Trawa z piór stepowych: opis, rodzaje i właściwości

Współczesnemu mieszkańcowi miasta trudno jest wyobrazić sobie rozległe połacie stepu, które widział, być może w telewizji, ao roślinności i mieszkańcach stepu czytał tylko w książkach lub encyklopediach. Mieszkańcowi miasta jest jeszcze trudniej wyobrazić sobie, jak wygląda trawa z piór i gdzie żyje. Trawa piórkowa ma rozległą geografię siedliska i rośnie na prawie wszystkich kontynentach planety..

Charakterystyka roślin

Feather plant (Latin Stipa) - wieloletnie gatunki zielne, posiadanie niezbyt rozwiniętego systemu korzeniowego. Z tego powodu trawa piórkowa na stepie rośnie głównie w pęczkach (małe, gęsto zaludnione obszary), ma rurkowate, sztywne liście w postaci drutu. Roślina rozmnaża się przez nasiona z kłosków i zawiera tylko jeden łuskowaty kwiat.

Dzisiaj do osoby znanych jest ponad 300 gatunków tego rodzaju.

Rosnące środowisko

Trawa piórkowa na stepie rośnie głównie w umiarkowanych szerokościach geograficznych, niektóre gatunki roślin występują w strefach subtropikalnych. W Eurazji występuje głównie na stepach i terenach skalistych. Trawa jest odporna na suszę, więc w większości przypadków osiada na dziewiczej glebie obok innych roślin wieloletnich..

System korzeniowy nie pozwala tej roślinności na zwijanie się, więc trawa piórkowa nie zakorzenia się dobrze na mokrych darniach zielonych łąk.

Jeśli jednak w regionie wystąpi susza, trawa nie zawaha się osiedlić w sprzyjającym dla siebie środowisku. Dotyczy to zarówno wypalonych pastwisk, jak i pól siana o niskiej zawartości próchnicy w górnych warstwach czarnoziemu..

Geografia trawy piórkowej jest szeroka i zróżnicowana. Można go znaleźć w takich miejscach:

• Nieliczne obszary stepowe Europy Zachodniej (Węgry, Rumunia).
• Nieuprawiane ziemie Syberii i południowych regionów Rosji.
• Skaliste zbocza Kaukazu i basenu Morza Kaspijskiego.
• Na subtropikach Afryki (Algieria, Maroko).
• Stepy USA i Kanady.

W swojej pierwotnej postaci ten rodzaj flory rośnie tylko w chronionych strefach Ukrainy: stepie Askania-Nova i Khomutovskaya.

Powszeche typy

Trawa stepowa (opis rośliny i zdjęcia jej wyglądu) jest często wspominana w podręcznikach biologii, ale niewiele osób wie, że w WNP rośnie około 80 gatunków tej rośliny. Typowe gatunki ziół ostnic to:

• Feathery (łac. Stípa pennáta) - swoją nazwę zawdzięcza miękkości i kształtowi kwiatów, podobnym do ptasiego pióra. Zamieszkuje łąki-stepy Syberii i Kazachstanu. Warto wiedzieć, że zagospodarowanie przez człowieka gruntów ornych w kompleksie rolno-przemysłowym wystawiło ten gatunek na wyginięcie. Stípa pennáta znajduje się w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej. W domkach letniskowych uprawiana jest jako roślinność ozdobna.
• Włochaty lub Tyrsa (łac. Stipa cappilata) to kolejny przedstawiciel zagrożonej flory. Ma długie, puszyste liście przypominające włosy. Dorosła roślina osiąga wysokość 70 cm, rośnie na wyżynnych łąkach Azji Środkowej, Europy Zachodniej i stepach Mongolii. W zwykłych ludziach otrzymało nazwę - włochaty.
• Najpiękniejszy (łac. Stipa pulcherimma) - łodyga tego gatunku osiąga długość 1 metra. Kłoski trawy są gładkie i delikatnie owłosione. Jest gatunkiem chronionym nie tylko w Rosji, ale także w państwach ościennych (Ukraina, Białoruś). Markiza roślinności ma czerwonawy odcień.
• Trawa z piór Zalesskiego (łac. Stipa zalleskii) - ucho wyróżnia trójzębny język przypominający wiechę. Ta roślina jest kserofitem. Toleruje suchy klimat i intensywne upały. Występuje na skałach i zboczach zachodnich regionów Chin i środkowych regionów Federacji Rosyjskiej. Ten typ roślinności odkrył radziecki geobotanik D.G. Vilensky.

Mniej powszechne gatunki obejmują trawę z piór:

• Lessinga (łac. Stipa lessingiiana) - rośnie w licznych koloniach i wyróżnia się gęstym horyzontem powierzchniowym ziemi. Ma stosunkowo krótką łodygę - do 0,7 cm, preferuje kwitnienie w połowie lata. Występuje na Krymie i Kaukazie, a także w Europie Wschodniej i na Półwyspie Bałkańskim.
• Wąskolistna (łac. Stipa tirsa) - trawa kłoskowa z nagimi łodygami, dominująca w Morzu Śródziemnym i Azji Mniejszej. Nie toleruje żłobienia i deptania.

Wpływ na rolnictwo

Trawa piórkowa nie należy do roślin pastewnych, agronomowie uważają ją za chwast. Ma negatywny wpływ na żyzne gatunki flory, gdyż po zakończeniu sezonu wegetacyjnego przyczynia się do rozwoju chorób grzybiczych, kontynuując wzrost - uwalnia do gleby kwaśne enzymy. Słabe korzenie ostnicy negatywnie wpływają na ekosystem gruntów rolnych, ponieważ nie są w stanie tworzyć czarnoziemów. Roślina działa jak pasożyt, pobierając część składników odżywczych z gleby, na której rośnie.

Choroby „pióropusznika” wywoływanej przez ostre kłoski trawy z piór na skórze zwierząt gospodarskich nie można przypisać jej zaletom. Dlatego przed kwitnieniem zaleca się skoszenie trawy z piór..

Ważny! Kwitnąca trawa może wywołać u człowieka reakcję alergiczną lub rozwój astmy.

Aplikacja trawy z piór

Odwary z tego zioła od dawna stosowane są jako alternatywne metody lecznicze w leczeniu schorzeń trzustki i tarczycy, wola, bólów stawów..

Łodygi trawy piórkowej nie kwitnące są wykorzystywane jako pasza dla małych przeżuwaczy (kozy, owce). Niektóre rodzaje są surowcami do produkcji papieru i sztucznych tkanin.

Na działkach osobistych zaleca się uprawę tylko ozdobnych odmian tej rośliny..