Uprawa i opieka nad aphelandrą w domu

Jednym z najpiękniejszych krzewów zimozielonych jest aphelandra. W warunkach naturalnych roślina ta może dorastać do 1-2 metrów wysokości, pokryta dużymi liśćmi i małymi kwiatami.

Współcześni hodowcy kwiatów traktują kulturę ze szczególnym szacunkiem, co tłumaczy się jej charakterystycznymi cechami i doskonałą dekoracyjnością..

Legenda pochodzenia

Niestety nie ma wiarygodnych informacji o kraju pochodzenia. Jednak ludzie wciąż opowiadają jedną legendę, która ujawnia piękną historię o niesamowitej roślinie. Podczas spaceru przez las deszczowy matka i dziecko posunęli się za daleko i zgubili drogę. Aby wydostać się z tropików, kobieta wzięła nóż w dłonie i zaczęła drobno kroić kwiaty, rzucając je pod nogi. Ostatecznie powstała ścieżka stała się prawdziwym punktem orientacyjnym dla tych, którzy wkrótce wyruszyli w poszukiwaniu zaginionych osób. W tym samym czasie rozproszony kwiat kruchy urósł razem i przekształcił się w nowy gatunek - Afelandru.

W warunkach naturalnych występuje w wilgotnych rejonach klimatu tropikalnego i subtropikalnego, zwłaszcza w lasach Ameryki Południowej i Środkowej..

Roślina może mieć postać krzewu, półkrzewu lub trawy dorastającej do 1,2-2 m wysokości. Przedstawiciele krzewiastego i półkrzewiastego ahelandera mają wyprostowaną łodygę z charakterystyczną krawędzią.

W tłumaczeniu z greki słowo „afelandra” brzmi jak „prosty człowiek”. I chociaż początkowo trudno jest znaleźć skojarzenie z taką nazwą, tłumaczy się to obecnością w roślinie prostych, jednokierunkowych pylników..

Opis gatunku

Afelandra (czasami nazwa aphelandra) jest interesującym przedstawicielem egzotycznej flory, która może rosnąć w postaci krzewów, karłowatych krzewów i traw do 1-2 metrów wysokości. Jej liście są umieszczone naprzeciwko, mają błyszczącą powierzchnię, a także charakterystyczną kolczastość. U osobników dorosłych okrywy liściowe mają barwny kolor: na jasnozielonym tle pojawiają się kontrastowe paski bieli lub srebra, w wyniku czego powstaje ciekawy ozdobny wzór..

Małe kwiaty tworzą czworokątne kwiatostany szyszynki lub kolce. Ich długość czasami sięga 15 centymetrów i kolor jest reprezentowany przez następujące odcienie:

1. Żółty.
2. Pomarańczowy.
3. Czerwony.

Jeśli chodzi o przylistki, są one również dość duże, chociaż mogą być kolorowe. Korona kwiatu ma nieregularny kształt - dwuwargowy z 4 pręcikami i słupkiem. Jego kolor waha się od pomarańczowego i czerwonego do liliowego. Pod koniec kwitnienia aphelandra wytwarza owoce w postaci dwukomórkowego pudełka z nasionami. Z reguły owoce z materiałem siewnym można uzyskać tylko wtedy, gdy zanikające kwiatostany nie zostaną odcięte do końca zimy. Według oficjalnych danych obecnie występuje około 170 odmian dziko rosnących krzewów..

Najlepsze odmiany

I chociaż różnorodność gatunkowa Afelandry jest dość duża, tylko niektóre odmiany nadają się do uprawy w pomieszczeniu, które można łatwo dostosować do nietypowych warunków..

Najpopularniejszym gatunkiem jest Golden Aphelandra lub Orange. Będąc nisko rosnącym krzewem, ma kontrastową mięsistą łodygę o charakterystycznym czerwonawym kolorze. Liście są koloru ciemnozielonego i mają unikalny srebrzysty wzór. Wysokość czworościennego kwiatostanu sięga 12-16 centymetrów.

Czasami kwiatostan staje się rozgałęziony. Kwitnące elementy przypominają małe płomienie z ognistym pomarańczowym odcieniem.

Okres kwitnienia trwa nie dłużej niż 7-10 dni. Do trzymania w pomieszczeniach zwykle wykorzystuje się wynik pracy selekcyjnej - Afelandru Retzl. Ten gatunek hybrydowy ma czerwono-pomarańczowe kwiaty i zielone wypustki. Kolejną zaletą jest owocnikowanie w środowisku domowym..

