Kwitnące migdały: cechy krzewu, kwitnienie i pielęgnacja

Ozdobne migdały krzewów: cechy

Jak wspomniano powyżej, migdały mogą być prezentowane jako krzew ozdobny lub małe drzewo. Jaki klimat jest odpowiedni dla tej rośliny? O dziwo, migdały są bardzo bezpretensjonalne, więc mogą rosnąć nawet w warunkach miejskich. Nie sposób też tego nie powiedzieć drzewo odporne na suszę, bardzo lubi światło, rośnie dość szybko i cieszy się dobrą tolerancją na wapnowanie gleby. Kwiaty migdałów można zobaczyć po 4-5 latach sadzenia: ten kwitnący krzew ozdobny otworzy swoje kwiaty i zachwyci oko przez więcej niż jeden sezon.

Jeśli chodzi o starzenie się krzewu, drzewo to ma zdolność „odrzucania” starzejących się gałęzi. Oznacza to, że z czasem (zwykle po 3-4 latach) stare gałęzie zaczynają odpadać, a na ich miejscu pojawiają się nowe. Dlatego jedną z rad jest uważne monitorowanie nie tylko kwiatów migdałów, ale także ich ogólnego stanu i ciągłe usuwanie tych najstarszych gałęzi..

Krzew ozdobny migdałowy: zdjęcie i rodzaje odmian, ich kwitnący wygląd i miejsca występowania.

• Gruzińskie migdały. Takie drzewo najczęściej pojawia się jako krzew o wysokości około 1 metra. Charakterystyczną cechę można nazwać dużymi liśćmi (około 9 cm). Kwiat jest duży, chwytliwy, jasnoróżowy, lekko szczeciniasty, jak sam owoc. Kwitnienie gruzińskiej odmiany krzewu ozdobnego rozpoczyna się w maju, a dojrzałe owoce można zobaczyć we wrześniu. Od sadzenia do dojrzewania owoców mija 7 lat. Drzewo dość łatwo znosi mróz. Taki kwiat może cieszyć oko nawet w stolicy Federacji Rosyjskiej..
• Migdałowy Ledebour. Kolejny rodzaj krzewu ozdobnego, który można spotkać w bezmiarze kraju. Tym razem - u podnóża Ałtaju. Liście drzewa mają bogaty i głęboki ciemnozielony kolor, są wystarczająco duże. Kwiat jest również duży, różowy. Zdolność do owocowania pojawia się 10 lat po posadzeniu. Kwitnienie jest piękne i obfite, trwa 2 tygodnie.
• Migdał fasoli (w inny sposób niski). Kolejny rodzaj krzewów ozdobnych występuje w Azji Środkowej, Syberii i Europie Środkowej. Bobovnik „kocha” bardzo dziwne miejsca: zwykle rośnie w wąwozach i zagłębieniach. Charakterystyczną cechą jest korona w kształcie kuli lub kuli. Z tego wynika, że ​​gałęzie tego gatunku są proste, rosną w górę. Liście są średniej wielkości, podobnie jak kwiaty na drzewie. Jednak kwiaty mają bogaty, jasnoróżowy odcień. Kwitnienie jest samotne, trwa zaledwie tydzień, jednak kwiaty w swojej obfitości zachwycają właścicieli krzewu i to nie tylko pięknym pięknem. Taki krzew jest dość niski, ale doskonale znosi mróz. Ponadto rośliny strączkowe i migdały odporne na suszę dobrze reagują na „ścinanie” starych gałęzi i nie nakładają dużych wymagań na glebę. Bardzo kocha światło.
• Zwykłe migdały. Słusznie można go nazwać jednym z „wysokich” krzewów ozdobnych. To właśnie wzrost jest cechą wyróżniającą migdał pospolity: może osiągnąć wysokość od 3 do 8 metrów! To „heroiczne” drzewo żyje w Afganistanie, Iranie czy na Kaukazie. Kolejną cechą jest długość życia: zwykłe migdały istnieją około 100 lat. W przypadku tego rodzaju krzewów gałęzie mają czerwonawy odcień, a kwiaty mogą mieć również czerwonawy odcień. Gdy mija kwitnienie, liście zwykłych migdałów zmieniają swój kształt i stają się podłużne.
• Odmiany migdałów Petunnikova. Tę odmianę można czasem zobaczyć tam, gdzie występują zarośla. Krótko mówiąc, ulubionym miejscem są skaliste zbocza gór. Tak, to właśnie ta odmiana najczęściej przekształca swoje pojedyncze krzaki w prawdziwe zarośla. W porównaniu do poprzedniego migdał ma tylko 1 metr wysokości. Jego gałęzie są „rozrzucone” w różnych kierunkach, a ich kolor jest jasno brązowy. Liście mają specyficzny kształt: podłużne z ostrą końcówką. Kwiaty mają jasnoróżowy odcień, pojedyncze kwitnienie. Bardzo odporna na mróz i suszę.
• Migdał z trzema płatkami. Kolejny przedstawiciel „wysokiej populacji” migdałów. Drzewo może mieć nawet 3 metry wysokości! Liście tego gatunku znajdują się w małych skupiskach - pęczkach. Gałęzie są ciemne, a „włosy” rozchodzą się obszernie. Charakterystyczna cecha: kwitnienie tutaj nie jest pojedyncze, ale podwójne. Oznacza to, że kwiat nie rośnie 1, ale rośnie razem w ciągu 2. Kwitnienie trwa dość długo: około 18 dni.

