Jak sadzić i pielęgnować rokitnik - szczegółowe instrukcje

Rokitnik to jedna z najbardziej leczniczych i bogatych w witaminy roślin ogrodowych. Pod względem zawartości składników odżywczych być może ta jagoda nie ma sobie równych. Ma 6 razy więcej karotenu niż marchew i 10 razy więcej witaminy C niż cytryna. Rokitnik był używany w medycynie w starożytnych Chinach i Tybecie, a olej i napoje z rokitnika są nadal zalecane współczesnym chińskim olimpijczykom. Kobiety używają liści tej rośliny do maseczek kosmetycznych, a wywar z kory dodaje się do kąpieli przeciwstarzeniowych..

Opis rokitnika zwyczajnego

Rokitnik należy do rodziny Lokhovy i reprezentują go tylko dwa gatunki: rokitnik i wierzba. Pierwszy rośnie w strefie umiarkowanej Eurazji, a drugi na południu Chin i górzystych regionach Indii. Rokitnik zwyczajny to krótkie krzewy do 3 metrów wysokości, a wierzba osiąga 15 metrów.

Do niedawna uważano, że rokitnik to dzika jagoda rosnąca na Syberii. Współcześni hodowcy opracowali wiele odmian uprawianych w regionie moskiewskim i innych regionach centralnej Rosji. Istnieje ponad 60 odmian rokitnika, ale wiele z nich jest nadal w trakcie selekcji i jest nieznanych ogrodnikom. Rozwój selekcji ukierunkowany jest na wyhodowanie dużych, owocnych i mrozoodpornych. Jednym z głównych osiągnięć naukowców są bezkolcowe odmiany rokitnika zwyczajnego.

Rokitnik to bardzo wydajna roślina. Nic dziwnego, że jego nazwa jest oczywista - gałąź rośliny jest prawie całkowicie pokryta jagodami. Aby uzyskać dobre zbiory, konieczne jest spełnienie szeregu wymagań agrotechnicznych i dbanie o roślinę. W naturze rokitnik rośnie na brzegach rzek, na terenach zalewowych - gdzie ziemia jest żyzna i dobrze nawilżona. Dlatego te same warunki należy zachować przy uprawie go w kraju. Gleba powinna być lekka. Konieczne jest uprawianie ziemi nie tylko w otworze do lądowania, ale także na całym terytorium tego miejsca.

Wybór sadzonek

Rokitnik można rozmnażać przez sadzonki i nasiona. Podczas rozmnażania przez nasiona właściwości drzewa matecznego nie są zachowywane. Ta metoda jest najczęściej używana do celów dekoracyjnych lub przy sadzeniu żywopłotów. Nasiona kiełkują, mieszając je z mokrym piaskiem i przechowując przez 10 dni w temperaturze + 10-12 stopni. Następnie sadzi się je pod koniec kwietnia. W tym celu w glebie wykonuje się rowki o szerokości 5 centymetrów i głębokości półtora centymetra. Posypuje się je ziemią zmieszaną z torfem lub kompostem..

Hodowla sadzonek to łatwiejszy i bardziej niezawodny sposób. Do sadzenia rokitnika w letnim domku używa się go znacznie częściej. Dobre zbiory mogą pochodzić tylko z wysokiej jakości sadzonek odmianowych, które uzyskuje się przez sadzonki. Wskazane jest, aby wybierać je w sprawdzonych szkółkach.. Lepiej kupować sadzonki wczesną wiosną, wtedy rokitnik będzie miał czas na dobre ukorzenienie i przygotowanie się do zimowania.

Lepiej jest preferować dwuletnie sadzonki od 50 centymetrów wysokości z 5-6 korzeniami szkieletowymi. Na korzeniach i pędach nie powinno być żadnych widocznych uszkodzeń mechanicznych, śladów chorób czy szkodników.

Wybierając sadzonki, musisz wziąć rośliny, które mają już kilka gałęzi. Następnie, bez dodatkowego przetwarzania i przycinania, natychmiast powstaje krzew o wielu łodygach. Taki rokitnik będzie trwalszy, z dobrą przeżywalnością, wzrostem i płodnością..

Lepiej jest sadzić roślinę na otwartym terenie wiosną. Odpowiednie jest dobrze oświetlone miejsce, w którym roślina będzie wentylowana. Jeśli gleba na miejscu jest kwaśna, konieczne będzie wapnowanie. Aby to zrobić, dodaj 200 gramów wapna na 1 metr kwadratowy..