Opieka nad afelandrą Squarrosy jest stosunkowo prosta. Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w kręgu rosyjskich hodowców kwiatów i ma bezpretensjonalny charakter. Jego pędy są mięsiste i elastyczne, więc nie jest łatwo je uszkodzić. Górna część liści ma szmaragdowy odcień z białymi wzorzystymi paskami, dolna to lekka sałatka.

Wysokość przylistków sięga 25-30 centymetrów, a elementy kwitnące przypominają małe szyszki. Odcień kwiatów jest blady cytrynowy. W sprzyjających warunkach aphelandra squarrosa kwitnie późną wiosną, a okres kwitnienia może trwać do późnej jesieni.

Do najpopularniejszych odmian wypukłej aphelandry należą:

1. Louise. Charakteryzuje się jasnozieloną łodygą z czerwonawym odcieniem. Płytki liściowe nie są szerokie (6-7 centymetrów), charakteryzują się długimi paskami o różnych odcieniach. Dają roślinie specjalny efekt dekoracyjny. Najpopularniejsze wzory są zielone, żółtawe i srebrzyste. Sporadycznie występuje niebieskawo-zielony odcień.
2. Afelandru Dania. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest specyficzny wzór na liściach, składający się z zielonkawo-białych pasków. Patrząc na nie z daleka, można odnieść wrażenie, że są przezroczyste. Kolor kwiatostanu jasnożółty.
3. Afelandro Leopold. Przylistki i kwiaty wznoszą się nieco ponad kwiat. Są oddzielone od liści długą szypułką. Eliptyczne liście zwisają nad rośliną i przypominają szerokie paski.

Zasady opieki

Próbując zacząć uprawiać Afelandrę w domu, musisz nauczyć się podstawowych subtelności opieki. Jak wiecie, przy pielęgnacji szklarni opisany przedstawiciel tropikalnej flory dobrze rośnie w hydroponice. W takich warunkach nie ma potrzeby przeszczepu..

Jeśli Afelandra rośnie w doniczce w pokoju, to w miarę dorastania może tracić liście w dolnej części, a także lekko odsłonić łodygę. W takim przypadku po prostu nie możesz obejść się bez przeszczepu. Jeśli nie przeszczepisz, wówczas dekoracyjność rośliny będzie zagrożona. Instancje, które nie osiągnęły jeszcze wieku 5 lat, należy corocznie przenosić na nowe podłoże. Najlepiej przeprowadzić tę procedurę wczesną wiosną. Starsze Afelandras są przeszczepiane raz na 3-4 lata.

Musisz wcześniej zacząć przygotowywać glebę. Jedynym wymaganiem dla podłoża jest lekkość, kruchość i przepuszczalność powietrza. Optymalny skład jest następujący:

1. Żyzna gleba darniowa pobrana w ogrodzie, suchy torf i gruboziarnisty piasek z rzeki w kombinacji 2: 1: 1.
2. Wszechstronne podłoże, które można kupić w każdej kwiaciarni. Uzupełnieniem jest suchy torf i piasek rzeczny. Stosunek powinien być następujący: 6: 3: 2.
3. Ziemia sodowa, suchy torf, piasek i próchnica. Ilość ziemi jest czterokrotnie większa niż pozostałych składników. Dodanie szklanki popiołu drzewnego i mączki kostnej do podłoża na każde trzy litry składu gleby nie boli.

Wybierając doniczkę, należy wybrać projekty, które mają o kilka centymetrów większą średnicę niż sama aphelandra. Wybrany pojemnik musi mieć dobry system drenażowy.

Pożądane jest, aby był wykonany z wysokiej jakości ceramiki, ponieważ zapewnia dodatkowe napowietrzenie podłoża.

Przewodnik po przeszczepach

Ponowne sadzenie Afelandry w domu jest stosunkowo łatwe. Najważniejsze jest, aby dokładnie przestudiować instrukcje krok po kroku i nie przegapić ważnych punktów nadchodzącej procedury. Algorytm działań wygląda następująco:

1. Najpierw musisz obficie podlać kulturę i odczekać kilka minut, aby gleba była w pełni nasycona cieczą.
2. Następnie Afelandra jest ostrożnie wyjmowana z pojemnika, oczyszczana z ziemi z kłącza, a następnie korzenie są myte delikatnym strumieniem wody z kranu. Dla hodowcy kwiatów ważne jest, aby dokładnie zbadać korzenie pod kątem uszkodzonych, chorych lub słabych części. Jeśli jest obecny, weź ostry przedmiot, który został wstępnie potraktowany bogatym fioletowym roztworem nadmanganianu potasu i przytnij go. Kawałki można traktować węglem aktywnym.
3. Na dnie przyszłej konstrukcji wylewa się dobrą warstwę drenażową. Jego grubość powinna wynosić od trzech do pięciu centymetrów. Keramzyt, kamyki, wióry cegieł lub inne małe przedmioty (odłamki, tłuczeń, inna ceramika) są pobierane jako drenaż. Ziemię wlewa się do doniczki około jednej trzeciej.
4. Następnie kwiat należy lekko wykopać w podłożu, a także rozłożyć korzenie.
5. Utrzymując roślinę w pozycji pionowej, należy ją posypać niewielką warstwą gleby, lekko ją ubijając.
6. W końcu pozostaje ponownie podlać Afelandrę i przenieść do pierwotnego miejsca do ukorzenienia..

