co to jest mięta i gdzie rośnie?
Starożytna grecka legenda głosi, że mięta to piękna nimfa Mięta zamieniona w roślinę. Bogini Persefona, dowiedziawszy się, że jej mąż Aida lubi młodą piękność, rzuciła zaklęcie na nimfę. Od tego czasu mięta pojawiła się na Krecie i w innych rejonach Morza Śródziemnego..
Zadowolony
Gdzie dziś rośnie mięta? Niestety to tylko piękna bajka, inaczej świat miałby taką różnorodność pachnących, korzenno-aromatycznych, a nawet leczniczych roślin, zjednoczonych pod wspólną nazwą - mięta. Obecnie odkryto ponad 25 gatunków należących do rodziny Jasnotkowów, które mają pewne wspólne cechy, ale także istotne różnice. Czym jest mięta rośnie w różnych częściach świata?
Jeśli robimy ogólny opis dla większości gatunków, to mięta to zioło o prostych lub wylegających łodygach, w zależności od gatunku, od 20 do 150 centymetrów. Mieć Mennica liście owalne, jajowate lub wydłużone o długości około 4–8 cm, często owłosione, podobnie jak łodygi. Ponadto mięta wyróżnia się specjalnym kształtem kwiatu, który nadał całej rodzinie drugie imię - wargi sromowe.
Z ogólnej liczby istniejących gatunków nie więcej niż jedna trzecia jest aktywnie uprawiana, ale pachnące, a nawet rośliny ozdobne, które są jej bardzo odległymi krewnymi, są czasami uważane za miętę..
Mięta łąkowa
Najbardziej znana w Rosji jest mięta łąkowa lub Mentha arvensis. Gatunek ten można postrzegać jako dziką roślinę w krajach europejskich i prawie wszędzie w naszym kraju, od jego zachodnich granic po Daleki Wschód. Gatunek ten nazywany jest również miętą szlachetną lub Laponią.
Olej uzyskany z hodowli zawiera od 60 do 92% mentolu. Mimo to smak mięty łąkowej jest łagodny, co umożliwia wykorzystanie liści i wierzchołków pędów do celów kulinarnych i leczniczych. Pędy tego wieloletniego gatunku dorastają do 80 cm wysokości. Kłącza, podobnie jak rośliny spokrewnione, pełzające, potężne. Kwiaty są różowawe lub liliowe, małe, zebrane na fałszywych okółkach znajdujących się wzdłuż łodygi. Okres kwitnienia mięty łąkowej rozpoczyna się w czerwcu, a kończy dopiero w październiku.
Mięta ogrodowa: zdjęcie i opis gatunku
Mięta ogrodowa lub Mentha spicata to wieloletnie zioło, które nie ma tak jaskrawego smaku jak mięta pieprzowa, ale nie ma sobie równych w masowej produkcji na europejskich nasadzeniach. W naturze gatunek ten można znaleźć na południowym zachodzie i południu Rosji, gdzie mięta rośnie w wilgotnych, zacienionych obszarach.
Ta odmiana mięty ma roczną czworościenną łodygę, osiągającą długość około metra, na której znajdują się podłużne, jajowate liście ze spiczastymi końcami. Jak widać na zdjęciu mięty ogrodowej, górna część liścia jest całkowicie gładka, najmniejsze włoski to tylko żyłki na grzbiecie. Wysokość rośliny nie przekracza 45 cm, ale szerokość krzewu rośnie do 90 cm Małe fioletowe kwiaty mięty ogrodowej, jak na zdjęciu, pojawiają się w lipcu i blakną dopiero pod koniec lata.
Do celów kulinarnych używa się suchych i świeżych liści mięty o wyraźnym aromacie i bezpośrednim, lekko ostrym smaku.
Kędzierzawa mięta
Mięta kędzierzawa, mięta kręcona lub Mentha spicata crispa to rodzaj mięty ogrodowej o specyficznym kształcie liści. Chociaż odkrycie tej atrakcyjnej rośliny na wolności było możliwe tylko w niektórych regionach Azji, południowej Europy i północnej Afryki, mięta kędzierzawa szybko przeniosła się do regionów o klimacie umiarkowanym i jest uprawiana nie tylko w krajach europejskich i Rosji, ale także na kontynencie północnoamerykańskim..
Wysokość byliny wynosi od 30 do 100 cm, łodygi są mocne, wyprostowane, osadzone ze zmiażdżonymi, postrzępionymi krawędziami, jasnozielonymi liśćmi. Kwiaty mięty kręconej niewiele różnią się od kwiatów blisko spokrewnionych gatunków, mają jasnoróżowy lub biały kolor i są zebrane w kuliste kwiatostany.
Mięta marokańska
Marokańska mięta lub Mentha spicata crispa Maroccan to nic innego jak kędzierzawa mięta. Specjalna nazwa jest pochodzenia francuskiego i odnosi się do czasów, gdy Maroko, wraz z innymi prowincjami Afryki Północnej, było kolonią Francji. Przyprawy, owoce i rośliny przywiezione z tego kraju wydawały się Europejczykom dziwaczne.