Przygotowanie gleby

Otwór do lądowania należy wcześniej przygotować. Powinien mieć 50 centymetrów głębokości i 60 centymetrów szerokości. Na dole warto umieścić 10 centymetrów drenażu, zepsutej cegły lub gruzu. Sadzonki sadzić pionowo w odległości co najmniej 2 metrów od siebie.

Na wierzchu układa się mieszaninę równych proporcji żyznej warstwy gleby i piasku rzecznego. Możesz dodać do niego 200 gramów superfosfatu. Ponadto musisz dodać wiadro próchnicy i kilka szklanek popiołu drzewnego. Wszystko wymieszaj i lekko przytnij korzenie sadzonek. Konieczne jest sadzenie rokitnika, aby szyjka korzeniowa była pogłębiona o 5-6 centymetrów w ciężkiej glebie i 10 centymetrów w świetle. Glebę wokół sadzonki spryskać wodą i ściółką z humusem lub kompostem. Po posadzeniu wierzchołek sadzonki należy uszczypnąć, aby drzewo nie tylko urosło.

Korzenie rokitnika mogą rosnąć nawet do 10 metrów i powodować rozległy wzrost. Aby nie pełzały ani nie trafiały do ​​sąsiednich obszarów, możesz zrobić sztuczną barierę.

Wokół dołu do sadzenia na głębokość 30 centymetrów należy wykopać arkusze łupków lub wytrzymałego plastiku. Wtedy procesy, po dotarciu do przeszkody, zawrócą. Cały system korzeniowy znajdzie się w wyznaczonej granicy.

Innym powszechnym problemem związanym z sadzeniem jest występowanie na tym terenie ciężkich gleb gliniastych. Eksperci ogrodnictwa sugerują skorzystanie z następujących porad. Wykop okop o głębokości do 40 centymetrów, wypełnij go mieszanką piasku i torfu i posadź w nim sadzonki. Taka struktura imituje gleby lekkie, bardziej znane z rokitnika zwyczajnego. Pozwala także zużywać mniej wody do nawadniania. Glinka na dnie wykopu zatrzyma wodę dzięki „poduszce” piaskowo-torfowej.

W regionie moskiewskim i centralnej Rosji domki letniskowe często znajdują się na byłych kopalniach torfu. Tutaj woda nie pozostaje w glebie, ale trafia w niższe poziomy. Inna metoda służy do trzymania go. Dno i ściany wykopu są wyłożone gliną i dobrze ubite. Warstwa ta mocno wiąże wodę w systemie korzeniowym drzewa, co zwiększa jego plon..

Zapylanie

Osobliwością rokitnika jest to, że jest rośliną dwupienną, zapylaną przez wiatr. Oznacza to, że istnieją osobniki męskie i żeńskie. Niestety, można zrozumieć, jaką płeć jest kultura, dopiero w stanie dorosłym, kiedy wchodzi w fazę owocnikowania. Łatwo to rozpoznać. Męskie rośliny mają duże pąki, pokryte są wieloma łuskami. Kobiece nerki również mają, ale są małe i mają znacznie mniej łusek..

Aby uzyskać plony, osoby heteroseksualne muszą koniecznie rosnąć na tym samym terytorium. Jeśli na miejscu planowanych jest więcej drzew rokitnika, to jedna roślina męska wystarczy na 4-6 drzew żeńskich. Ta roślina jest zapylana wiatrem, więc sadzonkę męską najlepiej sadzić z wiatrem. Następnie strumień powietrza przeniesie pyłek do żeńskiego drzewa. Odległość między roślinami nie powinna przekraczać 10 metrów.

Jeśli na miejscu nie ma mężczyzny, najprawdopodobniej nie będzie zbiorów. Chociaż doświadczeni mieszkańcy lata również znajdują tutaj wyjście. Podczas kwitnienia drzew żeńskich przynoszą męską gałązkę z kwitnącymi kwiatami. Machając gałęzią wzdłuż korony rokitnika, ogrodnicy ręcznie zapylają rośliny.

Inną opcją, z której możesz skorzystać, jest pozostawienie gałęzi obok roślin żeńskich. Umieść go w butelce i dodaj do niego wodę. A potem, owijając go taśmą, zawieś na kobiecym drzewie. Zapylacz będzie działał przez kilka dni, przenosząc pyłek do samic. Trzecia metoda jest najbardziej poprawna i wysokiej jakości. Aby to zrobić, musisz zostać zaszczepiony - przeszczep kilka męskich gałęzi do żeńskiej rośliny.