Zrównoważone podlewanie

Przedstawiciel amerykańskiego lasu deszczowego potrzebuje odpowiedniej opieki i odpowiedniej opieki. Uprawianie tej kultury może wydawać się zbyt trudne dla początkującego. Jednak doświadczone kwiaciarnie, które miały z nią do czynienia, twierdzą, że efekt końcowy uzasadnia poświęcony czas i wysiłek..

Ważnym punktem opieki nad afelandrą jest zrównoważone podlewanie. Zarówno brak wilgoci, jak i jej nadmiar to bezpośrednia droga do katastrofalnych konsekwencji. Konieczne jest znalezienie tak zwanego złotego środka, który nie pozwala glebie wyschnąć, ale też nie tworzy prawdziwego bagna w pojemniku.

Jeśli kultura jest na etapie aktywnego wzrostu i rozwoju, podlewanie powinno być obfite. Z reguły zabieg wykonywany jest co 3-4 dni, doprowadzając wodę bezpośrednio pod system korzeniowy, starając się nie dopuścić do zamoczenia liści. Po 25 minutach pozostały płyn należy spuścić z patelni.

Jeśli chodzi o wodę, to należy ją utrzymywać w temperaturze odpowiadającej temperaturze pokojowej. Jeśli to możliwe, lepiej podlewać Afelandru deszczem lub stopioną wodą. Jeśli musisz użyć wersji twardej kranowej, musisz ją najpierw wymieszać z kwasem cytrynowym w proporcji 3-5 granulek na 10 litrowe wiadro. W takim przypadku należy poczekać na pojawienie się osadu w postaci białawych lub szarawych płatków. Wraz z nadejściem jesieni zmniejsza się intensywność nawadniania.

Karmienie

Oprócz intensywnego podlewania Afelander wymaga regularnego karmienia, wprowadzając złożone związki pod system korzeniowy co 15-18 dni. Konieczne jest również naprzemiennie z płynnymi nawozami złożonymi, które są przeznaczone do dekoracyjnych plantacji kwitnących..

Nieodzownym atrybutem udanego karmienia jest wprowadzenie naparu ze świeżego obornika, ptasich odchodów lub pokrzywy. Jak wiadomo, związki te zawierają dużo azotu - tak zwanego „budulca” zestawu zielonej masy. Jeśli roślina nie otrzyma wymaganej ilości azotu, jej liście zaczynają blaknąć, kurczyć się i więdnąć. Wzrost kwiatostanów jest zawieszony i ulegają deformacjom lub całkowicie przestają się rozwijać.

Nawozy organiczne lepiej przygotować na wsi, bo nawet szczelna osłona przepuści silny zapach obornika. Wybrany pojemnik jest w jednej trzeciej napełniany surowcami, a następnie zalewany ciepłą wodą i szczelnie zamykany. Już po 4-7 dniach, gdy pojawia się specyficzny „aromat”, kompozycję dokładnie wymieszano, pobierają 0,5 litra na 10 litrów czystej wody i wprowadzają pod krzak.

Preparaty zakupione w sklepie wymagają ostrożnego rozcieńczenia wodą. W takim przypadku ważne jest, aby dokładnie przestrzegać instrukcji i unikać odchyleń od prawidłowego dawkowania. Nawóz dobierany jest na podstawie aktualnego stanu rośliny. Jeśli nie otrzyma wymaganej ilości fosforu, zostanie to podkreślone brakiem kwitnienia lub pojawieniem się zbyt małych kwiatów. Brak potasu to bezpośredni sposób na zmniejszenie ilości liści i zmatowienie ich powierzchni. Nie wyklucza się również różnych dziur i uszkodzeń w miejscu martwych obszarów pokryw liści..

Bez wątpienia aphelandra Squarrosa jest jednym z najbardziej niesamowitych przedstawicieli tropikalnej flory. Dbanie o roślinę i opieka nad nią to żmudny i odpowiedzialny proces. Jednak wynik końcowy takiej uprawy jest wart czasu i wysiłku..