Technologia uprawy pieczarek w domu - przydatne wskazówki

Istnieje kilka technologii sadzenia pieczarek w domu, ale najczęściej są one uprawiane w specjalnie przygotowanej piwnicy lub piwnicy, na półkach lub w workach. W tym celu przygotowuje się podłoże - zdobywają wysokiej jakości grzybnię i przestrzegają podstawowych zasad sadzenia i pielęgnacji grzybów. Pomieszczenie powinno być dobrze wentylowane, chronione przed wilgocią, przy minimalnej ilości światła. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, od 1 mkw. ogrodu można dostać do 8-10 kg pieczarek.

Uprawa pieczarek - przygotowanie pomieszczeń i stworzenie dobrych warunków

Grzyby można uprawiać na wsi, w piwnicy lub piwnicy na specjalnie przygotowanych półkach, na podłodze lub w workach foliowych przy użyciu specjalnej technologii. Do normalnego rozmnażania i rozwoju grzyba musi stworzyć najbardziej komfortowe warunki. Im bardziej odizolowane od czynników zewnętrznych pomieszczenie, w którym uprawiane są grzyby, tym większe zbiory..

Przede wszystkim należy zadbać o system wentylacji i warunki temperaturowe. Ponieważ ziemia, na której rozwija się pieczarka, składa się z określonych składników, które są aktywnie rozkładane podczas wzrostu grzybów i emitują dwutlenek węgla. Dlatego pomieszczenie powinno być dobrze wentylowane, ale wolne od przeciągów. Zużyte lub nadmierne ruchy powietrza, te grzyby nie tolerują.

Uprawiając grzyby na stojakach w piwnicy lub suchej piwnicy, można zainstalować dodatkowe wentylatory i filtry powietrza, zrób to, jeśli zwykły okap wyraźnie nie wystarcza, aby stworzyć normalny mikroklimat. Oprócz okapu lub systemów wentylacji wymuszonej w pomieszczeniu zainstalowany jest termometr i areometr..

Pierwsza jest konieczna do kontrolowania i normalizacji reżimu temperatury, druga - do tworzenia wilgotności powietrza w środku. Jeśli powierzchnia pomieszczenia pozwala na strefowanie przestrzeni, należy to zrobić - w ten sposób możesz uzyskać lepsze zbiory. Proces inkubacji grzybów i forsowania owocników zachodzi w różnych temperaturach.

Dla dobrego rozmieszczenia grzybni posadzonej w podłożu optymalna temperatura wynosi 22-24 stopnie, a owocnikowanie następuje z mniejszą szybkością (14-17 stopni).

Podział obszaru na strefy jest szczególnie ważny przy uprawie grzybów w skrzynkach, w którym to przypadku można je uprawiać w sposób ciągły, przenosząc skrzynki z jednej części na drugą, podczas gdy jedna część aktywnie owocuje, w drugiej grzybnia rośnie wzdłuż podłoża.

Ostatnim etapem przygotowań jest wysokiej jakości dezynfekcja pomieszczeń. Grzyby te są bardzo wrażliwe na różne pasożyty lub pleśnie, więc jeśli rosną w piwnicy lub piwnicy, wówczas ściany należy wybielić wapnem i potraktować roztworem siarczanu miedzi.

Jeśli wcześniej uprawiałeś inne warzywa, przydatne będzie dodatkowe potraktowanie pomieszczenia roztworem formaliny i rozsypanie trocin nasączonych jakimś roztworem dezynfekującym przy wejściu.

Najważniejszym etapem wzrostu jest odpowiednie przygotowanie podłoża odżywczego

Wysokiej jakości substrat, wyselekcjonowany i zmieszany w odpowiednich proporcjach, jest kluczem do udanego wzrostu i owocowania pieczarek. Jej skład może się różnić w zależności od odmiany i rodzaju zastosowanej grzybni..

Główne zalecenia dotyczące doboru niektórych pierwiastków są zwykle wskazywane przez producenta na opakowaniu z materiałem nasadzeniowym, ale istnieje również kilka uniwersalnych opcji, które są odpowiednie dla najpopularniejszych odmian pieczarek, w tym gatunków tych grzybów podwójnych, dwupierścieniowych i łąkowych.

