Drzewo migdałowe: zasady sadzenia i pielęgnacji, zalecenia dla ogrodników

Migdały są rośliną liściastą z rodziny Rosaceae i rosną jako drzewo lub krzew. Istnieje ponad 30 rodzajów migdałów. Większość ogrodników decyduje się na uprawę zwykłych migdałów. Owoce rośliny mają bogaty skład, są wykorzystywane w kuchni, kosmetologii, medycynie ludowej. Wcześniej migdały uprawiano w krajach śródziemnomorskich i Azji, dziś uprawia się je na całym świecie. Drzewo można znaleźć na południu Rosji, Europie Zachodniej i Azji. Roślina jest starożytna, pojawiła się przed naszą erą.

Charakterystyka botaniczna

Przy odpowiedniej pielęgnacji drzewo rośnie 5 m, wysokość krzewu dochodzi do 2-3 m. Kłącze fasoli (migdał) składa się z korzeni szkieletowych. Wnikają głęboko pod ziemię i pobierają stamtąd składniki odżywcze. Migdały mają krótkie i wydłużone pędy. Jego liście są petiolate, odznaczają się spiczastym końcem. Kiedy roślina kwitnie, wytwarza biało-różowe kwiaty. Średnica jednego wynosi 2 cm, dzieje się tak na początku kwietnia, warto zauważyć, że kwiaty pojawiają się wcześniej niż liście.

Owoce wyglądają jak owalne pestkowce z zieloną owocnią, ich powierzchnia jest aksamitna. Roślina strączkowa zaczyna przynosić owoce, gdy osiąga wiek 4 lat. Dobre zbiory można zebrać z 10-letniego drzewa. Zaletą rośliny jest to, że owocuje przez wiele lat. Przy odpowiedniej pielęgnacji fasola może żyć nawet 70 lat. Odnotowano gatunki długowieczne, które rosną w jednym miejscu od 130 lat. Zwykłe migdały dzielą się na dwa rodzaje: gorzkie i słodkie. Słodki jest uprawiany w ogrodnictwie, gorzki rośnie w lesie. Roślina ogrodowa wymaga zapylenia krzyżowego. Aby uzyskać bogate zbiory, musisz umieścić drzewo w pobliżu zapylaczy, są to inne odmiany fasoli.

Daty kwitnienia upraw ogrodniczych muszą się pokrywać. Migdały dają smaczne, zdrowe owoce, ale są również cenione ze względu na ich efekt dekoracyjny. Ta roślina jest dobrą rośliną miodową, kiedy kwitnie, przyjemny aromat rozchodzi się po ogrodzie. Migdały są zapylane przez pszczoły. Drzewo owocuje lepiej, jeśli w pobliżu znajdują się ule.

Migdały mogą rosnąć w zimnym klimacie, takim jak Syberia. Na tym obszarze uprawiane są odmiany odporne na zimę: step niski lub rosyjski. Fasola stepowa jest popularna. Pielęgnacja jest bezpretensjonalna, odporna na suszę i zimno. Ta roślina nie ma wysokich wymagań glebowych. Na działce ogrodowej można sadzić odmiany ozdobne:

• Różowy flaming;
• Anyuta;
• Biały żagiel.

W regionie moskiewskim uprawiane są również migdały, najpopularniejszy jest trójklapowy. Zaletą tego gatunku jest to, że szybko się regeneruje, nawet jeśli zamarza.

Funkcje lądowania

Aby zbiory były bogate, musisz przestrzegać zasad sadzenia i pielęgnacji. Uprawy ogrodnicze uprawia się z nasion, ale dla zaoszczędzenia czasu warto kupić jednoroczną sadzonkę. Na środkowym pasie często uprawia się strączkowe stepy, są one wytrzymałe i odporne na ekstremalne temperatury. Wyokrętowanie odbywa się wczesną wiosną lub późną jesienią.

Migdały preferują obszary słoneczne, ale niektóre odmiany zakorzeniają się w cieniu. Roślina nie jest sadzona na obszarze, na którym występują złoża wód gruntowych. Posadzone w pobliżu takich miejsc korzenie zgniją. Dobrze się czuje na lekkiej, luźnej, żyznej glebie. Drzewo migdałowe preferuje gleby z wapniem. Jeśli gleba jest uboga, warto ją wzbogacić. Jeśli w glebie jest niewielka ilość gliny lub piasku, nie stanowi to problemu. Pożądane jest również, aby w glebie było wystarczająco dużo wapna. Optymalne pH gleby wynosi 7,7. Drzewo nie lubi chlorowanej, słonej gleby.

Jak sadzić migdały jesienią?

Na 10-12 dni przed sadzeniem należy wybrać miejsce i wykopać rów 60 x 60 cm Odległość między rzędami powinna wynosić 5 m. W wykopie należy ułożyć warstwę drenażową, składa się ona z tłucznia, łamanej cegły i piasku. Do gleby dodaje się 5 kg kompostu. Aby zneutralizować kwaśną glebę, użyj mąki dolomitowej lub wapna w ilości 250 g.