Jak dbać o rokitnika zwyczajnego

Pielęgnacja rokitnika jest dość prosta. We wczesnych latach przycinanie formacyjne można przeprowadzić wiosną, usunąć nadmiar, równolegle lub nieprawidłowo położonych pędów. W przyszłości drzewa będą wymagały jedynie sanitarnego cięcia, usuwania suchych, zniszczonych lub słabo przezimowanych gałęzi.

Suszące się gałęzie należy wyciąć, co przyczynia się do lepszego wzrostu i owocowania rośliny. Rokitnik zwykle rośnie jako duży krzew o wysokości do 3 metrów, ale może być również utworzony przez pojedyncze drzewo.

Temperatura powietrza

Cień rokitnika jest przeciwwskazany. Roślina rozwija się normalnie tylko na słońcu, z dala od innych drzew i krzewów.

Zimą spokojnie znosi nawet 40-stopniowe mrozy. Przez pierwsze 2-3 lata roślina prawie nie rośnie, w tym czasie korzenie aktywnie się rozwijają. Kiedy osiągną określony rozmiar, drzewo szybko wyrośnie i zacznie przynosić owoce..

Podlewanie

Rokitnik cierpi na suszę, zwłaszcza latem. W czerwcu i lipcu wymagane jest obfite podlewanie. Do trzech wiader wody trafia pod młody krzew, aby zwilżyć glebę o 25-30 centymetrów. A jeśli jest to roślina dorosła, to 5 wiader.

Rozwolnienie

System korzeniowy rośliny jest dość płytki. Dlatego podczas poluzowywania koła tułowia należy starać się go nie uszkodzić. Tę procedurę należy przeprowadzić na głębokość nie większą niż 10 centymetrów, a pielenie powierzchni należy przeprowadzać regularnie.

Top dressing

Rokitnik potrzebuje mniej pokarmu niż inne drzewa owocowe. Jego korzeń ma guzki zawierające bakterie, które pobierają azot bezpośrednio z powietrza. Wielu niedoświadczonych ogrodników usuwa je, wierząc, że jest to jakaś choroba. Nigdy nie powinno się tego robić..

Jesienią drzewo należy karmić nawozami fosforowo-potasowymi lub popiołem drzewnym. Wystarczająco 2 szklanki na 10 litrów wody.

Należy nawozić tylko młode nasadzenia. Wskazane jest, aby robić to wiosną, przed rozpoczęciem ruchu soków lub jesienią, kiedy procesy wzrostu dobiegły końca. Zwykle nawozy mineralne nakłada się na krąg pnia i zatapia na głębokość 10-12 centymetrów..

Formacja roślin

Roślinę tworzy się według prostego schematu. Krok po kroku wygląda to tak:

1. 1. W trzecim roku po pierwszych zbiorach główny pień należy ściąć na wysokość około dwóch metrów. Ta procedura pozwoli na rozwój gałęzi bocznych. Ich wzrost przyspieszy i doprowadzi do plonowania całego krzewu. Gałęzie szkieletowe będą rosły z większą intensywnością.
2. 2. Musisz ostrożnie i kompetentnie uformować koronę buszu. Usuń gałęzie wiszące na dole i zostaw tylko te rosnące w górę. Ta metoda pozwoli uniknąć złamania ich pod ciężarem jagód i pomoże prawidłowo uformować koronę.
3. 3. Nie możesz ścinać gałęzi, ale przechyl je na bok. Ta procedura jest wykonywana wiosną w okresie wegetacji. W tym czasie na koronie pojawiają się pąki owocowe, a w miejscu zbocza pędy pionowe.
4. 4. Następnej wiosny nowe pędy należy odchylać na boki w przeciwnym kierunku. Ta metoda umożliwia jednoznaczne określenie wieku owocujących gałęzi i zbiorów, odcinając zaledwie trzy lata. Strefowanie zwiększa plony, skraca czas zbioru i tworzy piękny zarys drzewa.

Po 10-12 latach od posadzenia plon rokitnika gwałtownie spada. Ale doświadczeni ogrodnicy nie spieszą się, aby pozbyć się starej rośliny. Należy go przyciąć do konopi i pozostawić tak, jak jest. Ta procedura nazywa się „odmładzaniem”.