Najważniejsze jest to, że ziemia składa się wyłącznie z elementów naturalnych. Jako podstawę przyjmuje się obornik koński lub krowie (75-80% składu), pożądane jest, aby dieta zwierzęcia zawierała więcej siana niż świeżej zielonej trawy. Przy stosowaniu ptasich odchodów plon grzybów zmniejszy się o 20-25 procent, ale ta metoda jest również całkiem odpowiednia. Jako jedna z uniwersalnych opcji wielu rolników stosuje następujące elementy:

• obornik koński lub dziewanna o wysokiej zawartości słomy (wilgotność 35-40%);
• świeża słoma i naturalna czarna ziemia;
• superfosfat i azotan amonu;
• pokruszona kreda, wapno lub sztukateria (jako materiał spulchniający);

Stosuje się również dodatki w postaci łusek słonecznika lub piasku. Najpierw w korycie lub innym wygodnym pojemniku moczy się słomkę w ciepłej wodzie (70-80) stopni i pozostawia na 2-3 dni. Następnie namoczoną trawę miesza się warstwami ze świeżym obornikiem (3-4 warstwy), obficie wylewa ciepłą wodą i ponownie pozostawia na kilka dni.

Po 3-4 dniach do mieszaniny dodaje się czarną ziemię i superfosfat z mocznikiem i bardzo dokładnie miesza. Po jakimś czasie dodajemy resztę składników, na koniec dodajemy wapno lub gips i codziennie mieszamy, dodając wodę, aż obornik stanie się jasnobrązowy i zniknie charakterystyczny zapach amoniaku.

Wszelkie manipulacje z podłożem przeprowadza się w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, aby woda deszczowa lub bezpośrednie światło słoneczne nie dostawały się do środka, kompozycja musi być stale wilgotna i używana jest tylko ciepła woda. Normalny proces fermentacji i przygotowania trwa 3-4 tygodnie.

Trzeba poczekać, żeby cała ta masa "wypaliła się", w aktywnej fazie rozkładu materiałów można dodatkowo podgrzać podłoże do 80-90 stopni, po chwili ostro ostygnąć do 25-30 stopni i dopiero gdy zgnije prawidłowo można grzybnia roślinna lub inny materiał nasadzeniowy.

Najskuteczniejszym sposobem jest sadzenie pieczarek na zwykłym rabacie ogrodowym lub w pudełkach

W ten sposób uprawia się niewielką ilość grzybów, na przykład w wiejskim domu lub w przygotowanej wcześniej szklarni, przestrzegając wszystkich warunków. Mocną folię plastikową kładzie się na betonowej lub drewnianej podłodze z ramami lub w pudełku, co jest niezbędne do zatrzymania wilgoci i zapobiegania przedostawaniu się niechcianych owadów do kompostu. Na wierzchu kładzie się niewielką warstwę kompostu (30-40 cm). Materiał nasienny, który składa się z grzybni lub ostróg zbożowych.

Grzybnię kupuje się w specjalistycznym sklepie, ponieważ uprawia się ją wyłącznie w warunkach laboratoryjnych z maksymalną sterylnością. Istnieją dwa rodzaje materiału do sadzenia - ziarno i kompost. Drugi jest tańszy, z reguły sprzedawany jest w szklanych słoikach, w optymalnej temperaturze 1-2 stopni, świeży jest przechowywany nie dłużej niż miesiąc.

Przybliżone zużycie materiału na 1 m2 miernik lądowania - 400-500 gr. w zależności od odmiany i rodzaju. Po obróbce cieplnej ziemi grzybnię ostrożnie umieszcza się w płytkich rowkach o grubości nie większej niż 5 cm, w odległości 20 cm od siebie, ostrogami zbożowymi rzuca się bezpośrednio na ziemię, a na wierzch wylewa się kolejną warstwę podłoża.

Sadzony materiał jest natychmiast obficie podlewany wodą. Później, w okresie aktywnej inkubacji, kiedy filamenty grzybni stopniowo narastają na powierzchni, wilgotność wewnątrz pomieszczenia powinna utrzymywać się na stałym poziomie 75-90%, a samo podłoże należy nawilżać. Optymalna temperatura dla wzrostu grzybni wynosi 23-25 ​​stopni. 2 tygodnie po wysianiu, gdy na powierzchni pojawią się pierwsze nitki, grzyby należy przykryć mieszaniną torfu i gleby ogrodowej - warstwą 3-4 cm i ponownie podlać.

