Co to jest rokitnik: opis właściwości leczniczych, cel, dawkowanie

Wolfberry to bardziej popularna nazwa tej rośliny. Okres kwitnienia maj-czerwiec, kwiaty niepozorne, jasne.

Pojawienie się owoców pojawia się latem, początkowo są zielone, później uzyskują czerwonawy odcień, a pod koniec lata - niebieskawo-czarny. Spożywanie owoców może spowodować poważne zatrucie, jednak niektóre gatunki ptaków żywią się nimi.

W Rosji rokitnik rośnie w strefach leśnych i leśno-stepowych części europejskiej, jest dystrybuowany na zachodniej Syberii, z wyjątkiem Ałtaju i na większości Półwyspu Krymskiego. Występuje również na Kaukazie i w Azji Środkowej (Kazachstan).

Zakup i magazynowanie surowców

Zbiór surowców farmaceutycznych (kory) następuje wczesną wiosną. Gałęzie i młode pędy są cięte przed pojawieniem się młodych liści (od obrzęku pąków do początku pojawienia się kwiatów). Kora jest usuwana cienką warstwą, uprzednio wykonując okrągłe nacięcia na przetartych kłodach. Czasami podczas cięcia nożem na korze nadwyżki drewna pozostają.

Suszenie surowców odbywa się w zamkniętym miejscu z dobrą wentylacją. Jeżeli suszenie odbywa się na świeżym powietrzu, to w nocy zebrany surowiec należy przykryć plandeką. Suszenie uważa się za zakończone, gdy kora staje się krucha..

Często zamiast kruszyny przez pomyłkę wycina się gałęzie innych drzew i krzewów (czeremcha, olcha, wierzba itp.). Łatwo to rozpoznać: po odcięciu wierzchołka korka nożem widoczna staje się warstwa o charakterystycznym malinowym odcieniu (u innych roślin warstwa ma kolor brązowy lub zielony).

Lecznicze właściwości rokitnika

Suszona kora i dojrzałe owoce rokitnika mają silny efekt przeczyszczający. Niektóre części rośliny mogą być również używane do wywoływania wymiotów..

Powstały substrat przechowuje się przez około rok, aby zmniejszyć zawartość frangularozydu, który ma właściwości drażniące błonę śluzową żołądka i powodując nudności i wymioty. Jeśli jednak surowiec leczniczy zostanie podgrzany do + 100 ° C, stężenie frangularozydu zmniejszy się. W takim przypadku wysuszony surowiec jest gotowy do użycia w ciągu godziny..

Skład chemiczny

Skład chemiczny surowego kruszyny zawiera kruchy wiele substancji biologicznie czynnych. Pomiędzy nimi:

• antrakhoniny (izomoedyna, frangulina, glukofrangulina i emodyna);
• garbniki;
• antranole;
• kwas chryzofanowy;
• Kwas jabłkowy;
• pektyny;
• guma;
• witamina C;
• alkaloidy.

W medycynie znane są właściwości lecznicze kwasu bursztynowego, który zawarty jest w kruchym rokitniku. Ta substancja wpływa na procesy metaboliczne. Kwas poprawia również stan w przypadku zatrucia alkoholem. Z jego pomocą proces neutralizacji i eliminacji produktów przemiany etanolu przebiega znacznie szybciej. Większość aktywnych składników znajduje się w korze, mniej w owocach rośliny.

Zastosowanie w medycynie

Preparaty lecznicze na bazie kory kruszyny stosuje się zewnętrznie i wewnętrznie. Wewnątrz użyj wywaru i naparu z kory kruszyny. Taki środek jest stosowany jako środek przeczyszczający, a także do wywoływania wymiotów (efekt będzie silniejszy przy przedawkowaniu).

Osoby z nadwagą mogą również skorzystać z przeczyszczających właściwości bulionu z kory kruszyny. Jednak często nie warto korzystać z tego narzędzia, ponieważ jest ma skutki uboczne. Dlatego przed użyciem zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem..

Do użytku zewnętrznego jako środek przeciwbakteryjny stosuje się napar i bulion z kory kruszyny. Na przykład jest stosowany w infekcjach paciorkowcowych, furunculosis i innych chorobach skóry..

Wskazania do leczenia

Wskazania do leczenia wywary i napary z kory i owoców kruszyny są kruche:

• przewlekłe zaparcia spowodowane atonią jelit;
• pęknięcia w okolicy odbytu;
• hemoroidy;
• ciężkie krwawienie miesiączkowe;
• pasożyty.