Po 14 dniach gleba zacznie się osiadać, czas zasadzić roślinę. Pośrodku wykopu zakopany jest słup o wysokości 1 m. Jama pokryta jest niewielką ilością ziemi. Przed sadzeniem korzenie umieszcza się w glinie. Sadzonka jest ustawiona tak, aby korzenie znajdowały się tuż nad ziemią. Dół jest przykryty ziemią i zagęszczony, po posadzeniu dodaje się 12 litrów wody. Po kilku godzinach musisz przywiązać sadzonkę do podpory. Do ściółki z koła pnia użyj suchej ziemi, ułóż warstwę 4 cm.

Sadzenie wiosną

Kieruje się tą samą zasadą. Zaleca się sadzenie rośliny jesienią, ale jeśli nie ma czasu, możesz to zrobić wiosną..

Lepiej jest przygotować rów jesienią. Układa się w nim drenaż z piasku i żwiru. W razie potrzeby stosuje się nawozy. Po posadzeniu roślinę podlewa się 12 litrami wody.

Pielęgnacja migdałów

Konieczne jest terminowe podlewanie roślin strączkowych, poluzowanie koła tułowia. Należy usunąć chwasty, wysuszone gałęzie i w razie potrzeby zastosować nawozy. Ważne jest prowadzenie profilaktyki przeciwko owadom. Jeśli będziesz przestrzegać zasad pielęgnacji, roślina będzie zdrowa i zachwyci Cię dobrymi zbiorami. Glebę należy poluzować na głębokość 11 cm, procedura ta jest obowiązkowa w okresie wegetacji. Koło pnia powinno być czyste, jeśli występują gałęzie i liście innych firm, wzrost jest zakłócony.

Owoce zbiera się, gdy zielona skorupa ciemnieje i łatwo oddziela się od jąder. Orzechy są układane i suszone, przechowywane w domu w torebkach z tkaniny. Zaletą rośliny jest to, że jest odporna na suszę, ale dobre owocowanie obserwuje się przy terminowym podlewaniu. Jeśli roślina jest sadzona na glebie piaszczystej, konieczne jest obfite podlewanie, jeśli w glebie gliniastej lub gliniastej - bardziej umiarkowanie. Gleba nie powinna wysychać. Przy suchej pogodzie potrzeba 10 litrów wody. Dorosłą roślinę podlewamy raz na 14 dni, młodą - raz na 10 dni.

Top dressing, przycinanie, przygotowanie do zimy

Pod koniec wiosny należy zastosować nawozy azotowe: 25 g saletry amonowej rozcieńcza się w 12 litrach wody. Mieszankę wprowadza się do koła pnia. Jesienią konieczne jest nawożenie od 1 kg obornika i 20 g siarczku potasu. Leczenie profilaktyczne zwiększa odporność na choroby i szkodniki. Jest przeprowadzany, zanim pąki zaczną kwitnąć. Roślina jest traktowana 1% płynem Bordeaux. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego konieczne jest spryskanie analogami leku.

Roślina jest wrażliwa na zimno, dlatego na zimę jest okryta. Do tych celów stosuje się lutrasil. Aby zapobiec zamarzaniu pędów, pąki znajdujące się na górze należy usuwać latem. Nie zapomnij o przycinaniu, jest potrzebne do dobrego owocowania i zwiększenia walorów dekoracyjnych. Dojrzałe rośliny odmładzają. Przycinanie sanitarne przeprowadza się w marcu, przed wypływem soków. Można to powtórzyć jesienią. Procedura jest potrzebna, aby roślina lepiej uformowała koronę. Wiosną, przed pączkowaniem, należy wyciąć zamrożone gałęzie.

Zdeformowane gałęzie i pędy są usuwane. W celu wykonania cięcia szalunkowego gałęzie należy skrócić o 15 cm, a gałęzie przeznaczone na koronę szczypać w połowie lata, a następnie w trzecim roku. Jeśli drzewo samo tworzy koronę, przycinanie nie jest wymagane. W razie potrzeby korona jest korygowana o 10 cm.

Metody hodowli

W naturalnych warunkach wzrostu migdały rozmnażają się przez nasiona. Aby rosnąć w ogrodzie, można pączkować. Uprawa migdałów przy użyciu nasion to żmudny i czasochłonny proces.

3 miesiące przed sadzeniem nasiona umieszcza się w pudełku umieszczonym na półce w lodówce. Do sadzenia nasion formuje się bruzdy o głębokości 9 cm, znajdują się one w odległości 50 cm od siebie. Nasiona kiełkują rok później, w kwietniu. Okresowo musisz poluzować glebę i nie zapomnieć o podlewaniu. Gdy sadzonki osiągną 55 cm, pędy boczne należy wyciąć. Następnie drzewa sadzimy w stałym miejscu..

Cechy szczepień

Pączkowanie jest popularną metodą hodowli. Procedura jest wykonywana, gdy zaczyna się przepływ soków. Zaleca się robić to wieczorem lub o godz. 7-8, kiedy powietrze jest chłodne. Podlewaj bulion dużą ilością wody na kilka dni przed szczepieniem, aby kora lepiej się oddzieliła..

Do pączkowania stosuje się pędy bezpośrednie, rozwinęły one pąki wegetatywne. Przeszczep powinien mieć wystarczającą ilość wilgoci. Przed zabiegiem należy usunąć wszystkie liście, wykonać w pobliżu szyjki korzeni nacięcie w kształcie litery T. Jest starannie zagięte, należy odciąć tarczę z zrazu, którą wprowadza się w nacięcie na kolbie. Kora jest dociskana do niej, miejsce pączkowania jest mocowane taśmą.