Zaletą metody łóżkowej jest to, że nie ma potrzeby kupowania specjalnych pojemników i budowania stojaków, co znacznie upraszcza cały proces sadzenia, ale w przypadku infekcji wszystkie grzyby zostaną zakażone, co oznacza, że ​​ryzyko jest zbyt duże. Aby wyhodować zdrową uprawę, częściej stosuje się plastikowe skrzynki, które można ustawić na żądanej wysokości, a podczas strefowania przestrzeni, jak wspomnieliśmy powyżej, można je łatwo przenosić z jednej części na drugą bez przerywania procesu inkubacji i wzrostu owoców.

Rosnąca technologia w workach i blokach

Początkowo technologia ta była wykorzystywana przez rolników i ogrodników do uprawy boczniaków, ale stopniowo do produkcji pieczarek zaczęto wykorzystywać torby..

Podłoże przygotowuje się w tej samej technologii, co podczas sadzenia w rabacie ogrodowej lub w skrzynkach. Gdy mieszanka jest dojrzała i gotowa do siewu, jest mocno ubijana w plastikowe torby, jednocześnie napełniając ją wodą, aby nie utracić niezbędnej wilgoci.

Na powierzchni cienkie otwory są wykonane w szachownicę, aby nie pękły podczas podnoszenia lub przenoszenia worków. W powstałych komórkach sadzi się grzybnię. Proces i tempo wzrostu pieczarek w workach nie różni się od tych w pudełkach, a wśród zalet są minimalne koszty materiałów i wyposażenia (co jest szczególnie ważne w produkcji przemysłowej).

Wraz z rozwojem chorób zakaźnych w jednej z toreb należy ją odizolować, zdezynfekować lub po prostu wyrzucić, podczas gdy choroba lub pasożyty nie wpłyną na resztę plonu. Podlewanie odbywa się codziennie, przez pory w tworzywie, temperatura powietrza powinna zawsze utrzymywać się na zalecanym poziomie.

Dla tych ogrodników i zbieraczy grzybów, którzy nie mają możliwości lub chęci samodzielnego przygotowania składników gleby, wytrzymania tego, zakupu pojemników, stojaków itp., Istnieje proste rozwiązanie. W wyspecjalizowanych sklepach sprzedają gotową mieszankę w postaci obornika, torfu, ziemi, słomy i innych komponentów, które są wykonane w postaci prasowanych brykietów.

Ta technologia przyszła do nas z Holandii (podobnie jak wiele niuansów uprawy białych pieczarek). W takim przypadku podłoże przygotowuje się na maszynach przemysłowych z zachowaniem wszystkich warunków temperaturowych, nanosi się wszystkie niezbędne nawozy itp..

Brykiety mają kształt prostokątny lub cylindryczny, umieszcza się je w pojemniku o odpowiedniej wielkości, podlewa, zbiera, a następnie po prostu wymieniane na nowy. Wadą tej metody jest koszt bloków, wykonanie własnej wersji gleby jest znacznie tańsze, a wiesz ile i jakie składniki zawiera, pozwoli to obliczyć przybliżoną ilość zbiorów na następny sezon.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji i zbioru - jak nie zepsuć zbiorów?

Gdy tylko okres inkubacji dobiegnie końca, zwykle dzieje się to 2 tygodnie po posadzeniu, temperatura wewnątrz spada do 15-17 stopni, w grzybach rozpoczyna się aktywna faza zawiązywania się owoców. Pierwsza fala zbiorów, podlegająca wszystkim warunkom przechowywania, jest usuwana przez rolników po 2-3 miesiącach wzrostu, w zależności od wybranej odmiany grzybów.

W żadnym wypadku pieczarki nie mogą przejrzeć, wpływa to na ich smak i negatywnie wpływa na środowisko, w którym rosną. Możesz zrozumieć, że fala jest gotowa do zebrania przez czapki: powinny być jasno białe, wciągnięte w cienki film i bez brązowawych smug lub płytek na powierzchni.

Grzybów nie odcina się, tylko starannie skręca ręcznie razem z nogą, a miejsce oddzielenia posypuje się świeżą ziemią lub kompostem. Jeśli pokroisz pieczarki, miejsca cięcia będą musiały zostać zdezynfekowane, w przeciwnym razie na pewno dostaną infekcję lub pleśń.