Marokańska mięta, uprawiana w cieplejszym klimacie niż w Starym Świecie, zawierała więcej olejków eterycznych i mentolu, ponadto miała niezwykłe faliste liście, dzięki czemu zasłużyła na swoją nazwę..
Mięta jabłkowa
Mentha rotundifolia czyli mięta okrągłolistna nazywana jest egipską, złotą i cukierniczą. Często międzygatunkowa hybryda mięty długolistnej i pachnącej nazywana jest miętą jabłkową. Pierwotnie gatunek pochodzi z Azji Mniejszej lub Afryki Północnej.
A na środkowym pasie i na południu Europy, w krajach Kaukazu i Rosji, gdzie mięta rośnie jako roślina ogrodowa, roślina jest ceniona za przyjemny, orzeźwiający smak, miękki aromat.
Do celów kulinarnych wykorzystuje się nie tylko młode liście, ale także całą zieloną część rośliny. Oprócz zwykłych form mięty jabłkowej z zielonymi liśćmi, dziś opracowano różnorodne odmiany, które łączą w sobie dekoracyjność i korzenny smak. Obie odmiany mięty jabłoniowej tworzą krzewy zielne o wysokości od 50 do 70 cm, pokryte charakterystycznymi dla gatunku okrągłymi lub szerokimi, jajowatymi liśćmi, na których widoczny jest gruby stos.
Czekolada miętowa
Coraz popularniejsza mięta czekoladowa lub Mentha piperita citrata Chocolate to miętowa odmiana, która łączy mentol z lekkimi nutami cytrusowymi i czekoladowymi..
Wrażenie, że mięta naprawdę ma coś wspólnego z ulubionym przez wielu przysmakiem, utrzymuje kolor rośliny, która zawiera dużo antocyjanów..
Pachnąca mięta
Powszechnie występująca w basenie Morza Śródziemnego oraz w krajach Azji Mniejszej, a także w wielu państwach europejskich, pachnąca mięta lub Mentha suaveolens to wieloletnia pachnąca roślina, która jest używana w kuchni i medycynie. W naturze roślina preferuje słoneczne, ale nie suche brzegi..
W krajach, gdzie rośnie mięta tego gatunku, osiąga wysokość od 30 do 100 cm Pędy wyprostowane, owłosione, pokryte sercowatymi, średniej wielkości zielonymi liśćmi. Blaszki liściowe są ściśnięte, z małymi ząbkami wzdłuż krawędzi. Kwitnie pachnąca mięta, tworząc gęste kwiatostany w kształcie stożka, składające się z małych białych kwiatów.
Mennica japońska: opis gatunku i zdjęcie
Mało znana Europejczykom i pokazana na zdjęciu mięta japońska lub Mentha japonica to wieloletnia roślina występująca tylko na dwóch wyspach archipelagu japońskiego, Hokkaido i Honsiu..
Miejsca, w których rośnie japońska mięta, to głównie bagniste lub wilgotne lasy. Rzadko spotykana nawet w kraju Wschodzącego Słońca wysokość rośliny nie przekracza 40 cm, łodygi są wyprostowane lub pełzające, liście małe, osiągające zaledwie 2 cm długości, drobne kwiaty o białym lub jasnofioletowym odcieniu zebrane w rzadkie kwiatostany. Na zdjęciu okres kwitnienia japońskiej mięty rozpoczyna się w sierpniu i trwa do połowy jesieni.
Podobnie jak inne gatunki z rodziny roślina zawiera olejki eteryczne i służy do produkcji kosmetyków, a także jako przyprawa i przyprawa smakowa.
Mięta leśna: opis i zdjęcie
W naszym kraju mięta leśna lub amulety nazywane są rośliną należącą do rodziny Jasnotkowów, ale która jest tylko dalekim krewnym znanej mięty. Jest to pospolite oregano lub Origanum vulgare. W Europie, a zwłaszcza w krajach regionu śródziemnomorskiego, mięta leśna pokazana na zdjęciu znana jest jako oregano.
W Rosji, gdzie oregano lub mięta leśna rośnie dziko prawie w całym kraju, kultura ta jest używana jako kultura lecznicza. W środkowej strefie części europejskiej i na Syberii oregano można spotkać na łąk zalewowych i polanach, w lasach dębowych i na obrzeżach lasów iglastych.
We Francji, Włoszech i USA dzikie oregano lub oregano są cenione jako przyprawa do dań warzywnych i mięsnych, wypieków i marynat. Dlatego w tych regionach aktywnie uprawiana jest wieloletnia roślina zielna. Łodygi mięty leśnej zaczynają się rozgałęziać nawet powyżej poziomu gleby, osiągając wysokość do 30 - 70 cm Owalne, podłużne liście oregano są ciemne na wierzchu i wyraźnie jaśniejsze na grzbiecie. Kwiatostany nie są okółkowane ani racemiczne, jak mięta, ale corymbose, składające się z różowawych lub jasnofioletowych małych kwiatów.