Zaprzestanie wzrostu stymuluje rozwój pędów korzeni i sprzyja pojawianiu się nowych krzewów w bezpośrednim sąsiedztwie konopi. Pędy należy odciąć od głównego korzenia, wypuścić na wysokość 15-20 centymetrów. W ciągu następnego roku pędy dadzą wzrost boczny i wzmocnienie korzeni. Po sezonie w tym miejscu pojawi się nowa roślina..

Szkodniki i choroby

Głównymi szkodnikami zagrażającymi nasadzeniami są mszyce rokitnika zwyczajnego, roztocza żółci, ćmy rokitnika zwyczajnego i muchy. Przeciw mszycom rośliny opryskuje się bulionem tytoniowym lub popiołem z dodatkiem mydła. W walce z roztoczami żółci skuteczne jest zbieranie i niszczenie porażonych liści. Jeśli rokitnik zostanie zaatakowany przez ćmę, jego gniazda są zbierane ręcznie, a jesienią niszczą zainfekowane liście, wykopują i mulczują glebę.

Mucha rokitnika jest trudniejsza w obsłudze. Istnieje kilka agrotechnicznych sposobów zwalczania tego zjawiska. Pierwsza - trudniejsza - wiosenna powódź. Wiosną gleba jest zalewana bieżącą wodą, a mucha nie może z niej wylecieć. Druga metoda to ściółkowanie chwastami lub torfem w warstwie do 15-20 centymetrów. Musi być przeprowadzany tak długo, jak długo istnieje prawdopodobieństwo wylotu. Nie zaleca się chemicznej obróbki drzew przez specjalistów, ponieważ ta kultura jest lecznicza.

W celu zapobiegania chorobom rokitnika konieczne jest wykonywanie różnych czynności. Zapobiegaj rozprzestrzenianiu się chwastów pod drzewami, grab i usuwaj opadłe liście na czas. Usuń uszkodzone i chore owoce, poluzuj glebę po sezonie zimowym. Miejsca cięcia suszonych pędów i główny pień do podstawy dolnych gałęzi są traktowane wybielaczem ogrodowym.

Żniwny

Rokitnik zwykle dojrzewa pod koniec sierpnia lub na początku września. Ale bardzo często podczas zbioru plonów ogrodnicy odrywają jagody, pozostawiając kawałek miazgi na gałęzi. Oczywiście nie warto ich już potem myć. W takim przypadku cały sok zostaje utracony. Dlatego doświadczeni ogrodnicy myją owoce bezpośrednio na roślinie, wylewając wodę z węża. A potem zbierają czysty plon.

Jest inny sposób. Możesz zebrać część plonu bezpośrednio z gałęzi, a część odciąć nożycami do przycinania i usunąć pozostałe owoce w domu.

Ale najlepiej poczekać, aż jagody będą w pełni dojrzałe. Następnie schodzą dobrze, pozostawiając ogonek na swoim miejscu. Określenie, czy owoce są dojrzałe, jest dość proste: powinny być miękkie w dotyku oraz kwaśne i aromatyczne w smaku.

Istnieje kilka sposobów na zebranie gotowej uprawy:

• zbiór jednej jagody;
• czesanie owoców;
• odcinanie dwuletnich gałęzi;
• zbiór mrożonych owoców.

Ponieważ gałęzie rokitnika są usiane cierniami, zbieranie „jagód” jest pracochłonne i traumatyczne. Zadrapanie spowoduje uszkodzenie gałęzi i pnia rośliny. Na Syberii szeroko rozpowszechniona jest metoda ubijania mrożonych owoców. Ale w bardzo niskich temperaturach mogą stracić swoje właściwości lecznicze i smakowe. Najlepszym sposobem na zbiory jest przycinanie pędów i zbieranie jagód w domu. Lub zamrażanie pociętych gałęzi w zamrażarce i dalsze ubijanie.

Jagody rokitnika zawierają 7 witamin i 15 różnych mikroelementów. Żadna roślina ogrodowa nie może się tym pochwalić. Zaledwie 100 gramów świeżych owoców lub soku z rokitnika wystarczy, aby organizm mógł otrzymać dzienne zapotrzebowanie na prawie wszystkie składniki odżywcze. Ponadto przetwarzanie oleju z rokitnika jest szczególnie rozpowszechnione w Rosji. A z jagód rośliny wytwarzają dżemy, konfitury, syropy.