Migdały: zdjęcia, zasady sadzenia i pielęgnacja

Wszyscy wiedzą, że prawidłowe sadzenie jest podstawą pomyślnego wzrostu i kwitnienia. A migdały nie są wyjątkiem. Są tylko dwa sposoby sadzenia tej rośliny, a mianowicie: sadzenie sadzonek i sadzenie nasion. Pierwszy typ jest najprostszy, a zatem najczęstszy.

Tak więc, aby poprawnie przeprowadzić proces sadzenia, konieczne jest weź pod uwagę kilka zaleceń:

• najpierw musisz przygotować dziurę: ziemię należy wykopać na głębokość co najmniej 35 cm;
• sadzenie nie powinno odbywać się osobno, ale razem: z reguły sadzi się 2 lub 3 migdały obok siebie (jest to konieczne do normalnego rozwoju funkcji owocowania, ponieważ migdały wymagają zapylenia);
• między lądowaniami należy wykonać odległość, której minimalna wynosi 2,5 metra;
• i jeszcze raz zauważamy, że wszystkie krzewy po prostu uwielbiają światło, co oznacza, że ​​należy je sadzić w miejscach nasłonecznionych i, jeśli to możliwe, tam, gdzie ochrona przed wiatrem jest maksymalna;
• teraz dbamy o opiekę: zaleca się umieszczenie podpory przy każdym podeście;
• podlewanie sadzonek migdałów następuje dopiero po wyschnięciu otaczającej ziemi;
• kolejna sztuczka: posyp piaskiem dno wykopanego dołka - w ten sposób kwitnące migdały będą się lepiej rozwijać.

Pielęgnacja roślin

Oczywiście nie należy też zapominać o wyjeździe. Po posadzeniu należy nieco skrócić koronę tak, aby całość wzrost roślin nie przekraczał 120 cm. Co więcej, na samą „głowę włosów” przypada nieco mniej niż pół metra. Należy pamiętać o rodzaju nawozu: jeśli jesienią warto karmić tylko substancjami organicznymi, to do początku lata - nawozy zawierające taką substancję jak azot.

Kwitnące migdały to niezwykle piękne krzewy. Różnorodność jego rodzajów pozwala wybrać dokładnie ten, który zapuści korzenie w określonym klimacie i nie spowoduje żadnych trudności w jego pielęgnacji.