Mięta meksykańska
Mięta meksykańska, z której większość rośnie na kontynencie północnoamerykańskim, zaliczana jest do mięty ogrodowej w jednej rodzinie, a nawet grupie, ale ma inną nazwę. Botanicy i ogrodnicy, roślina ta jest lepiej znana jako lofant, ruszt lub Agastache scrophulariifolia..
Jest to spektakularna bylina, która tworzy krzewy do półtora metra wysokości i ma dość silny aromat, który dał powód do nazwania rośliny miętą meksykańską..
Lofant jest uprawiany w regionach Rosji jako atrakcyjna roślina ozdobna, doskonała roślina miododajna i roślina lecznicza. To prawda, że meksykańska mięta w europejskiej części środkowej strefy, na zachodniej Syberii i na Uralu potrzebuje zimę, kultura potrzebuje schronienia i gwarancji, że wiosną korzenie rośliny nie trafią do wody.
W jednym miejscu wielokolorowy dobrze rośnie do 6 lat. Obecnie wiele odmian zostało wyhodowanych z kwiatami o różnych odcieniach, od liliowego i ciemnoniebieskiego do pomarańczowego i malinowego.
Domowa mięta: zdjęcie i opis gatunku
Jeśli mięta meksykańska lub oregano, niezwiązane z najbliższymi krewnymi znanych odmian ogrodowych, są nadal używane jako roślina lecznicza i korzenna, to mięta domowa należąca do rodzaju Plectranthus jest uprawą wyłącznie ozdobną.
Wiele roślin pochodzących z tropikalnych stref Azji, Afryki, Australii i Ameryki Południowej rości sobie prawo do miana domowej mięty..
Plectrantus to byliny, z których niektóre znalazły miejsce w domach jako rośliny domowe, a niektóre są uprawiane jako ozdobne rośliny ogrodowe. Ponadto wśród roślin zielnych występują także wysokie krzewy..
Plectranthus fruticosus lub krzew plectrantus dorastający do metra wysokości jest jednym z gatunków zbliżonych do mięty. Krzew składa się z powierzchownych, pełzających korzeni, owłosionych, rozgałęzionych pędów, posadzonych spiczastymi liśćmi w kształcie serca o długości 10 cm. Na liściach widoczne są zaokrąglone zęby.
Domowa mięta, jak na zdjęciu, ma liliowo pachnące kwiaty, połączone w luźne kwiatostany na wierzchołkach pędów.
Coleus lub pokrzywa o jasnych, różnorodnych liściach odnosi się również do tego samego gatunku co na zdjęciu, domowej mięty.
Inny krzew, który osiąga rekordową dla gatunku wysokość 2,5 metra, nazywa się Plectranthus ecklonii. W Afryce Południowej, gdzie rośnie mięta tej egzotycznej odmiany, roślina preferuje obszary oświetlone lub półcieniowe. Krzew rośnie dość wolno, kwitnie corocznie dając na końcach pędów bujne, luźne kwiatostany w kolorze niebieskim, liliowym lub białym. Taki plectrantus można rozmnażać przez nakładanie warstw lub sadzonki. W Rosji schronienie na zimę i przycinanie pędów są obowiązkowe, aby wzrost dobrze dojrzał na zimno.
Plectranthus z gatunku Plectranthus oertendahlii to raczej niewielka roślina doniczkowa, której pędy nie przekraczają 50 cm wzrostu i wyglądają jak pełzanie. Liście mięty domowej pokazane na zdjęciu mają zaokrąglony, jajowaty kształt i nietypowy kolor. Ogólny ton liści jest ciemnozielony, a żyłki są zauważalnie jaśniejsze. Kwiaty tej kultury są białe lub z ledwo widocznym fioletowym odcieniem, małe, zebrane w luźne kwiatostany wierzchołkowe.
Plectranthus verticillatus lub Plectranthus verticulata ma gładkie, jajowate liście o jasnozielonym kolorze. W tym przypadku łodygi, a nawet łodygi liści są fioletowe lub fioletowe. Kwitnieniu towarzyszy pojawienie się białych kwiatów, ozdobionych bordowymi lub liliowymi plamkami wewnątrz korony.
Jednym z najbardziej przypominających miętę gatunków Plectrantus jest Plectranthus madagascariensis. Mały, do 1 metra wysokości krzew o pędach pełzających lub pełzających jest uprawiany jako kultura ampeliczna i dobrze zakorzenia się w ogrodach europejskiej części kraju.
Plectranthus Hybrid "Mona Lavender" to niezwykle piękna forma hybrydowa. Jak widać na zdjęciu, mięta domowa tego gatunku ma wyprostowane pędy, tworząc zwarty krzew o wysokości do 50 cm, liście mają postrzępione nacięcia wzdłuż krawędzi. Kwitnie obficie, bardzo atrakcyjnie. Oddzielne kwiaty, jak lawenda, piękny liliowy odcień. Liście o długości do 5 cm mają ciemnozielony lub nawet fioletowy kolor, który występuje częściej na młodych liściach.