Prawidłowo posadzone grzyby aktywnie rozmnażają się przez 1-2 tygodnie w sezonie, zwykle do 5-7 fal jest usuwanych podczas jednego zbioru, a niektóre odmiany łąkowe mogą dać więcej zbiorów. Przy zastosowaniu dodatkowych chemikaliów stymulujących glebę (zgodnie z technologią holenderską) plon zwiększa się 2-3 razy, ale dotyczy to tylko gospodarstw, ponieważ ma to wpływ na smak, aromat i strukturę grzybów.

Wybór odpowiedniej odmiany i zwalczanie szkodników na grzybach

Do tej pory znanych jest ponad 500 odmian pieczarek, niektóre z nich uprawiane są w warunkach przemysłowych, niektóre są bardziej odpowiednie do uprawy w szklarni lub piwnicach domowych.

Najpopularniejsze i przystosowane do samodzielnej uprawy odmiany to:

• Somicel (608-512-K32 i inne). Dobrze rosnący i bezpretensjonalny grzyb nadający się do uprawy w okresie letnim. Owoce mają kremową barwę o dość bogatym smaku, bardzo aromatyczne. Z zastrzeżeniem warunków utrzymania i zastosowania wysokiej jakości materiału do sadzenia i dobrego kompostu dla koni, wydajność wyniesie około 20-22 kg z 1 m2. licznik lądowania.
• Hauser (88, A15-A16 i inni). Kolejna dobra opcja do użytku domowego. Wrażliwy na wszelkie wpływy zewnętrzne i podatny na choroby zakaźne. Rośnie głównie latem i jest bardzo obfita, dlatego często wybierana jest przy prowadzeniu działalności „grzybowej”. Ma elastyczną strukturę, dojrzały owoc w kapeluszu może ważyć do 45-50 gramów.
• Horst (V1, V2, V3). Grzyb całoroczny, który daje dobre zbiory niezależnie od pory roku. Podczas uprawy ważne jest ścisłe przestrzeganie reżimu temperaturowego i stosowanie wyłącznie świeżego obornika końskiego jako podstawy gleby poddanej obróbce cieplnej..

W procesie uprawy grzybów, nawet jeśli przestrzegane są wszystkie zalecenia i używane są wysokiej jakości materiały, grzyby mogą być narażone na różne choroby i ataki szkodników. Aby nie zepsuć zbiorów i nie zmarnować wysiłków, musisz znać główne „rany” grzybów i wiedzieć, jak je wyeliminować.

• Pleśń. Najczęstsza choroba spowodowana złą jakością wentylacji. Jeśli brązowe „śliskie” plamy zostaną znalezione na kapeluszach lub nogach grzyba, są one natychmiast usuwane z korzenia, a miejsca wzrostu są naprzemiennie traktowane superfosfatem zmieszanym z solą kuchenną.
• Gnije. Choroba rozwija się z powodu nadmiaru wilgoci w utworzonej grzybni. Bardzo szybko rozprzestrzenia się na całe nasadzenie w pobliżu, dlatego ważne jest, aby na czas usunąć zainfekowane owoce i potraktować ziemię 0,3% roztworem formaliny.
• Wioślarstwo mucha i kleszcz. Przy niewystarczającej wstępnej dezynfekcji pomieszczenia lub braku normalnej cyrkulacji powietrza z odchodów pojawiają się larwy much, które zjadają szypułkę i niszczą grzybnię. Kiedy się pojawią, zaatakowana grzybnia jest usuwana, a niezainfekowane obszary są traktowane chlorofosem w niskim stężeniu. Roztocz aktywnie zjada udka pieczarki, aby uniknąć ich pojawienia się podczas tworzenia mieszanki gleby, dodaje się do niej trochę suchego tytoniu - 100-200 g na 100 kg podłoża.

Odpowiednie podejście do uprawy, przygotowanie terenu, wysokiej jakości grzybnia i podłoże oraz codzienna obserwacja pozwolą uzyskać dobre domowe zbiory tych ukochanych przez wielu grzybów. Niektórzy rolnicy również stosują tę metodę hodowli do celów komercyjnych, ale w tym celu powierzchnia i ilość wykorzystywanych materiałów są znacznie zwiększone..