Owoce rokitnika mają działanie moczopędne. Stosowane są głównie do zwalczania obrzęków i obrzęków spowodowanych przewlekłą niewydolnością serca..

Ograniczenia użytkowania

Długotrwałe leczenie rokitnikiem uzależnia, w wyniku czego należy podwoić dawkę lub zastosować inny środek przeczyszczający. Przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek naparu z rokitnika możliwy jest wzrost objętości krwi w narządach miednicy, co niepożądane w przypadkach takich jak:

• ciąża (ryzyko poronienia);
• choroby ginekologiczne;
• predyspozycja do krwawienia z macicy.

Preparatów na bazie kruchego kruszyny nie stosuje się, gdy występuje:

• złośliwe guzy narządów trawiennych;
• Choroba Crohna;
• laktacja;
• krwawienie z macicy.

Czas trwania leczenia zaparć naparami i bulionami kruszyny kruche wynosi 8-10 dni. Po pierwsze, należy wykluczyć jednoczesne stosowanie kruszyny z innymi środkami przeczyszczającymi. Może to podrażniać jelita, zmniejszać ruchliwość i znacznie nasilać zaparcia..

Pacjent musi ściśle przestrzegać dopuszczalnych dawek terapeutycznych, które są przepisane przez lekarza prowadzącego specjalnie dla każdego przypadku. Przekroczenie przepisanej dawki może powodować drgawki, nudności, wymioty i ból brzucha.

Forma aplikacji i dawkowanie

Zaleca się stosowanie syropu z rokitnika nie więcej niż 15 ml raz dziennie (zwykle 5-10 ml). Zaleca się kurację syropem przez 15 dni. Lek jest wymagany na pusty żołądek. Ramnil to standaryzowany preparat z ekstraktem z kory kruszyny. Przyjmuje się doustnie przed pójściem spać, 1-2 sztuki.

Nalewkę z rokitnika rozcieńcza się wodą w proporcji 20-30 kropli na 1/3 szklanki. Przygotowany roztwór należy pić 2-3 razy dziennie..

Ta sama postać dawkowania leku jest stosowana do zewnętrznego leczenia skóry. Tampon zwilżony nalewką służy do przetarcia uszkodzonych obszarów skóry w przypadku chorób: czyraków, karbunkułów, streptodermii i piodermii.

Możesz także wytrzeć skórę użyj wyciągu wodnego. Leczenie reumatyzmu i zapalenia korzonków nerwowych przeprowadza się za pomocą ekstraktu alkoholowego, który służy do wcierania.

W niektórych przypadkach dla dorosłych lekarze przepisują stosowanie świeżych owoców kruszyny (nie więcej niż 15 sztuk) na pusty żołądek. Aby uniknąć podrażnienia błony śluzowej żołądka, użyj suszonych owoców, zmiażdżonych na proszek.

Preparaty z rokitnika stosowane w leczeniu dzieci

Produkty z kory rokitnika nie są przepisywane dzieciom poniżej trzeciego roku życia! Po 3 latach, jeśli dziecko ma choroby przewodu pokarmowego, przepisywany jest syrop z rokitnika. Dzienna dawka dla dziecka w wieku od 3 do 4 lat wynosi 1,25 ml na dawkę. W przypadku dzieci w wieku od 5 do 8 lat dopuszczalna pojedyncza dawka nie przekracza 5 ml oraz dla dziecka w wieku od 9 do 11 lat norma wynosi 5-7,5 ml.

Przestrogi dotyczące stosowania syropu

Stosowanie leku na bazie rokitnika może powodować wysypkę skórną i ból brzucha. Jeśli pojawią się takie objawy, należy powstrzymać się od dalszego stosowania syropu. Ponadto w trakcie leczenia syropem mocz może zmienić kolor na żółty. Wynika to z obecności kwasu chryzofanowego w składzie chemicznym rośliny. Ta nieprzyjemna konsekwencja nie jest niebezpieczna dla organizmu, więc nie powinieneś się tym martwić. Co więcej, nie należy odmawiać przyjmowania leku..

Okres przechowywania

Przechowywanie surowców (zebrana i suszona kora) i ich wykorzystanie nie powinien przekraczać 5 lat. Miejsce przechowywania surowców powinno znajdować się w suchym i dobrze wentylowanym miejscu..